رمــان "عمر دوباره"
❌پارتگذاری منظم🔥🔞❌ رمان:عمر دوباره نویسنده:یامور.م رمان دیگمون با پارتگذاری منظم👇 https://t.me/+Z4TidU_B-uJkMTU0 https://t.me/+Z4TidU_B-uJkMTU0
Більше21 078
Підписники
+21024 години
-1147 днів
+1 09230 днів
- Підписники
- Перегляди допису
- ER - коефіцієнт залучення
Триває завантаження даних...
Приріст підписників
Триває завантаження даних...
78100
Repost from N/a
- من این موها رو توی تختم میخوام.
لرزی بر تنم افتاد. پلک هایم را سفت روی هم فشردم و سر چرخاندم به عقب. یک قدم فاصله داشتم برای ورود به تراس شیشه ای.
- برای وقتی که قراره توی تخت من، با اون هیکل ریره میزه ات زیر تنم باشی و وقتی که دارم فرانسوی میبوسمت، وول بخوری و موهات تکون تکون بخورن.
وحشت زده چشم درشت کردم و جیغ کشیدم:
- چی میگی؟ دهنتو ببند. عوضی. هیز...مردک بی ناموس. بذار برم. بذار برم میخوای سکته ام بدی؟
جلو آمد. پاهایم شروع کرده بودند به لرزیدن. توی پنت هاوس او در بلندترین آسمان خراش شهر بودیم. یک تراس شیشه ای با کف پوش شیشه ای. می مُردم از ارتفاع.
- تو رو خدا بذار برم. برای چی منو آوردی تو ایم جهنم؟
- تو حیفی برای شهاب. تو برای همه حیفی. تو باید مال من باشی. از ماه اومدی که مال من باشی آیدا. مگه نه؟
مست هم نبود لاکردار که بگویم عقلش سرجایش نیست. بغضم بی هوا ترکید. جیغ کشیدم:
- نامرد هوس باز. چطور میتونی به ناموس بهترین رفیقت چشم داشته باشی؟
فقط نگاه می کرد. یک نگاه عمیق و به شدت حس دار. نفس نفس زنان و با جیغ شهاب را صدا زدم. کسی نبود. شهاب هم.
- شهاب... وای خدا شهاب تو کجایی؟ کمک... تو رو خدا...
به التماس افتادم.
- من از ارتفاع میترسم آقا عماد. سکته میکنم الان. تو رو خدا برو کنار بیام تو.
باز جلو آمد. فاتحه ام را خواندم. منتظر بودم به دیار باقی بشتافم که مرا توی آغوشش به تراس کشاند. حتی جرأت نداشتم پلک هایم را باز کنم.
- برام مهم نیست. نه شهاب پفیوز که لیاقت تو رو نداره. نه حرف مردم که فقط چشم و گوشن.
کمرم را محکم تر گرفت. نوک انگشتش نوازش وار روی لب هایم کشیده شد. خاک بر سر من. خاک بر سر من که از ترس سنگکوپ کرده بودم و نمی توانستم توی صورتش بکوبم.
- من تو رو برای خودم می خوام. برای اینکه توی خونه ام ول بچرخی، همش جلوی چشمم باشی. برای اینکه روی کاناپه ی خونه ام دراز بکشی، جلوی آینه ی اتاقم خودتو آرایش کنی و من فقط نگاهت کنم.
آهی که کشید از سر لذت بود. چندشم شد. چانه ام را فشرد و تن لرزانم را به خودش فشرد.
- تو فقط به درد دلبری کردن می خوری. با این موهای آبی و چشمای دریایی ات و لبات... آخ لبات...
شانه هایم را جمع کردم. حقارت بود برای من. لعنت بر شهاب که مرا به این سفر آورد. آن هم با عماد شاهید. با بغض و تو گلویی نالیدم. لب هایش را به موهایم چسباند و عمیق نفس کشید.
- جونم؟ نمیشه مال من نشی، نمیشه بذارم مال شهاب شی. از ارتفاع میترسی. ببرمت داخل؟
فقط توانستم زار بزنم:
- خواهش میکنم.
- اگه دستاتو دور گردنم حلقه کنی میبرمت داخل.
نامرد. با حرص و چشمانی بسته سر به چپ و راست تکان دادم.
- ادامه بدیم آیدا؟ میای بغلم یا بذارمت تو همین تراس دلبر؟
نفسم تکه پاره از گلویم خارج شد. داشتم می مردم از این نزدیکی. جوابی که نشنید، خواست رهایم کند. نفسم رفت از وحشت. جیغ کشیدم، گردنش را نه تنها چسبیدم، بلکه سر فرو کردم توی گودی اش.
- آخ... آخ آیدا... جون؟ جون، چشم آبیه من؟
مجبورم میکرد. لعنتی مجبورم میکرد. و من خفت را قبول میکردم بخاطر این ارتفاع لعنتی...
- نظرت چیه اولین بوسه اتو همینجا ازت بدزدم؟ خبر دارم که این لبای لعنتیت رو شهاب ازم ندزدیده!
جیغ کشیدم: نـــــــه!
خندید. واقعا خندید؟ عماد شاهید؟
- نترس جوجه رنگی، به وقتش لباتم مزه میکنم. مثل همین بغل زورکی که داره زیر زبونم مزه میکنه.
https://t.me/joinchat/SdHbVPCx7ywxNmI0
https://t.me/joinchat/SdHbVPCx7ywxNmI0
سالِـــــ❄️ـــــ بَـــــــــد
❁﷽❁ 📚 نویسنده ی رمان های : آن سالها گل آویز گلهای آفتابگردان اردی بهشت پروانه ام پارت گذاری منظم 😊 آیدا ! تو مثل یک خدا زیبایی !
52110
Repost from N/a
00:03
Відео недоступне
هر خواستگاری برام میومد، با یه بار تحقیق، میرفت و پشت سرشم نگاه نمیکرد. حق عاشقیام نداشتم؛ چون همه منو نتیجهی هرزگی مادرم میدونستن و حتی خاله و داییهام روی خوش نشون نمیدادن بهم. میگفتن مثل مادرم توزرد از آب درمیام و به یه مرد راضی نمیشم!
https://t.me/+YmA-LVWkmvZjMmFk
ولی یه شب ورق برگشت. موقع برگشت از کلاس کنکور مردی رو دیدم که بعدها فهمیدم محبوبترین پسر خاندانِ جواهریانه!
کسی که تازه از آمریکا برگشته بود و حالا چشمش منو گرفته بود… همه سر آقاییش قسم میخوردن. کل محل آرزوشون بود دخترشون عروسش بشه.
وقتی پیغام فرستادن میخوان بیان خواستگاریم، تو خونهی بیبیم قیامت شد! خالهم با بیرحمی گفت من سنم کمه و کنکور دارم. میخواست دخترِ خودشو بندازه جلو. ولی صبحِ روز خواستگاری امیرپارسا اومد جلوی موسسه و قلب من همونجا واسهش رفت… همونجایی که دستمو گذاشت رو قلبش و خم شد و تو گوشم گفت:
_ من فقط تو رو میخوام! قلبم واس تو میکوبه!
https://t.me/+YmA-LVWkmvZjMmFk
❌عشق چالشبرانگیز و ممنوعه بین دختر و پسری که واس دو دنیای متفاوتن…😭🥺❌
🎁این رمان قوی و حالْخوبکن و عاشقانه، پیشنهاد ویژهی نویسندهست🎁
21210
Repost from N/a
- خانآقا گفتن لباس حریر سفیدتون رو که از مزون آریسا خریدن بپوشید.
با اضطراب به خدمتکار خانه زاد عمارت نگاه کردم.
دوباره چه مصیبتی قرار بود بر سرم نازل شود؟
با صدایی که از بغض گرفته بود، گفتم:
- چه خبره؟ خیر باشه مهین خانم؟ لباس حریر چرا؟
- شریک آقا از عمان اومدن. آقا میخوان شما رو نشونشون بدن.
نفسم را با حسرت بیرون فرستادم.
لباس توصیه کردهی خانآقا را تن زدم.
به محض اینکا وارد سالن شدم، نگاه خان آقا بالا آمد و با تحسین روی بدنم نشست.
با همان لحن سرشار از رضایت بلند گفت:
- برزو خان، این هم دخترم که بهت گفته بودم!
نگاهم به مرد سی ساله ای که برزو خان خطاب شده بود افتاد.
همان شریک از عمان برگشتهی خانآقا!
روی مبلی نشسته بود و هیکل و تتو های پیچ در پیچش باعث میشد خیرهاش بمانی...
برزوخان با اندکی تعجب در چشمانش، در همان حال که با پرستیژ مخصوص خودش روی مبل نشسته بود، با نگاهی سرتا پای مرا براندازد کرد و به خانآقا گفت:
-خان! نمیدونستم دختر این سنی دارید...
بدنم از نفرت جمع شد
نفرت و انزجار!
من در این عمارت لعنت شده هر چیز که بودم، دختر این مرد نبودم....
خانآقا با خونسردی و بلخند ترسناکی جواب داد:
- دخترم نیست... دختر اتابکه! یک ساله مهمون عمارت منه!
چشم برزو با شنیدن نام پدرم گشاد شد.
چه کسی بود که از دشمنی خانآقا با اتابک بی خبر باشد؟
چشمانم به اشک نشست و برزو گیج به من نگاه کرد:
- متوجه نمیشم... دختر اتابک برای چی باید مهمون شما باشه؟
خان با نیشخندی نگاهم کرد:
- نظرت چیه خودت تعریف کنی دردونهی اتابک؟
در طول این یک سال مرا از دردانه بودن، از دختر بودن و از اتابکی که پدرم بود متنفر کرده بود!
دردانهی اتابک خطاب شدن برایم حکم شکنجه داشت...
هیچ وقت نمیتوانستم روی حرف خان حرفی بزنم
اولین باری که در این عمارت سر کشی کردم و مهرهداغ شدم هنوز در خاطرم بود.
تشر زد:
- بگو!
میدانستم چارهای ندارم و باید مطابق میل خان رفتارم کنم.
بی حس، طوطی وار شروع به حرف زدن کردم:
-من گلروام، دختر اتابک. سال گذشته خان کل خانوادمو کشت اما لطف کرد منو زنده نگه داشت.
الان من به عنوان دختر خان یک ساله اینجام.
سر پایین انداختم و نمیدانستم چرا من را به این مرد معرفی میکند تا این که گفت:
-دیگه هجده سالش شده برزوخان! وقتشه آزادش کنم تا برگرده پیش خانواده ی پدریش
با این حرف سر بالا آوردم
خانواده پدریم فکر میکردن من مردم!
برزو با مکث گفت:
-خب چرا منو صدا زدید؟
لبخندی روی لب خانآقا نقش بست که فقط من میدانستم تا چه حد شرور و شیطانی است.
-دختره اتابکه ها... حتی اگه اتابک مرده باشا به نظرت تو مرام خان اینه که دختر اتابک رو دست خالی از خونهش بیرون کنه؟
با مکث و با لحن کریهی اضافه کرد:
- یا با شکم خالی؟
تنم از فکر به معنی پشت حرفش یخ بست.
برزو با هوشی که داشت و شناختش از خان، شوکه ابروهایش بالا پرید.
- میخواید بکارتشو بگیرید؟ من نمیفهمم دخل من به این ماجرا چیه؟
خان به من اشاره کرد:
- دخل این دختر باکرهی آفتاب مهتاب ندیدهی من با تو چی میتونه باشه برزو؟
تنم لرز گرفت.
برزو خیره نگاهم کرد و خان ادامه داد:
-میخوام وقتی برمیگرده پیش اون پدر بزرگ حرومزادهش شکمش اومده باشه بالا... میخوام فکر کنن بچهی من تو شکمشه! بچهی خان!
وحشت زده از جا پریدم.
-نه نه... تو رو خدا... نه... خواهش میکنم!
صدای من بود که تو سالن پیچید و خان داد زد: -ساکت!
هق هقم شکست و خان ادامه داد:
- تو هنوز یه دینی به من داری برزو! باید حرفمو گوش کنی. یا همین امشب، تو یکی از اتاق های این عمارت، این دختر رو حامله میکنی، یا خودت... تاکید میکنم برزو... فقط خودت یه گلوله تو مخش شلیک میکنی و جنازهش رو میفرستی واسه خانوادهش!
برزو با ترحم نگاهم کرد.
خان تاکید کرد:
- توبه من مدیونی برزو! و تنها راه ادای دینت به من، یکی از این دو راهه!
با التماس به چشم پر جذبهی برزو خیره شدم.
در حالی که اشک صورتم را خیس کرده بود، ملتمس لب زدم:
- فقط یه گلوله تو سرم خالی کن!
اخمهای برزو در هم رفت و با تردید از جا بلند شد.
مچ دستم را گرفت و در حالی که سمت یکی از اتاق ها میبرد با صدای بلندی به خان گفت:
- من حاملهش میکنم خان... ولی یادت باشه، کسی به زنی که وارث برزو جهانگیری رو حاملهس حق نداره حتی دست بزنه!
https://t.me/+1cShWir4QGwxOTQ0
https://t.me/+1cShWir4QGwxOTQ0
https://t.me/+1cShWir4QGwxOTQ0
https://t.me/+1cShWir4QGwxOTQ0
•نــــــوشْــدارؤ•
نوشدارو: دَواییست عَلاجِ زَهر و زَخمِ صَعبُالعَلاج!
48290
Repost from N/a
- زنمو کشتی، چی میدی که جای خالیش پر بشه؟
با عجز آستینش را میچسبم.
ـ هر چی هر چی که بخوای. جاش پر نمیشه میدونم اما هر چی بخوای میدم.
- حتی حاضری زنم بشی؟
مادرم جلوتر از من با اشک و آه و ناله میگوید:
- دردت به سرم پسرم، زنت میشه. تو فقط رضایت بده.
پس آرزوهایم چه؟ قلبم چه که برای کس دیگری می تپید.
با پوزخند نگاهم می کند و رو به مادر میگوید:
- حاج خانم مطمئنی که زن من شدن بهتر از زندان مونده؟ دخترت بیاد خونه ی من، رنگ آفتابم نباید ببینه. راضی هستی به این؟
مادرم راضی ست. دیدن من پشت میله های زندان سخت است برایش. برای همبن راضی ست که من بشوم زن مردی که ناخواسته زنش را با ماشین زیر گرفته بودم.
- زنم میشه، زن منی که زنمو ازم گرفته. حق نداری دیگه ببینیش دخترتو، فقط بدون که قراره نفسش بکشه. اما چه مدلیش رو، فقط دعا کن برا دخترت.
به عقدش درمیایم. به عقد مردی که دیوانهی زجر دادنم بود.
*** سه سال بعد
- مادر یا بچه؟
در میان دردهای عجیبی که جانم را گرفته بودند، صدایشان را میشنوم. بغضم به طرز باور نکردنی می شکند. با زجر جیغ میزنم.
- نمی فهمم چی میگی دکتر!
- جون زن و بچه تون در خطره. فقط یکی رو میتونیم نجات بدیم. بچه یا مادر؟ انتخاب به عهده ی شماست.
فریادم از درد است. قلبم می گیرد. می دانم که محال است مرا انتخاب کند، اما این لحظات آخر منتظرم که برای اولین و آخرین بار انتخابش من باشم.
- من... من... باید فکر کنم.
- وقت نداریم جناب. بچه یا مادر؟
صورتش را نمی بینم. قلبم وحشیانه می کوبد، منتظرم.. منتظرم که بگوید مادر. که مرا انتخاب کند، من بخت برگشته ای که زنش بودم و او از من متنفر بود.
یک دو... سه و... بوم!
- بچه! بچه امو نجات بدین!
برای بار هزارم مرا خورد میکند. دیگر دردی حس نمی کنم. می میرم جلوتر از مرگ میمیرم. صدایم خفه میشود. دیگر هیچ نمی شنوم، آرام و ساکت منتظر مرگ می نشینم. اولین مادری هستم که از فرزندم بدم می آید؟ نه؟
بیهوشم میکنند، هوشیاری ام می رود کم کم که ناگهان...
- نه... نه... نه زنمو نجات بدین. دکتر!
دستی سرم را می گیرد و لبی پیشانی ام را می بوسد. بوی عطرش... آخ بوی عطرش...
- زنمو میخوام، عشقم... گوه خوردم میشنوی؟ میمیرم من بی تو... بخدا می میرم... عاشقتم دختر، عاشقتم از همون روز تو زندان که خواستم زنم شی عاشقتم... برام بمون... بمون تا از این به بعد عشق بدم بهت... عزیزم...
دیر است... دیر برای همه چیز... چشمانم روی هم می افتند و او عربده می کشد که:
- یه تار مو از سر زنم کم در مطبتو تخته میکنم دکتر... به جون خودش قسم که همه دنیای منه...
https://t.me/+KGOKJhhSW_UxODQ8
https://t.me/+KGOKJhhSW_UxODQ8
21330
📌چنلVip عمر دوباره:
_جهت عضویت و خوندن پارتهای بیشتر مبلغ 35000T به شماره کارت:
💳 5892 1011 9136 6372
__محبوب
واریز کرده و یک عکس از فیش واریزی برای ادمین بفرستید👇
@lovin_admin
❌توجه داشته باشین اونجا پارتها بدون سانسور قراره میگیره🔥
100
📌چنلVip عمر دوباره:
_جهت عضویت و خوندن پارتهای بیشتر مبلغ 35000T به شماره کارت:
💳 5892 1011 9136 6372
__محبوب
واریز کرده و یک عکس از فیش واریزی برای ادمین بفرستید👇
@lovin_admin
❌توجه داشته باشین اونجا پارتها بدون سانسور قراره میگیره🔥
1 38800
1 29700
Repost from N/a
دختره خدمتکاره یه هتله موقع تمیز کردن اتاق
کاندوم پر اسپرم یک میلیارد و برمیدا تا باهاش حامله شه😱
#پارت_1
جاروی دسته بلند را به دیوار تکیه دادم و بیحوصله پشت گردنم را ماساژ دادم.
نگاهی دور تا دور اتاق لوکس کردیم و خسته آهی کشیدم.
ملحفهی چروکیده را مچاله کردم و با نیشخند در سبد رخت چرکها انداختم.
زرورق مکعبی پاره شدهی کاندوم که روی زمین افتاده بود را با چندش برداشتم و در سطل زبالهی همراهم انداختم.
توت فرنگی؟!
چرا میوهای به آن دوست داشنتی را زیر سوال میبردند؟!
اتاق دیشب برای یکی از خر پولهای زمانه رزرو بود.
از بچههای لاندری روم شنیده بودم که هرازگاهی وقتی به کیش میآید و میخواهد خلوت داشته باشد این اتاق را رزرو میکند.
مرفهی بیدرد عالم بود که برای زن بازیهایش هم هتلِ بهنام و پرستارهی ما را در اختیار میگرفت.
توی دلم حسرت تمام نداشتههایم را کشیدم و دختری که یک روزی زنِ این مرد تاجر میشد و مادر بچههاش... بدون شک خوشبخت بودن.
-باز که رفتی تو فکر... دست بجنبون کلی کار مونده.
سطل زباله را برداشتم و تا برای منیژه سر تکان دادم موبایلم ویبره رفت.
اسم و شمارهی موسی چهارستون تنم را لرزاند. معلوم نبود باز چی از جانم میخواست.
-بله... سلام.
صدای خمار از موادش گوشم را آزرد.
-تنِ لَشتو جمع کن آخر هفته بیا خواستگاری و شیرینی خورونته.
بغض تمام گلوم را پر کرد. میخواستند من را به آن پیرِ خرفت شوهر بدهند که جیرهیِ کثافت کاری خودشان جور باشد و این وسط با قربانی کردن من به نوایی برسند.
فریاد زد:
-نشنیدم بگی چشم؟
لبم را گزیدم و برای ده سال هر روز کتک خوردن و تحقیر شدنم به زور گفتم:
-چشم.
بدون هیچ حرف دیگری قطع کردم و نگاهم بیاختیار به کاندوم پر و گره خورده افتاد.
-منیژه؟
با این که چندشم میشد ولی برداشتم و چند ثانیه زمان برد تا داخل سطل انداختمش.
-بگو.
از فکرِ توی سرم ترسیدم... ولی مرگ یک بار و شیون هم یک بار... یا میشد یا خودم را میکشتم تا اسیر آن مرد هفتاد ساله نشوم. این زندگی کوفتی که من داشتم فقط به درد ریسک کردن میخورد چون حتی اگر میبردی هم بازنده بودی.
-چقدر طول میکشه تا بفهمی حامله شدی؟
با حسرت جوابم را داد.
-سه هفته... یک ماه... چطور پرسیدی؟
کاندوم را لمس کردم... داخلش میلیونها اسپرم از یک تاجر میلیاردر بود. چیزی شبیه یک برگ برندهی بزرگ داخل این اتاق جا مانده بود.
صدای توی سرم را بلند بلند برای خودم تکرار کردم:
"باید حامله بشم"
https://t.me/+AGp_hkioNdc4ZjZk
https://t.me/+AGp_hkioNdc4ZjZk
https://t.me/+AGp_hkioNdc4ZjZk
➿️این رمان از یک ماجرای واقعی در آمریکا اقتباس شده است➿️
81000
Repost from N/a
من رشیدم...
کفترباز بد دهن محل که هیچ دختری از تیکه های من در امان نیست.
تا این که دختر تخس و نیم وجبی حاجی محل از خشتکم آویزون شد و گفت الا و بلا باید عقدش کنم وگرنه کفترامو به گا میده...😂😂😂
به زور عقدش کردم ولی نمیدونستم این سلیطه قراره واسم کمر و آبرو نذاره تازه جا خودم اونم کفتر باز شده...💦🤣🤣🤣
https://t.me/+qEm4RkPyxscxNzU0
https://t.me/+qEm4RkPyxscxNzU0
#محدودیت_سنی
این رشیده قراره با دختره سکس سرپایی کنن اونم کجا تو کفتردونی.... 😂🤣
- سینه های من یا کفترات؟
با اخم به سینه های دختر نگاه کرد.
- بپوشون و برو بیرون دختره بیحیا!
اما دخترک با پررویی جلوتر رفت.
- خب انتخاب کن. اما بگم اگه سینه های سفید من و نخوای، منم همینطوری میرم بیرون جلو پنجره تا...
حرفش رشید و دیوونه کرد و کمر دختر و چسبید.
- سیاه و کبودش میکنم کار دستت بیاد!
با مک اولش، دخترک آه کشید و...
https://t.me/+qEm4RkPyxscxNzU0
دختر پولداری که زن یه پسر کفترباز شده و برای ح..شری کردنش...🙊💦🔞
باورتون میشه تو لونه کفترا و...😂🫢❌
42700