🕋إسلام كنَل ₎✿

ҲОҶИ МИРЗО. 5 ЧИЗЕ КИ ҚАБР АЗ МО ТАЛАБ МЕКУНАД ЧИ АСТ?ҚИСМИ 2.БИСЁР МУҲИМ АСТ ҲАТМАН БИНЕД.

📹 Паёми ШАЙХ #ПУРДИЛ БА МАРДУМИ АФҒОНИСТОН - → 👤 #NAJOT_TV →

Салом дустон инак Киссаи бехтарин бахри шумо навистам ки зик нашавед ва аз обуна шуданатон минатдора Номи Кисса "Ин хам Бигзарад" мебошад. Марде бо либос ва кафшҳои қимматбаҳо ба деворе нигоҳ мекарду мегирист. Наздикаш рафтам, дидам ба навиштае, ки дар девор аст менигараду гиря мекунад, ки чунин навишта шуда буд😱😱😱

Боҳси тунди Як ҷавон бо доктор Закир Найк → 👤 #Sobirin →

📹 Бузургии калимаи ИСТИFФОР. (астағфируллоҳ). Абдурраҳмон ал-Лиҳяни. (Озвучкаи точики) → 👤 #ПАЙРАВОНИ_СУННАТ →

📹 Мавлави Бохтари,Хаваси моли дигар нахурен!/Mavlavi Bokhtari,Havasi moli digar nakhuren!. → 👤 #МАВЛАВИ_БОХТАРИ →

Ба номи худованди бахшояндаву меҳрубон «Хулафои рошидин»-ро агар лафзан тарҷума кунем, чунин маънӣ рӯ мезанад: Ҷонишинони роҳнамо. Баъд аз сари Пайғамбар алайҳиссалом ин чаҳорёри босафо – Абӯбакру Умар, Усмону Алӣ разияллоҳу ъанҳум боз сӣ сол роҳбарии мусулмононро дар зима доштанд. Ҳаёти ин чаҳорёри босафо пур аз воқеъоту ҳаводиси ибратангез аст. Мехоҳем аз ҳаёти ин чаҳор ҷойнишини Паёмбар алайҳиссалом мухтасаран ҳикоя кунем. Абӯакри Сиддиқ разияллоҳу ъанҳу ёри аввал аст. Сӯфӣ Аллоҳёр (рҳ) мегӯянд: Ёри аввал содиқу соф аст, Ӯ Абӯбакр ибни Қаҳҳоф аст. Соли 11-уми ҳиҷрӣ вақте ки Пайғамбар алайҳиссалом аз олам даргузаштанд, Абӯбакр дар яке аз маҳаллаҳои Мадина машғули кори худ буд. Абӯбакри Сиддиқ разияллоҳу анҳу ба як олам андуҳу ғам ба ҳуҷрае, ки Пайғамбар алайҳиссалом дар он вафот карда буданд, даромад, рӯи Пайғамбарро кушод ва гуфт: «Падару модари ман фидои ту бод эй фиристодаи Худо. Ту ҳамон тавре ки нуронию хушбӯ будӣ, ҳоло ҳам нуронию хушбӯӣ». Абӯбакр Паёмбарро бӯсид ва аз ҳуҷра берун шуд. Душманони Ислом аз вафоти Паёмбар алайҳиссалом истифода бурда, мехостанд байни мусулмонон тафриқаю низоъ ба вуҷуд оранд. Муаррихон бар ин ақидаанд, ки ин ҳангом Худои таъоло танҳо бо сабаби як баромади мухтасари Абӯбакр разияллоҳу ъанҳу мусалмононро аз парокандагӣ нигоҳ дошт. Абӯбакр разияллоҳу анҳу баъди ҳамди Худову дуруди ба Расул муроҷиатан ба анбуҳи мардум гуфт: «Ҳар касе, агар ба Муҳаммад бандагию ибодат мекард, Муҳаммад алайҳиссалом вафот кард. Ҳар касе, ки ба Худо бандагию ибодат мекард, Худо боқиву поянда аст. Ва ин ду оятро аз Қуръон тиловат кард: «Иннака маййитун ва иннаҳум маййитун». Яъне, «(Эй Муҳаммад (с)) албатта ту вафот хоҳӣ кард ва онҳо низ вафот хоҳанд кард» (Сураи «Зумар», ояти 30). «Ва нест Муҳаммад магар Паёмбари Худо, ҳамоно гузаштанд пеш аз ӯ паёмбарони дигар. Оё агар (Муҳаммад (с)) бимирад ё кушта шавад, бармегардед ба пошнаҳои худ (яъне кофир мешавед?). Ва ҳар касе баргардад ба куфр, ҳеҷ зиёне нарасонад Худоро (балки худ зиён бинад) ва Худованд савоб хоҳад дод шукргузоронро» (Сураи «Олӣ Имрон», ояти 144). Баъди ин муроҷаат мардум ҳама гирён шуданд ва аз бозгашт ба куфру исён аз Худованд паноҳ ҷустанд. Баъд аз сари Пайғамбар алайҳиссалом ҳазрати Абӯбакр разияллоҳу анҳу муддати ду солу сад рӯз роҳбарии мусалмононро ба уҳда доштанд. Ҳазрати Умар ибни Хаттоб разияллоҳу анҳу муддати 11-солу 6-моҳу 7-рӯз роҳбарии мусалмононро ба уҳда доштанд. Ҳазрати Умарро Умари одил мегуфтанд. Рӯзе ҳазрати Умарро лозим омад, ки аз Мадина берун равад ва дар яке аз шаҳрҳои наздик ба Мадина дар маҷлисе ширкат намояд. Ӯ чун ба сафар баромаданӣ шуд, аз ходимони дарбор танҳо як ходимро ҳамроҳи худ бурд. Умар, ки халифа буд, уштурсавор буд. Дар ҳоле ки ходим аз маҳори шутур гирифта пеш мерафт, ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу ба ӯ гуфт: «Ин аз адолат нест, ки ман савора биравам ва ту пиёда равӣ». Ҳамин тавр ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу ҳамроҳи ходими дарбор бо навбати муайян яке савора мерафт, дигар пиёда. Ҳамин тавр шуд, ки чун ба дарвозаи шаҳр наздик омаданд, навбати хизмат ба ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу расид. Ғулом бо исрор хоҳиш намуд, ки акнун маҳори уштурро ӯ гирад. Ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу розӣ нашуданд ва ҳамон тавре карданд, ки қаблан гуфтугӯ шуда буд. Ҳазорҳо одамоне, ки ба истиқболи ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу баромада буданд маҳори уштурро ба дасти ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу дида, ҳама лолу ҳайрон монда буданд. Муаррихон меоранд, ки чунин адолатро таърих ёд надорад ва ин коре буд, ки танҳо аз дасти ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу меомад. Яке аз саҳобагони Пайғамбар Абдурраҳмон ибни Авф разияллоҳу анҳу мегӯяд: «Чун ба қабули ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу ба ҳуҷраи кории ӯ ворид шудам, ӯ саргарми кори худ буд. Ман бо ӯ гуфтам, ки бо як масъалаи шахсӣ назди шумо омадам». Ин ҳангом ҳазрати Умар разияллоҳу анҳу шамъи рӯи мизро, ки ба хона равшанӣ медод, хомӯш кард ва шамъи дигарро оташ дод. Аз ӯ пурсидам, ки «дар ин кори ту чӣ ҳикмате нуҳуфтааст?». Ӯ гуфт: «Шамъе, ки хомӯш кардам, шамъи давлатист. Ин шамъе, ки акнун сӯхтам ин шамъи шахсии ман аст».

📹 Эшони Нуриддинчон Эхтироми Падару Модар! Хатман гуш кунед! → 👤 #HAZRAT_TV →

"ПИНХОНИ НИКОҲ КАРДАМ ХОЧИ МИРЗО САВОЛУ ЧАВОБ حاجی میرزا سوالو جواب"