مورفین؛

وقتی ازتون می پرسه چقد دوسم داری نگید خیلی زیاد یا حرفای تکراری، به جاش بهش بگید؛ انقد دوست دارم که خودمم نمی دونم چقد دوست دارم. ‏مثلا با خودم فکر می کنم دریا چجوری حساب موج هاشو داره؟ ‏پاییز از کجا میخواد بدونه هربار چن‌تا برگ‌ از دست میده؟ ‏بارون از کجا میخواد بفهمه چند قطره باریده؟ ‏و من باید چجوری بگم چقدر دوست دارم؟

مورفین؛

وقتی ازتون می پرسه چقد دوسم داری نگید خیلی زیاد یا حرفای تکراری، به جاش بهش بگید؛ انقد دوست دارم که خودمم نمی دونم چقد دوست دارم. ‏مثلا با خودم فکر می کنم دریا چجوری حساب موج هاشو داره؟ ‏پاییز از کجا میخواد بدونه هربار چنتا برگ‌ از دست میده؟ ‏بارون از کجا میخواد بفهمه چن قطره باریده؟ ‏و من باید چجوری بگم چقدر دوست دارم؟

مورفین؛

توی‌ این‌ همه‌ سیاهی‌ تو نور منی.

دلم میخاد ستاره شم واسه عشقمون بمیرم.

آدم ها بالاخره یک روزی یک جایی در یک لحظه تمام می‌شوند؛ نه که بمیرند نه جوهر احساساتشان تمام می‌شود.

ناظم‌حکمت

حسم بهت یه چیزی فراتر از دوس داشتنه.