خانمِ سین

نیاز به تجربه یه مهارت جدید دارم. نیاز به تنوع دارم. نیاز به یه چیز جدید دارم. نیاز دارم خودمو از پیله ای که توشم آزاد کنم.

تو نمی‌تونی به عقب برگردی و اول ماجرارو تغییر بدی اما می‌تونی از جایی که هستی شروع کنی و آخر ماجرا رو تغییر بدی...

اگه کسی چیزی بهت نگفته، من میگم؛ همه چی درست میشه.

زندگی انگار شوخیش گرفته باهام. چه مرگته؟ بتمرگ دیگه.

هر بار که به حبه نگاه میکنم میگم یعنی باید تو همین محدودیت‌هایی که من و باباش تجربه کردیم زندگی کنه؟ یعنی نمیتونه بره دنبال استعدادش؟ یعنی باید تو محیطی زندگی کنه که برای هر چیز کوچیکی باید احتیاط کنه؟ چون دختره؟ بعد به خودم میگم باید یه راهی براش بسازم هر جوری شده حداقل اون باید از توی چرخه نجات پیدا کنه. اما چطور؟

امروز 99 درصد کارام بدون هیچ مشکلی پیش رفت مخصوصا کارهای اصلی روزم. چرا؟ چون حبه خونه نبود! :/

طاقتم طاق شد، کی قراره همه چی آروم شه؟!

"ولی هرموقع ترسیدی اینو یادت نره که ما ادما قراره بترسیم و انجامش بدیم ."

توی این آسیای نشدن‌ها و نداشتن‌ها و کافی نبودن‌ها، وسط قیمت گوشت و مرغ و دلار، تو اوج درد چشم‌های کم‌خواب و شونه‌های خسته، یه چیزی عین شاه‌کبرا گردن می‌کشه تو وجودم. تلخ و تیز و خشمگین و مرگبار: امید.

برنامه ها دارم برای خودم زن! برنامه ها.