бір тамшы көздің жасындай

диан осылай күлд, сендерге де рұқсат🤣🤣🤣🤣🤣🤣

жұмыс таппай жүрмін. қайда жазсаң студенттер керек емес деп тұрад. бләт, біз істемесек кім істейді сонда? сөйтіп осыдан 2 күн бұрын бір кісіге жазған болатынмын, жұмыс оператор/диспечер деді. бағым жанып оңайы кезіге қалды деп жүрген кез. кешке қарай адресін қарап, дайындалып қою деген ойымда да жоқ. келесі күні таң азанмен қалаға шығып кеттім. «жолда кетіп бара жатрм, бірақ адрес қарамағанмын😁». асықпай 2гисті ашып «19 микрорайон, Ақбөкен бизнес центрі» деп тердім. бірде жол ұзақтығы 44 сағат дейд. өлә, бұнысы нес десем Ақтауда екен. ай жарым, не ана кісі айтпаған, не мен дұрыс сұрамағам. күннің ыстығында сандалып жүріп қайтқан бір күн болды. одан кейін 3-4 жерге жаздым, ол кісілер просто тупо игнорит етсе, келесі біреуі «уже нашли» деп қоя берд. жазғы демалыста не істедің десе осыны айтып беру керек болып тұр, басқа қызық жоқ. #ойсараныңүзіктүйіні

꺼져.

– кәрісше «су» деген қалай еді? – 물. – жооқ! – енді? – 소주. ☺️

🙂‍↕️

мхм, пасыбаа.

папа: ортаңғы есіктерді жауып жүріңдер, тығылатын жер таппай қалып жүрмейік. ps: 36 градус.