👈مفید و ارزشمند👌

لایک 👍

چه خبر یار؟ شنیدم که گرفتار شدی دل سپردی و برای دگری یار شدی بعدِ دل کندنت از من دلت آرام گرفت؟ خوب شد زندگی ات؟ یا که بدهکار شدی؟ تو خودت خواستی از قصه ی من پر بکشی پس نگو کار خدا بوده و ناچار شدی من که در حد پرستش به تو دلبسته شدم من چه کردم که تو اینگونه جفاکار شدی؟ پشت کردی به من ای ناز غزالِ غزلم شیر را پس زدی و طعمه ی کفتار شدی مرگِ دل، نقطه ی آغاز فروپاشی هاست حیف و صد حیف که تو دیر خبردار شدی

تنهایم اما دلتنگِ آغوشی نیستم خسته ام ولی به تکیه گاهی نمی اندیشم چشمهایم تر هستند و قرمز ولی رازی ندارم چون مدتهاست کسی را دوست ندارم جایی که خودم زانو دارم . . . به شانه های کسی احتیاج ندارم . . .

‏«از چشم افتادن» بنظرم آخرین مرحله‌ست. ‏این آخرین مرحله با دلخور بودن یا ناراحتی فرق داره. این مرحله‌ی ناامید شدن از طرف مقابله. مرحله‌ی رها کردن. ‏رها کردن آدمِ روبه‌رو بدونِ لحظه‌ای ناراحتی و پشیمانی ... ‏ویژگی خوب یا بدم اینه ‏رفتارم با آدم‌هایی که از چشمم میوفتن هرگز تغییر نمیکنه. فقط دیگه نمی‌بینمشون. زنگ میزنن، پیغام میدن، حتی جلوم میشینن و باهم چایی می‌خوریم اما من نمی‌بینمشون ! ‏اونا هرگز متوجه چیزی نمی‌شن ‏و دقیقا خوبیش برای من و بدیش برای اونا همینه که متوجه هیچ‌چیز نمیشن ...!

برای آن هایی که می خواهند از رایطه خارج شوند: به جای آرام آرام کم رنگ شدن و رفتن که موجب براتگیختن احساس تنهایی و خشم و بی پناهی در طرف مقابل می شود؛ واضح و شفاف و مسئولانه موضوع را در میان بگذارید و اگر تصمیم تان جدایی ست شفاف خداحافظی کنید. مطمئن باشید درد ابهام خیلی بیشتر از شفافیت است.

ﺧﻄﺎﻫﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ‌ﺍﻡ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻧﺎ ﺑﺨﺸﻮﺩﻧﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﺗﻼﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﺸﺪﻧﯽ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻢ... به دست ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺵ نمی‌رفت، ﺩﭼﺎﺭ ﯾﺎﺱ ﺷﺪﻡ، ﻭﻟﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﮐﺮﺩﻡ... ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻡ و ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻗﻠﺒﻢ ﺷﮑﺴﺖ، ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﻭ ﺗﻤﺎﺷﺎﯼ عکس‌ها ﮔﺮﯾﺴﺘﻢ،  ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺗﻠﻔﻦ ﮐﺮﺩﻡ، ﻋﺎﺷﻖ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺷﺪﻡ. ﻗﺒﻼ ﺗﺼﻮﺭ می‌کردم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻏﻢ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﻢ، می‌ترسیدم، ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻫﻢ ﺩﺍﺩﻡ؛ ﻭﻟﯽ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻡ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ می‌کنم! ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ... ﺍﺯ ﺁﻥ نمی‌گذرم... ﻭ ﺗﻮ... ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﮕﺬﺭﯼ... ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻦ! ﺁﻧﭽﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ، ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﻘﯿﻦ ﺑﺠﻨﮕﯽ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺑﮑﺸﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯽ... ﻭ ﺷﺮﺍﻓﺘﻤﻨﺪﺍﻧﻪ ﺑﺒﺎﺯﯼ ﻭ ﺑﺎ ﺟﺮﺍﺕ ﭘﻴﺮﻭﺯ شوی !!

* باید به مرحله‌ای از رشد برسیم که یوقتایی بجای اینکه وقتمون رو با بحث‌های بی‌فایده تلف کنیم، سکوت کنیم و راه خودمون رو بریم. بیشتر از اینکه تعداد آدم‌های دورمون مهم باشن، کیفیت اونا برامون ملاک باشه. به این نتیجه برسیم که گاهی باید رها کنیم تا مسیرهای تازه‌ای رو کشف کنیم. معیارهای سالم‌تر و اصولی‌تری برای عاشق شدن بسازیم. یاد بگیریم اشتباهاتی که داشتیم، وسیله‌ای برای کسب تجربه‌ست، نه برای خودسرزنشی! رشد یعنی بفهمیم، درسته که تفسیر آدم‌ها از ما، بخاطر تجربیات و  دانش خودشونه و نه شخصیت واقعی ما اما... به انتقاد و برداشتی که بقیه از رفتارهای ما دارن هم فکر کنیم. رشد یعنی بپذیریم قرار نیست همیشه حالمون خوب باشه و قرار نیست همه‌چیز طبق میل ما پیش بره!

کسانیکه اذیتتان کرده‌اند را ببخشید اینکه دیگران را ببخشید به این معنی نیست که باز به آنها اعتماد کنید فقط نباید وقتتان را برای متنفر شدن از کسانی که اذیتتان کرده‌اند تلف کنید چون باید حسابی مشغول دوست داشتن کسانی باشید که دوستتان دارند. -اولین کسی که عذرخواهی میکند همیشه شجاع‌ ترین است و اولین کسی که میبخشد قوی‌ترین است اولین کسی که می‌گذرد و از ناملایمات عبور می‌کند، شادترین است پس شجاع باشید، قوی باشید و شاد زندگی کنید... @matalibarzeshmand

* روزگار زخم های بسيار دارد روابط عاطفی نزديك، عشق و دوستان خوب التيام بخش هستند اما در نهايت اين شما هستيد كه بايد تيمار گر خويش باشيد دل بستن به ديگرانی كه بيايند و ما را نجات دهند، تنها سرابی است كه خود را گرفتار آن می كنيم تا مسئوليت زندگی خود را كمتر پذيرا باشيم. بودن ديگران خوب است، اما در نهايت تنها مسئول حال خوب ، خويشتن رشد يافته است. @matalibarzeshmand

قبول دارم که پول؛ قیافه و استایل طرف مقابل خیلی مهمه اما به نظرم تا یه جایی جوابگو هست و از بعد یه تایمی تکراری میشه... اگر از من می‌شنوید آدمی رو پیدا کنید که توی هر زمینه ای طبق سلیقَتون برخورد کنه و توی هر مشکلی پُشتِتون باشه؛ آدمی که بشه باهاش فیلم دید؛ غذای خیابونی خورد؛ کُلی کتاب خوند؛ آدمی که بشه باهاش عکس گرفت؛ بشه باهاش با شیرکاکائو مَست کرد؛ بشه زیر بارون بدون چَتر قدم زد؛ بشه باهاش بلند بلند خندید؛ بغلش کرد و کُلی مسخره بازی در آورد؛ آدمی که بشه باهاش پیشرفت کرد؛ آدمی که به جای بهونه آوردن و جا خالی کردن؛ بگه بیا باهم درستش میکنیم؛ درست نشد؟ فدای سرت؛ باهم غصه میخوریم