ᴍɪѕѕ ᴍᴏᴏɴᴄʜɪʟᴅ

تنها زمانی که روستا میریم تو ماشین چادر سرم نمیکنم و این همیشه برام عجیبه که اذیت نمیشم . چون بقیه اوقات حس بدی بم دست میده

عزیزای من بنده دارم جایی میرم که معلوم نیس بتونم نت گیر بیارم یا نه . شاید بتونم شایدم نه ؛ اصلا معلوم نیستش که شرایط چجوری میشه 🫠 پس فعلا تا جمعه خدافظی میکنم بوس بهتون . برمی‌گردم 🩵✨

وقتی دیگه شورشو درآوردی :)

امیدوارم حس قشنگی که موقع نوشتن اینهمه تومار داشتم رو بهتون منتقل کرده باشم ✨💙🌌

اینم بگم برم 😭 وقتی اولین بار پریدی و فهمیدی که نمیوفتی و پرواز می‌کنی و اوج میگیری دیگه بعدش مطمعن تر میپری از جاهای بلند تر میپری ؛ حس شکوه لحظه اوج گرفتنت می‌ره تو رگات . اعتیاد پیدا میکنی. به خودت میای میبینی ده بیست بار پریدی و اوج گرفتی

به شدید ترین حالت ممکن حس خوب بعد ریسک اصولی رو چشیدم و خدا رحم کنه . چون دیگه دارم به بزرگ ترین ریسک های زندگیم دامن میزنم :) زیاد حرف زدم شب بخیر

آدم هیچوقت همه چیز و نداره میای به چیزی که داری راضی باشی یهو خدا دوباره یه چی می‌ذاره تو ویترین ... باز دلت خون از اول . 😂 اما حد اقلش اینه که سرجایی هستی که باید باشی ، حد اقلش اینه که خودتو داری ، زندگیتو داری ، راضی ای از خودت

اصا روحم به آرامش رسیده Another level خیلیم در آرامش نیس شدیدا طوفانی ولی درعین حال حالم خوبه idk😂😭

و متقابلاً با توجه به تجربه ام هیچ چیز جز دانشگاه هنر دوای این مشکلات نبود اگه بود این مشکلا از بدو تولد اینهمه سال اذیتم نمی‌کرد

در من مشکلاتی حل شد که ۱۸ سال بود که مطمعن شده بودم لاینحله دیگه ولش کن . تجربه دانشگاه واقعا برای همه یکی نیست برای یکی عذاب جهنم برای یکی مثل من میشه فرشته نجاتم . هیچ دوره زندگیم اینجوری نجات پیدا نکرده بودم