کانال جدید جلیل بهرامی نیا

پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: « هر گاه شخصی سخنی گفت و سپس اطرافش را پایید، آن سخن امانت به شمار می‌رود ». @jbn293

در قرآن آمده است که حضرت یوسف چه زمانی که در زندان بود و چه زمانی که وزیر دارایی مصر بود از نگاه اطرافیانش فردی «درستکار و خیرخواه» خوانده می‌شد: انا نراک من المحسنین! آری، منش اشخاص نیک و پاک‌نهاد، تابع موقعیت و شرایط نیست؛ نه مصائب او را تغییر می‌دهند و نه مناصب! هر جا که باشند، منشأ خیر و خدمت و کارشان، گره‌گشایی و دلنوازی است! خوی سعدی است نصیحت،چه کند گر نکند مشک دارد، نتواند که کند پنهانش! @jbn293

جەژنت پیرۆز بێ هەموو کەسەکان🥰 @jbn293

از نظر کیاهراسی، فعالیت عمرانی و آبادسازی جهان یکی از واجبات دینی و تکالیف دینداران است؛ زیرا واژه استعمار به معنای درخواست آبادسازی است و درخواست از طرف خداوند، بیانگر وجوب است. @jbn293

کمک به مردم مظلوم و بی پناه غزه را فراموش نکنیم و با اهدای مبلغی ماهانه، وظیفه ایمانی خویش را ادا کنیم! @jbn293

غزه و کودکان فردا ----- صحنه طوری آراسته شده که همه چیز به گردن نتانیاهو بیافتد. آمریکا و اروپا گه گاه چیزی در مخالفت با ادامه جنگ غزه می‌گویند و کشورهای عربی نیز گاهی اظهار نارضایی می‌کنند. حتی جناح‌هایی در درون اسرائیل با نتانیاهو مخالفت می‌کنند. اما مثل روز روشن است همه منتظرند نتانیاهو بالاخره کار خود را به انجام برساند. نیروی نظامی حماس را در غزه به صفر برساند و نبرد غزه با پیروزی تام و تمام اسرائیل به انجام برسد. به محض تحقق این هدف نتانیاهو به عنوان یک جنایتکار جنگی از همه سو مورد شماتت قرار خواهد گرفت. از صحنه سیاست اسرائیل به حاشیه خواهد رفت تا همراه او همه آنچه این روزها در غزه می‌گذرد به بوته فراموشی سپرده شود. امید به فراموشی صحنه گردان بسیاری از جنایت‌های بزرگ در دوران مدرن بوده است. قدرت مسلط به محض آنکه خود را در معرض یک خطر ببیند، کلماتی مثل قانون، انصاف، عقل، عدالت، دگرپذیری، انسان‌دوستی و ده‌ها نام از این سنخ رویاروی او صف می‌کشند. هر کدام موازینی روی میز می‌گذارند و دفاع از خود را به رعایت موازینی مشروط می‌کنند. خطر اما عاجل‌تر از این حرف‌ها و کلمات است. برای دفاع عاجل از خود هر کاری مجاز است. هر اندازه جنایت و سرکوب که ضروری باشد به کار می‌افتد. کلمات اگر موجه کننده خشونت و سرکوب باشند، به کار گرفته می‌شوند و اگر مانع کار محسوب شوند، موقتاً زیر خاک مدفون می‌شوند تا کار به انجام برسد. قدرت‌های مسلط بر این باورند که امروز کار را تمام می‌کنیم و القابی مثل جنایتکار و خونریز را به جان می‌خریم اما اطمینان داریم پس از فتح و غلبه بر حریف، همه فراموش می‌کنند. یکسال و دو سال نه اما ده سال که از ماجرا بگذرد، همه به کسی می‌نگرند که در این صحنه غلبه کرده است نه آنکس که امروز کشته و سرکوب شد. آنگاه دوباره کلمات دفن شده را فرامی‌خوانند و انسان دوستی و دگرپذیری و عدالت و انصاف را بر گردن می‌آویزند. غرب با همه هیمنه خود به همین فراموشی دل بسته است. اشتباه نمی‌کنند. زمان بی‌رحم است. تیغ تیز فریاد معصومانه هزاران هزار کودک و زن بی‌گناه را زمان به گور خواهد سپرد. اما فراموشی یک سر دیگر هم دارد. فقط مردم فراموش‌کار نیستند. خود جنایت‌کاران نیز چیزی را فراموش می‌کنند و آن مرگ و نابودی نیروی موثر کلمات است. پس از پایان جنایت، همه آنها که صبر می‌کنند تا پس از انجام کار، کلمات مدفون شده انسان دوستی و دگرپذیری و عدالت وصلح را بر گردن بیاویزند، فراموش کرده‌اند برای این مفاهیم هیچ قدرت اثربخشی باقی نمانده است. هیچ‌کس آنها را باور نخواهد کرد. آنها به بی‌بنیاد سازی اساس خود و مدرنیته مشغولند. امروز غلبه می‌کنند اما میراث‌شان برای نسل‌های بعدی جز خلاء و نیستی و ویرانی نخواهد بود. کودکان فردا چشم‌هایشان به جهانی گشوده می‌شود که دیگر اثری از ارزش‌های انسانی باقی نمانده است. حتی اگر چیزی از ماجرای جنایت‌های امروز غزه به خاطر نیاورند. @javadkashi

‍ اتحادیه جهانی علمای مسلمان: غزه و فلسطین نخستین نیازمندان قربانی و زکات و جهاد مالی چند روزی به عید قربان 1445 مانده است و این روزها شاهد مراسماتی پیرامون ذبح و قربانی هستیم. قربانی از نگاه جمهور علما سنت یا سنت مؤکده است و افراد واجد شرایط باید برای خود و خانواده‌هایشان قربانی کنند و از آن بخورند و به دیگران بدهند. علما در مورد ذبح قربانی یا دادن پول آن به نیازمندان با هم اختلاف نظر دارند.  برخی از آنان به ویژه از میان صحابه و تابعین صدقه یا قیمت قربانی را بر خود قربانی ترجیح داده‌اند. از بلال حبشی روایت است که فرمود: برایم مهم نیست که خروسی سر ببرم؛ اگر قیمتش را به یتیم یا مسکینی بدهم برایم پسندیده‌تر از قربانی کردن آن است. شعبی می‌گوید: اگر سه درهم صدقه بدهم برایم بهتر از قربانی کردن است. اما جمهور فقها قربانی کردن را بر مطلق صدقه دادن قیمت آن ترجیح می‌دهند؛ صدقه درهایی دارد که همیشه باز است؛ اما قربانی یکی از اعمال و سنت‌های ویژه اسلام است که در مناسبت خاص و تنها یک بار در سال انجام می‌گیرد. کما این که شامل صدقه و اکرام نیازمندان هم می‌شود؛ یعنی چیزی افزون بر صدقه است. این قول راجح و در حالت عادی و شبه عادی مورد اعتماد است. اما حالت اضطراری و استثنایی احکامی دارد که باید در همان حالت مراعات شود و در خصوص آن فتوا صادر شود. از جمله وضعیت برادران ما در غزه و فلسطین و به صورت کلی ساکنان قدس و کرانه باختری است. این حالتی است که می‌بینیم و احساس می‌کنیم چنان که تمام معانی و اشکال و درجات ضرورت در آن جمع است؛ بلکه ضرورتی است که کسی تصورش را نمی‌کرد. دشمن صهیونیستی و هم‌دستان آمریکایی و اروپایی آن همه جای غزه را ویران کرده‌ و به آتش کشیده‌اند؛ تمام اسباب رزق و روزی و وسایل کسب و آموزش و درمان مردم را از بین برده‌اند؛ ساکنان کرانه باختری هم در بسیاری از این مصائب با آنان شریکند. این وضعیت، جهاد و آماده‌باش و دفاع از حیثیت اسلام و مسلمانان و مسجد الاقصی را ایجاب می‌کند؛ مردم غزه در جهادی به سر می‌برند که به اجماع علما بر همه مسلمانان فرض عین است تا فلسطین و مسجد الاقصی را آزاد کنند. اما اهل غزه به تنهایی مسؤولیت و مشکلات و پیامدهای این جهاد را به دوش می‌کشند. این حالت گذرا و موقتی نیست بلکه در گذشته بوده و در آینده و تا زمان نامشخص ادامه خواهد داشت. در حال حاضر فقط شدیدتر و سخت‌تر است: چه بسا خداوند گشایش و رهایشی از سوی خویش پیش آورد. [المائدة: 52]. بنابراین مردم فلسطین و فرزندان مجاهد این سرزمین باید در دریافت هر نوع کمک و یاری و حمایت در اولویت باشند از جمله: 1- کمک به آنان با جهاد مالی که بر عموم مسلمانان واجب است: {إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُون} [الحجرات: 15]. همانا مؤمنان کسانی هستند که به خداوند و پیامبر او ایمان آورده‌اند، سپس شک و شبهه نیاورده‌اند، و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کرده‌اند، اینانند که راستگویانند. {انْفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ} [التوبة: 41] چه سبکبار، چه سنگین، روانه شوید و به مال و جانتان در راه خدا جهاد کنید، که اگر بدانید این برایتان بهتر است‌. کسی که از جهاد بدنی معذور است باید با مالش جهاد کند و برای مجاهدان هزینه کند. در صحیحین از رسول خدا آمده است که فرمود: «من جهز غازيا في سبيل الله فقد غزا. ومن خلفه في أهله بخير فقد غزا». هر کس در راه خدا مجاهدی را تجهیز کند گویی جهاد کرده است و هر کس در خانواده مجاهدی جانشین شود گویی جهاد کرده است. اولویت مردم فلسطین در اموال زکات؛ تمام مصارف زکات در فلسطین وجود دارد؛ برخی از مصارف زکات امروزه تنها مردم فلسطین را شامل می‌شود. هر کس زکاتش را به مجاهدان و مردم فلسطین اختصاص دهد راهیاب است که رسول اکرم می‌فرماید: (ومن يُـردِ الله به خيرا يفقهه في الدين). هر کس خداوند خیرش را خواسته باشد او را در دین آگاه می‌کند. 1- پرداخت قیمت قربانی به مردم فلسطین هم جایز است که هم قربانی است و هم جهاد. هر کس توانایی داشته باشد در شهر خود و برای مردم خود قربانی کند یا این که قیمت قربانی را برای مردم فلسطین بفرستد که کامل‌تر و بهتر است. این کار تأثیری بر سنت قربانی و دوام آن ندارد بلکه باعث اعتدال آن می‌شود. ✍دکتر احمد ریسونی #سۆزی‌میحڕاب ═══‌‌‌‌༻🍁༺‌‌‌═══ 🕋 @Sozimihrab🌹  ═══‌‌‌‌༻‌🍁༺‌‌‌═══ سایت https://sozimihrab.org/