BipeS

“𝐉𝐞 𝐦𝐚𝐢𝐧𝐭𝐢𝐞𝐧𝐝𝐫𝐚𝐢.” 𝐀𝐥 𝐣𝐚𝐫𝐞𝐧𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐯𝐞𝐫𝐨𝐧𝐭𝐰𝐚𝐚𝐫𝐝𝐢𝐠𝐢𝐧𝐠 𝐞𝐧 𝐯𝐞𝐫𝐛𝐚𝐳𝐢𝐧𝐠 𝐢𝐧 𝐨𝐧𝐳𝐞 𝐬𝐚𝐦𝐞𝐧𝐥𝐞𝐯𝐢𝐧𝐠 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐝𝐞 𝐍𝐞𝐝𝐞𝐫𝐥𝐚𝐧𝐝𝐬𝐞 𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭𝐬𝐩𝐫𝐚𝐚𝐤. 𝐄𝐞𝐧 𝐳𝐨𝐠𝐞𝐧𝐨𝐞𝐦𝐝𝐞 𝐝𝐞𝐦𝐨𝐜𝐫𝐚𝐭𝐢𝐬𝐜𝐡𝐞 𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭𝐬𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭, 𝐰𝐚𝐚𝐫 𝐥𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭𝐞𝐫𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞 𝐦𝐚𝐜𝐡𝐭 𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐎𝐩𝐞𝐧𝐛𝐚𝐚𝐫 𝐌𝐢𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫𝐢𝐞 𝐞𝐧 𝐝𝐞 𝐬𝐮𝐩𝐞𝐫 𝐩𝐫𝐨𝐜𝐮𝐫𝐞𝐮𝐫-𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐚𝐥 𝐛𝐢𝐣 𝐤𝐨𝐧𝐢𝐧𝐤𝐥𝐢𝐣𝐤 𝐛𝐞𝐬𝐥𝐮𝐢𝐭 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐧𝐨𝐞𝐦𝐝. 𝐎𝐧𝐭𝐬𝐥𝐚𝐠 𝐤𝐚𝐧 𝐚𝐥𝐥𝐞𝐞𝐧 𝐯𝐢𝐚 𝐝𝐞 𝐇𝐨𝐠𝐞 𝐑𝐚𝐚𝐝. 𝐖𝐞𝐥𝐤𝐞 𝐨𝐧𝐠𝐞𝐤𝐨𝐳𝐞𝐧 𝐭𝐨𝐩𝐚𝐦𝐛𝐭𝐞𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐝𝐞𝐞𝐝 𝐝𝐞 𝐛𝐞𝐧𝐨𝐞𝐦𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭𝐞𝐫𝐬 𝐞𝐧 𝐥𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐎𝐩𝐞𝐧𝐛𝐚𝐚𝐫 𝐌𝐢𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫𝐢𝐞? 𝐖𝐢𝐞 𝐧𝐚𝐦 𝐡𝐞𝐭 𝐤𝐨𝐧𝐢𝐧𝐤𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞 𝐛𝐞𝐬𝐥𝐮𝐢𝐭? 𝐃𝐞 𝐤𝐫𝐨𝐨𝐧… 𝟏𝟗𝟗𝟑 𝐂𝐢𝐭𝐚𝐚𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐨𝐧𝐠𝐞𝐤𝐨𝐳𝐞𝐧 𝐭𝐨𝐩𝐚𝐦𝐛𝐭𝐞𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐯𝐚𝐧 𝐌𝐢𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫𝐢𝐞 𝐯𝐚𝐧 𝐉𝐮𝐬𝐭𝐢𝐭𝐢𝐞: “𝐍𝐚 𝐳𝐨’𝐧 𝟏𝟎𝟎𝟎 𝐛𝐞𝐧𝐨𝐞𝐦𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝟕𝟓𝟎 𝐚𝐮𝐝𝐢𝐞̈𝐧𝐭𝐢𝐞𝐬 𝐬𝐭𝐞𝐥 𝐢𝐤 𝐦𝐢𝐣𝐳𝐞𝐥𝐟 𝐝𝐞 𝐯𝐫𝐚𝐚𝐠: 𝐇𝐨𝐞 𝐯𝐚𝐚𝐤 𝐡𝐚𝐝 𝐣𝐞 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐚𝐚𝐧𝐛𝐞𝐯𝐞𝐥𝐢𝐧𝐠 𝐰𝐢𝐥𝐥𝐞𝐧 𝐚𝐟𝐰𝐢𝐣𝐤𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐡𝐨𝐞 𝐯𝐚𝐚𝐤 𝐡𝐞𝐛 𝐣𝐞 𝐝𝐚𝐭 𝐝𝐞 𝐌𝐢𝐧𝐢𝐬𝐭𝐞𝐫 𝐨𝐨𝐤 𝐠𝐞𝐫𝐚𝐝𝐞𝐧? 𝐇𝐞𝐭 𝐚𝐧𝐭𝐰𝐨𝐨𝐫𝐝 𝐥𝐮𝐢𝐝𝐭: 𝐔𝐢𝐭𝐞𝐫𝐬𝐭 𝐳𝐞𝐥𝐝𝐞𝐧. 𝐁𝐢𝐣 𝐞𝐞𝐫𝐬𝐭𝐞 𝐛𝐞𝐧𝐨𝐞𝐦𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐛𝐢𝐣𝐧𝐚 𝐧𝐨𝐨𝐢𝐭, 𝐛𝐢𝐣 𝐛𝐞𝐧𝐨𝐞𝐦𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐢𝐧 𝐩𝐫𝐨𝐦𝐨𝐭𝐢𝐞𝐟𝐮𝐧𝐜𝐭𝐢𝐞𝐬 𝐳𝐞𝐥𝐝𝐞𝐧.”

"MAAR ALS DE MENSEN WILLEN DAT HET STOPT..." Dan stopt het. "Bij elke welgelukte aanslag op de vrijheid kan dus de staat nooit dan medeplichtige zijn. Hoofdschuldige blijft de plichtsvergeten burger zelf die in zonde zingenot zijn zedelijke spierkracht verslappend de kracht tot eigen initiatief verloor”. Een citaat van Abraham Kuyper, voorgelezen door een ongekozen man die zichzelf minister president noemde. Gericht aan de fictieve burger, want burgers bestaan alleen maar op papier en uit cijfercombinaties. Het is aan de mens. Aan de oplettende man en vrouw om zich te doen beseffen dat geloof in autoriteit, zichzelf ondergeschikt laat maken en zichzelf laat ondermijnen. Mensen laten zichzelf als een klein kind behandelen en toespreken. Laten zich structureel vernederen en staan toe dat denigrerend over hen wordt gesproken. Zij accepteren hun opgelegde slachtofferrol en geven iedereen de schuld, behalve zichzelf. Ze verliezen zich eensgezind in brood en spelen. Een collectief dat blij is met afleiding, verleiding en misleiding om koste wat kost geen eigen verantwoordelijkheid te nemen. "Maar als de mensen willen dat het stopt, dan stopt het." Zuchten en steunen Piepen en kreunen Zeuren en klagen Mokken en zagen Als je het er niet mee eens bent, doe er dan wat aan. In plaats van het er alleen over te hebben en aan de zijlijn te blijven staan Niet zij, maar jij.

OP TRAUMA GEBASEERDE CONTROLE Oorlogen en rampen zijn goede ingrediënten voor het ontwikkelen van een collectief trauma. Generatie op generatie vindt de overlevering hiervan plaats en draagt dit bij aan een vruchtbare voedingsbodem voor het vergroten van de invloed van overheden. Na de tweede wereldoorlog werd onder andere het ID ingevoerd en de Navo opgericht. Na 9/11 werden 'wetten'  ingevoerd en nog meer schending van de privacy 'gelegitimeerd'. "Dat mag nooit weer gebeuren", aldus het collectief. Onwetende dat de beschermer tegelijkertijd de dader is en de vermomde vertoning van het Stockholm syndroom in het kwadraat. Een irrationeel soort afhankelijkheidsrelatie waarbij rechten vrijwillig opgegeven worden, inbreuk en schending worden getolereerd en de overheid wordt verafschuwt alsook omarmt. Een soort van morbide houden van, omdat het de schijn van veiligheid geeft en men niet beter weet. Maar de ultieme vorm van controle behelst. Zo mogelijk nog meer pervers is het moedwillig en doelbewust trauma creëren bij foetussen om de hechting niet tot stand te laten komen. Dit is een verschijnsel dat zijn weerga niet kent en ik bespaar je de details. Overigens is het een feit dat dit jaren geleden tot nu veelvuldig voorkomt om kinderen dermate te traumatiseren, zodat zij  tot in volwassenheid te besturen zijn. Hoewel hier veel brondocumentatie voor is en hier veel boeken over geschreven zijn, is dit voor veel mensen te ongelooflijk om de waarheid te accepteren zoals ze is. Iets dat zo bizar en voor het oog zo onzichtbaar is, dat het backlash principe optreedt en wordt voorkomen dat mede hierdoor mensen informatie over dit fenomeen opzoeken. Bijna ieder onderzoek wat hier wel naar gedaan wordt, wordt 'stuk' gemaakt, omdat in iedere bevolkingslaag deelnemers van het netwerk zitten die als gatekeeper fungeren. Iedereen weet dat het 'monster van België' geen eenzame gek was, maar toch besloot het magistraat om het aantoonbare netwerk te ontkennen. Kindjes leren houden van degenen die hen geweld aandoen. Maar geldt dit principe niet net zo voor ons volwassenen? Ik kan -net sls veel anderen- tonnen aan verifiëerbare informatie, sites en boeken aanleveren. Net als uit de eerste hand verhalen, signalen en uitweiden over mijn jarenlange werkervaring. Maar wat heeft het voor zin om te overtuigen, terwijl men blind wil zijn voor de feiten. Ultieme op trauma of indoctrinatie gebaseerde en propaganda gestuurde controle noem ik dat.

WAT BEDOEL JE MET 'ONZE'? Leg mij eens uit waarom je iets of iemand 'onze' zou noemen, terwijl je hier niet om hebt gevraagd en niet voor hebt gekozen? Dan is er geen sprake van een 'onze', maar van een opgedrongen narratief wat blijkbaar voor realiteit wordt aangenomen. Ik heb geen 'mijn' koning Geen 'mijn' overheid Net zomin als 'mijn' minister president Er is geen 'mijn'  koningshuis Ook geen 'mijn' prinses Geen 'mijn' rechtspraak Evenmin als 'mijn' belastingdienst Iets kan onmogelijk van mij of ons 'zijn' wanneer hier geen toestemming en instemming voor is gegeven. Laat staan niet naar gevraagd is. Iemand als 'onze' en 'mijn' duiden maakt jezelf ondergeschikt aan die ander. Het is een subtiele onderwerping, een geraffineerde aanvaarding zonder dit te beseffen. Eén woordje, maar met een groots effect zolang het onderscheid - de nuance - hiervan onbegrepen blijft. Onbedoeld en ongewild maak je jezelf kleiner, ontkracht je jezelf en geef je een ander de ruimte om over jouw grenzen te gaan. Allerminst is er dan sprake van gelijkheid, maar des te meer van een zelf in stand gehouden afhankelijkheidsrelatie die samengaat met de slachtofferrol. Zolang over 'onze' wordt gesproken, accepteer je een gecreëerde werkelijkheid en verandert er niets. Zolang zullen dus ook misdaden worden getolereerd, die 'wetten' worden genoemd. Dit eeuwenoude taalspelletje, waar de Babylonische spraakverwarring hoogtij viert is iemands eigen ondergang of redding. Dus, mischien allemaal de jouwe, maar zeer zeker niet de mijne. Ik plaats mijzelf niet boven iemand, maar zeer zeker ook niet onder een ander. Daar heeft iedereen het maar mee te doen. En wanneer dit een 'misdaad' is, dan ben ik niet de dader.

VAN HOREN ZEGGEN Media is een middel om informatie over te dragen. Maar dat zegt helemaal niets over de betrouwbaarheid daarvan. Er wordt aangenomen dat de informatie klopt. Zonder vragen maar... Van horen zeggen Aangenomen Overgenomen Verder verspreid Maar perceptie is geen realiteit. Veel mensen laten zich leiden door de hoogtepunten van het 'nieuws'. Koffiekransjes worden gehouden, tafelcluppies opgetuigd, gejammerd, gepiept en gekraakt. Maar alles is weer vergeten zodra een nieuw 'nieuws' hoogtepunt zich aandient. Een samenhang van fragmenten en spelend op emotie,  zodat voorkomen wordt dat stil wordt gestaan, -laat staan onderzocht - hoe de fragmenten een samenhangend geheel vormen. Van iets weten Naar snel weer vergeten Tot we hebben het niet geweten 'Nieuws'  is geen nieuws van horen zeggen. Zelfs - of juist helemaal niet -wanneer afluisterbrigades bepalen waar wel èn niet over geïnformeerd mag worden. Waar de regels worden gevolgd, maar nooit tussendoor de regels wordt gelezen. Weten wat er wordt gezegd, zonder te weten wat er niet wordt gezegd en buiten beschouwing wordt gelaten. Horen zonder te luisteren Kijken zonder te zien Doorgaan zonder stil te staan Weten door te vergeten Uitkauwen en herkauwen, praten om het praten. Niets nieuws...

𝐖𝐚𝐚𝐫𝐨𝐦 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭 𝐝𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐢𝐧 𝐛𝐨𝐞𝐤𝐯𝐨𝐫𝐦 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐠𝐫𝐚𝐭𝐢𝐬 𝐚𝐚𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐯𝐨𝐥𝐤 𝐯𝐞𝐫𝐬𝐭𝐫𝐞𝐤𝐭? 𝐃𝐞 𝐒𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭 𝐨𝐨𝐤 𝐨𝐧𝐥𝐢𝐧𝐞 𝐠𝐞𝐩𝐮𝐛𝐥𝐢𝐜𝐞𝐞𝐫𝐝, 𝐞𝐫 𝐳𝐢𝐣𝐧 𝐩𝐚𝐫𝐭𝐢𝐣𝐞𝐧 𝐝𝐢𝐞 𝐠𝐞𝐜𝐨𝐧𝐬𝐭𝐚𝐭𝐞𝐞𝐫𝐝 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐭 𝐝𝐞 𝐨𝐧𝐥𝐢𝐧𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐳𝐞𝐞𝐫 𝐢𝐧𝐜𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐞𝐭 𝐢𝐬. 𝐌𝐞𝐭 𝐝𝐞 𝐒𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐯𝐢𝐧𝐝 𝐣𝐞 𝐬𝐧𝐞𝐥 𝐝𝐞 𝐣𝐮𝐢𝐬𝐭𝐞 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐨𝐨𝐧 𝐛𝐢𝐧𝐧𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐍𝐞𝐝𝐞𝐫𝐥𝐚𝐧𝐝𝐬 𝐛𝐞𝐬𝐭𝐮𝐮𝐫. 𝐃𝐚𝐚𝐫𝐧𝐚𝐚𝐬𝐭 𝐠𝐞𝐞𝐟𝐭 𝐝𝐞 𝐒𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐚𝐥𝐥𝐞 𝐢𝐧𝐟𝐨𝐫𝐦𝐚𝐭𝐢𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐢𝐧𝐬𝐭𝐞𝐥𝐥𝐢𝐧𝐠𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐚𝐝𝐯𝐢𝐞𝐬𝐨𝐫𝐠𝐚𝐧𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐡𝐞𝐢𝐝, 𝐳𝐨𝐚𝐥𝐬 𝐤𝐚𝐝𝐚𝐬𝐭𝐞𝐫𝐬, 𝐢𝐧𝐬𝐩𝐞𝐜𝐭𝐢𝐞𝐝𝐢𝐞𝐧𝐬𝐭𝐞𝐧, 𝐩𝐫𝐨𝐝𝐮𝐜𝐭𝐬𝐜𝐡𝐚𝐩𝐩𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐫𝐞𝐜𝐡𝐭𝐛𝐚𝐧𝐤𝐞𝐧. 𝐃𝐞 𝐬𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐚𝐥𝐦𝐚𝐧𝐚𝐤 𝐰𝐨𝐫𝐝𝐭 (𝐛𝐢𝐣𝐧𝐚) 𝐣𝐚𝐚𝐫𝐥𝐢𝐣𝐤𝐬 𝐠𝐞𝐩𝐮𝐛𝐥𝐢𝐜𝐞𝐞𝐫𝐝 𝐝𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐒𝐝𝐮 (𝐠𝐞𝐯𝐞𝐬𝐭𝐢𝐠𝐝 𝐢𝐧 𝐃𝐞𝐧 𝐇𝐚𝐚𝐠) 𝐒𝐝𝐮 𝐒𝐭𝐚𝐚𝐭𝐬𝐝𝐫𝐮𝐤𝐤𝐞𝐫𝐢𝐣 𝐞𝐧 𝐔𝐢𝐭𝐠𝐞𝐯𝐞𝐫𝐢𝐣 𝐰𝐚𝐬 𝐯𝐨𝐨𝐫𝐡𝐞𝐞𝐧 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐍𝐞𝐝𝐞𝐫𝐥𝐚𝐧𝐝𝐬𝐞 𝐒𝐭𝐚𝐚𝐭. 𝐈𝐬 𝐢𝐧 𝟐𝟎𝟏𝟑 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐠𝐞𝐧𝐨𝐦𝐞𝐧 𝐝𝐨𝐨𝐫: 𝐄́𝐝𝐢𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬 𝐋𝐞𝐯𝐞𝐛𝐯𝐫𝐞 𝐒𝐚𝐫𝐫𝐮𝐭 https://www.sdu.nl/shop/staatsalmanak-abonnement.html https://t.me/jolandavlaskamp