مولوي حسام الدين حسام

الخالدخپرندویه اداره یی وړاندی کوی ددوسترګو.. خوږ ترنم هیله ده چی دخوښی وړمو وګرځي سرلیک څوک مین چې په دو سترګو د زړګې شي باقي ژوند يې په والله چې قیمتي شي ترنم/جوهري منصور بدرګه/خیرالله خیرخوا شعر/حسام صیب #الخالد_دترانو_سترمرکز https://t.me/ALkhalidtaranum

ناڅاپه راغلي بې پوښتني مې له ژونده لاړي😪 ناځوانه مه کوه یادو سره دي څه وکړمه🥺

غزل ژوند د یو داسي افساني نوم دی چې پکي ستره ذخیره پرته ده زما د ژوند که لږ پوښتنه وکړي پکي د ستونزو سرچینه پرته ده نور به دي ياد نه کړمه څه دي کوم زما او ستا منځ کې ګیله پرته ده ولي دي هیري کړي سابقي ژمني ولي دي سترګو کې پرده پرته ده تعلیم او عقل دی لازم او ملزوم دواړو کې سپینه اراده پرته ده چې خپلواکي يې په عمل کې نه وي په سخت ذلت یې اینده پرته ده "حسامه" ستونزو کې مزل وکوه د هدف لاره دي اوګده پرته ده _____ ١٤٠٢/١٠/١٥

غزل "مزل ؤ" سپين سهار ؤ له جانان سره مزل ؤ سپوږمۍ ستوري سپين کاروان سره مزل ؤ دخوږي چينې په غاړه غاړه تګ ؤ د وصال تر څنګ هجران سره مزل ؤ د کوثر له اوبو سپينه تکه سپينه ستا د حسن له ديوان سره مزل ؤ څومره ستړی په ژوندون يې کړم ملګرو د شهيد اشنا ارمان سره مزل ؤ د فرعون او نمرود په پرځولو سم دنوح نبي طوفان سره مزل ؤ په خندا چې خپل ولس وينم حسامه پخوا اوښکو تل ګريوان سره مزل ؤ ___________ 1400/6/31

غزل " نه يمه " له ځانه لري ځان ته هيڅکله نيزدي نه يمه په هر مزل کې اوس د زړه له ارادي نه يمه د نور رڼا چې له مفسدو زړونو لري ښه وي پوهه لرم خو دخدای کور تر دروازي نه يمه درقيب هر قدم خوماته يو قيامت تمام شو په ژوندون مړ يم خو تر پوري هديري نه يمه ته نور بي ځايه تهمتونه په ما مه لګوه زه خو وتلی د اسلام له دايري نه يمه نړۍ مې پيژني خو ته مې پيژندلی نشي دومره هم خوار نيم او دومره بي اسري نه يمه ديدن کوم خو په ديدن کې يې اعذار نه منم که اوس کيدای شي خو تر مرګه درپسي نه يمه "حسامه" واوره او دا خپل نظر دي تېز وساته دابليس ورور ته چيري تېر له عقدي نه يمه _____________ 1400/7/25

غزل" بي چاره يم " د يتم د مور زړګی يم بي چاره يم ډېر له هيلونه پردی يم بي چاره يم ډېر ټپونه مې اوربل باندي خوړلي انتقام ته لا ژوندی يم بي چاره يم زه توپير لرم د خلکو په ليدو کې زه هم روغ هم ليونی يم بي چاره يم دا رقيب چې بي له مڼډو ستړی ښکاري خامخا دوی ته ازغی يم بي چاره يم ته يخوالی مې د سترګو يې جانانه په وصال دي سم سړی يم بي چاره يم دا چې وينم دي په زړه مې خوږ لګيږي زه دي دود يم سپلنی يم بي چاره يم تا حسين ته چې قطار خلک ولاړ دي زه "حسام" پکي لوګی يم بي چاره يم ___________ 1400/8/11

غزل " پاتي " ستا د ياد هغه تصوير دی راته پاتي د اخلاقو يو تفسیر دی راته پاتي ته چې تللی يې له ستړي زندګي نه په ميراث کې دي تعبیر دی راته پاتي د لونګو خوشبويې ترينه راخيژي د زندان هغه ځنځير دی راته پاتي څومره خوږ او څومره پراخ فکرلري ته چې په نه شتون دي تدبير دی راته پاتي د يوسف له حسن ته هم برخمن شه له پيړيو هغه پير دی راته پاتي د يعقوب غوندي چې زه ورپسي ړوند شوم نور څه نه دي بس شبګير دی راته پاتي ته مې دود کړه سپيلنۍ به زه "حسام" شم په تن سوی يو فقير دی راته پاتي ___________ 1400/8/4

غزل " غاړي وځه " اوښکي دي پاکي کړه رادرومه راتر غاړي وځه د خپل ملت په غم غمجنه راتر غاړي وځه خوږمن احساس دي نړيوالو ته پيغام رسوي اخ په زړګي باندي دردمنه راتر غاړي وځه د خپل هيواد له هر وګړي نه تعبير کوي ته ځار دي شم وا د زړګي سره راتر غاړي وځه لمدي لمدي مې خپلي سترګي تاته وغړوم کيدای شي راشي مازديګره راتر غاړي وځه نسيم دي راوړه دبرياوو پيغامونه ګرانه ټول دي راتګ ته يو په تمه راتر غاړي وځه د بريا کيف دي په مظلوم ولس اثر پرښی ده تل دي دعا کې يادومه راتر غاړي وځه دا ستا زيارت ته زه "حسام" خو به ضرور درځمه في الحال درليږم سلامونه راتر غاړي وځه ____________ 1400/8/4