𝚈𝚄𝙺𝚂𝙰𝙻𝙸𝚂𝙷

Йўлни зулмат қоплаганда, "алвидо" деган инсон хоиндир!

Tiliga hokim bo’lmagan insondan – do’st, ko’ziga hokim bo’lmagan insondan – yor chiqmas.

Ishq katta ayriliqlardan qo‘rqmaydi. Ishq kichik yolg‘onlardan o‘ladi.

Тирноғимиз ўсиб қолса, ўсган жойини қайчида олиб ташлаймиз. Бармоғимизни олиб ташламаймиз. Тўгрими?! Ҳудди шу каби, биродарларимиз билан келишмовчиликлар чиқиб қолса, шу келишмовчиликни узиш керак, биродарликни эмас!

Karanlık yollardan geçtik, Zehir gibi sular içtik. Bir yanımızda ölüm, Bir yanımızda yâr sevdik. Bir değil bin bir kere, Sırat köprüsünden geçtik. Cehennem denen illetin, Ta göğsünü deldik geçtik. Bu yolda dönenler oldu, Mum gibi sönenler oldu. Yâr göğsüne baş ko'madan, Vurulup düşenler oldu.

Сувга бўлган чанқоқликни қанча яширишга уринманг, охир бориб вужудингизнинг силласи қурийди. Муҳаббатга бўлган эҳтиёжни қанчалик инкор қилсангиз, руҳият шу қадар чўкиб бораверади. Сув танани, севги руҳнинг эҳтиёжидир. Эҳтиёжларга қарши курашиш бу инсон табиатига қарши курашишдир. Уни йўқотиш эмас, тартибга солиш лозим. Сувсиз тана қуриганидек, муҳаббатсиз қалб қурийди. Қуриган қалбда эса яхшилик ниҳоллари унмайди.

Miss you❤️

Tilim boshqalarning xatosini zikr qilishidan panoh soʻrayman. Zero, xato menda ham bisyor, til esa, boshqalarda ham bor.

Kutubxonaga oʻxshaydigan insonlar bor bilasizmi? Ulardan har doim nimanidir oʻrgansa boʻladi, inson oʻzi uchun ilmning yangi chegaralarini ocha oladi. Labirint–insonlar bor. Ularning harakatlarini oldindan bilib boʻlmaydi. Yoʻlning oxirida sizni nima kutishini hech qachon bilolmaysiz. Yam yashil vodiy kabi insonlar bor. Ularning yonida oʻzingizni yengil, hotirjam his qilasiz, barcha muammolaringizni tashqarida qoldira olasiz. Ularning yonida, biroz boʻlsa ham, oʻzingizni boʻsh qoʻyib, derazaning ortida aslida yomgʻir va bulut, oshxonada esa, yuvilmagan idishlar borligini unuta olasiz) Shamolga oʻxshaydigan insonlar boʻladi. Bugun yoningizda, ertaga boshqa joyda. Hech narsa doimiy va barqaror emas. Ularning qarashlari, qiziqishlari, harakatlari oʻzgaraverganidan, qaysi birida uzoq va muqim qolishini bilolmaysiz. Feyrverk–insonlar bor. Doim yonib turadi. Ular sizga bayram shukuhini, hayot goʻzalligini, adogʻi yoʻq xursandchiliklar hissini beradi. Ulardan bugun, hozir baxtli boʻl, axir hayot juda qisqa degan shiorni oʻrganasiz. Gullarga oʻxshash insonlar ham boʻladi. Ular bilan oʻta ehtiyotkor boʻlish kerak. Yomon havodan, sovuqdan, yomgʻirdan, qordan, ortiqcha quyosh nuridan avaylash, himoya qilish kerak. Chunki, ular oʻta nozik va zaif boʻladilar. Ammo bu zaiflikning ham oʻziga xos jozibasi bor. Masalan, bunday insonlar ularga gʻamxoʻrlik qilib oʻzingizni kuchli his qilishingizga imkon beradi. Qoya kabi insonlar bor. Ular bilan doim oʻzingizni himoyada, ishonchda his qilasiz. Ularga har doim suyansa boʻladi. Va eng qizigʻi, bunday qoyalar–butun yer yuzi sizga qarshi boʻlsa ham, sizni himoya qiladi. Tubsiz insonlar bor. Yaxshilik bilan tugamasligini bilasiz, ammo tortaveradi..jar yoqasiga turishga, tegib boʻlmas narsaga teginishga tortaveradi.. Olmos–insonlar. Ularga qaraysizu, koʻzingiz quvnaydi. Va har safar, har bir qarashda yangi qirralarini koʻraverasiz. Bu qirralar ijobiymi, salbiymi ahamiyatsiz, shunchaki oʻrganib borasiz va lol qolishdan charchamaysiz. Har birimizda hech boʻlmasa, bittadan, oʻz kutubxonamiz, labirintimiz, yam yashil vodiyimiz, shamolimiz, feyrverk, gullar, qoya, tubsizligimiz va olmosimiz bor..

- Bir insonni sevmasligingizni, duolaringizda unutganingizda anglaysiz... • Hikmet Anil O‘ztekin