𝗋𝖺𝗂𝗄𝖾𝗅 .

تازه با یه اختلاف کوچیک، بدتر هم بودی

هیچ فرقی بین تو و اونا نبود.

من با تو میرقصیدم چونان شبنمی بر دستانِ پیچکی مغموم که شاخه هایش تنیده در کنج خلوتِ این سنگچین های غبار آلود و این فاصله ای است بس غم‌ناک میانِ من و تو؛و سایه محزونم بر روی برکه ی زلالِ آب نقش می بندد در حالی که ماهِ زیبا را در آغوش گرفته است.من با تو میرقصیدم چونان شمعی در دستانِ نوازشگر باد و چونان پرنده ای در حصارِ سردِ قفس؛تو را میخواهم عاجزانه و بی صبرانه چرا که تو مرا به اوجِ آبی آسمان میبری و رها میکنی و من این رهایی را دوست دارم. "با کمکِ وصله ی جان"

بابا مادرج جوین نده