دَِخَِتَِـرَِیَِ ڪَِــهَِ رَِهَِاَِیَِشَِـَِ ڪَِــرَِدَِیَِ🖤

رفت و این آشیانه خالی ماند...

‌منم آدم بودم! منم سختی کشیدم و درد داشتم! منم دلم شکسته شد و از آشناترین آدمای دورم ضربه خوردم! منم داغون شدم! منم با موزیک گریه کردم! منم رفتم تو لک و زانوهامو بغل کردم! منم تنها موندم و دلم می‌خواسته یه نفر باشه که باهاش حرف بزنم! منم حالم بد شده! افسرده شدم! نا امید شدم! فقط فرق من این بود که هیچوقت نتونستم عقل خودمو راضی کنم که یه نفر باشه که بهش دردامو توضیح بدم! چون دردی که از آشنا میاد ، درده! دردی که غریبه بزنه درد نیست! ‌‌ ‌‌‌ ♡_♡

عمر آدمی کوتاهه اگه دوسش دارید اگه دوستون داره بهم بگید ‏نذارید زمان محتاط و ترسوتون کنه ♡_♡

سبک زندگی الانمو خیلی دوس دارم ‏سرکار، باشگاه، بعدشم خونه و روتین روزمه و غذای سالم ،هفته یکی دو بار با دوستام بیرون ،سینگل،بدون دلتنگی،بدون عشق،بدون آدم سمی،بدون وابستگی،بدون کراش،بدون دیت،بدون مهمونی و فسق و فجور،تنها بدون مزاحم... ‏به معنای واقعی خودم برای خودم:) ♡_♡

نمیدونم برات پیش اومده یا نه ولی بعضی وقتا هم هست وسط اتاقت میشینی،نه ناراحتی، نه گریه میکنی، فقط احساس خالی بودن میکنی و خاطراتت رو مرور میکنی و فک میکنی واقعا کجای این مسیر رو اشتباه رفتی.... .. ♡_♡

یهویی تو زندگیت یه ادمی رو پیدا میکنی که انگار سالهاست میشناسی، درست تر بگم انگار از لحظه تولد یا شاید قبلش توی زندگیت حضور داشته. وجودش مثل قطره جوهر که تو لیوان آب پخش میشه و کل آب رو رنگی میکنه، تو زندگی تو پررنگ میشه و همه فکر و ذکرت رو درگیر خودش میکنه. این ادم هارو اگه دست بدی کارت تمومه، تا اخر زندگیت فقط حسرت و غبطه میمونه برات. ‌‌‌‌‌‌‌♡_♡

آدما خیلی دیر میرسن، خیلی دیر محبت میکنن، خیلی دیر میفهمنت، خیلی دیر پشیمون میشن، و دقیقا بین همین فاصله‌هاست که از چشمت میفتن و دیگه هیچوقت بهشون حسی پیدا نمیکنی. ♡_♡

کلمه آدم میکشه! کلمه نیومده بود ما باهاش آدم بکشیم اومده بود ما باهاش به هم ابراز محبت کنیم دست همو بگیریم غم همدیگه رو بخوریم ما از کلمات بمب درست کردیم خنجر درست کردیم با کلمات آدما رو شکنجه میدیم! ♡

بالایِ ساختمون بود. بعد از مدت ها صبر، [ بالاخره افتاد ]… نام مقتول : [ اتفاقِ خوب ] !