انار

نمی‌دونم چرا اما فقط می‌خوام بنویسم. راهی که روبه‌رومه طولانیه و قشنگ. من به زیباییش ایمان دارم. همه‌ی ابعاد زندگی‌ رو شامل می‌شه و انگار ناگهانی زندگی بر وفق مراد من در میاد. فقط اگر چند قدم ریز دیگه بردارم. می‌بینی؟ زندگی هیجان انگیزه.

جناب قربانی، با صدای شما دلتنگی کمی کمتر ما را می‌کشد.

امروز جهان یک‌دست بود‌. خورشید سردتر، ابرها کم‌تر و تو بی‌میل‌تر بودید. فردا روزی تازه شروع شود. خورشید هنوز بتابد، ابر‌ها بی‌نیاز از تعریف‌ بمانند و تو دوست‌دارترم باشی.

یه بار کاشتم، آفت زد. یه بار کاشتم، گوسفند خورد. یه بار کاشتم، محصول داد، دزد زد. ولی من تخم‌شو دارم، بازم میکارم.

صدایی درونم فریاد می‌کشد ‏کدام درد را می‌خواهی با این کلمات پنهان کنی، همان‌ها سرچشمه‌ی این کلماتند.

‏«من باید پری‌دریایی می‌بودم، رنگو. هیچ ترسی از اعماق ندارم و زندگی در عمق کم به وحشتم می‌اندازد.»

"کلمات زنده‌اند و ادبیات یک گریز است. گریزی نه از زندگی، بلکه به سوی آن" ~سیریل کانلی ~گور ناآرام

ولی زندگی من همینجوریش غم انگیز بود، نباید میدیدمت...

لطفا اگر کانال نویسید کانال‌هاتون رو بهم بدید، اگر از قبل همو می‌شناسیم هم که دیگه خیلی مشتاق خوندن‌تون هستم.

حسِ رهاییِ بعد از تحمل شرایط سخت اعتیاد آوره. ✨