-تعلیقاتِ من-

انقدر که من از کتاب‌های درسی شمیسا بدم میاد، نسبت به هیچ چیز دیگه‌ای خشم ندارم.

اگه شونزده سالگیم بهم می‌گفتن بیست و هشت سالگیم این شکلیه، مطمئنم کمتر گریه می‌کردم.

واقعا بسط این سری چند برابر چیزی که فکر می‌کردیم زحمت و انرژی برد. امیدوارم نتیجه رو به قدر کافی دوست بدارید:,)

حافظ دو سال و نیمه که داره به من می‌گه پول ار می‌شم. حافظ جان وقتشه برادر. وقتشه.

[من همواره در تلاشم که غمم رو توی هفت لا پتو بپچیم که کسی حتی صدای نفسش رو نشنوه؛ اما گاهی، فقط گاهی.]

این پیام رو کجا فرستادید؟:)) چه غم عجیبی رو شریک شدید:,))

بعضی چیزا رو مهمه یاد بگیری؛ اما بعضی چیزا رو اگر یاد نگیری، نمی‌شه. حواست باشه این دو تا رو با هم اشتباه نگیری؛ چون یهو به خودت میای می‌بینی چیزی رو که باید یاد می‌گرفتی، با این فکر که «حالا اونقدا هم مهم نیست»، نفهمیدی. بعد دیگه چهل سالته و برات سخته مسیر رو برگردی.

بچه‌ها من از گوشت گوسفندی، کره گوسفندی، ماست گوسفندی و هر چیزی که بوی گوسفند می‌ده بدم میاد. به جز خود گوسفند البته. تو رو خدا این کار رو با من نکنید.

هر بار احمدِ بسط میوه‌هایی که به دندونِ بی‌بی خوش میاد رو توی میوه‌فروشی جدا می‌کنه، من اشک می‌ریزم.

واقعا چرا دیروز کلید رو روی در جا گذاشتم؟(دو نمره)