آسمانِ چشمِ من.

انسانک می‌گفت: تنهایی زمانی اتفاق می‌افتد که صمیمیتی زوال پیدا کند.

منم همینطور آیفون. منم هیچ میلی به ارتباط برقرار کردن ندارم.

خنک‌تر از آبی.

میگم نکنه پاهاش به پرده گیر کرده و ایشالا مُرده؟

منم سرپرستِ نهنگِ تنهای درونم هستم.

این عقب مونده دو ساعته که روی پاهاش وایستاده.

از ابتدای اپیزودِ پونزدهم لبام آویزون شد و در انتها اشک ریختم؛ اشک‌ها ریختم.