مقاله نویسی و پایان نامه

وقتی پروپوزالتون پر از اشکالات راهبردی است چرا نگارش پایان نامه رو شروع می کنید؟! 👍 💥با داشتن یک پروپوزال قوی و دقیق، احتمال بروز اشتباهات در مراحل بعدی تحقیق کاهش می‌یابد. 💥یک پروپوزال خوب شما را راهنمایی می‌کند تا به‌طور موثر و کارآمد پیش بروید و از هدر رفتن زمان و منابع جلوگیری کنید. یک پروپوزال دقیق و جامع به شما کمک می‌کند تا ارتباط بهتری با استاد راهنما و اساتید مشاور پایان‌نامه برقرار کنید و از راهنمایی‌های آن‌ها به نحو بهتری بهره‌مند شوید. با داشتن یک پروپوزال ویرایش شده و دقیق، اعتماد به نفس بیشتری در اجرای تحقیق خواهید داشت و می‌توانید با اطمینان بیشتری به نوشتن پایان‌نامه بپردازید.

نوشتن پایان نامه و مقاله به کمک هوش مصنوعی ترجمه و تولید متن: Reverso.net Quillbot.com jenni.ai chat.openai.com خلاصه کردن مقاله: Askyourpdf.com Humata.ai پیدا کردن مقالات مرتبط: Connectedpapers.com Researchrabbit.ai نوشتن پیشینه پژوهش: Typeset.io Perpelexity.ai #هوش_مصنوعی #پژوهش

۲۲ مقاله از محققین ایرانی از مجله  Journal of Fusion Energy به یکباره #سلب_اعتبار (#Retract) شد. دلایل سلب اعتبار شامل مواردی همچون #نشر_تکراری (#Duplication)، مخفی کردن نشر تکراری، #داوری_جعلی، مشکلات مربوط به معیارهای نویسندگی و نتایج غیر قابل اعتماد بوده است. (دسترسی به مقالات: لینک). در تمامی این مقالات نام دو محقق از ایران وجود دارد. یکی از آنها احمد سالار الهی می باشد که تا قبل از ۲۰۲۰ تعداد ۲۷ مقاله و از ۲۰۲۰ به بعد هم تا الان ۳۶ مقاله از او سلب اعتبار شده است و احتمالا چند مورد دیگر هم به آن اضافه خواهد شد. نام او به عنوان هفتمین محقق در دنیا با بیشترین تعداد مقاله سلب اعتبار شده در فهرست وبسایت #Retrcation_Watch  قرار دارد (لینک). پست های مختلف این وبسایت در مورد این محقق را از اینجا می توانید ببینید. اخیرا نیز مجله Engineering Analysis with Boundary Elements برای ۷۳ مقاله بیانیه #Expression_of_Concern  منتشر کرده بود که در ۲۷ مورد از آنها محققین ایرانی همکاری داشتند. علت اظهار نگرانی نیز وجود احتمال دستکاری در #داوری_همتا (#Peer_Review) و شواهدی از افزایش ساختگی استنادات بود (لینک)

مجموعه‌ای از ابزارهای رایگان هوش مصنوعی در این سایت شما به بیش از 5000 ابزار تخصصی هوش مصنوعی دسترسی دارید. http://TopAI.tools #هوش_مصنوعی

وبسایت #Retraction_Watch به مقاله ای با موضوع ارتباط بین #ویتامین_دی و #کووید_۱۹ پرداخته و با نویسنده ها و همین طور مجله #PLOS_ONE نیز در این مورد گفتگو داشته است. نویسندگان مسئول مقاله، #محمد_علی_صحرائیان از اعضای کمیته ملی اخلاق و Michael F. Holick از آمریکا می باشند. مقاله در ۲۰۲۰ منتشر شده و با توجه به مواردی همچون عدم بیان تضاد منافع احتمالی برای نویسنده آمریکایی، حجم نمونه کم، نبود اطلاعات کافی برای نحوه فوت بیماران و …، با فاصله اندک از نشر آن،  یک #Expression_of_Concern منتشر می شود.  بحث ها در توییتر در آن زمان را از این لینک ها (یک و دو) می توانید ببینید. در زمان نشر مقاله، افراد زیادی با استفاده از این مطالعه، این موضوع را بیان می‌کرده‌اند که مکمل ویتامین دی می‌تواند در درمان کووید موثر باشد. حالا بعد از نزدیک به ۴ سال نیز مقاله سلب اعتبار شده است.مجله با بررسی نظرات داوران و ادیتوریال بورد و پاسخ نویسندگان به این نتیجه رسیده است که طراحی مطالعه (شامل معیارهای ورود و خروج در نظر گرفته شده و روش آنالیز مورد استفاده) برای پاسخ به سوال مطالعه به اندازه کافی دقیق و قوی نبوده است. از طرفی روش کار مطالعه نیز با جزییات کافی بیان نشده که روی امکان تکرارپذیری مطالعه اثر می گذارد. دکتر صحرائیان در گفتگو با این وبسایت مطالبی را عنوان کرده اند. از جمله این که "این پروژه هیچ گرنتی دریافت نکرده است و پروفسور Holick هیچ گونه حمایت مالی برای این پروژه نداشته است." "ترجیح داده می شد که این مسائل در طول فرآیند داوریِ پیش از نشر، شناسایی و به آن پرداخته شود تا اینکه کار به صورت عمومی در دسترس قرار بگیرد و بعدا مطرح شود" "با این حال، ما ادعای وجود رابطه علیتی بین ویتامین D یا پیامد بالینی عفونت‌ کووید را نداشته ایم. مطالعه حاضر مقطعی بوده و فقط ارتباط بین کووید و سطح ویتامین D در گردش را در نظر می گیرد." "من معتقدم که سلب اعتبار یک مقاله صرفاً به دلیل اشتباهات تیم تحریریه مجله به جای پرداختن به نقص‌های ذاتی خود مطالعه، غیرمنصفانه، غیراخلاقی و غیرانسانی است." از محققینی (Meyerowitz-Katz ) که در همان زمان نشر مقاله به مشکلات مقاله در توییتر پرداخته بود، احساس دو گانه ای در مورد این سلب اعتبار دارد و می گوید: اینکه تیم تحریریه زحمت بررسی را به خود داده و به خاطر کیفیت پایین، نه به خاطر بد اخلاقی پژوهشی، مقاله را پس گرفته‌اند، تعهد مجله را نشان می‌دهد و تعداد کمی از مجلات چنین تعهدی دارند. اما پس‌گرفتن آن در این زمان هیچ تاثیری بر وجود مطالب نادرست در منابع علمی نخواهد داشت - آسیب‌ها قبلاً وارد شده است. به نظر من تیم تحریریه PLOS ONE باید توضیح دهد چرا این تصمیم‌گیری این‌قدر طول کشید، در حالی که مشکلاتی که برای پس‌گیری ذکر می‌کنند همان‌هایی هستند که من در سپتامبر ۲۰۲۰ در توییتر اشاره کردم. محقق دیگری نیز گفته است که هر چند بهتر بود بازپس گیری زودتر انجام شود اما با توجه به وجود Expression_of_Concern که توسط مجله برای مقاله منتشر شده، به نظر می رسد مجله موضوع را به خوبی مدیریت کرده است. مجله هم در پاسخ برای این تاخیر مواردی را اعلام کرده و در ادامه به نوعی گفته است که وجود این زمان ۴ سال به نوعی نشان دهنده بررسی دقیق از این مورد پیچیده بوده است. بنابر پاسخ مجله، دلیل بازپس گیری، نگرانی ها در مورد روش شناسی گزارش شده، طراحی مطالعه و همین طور نگرانی در مورد قابل اعتماد بودن نتایج آن بوده است و تضاد منافع در این بازپس گیری نقشی نداشته است. توضیحات کامل را در وبسایت Retraction Watch بخوانید: لینک

وبسایت #Retraction_Watch به مقاله ای با موضوع ارتباط بین #ویتامین_دی و #کووید_۱۹ پرداخته و با نویسنده ها و همین طور مجله #PLOS_ONE نیز در این مورد گفتگو داشته است. نویسندگان مسئول مقاله، #محمد_علی_صحرائیان از اعضای کمیته ملی اخلاق و Michael F. Holick از آمریکا می باشند. مقاله در ۲۰۲۰ منتشر شده و با توجه به مواردی همچون عدم بیان تضاد منافع احتمالی برای نویسنده آمریکایی، حجم نمونه کم، نبود اطلاعات کافی برای نحوه فوت بیماران و …، با فاصله اندک از نشر آن،  یک #Expression_of_Concern منتشر می شود.  (توضیح بیشتر). بحث ها در توییتر در آن زمان را از این لینک ها (یک و دو) می توانید ببینید. در زمان نشر مقاله، افراد زیادی با استفاده از این مطالعه، این موضوع را بیان می‌کرده‌اند که مکمل ویتامین دی می‌تواند در درمان کووید موثر باشد. حالا بعد از نزدیک به ۴ سال نیز مقاله سلب اعتبار شده است.مجله با بررسی نظرات داوران و ادیتوریال بورد و پاسخ نویسندگان به این نتیجه رسیده است که طراحی مطالعه (شامل معیارهای ورود و خروج در نظر گرفته شده و روش آنالیز مورد استفاده) برای پاسخ به سوال مطالعه به اندازه کافی دقیق و قوی نبوده است. از طرفی روش کار مطالعه نیز با جزییات کافی بیان نشده که روی امکان تکرارپذیری مطالعه اثر می گذارد. دکتر صحرائیان در گفتگو با این وبسایت مطالبی را عنوان کرده اند. از جمله این که "این پروژه هیچ گرنتی دریافت نکرده است و پروفسور Holick هیچ گونه حمایت مالی برای این پروژه نداشته است." "ترجیح داده می شد که این مسائل در طول فرآیند داوریِ پیش از نشر، شناسایی و به آن پرداخته شود تا اینکه کار به صورت عمومی در دسترس قرار بگیرد و بعدا مطرح شود" "با این حال، ما ادعای وجود رابطه علیتی بین ویتامین D یا پیامد بالینی عفونت‌ کووید را نداشته ایم. مطالعه حاضر مقطعی بوده و فقط ارتباط بین کووید و سطح ویتامین D در گردش را در نظر می گیرد." "من معتقدم که سلب اعتبار یک مقاله صرفاً به دلیل اشتباهات تیم تحریریه مجله به جای پرداختن به نقص‌های ذاتی خود مطالعه، غیرمنصفانه، غیراخلاقی و غیرانسانی است." از محققینی (Meyerowitz-Katz ) که در همان زمان نشر مقاله به مشکلات مقاله در توییتر پرداخته بود، احساس دو گانه ای در مورد این سلب اعتبار دارد و می گوید: اینکه تیم تحریریه زحمت بررسی را به خود داده و به خاطر کیفیت پایین، نه به خاطر بد اخلاقی پژوهشی، مقاله را پس گرفته‌اند، تعهد مجله را نشان می‌دهد و تعداد کمی از مجلات چنین تعهدی دارند. اما پس‌گرفتن آن در این زمان هیچ تاثیری بر وجود مطالب نادرست در منابع علمی نخواهد داشت - آسیب‌ها قبلاً وارد شده است. به نظر من تیم تحریریه PLOS ONE باید توضیح دهد چرا این تصمیم‌گیری این‌قدر طول کشید، در حالی که مشکلاتی که برای پس‌گیری ذکر می‌کنند همان‌هایی هستند که من در سپتامبر ۲۰۲۰ در توییتر اشاره کردم. محقق دیگری نیز گفته است که هر چند بهتر بود بازپس گیری زودتر انجام شود اما با توجه به وجود Expression_of_Concern که توسط مجله برای مقاله منتشر شده، به نظر می رسد مجله موضوع را به خوبی مدیریت کرده است. مجله هم در پاسخ برای این تاخیر مواردی را اعلام کرده و در ادامه به نوعی گفته است که وجود این زمان ۴ سال به نوعی نشان دهنده بررسی دقیق از این مورد پیچیده بوده است. بنابر پاسخ مجله، دلیل بازپس گیری، نگرانی ها در مورد روش شناسی گزارش شده، طراحی مطالعه و همین طور نگرانی در مورد قابل اعتماد بودن نتایج آن بوده است و تضاد منافع در این بازپس گیری نقشی نداشته است. توضیحات کامل را در وبسایت Retraction Watch بخوانید: لینک

وبسایت #Retraction_Watch به مقاله ای با موضوع ارتباط بین #ویتامین_دی و #کووید_۱۹ (لینک) پرداخته و با نویسنده ها و همین طور مجله #PLOS_ONE نیز در این مورد گفتگو داشته است. نویسندگان مسئول مقاله، #محمد_علی_صحرائیان از اعضای کمیته ملی اخلاق و Michael F. Holick از آمریکا می باشند. مقاله در ۲۰۲۰ منتشر شده و با توجه به مواردی همچون عدم بیان تضاد منافع احتمالی برای نویسنده آمریکایی، حجم نمونه کم، نبود اطلاعات کافی برای نحوه فوت بیماران و …، با فاصله اندک از نشر آن،  یک #Expression_of_Concern منتشر می شود.  (توضیح بیشتر). بحث ها در توییتر در آن زمان را از این لینک ها (یک و دو) می توانید ببینید. در زمان نشر مقاله، افراد زیادی با استفاده از این مطالعه، این موضوع را بیان می‌کرده‌اند که مکمل ویتامین دی می‌تواند در درمان کووید موثر باشد. حالا بعد از نزدیک به ۴ سال نیز مقاله سلب اعتبار شده است.مجله با بررسی نظرات داوران و ادیتوریال بورد و پاسخ نویسندگان به این نتیجه رسیده است که طراحی مطالعه (شامل معیارهای ورود و خروج در نظر گرفته شده و روش آنالیز مورد استفاده) برای پاسخ به سوال مطالعه به اندازه کافی دقیق و قوی نبوده است. از طرفی روش کار مطالعه نیز با جزییات کافی بیان نشده که روی امکان تکرارپذیری مطالعه اثر می گذارد. دکتر صحرائیان در گفتگو با این وبسایت مطالبی را عنوان کرده اند. از جمله این که "این پروژه هیچ گرنتی دریافت نکرده است و پروفسور Holick هیچ گونه حمایت مالی برای این پروژه نداشته است." "ترجیح داده می شد که این مسائل در طول فرآیند داوریِ پیش از نشر، شناسایی و به آن پرداخته شود تا اینکه کار به صورت عمومی در دسترس قرار بگیرد و بعدا مطرح شود" "با این حال، ما ادعای وجود رابطه علیتی بین ویتامین D یا پیامد بالینی عفونت‌ کووید را نداشته ایم. مطالعه حاضر مقطعی بوده و فقط ارتباط بین کووید و سطح ویتامین D در گردش را در نظر می گیرد." "من معتقدم که سلب اعتبار یک مقاله صرفاً به دلیل اشتباهات تیم تحریریه مجله به جای پرداختن به نقص‌های ذاتی خود مطالعه، غیرمنصفانه، غیراخلاقی و غیرانسانی است." از محققینی (Meyerowitz-Katz ) که در همان زمان نشر مقاله به مشکلات مقاله در توییتر پرداخته بود، احساس دو گانه ای در مورد این سلب اعتبار دارد و می گوید: اینکه تیم تحریریه زحمت بررسی را به خود داده و به خاطر کیفیت پایین، نه به خاطر بد اخلاقی پژوهشی، مقاله را پس گرفته‌اند، تعهد مجله را نشان می‌دهد و تعداد کمی از مجلات چنین تعهدی دارند. اما پس‌گرفتن آن در این زمان هیچ تاثیری بر وجود مطالب نادرست در منابع علمی نخواهد داشت - آسیب‌ها قبلاً وارد شده است. به نظر من تیم تحریریه PLOS ONE باید توضیح دهد چرا این تصمیم‌گیری این‌قدر طول کشید، در حالی که مشکلاتی که برای پس‌گیری ذکر می‌کنند همان‌هایی هستند که من در سپتامبر ۲۰۲۰ در توییتر اشاره کردم. محقق دیگری نیز گفته است که هر چند بهتر بود بازپس گیری زودتر انجام شود اما با توجه به وجود Expression_of_Concern که توسط مجله برای مقاله منتشر شده، به نظر می رسد مجله موضوع را به خوبی مدیریت کرده است. مجله هم در پاسخ برای این تاخیر مواردی را اعلام کرده و در ادامه به نوعی گفته است که وجود این زمان ۴ سال به نوعی نشان دهنده بررسی دقیق از این مورد پیچیده بوده است. بنابر پاسخ مجله، دلیل بازپس گیری، نگرانی ها در مورد روش شناسی گزارش شده، طراحی مطالعه و همین طور نگرانی در مورد قابل اعتماد بودن نتایج آن بوده است و تضاد منافع در این بازپس گیری نقشی نداشته است. توضیحات کامل را در وبسایت Retraction Watch بخوانید: لینک

ساختار #چکیده #مقاله مروری

اگر شما هم در دنیای تحقیق و پژوهش فعالیت دارید، حتماً نام دو ابزار پرکاربرد EndNote و Mendeley به گوشتان خورده است. اما کدام یک از این دو ابزار برای نیازهای شما مناسب‌تر است؟ در این پست به بررسی تفاوت‌های کلیدی این دو نرم‌افزار می‌پردازیم. 💥EndNote قدرت و امکانات پیشرفته: EndNote یکی از قدیمی‌ترین و قدرتمندترین ابزارهای مدیریت رفرنس‌دهی است. این نرم‌افزار امکانات بسیار زیادی برای سازماندهی و مدیریت منابع ارائه می‌دهد. پشتیبانی از فرمت‌های متعدد: EndNote از فرمت‌های مختلف رفرنس‌دهی به خوبی پشتیبانی می‌کند و می‌تواند برای مقالات در مجلات معتبر بسیار کارآمد باشد. یکپارچگی با نرم‌افزارهای ویرایش متن: این ابزار به خوبی با Microsoft Word و دیگر نرم‌افزارهای ویرایش متن یکپارچه می‌شود و فرآیند رفرنس‌دهی را بسیار ساده می‌کند. 💥Mendeley رابط کاربری کاربرپسند: Mendeley با رابط کاربری ساده و دوستانه، مناسب برای کاربران تازه‌کار است. این نرم‌افزار به راحتی قابل استفاده و یادگیری است. امکانات شبکه اجتماعی: Mendeley به عنوان یک شبکه اجتماعی علمی نیز عمل می‌کند و به کاربران امکان می‌دهد تا با پژوهشگران دیگر ارتباط برقرار کنند و مقالات خود را به اشتراک بگذارند. ذخیره‌سازی ابری: با استفاده از Mendeley می‌توانید کتابخانه‌ی خود را در فضای ابری ذخیره کنید و از هر کجا به آن دسترسی داشته باشید. 💥کدام یک را انتخاب کنیم؟ انتخاب بین EndNote و Mendeley بستگی به نیازها و ترجیحات شما دارد. اگر به دنبال ابزاری با امکانات پیشرفته و قابلیت‌های تخصصی هستید، EndNote گزینه مناسبی است. 💥اما اگر راحتی در استفاده و امکانات شبکه اجتماعی برای شما مهم است، Mendeley می‌تواند انتخاب بهتری باشد.