کانال وحید احسانی

📌گفت‌وگوی شماره‌ی ۷۱ 🔖 عنوان: راه باریک آزادی 🎙 ارائه‌‌دهنده‌: دکتر وحید احسانی 📆 تاریخ: دوشنبه، ۲۴/ ۰۲/ ۱۴۰۳ 🕠 ساعت: ۱۷ - ۱۹ جهت آشنایی با موضوع و غنای گفتگو، پیشنهاد می‌شود پیش از حضور در نشست ویدئوی زیر را ببینید: 👈 بیراهه وسیع بردگی 🏫 مکان: کرمانشاه، چهارراه نوبهار، نبش کوچه‌ی ۱۰۷، کتاب‌فروشی «کوچه‌کتاب» ⬅️ حضور برای عموم علاقه‌مندان آزاد و رایگان است. 💠 کانال تلگرامی انجمن فکر و فلسفه‌ی کرمانشاه (اَفَک) @PhilosophyforKermanshah 💠 صفحه‌ی اینستاگرامی انجمن فکر و فلسفه‌ی کرمانشاه (اَفَک) @Philosophy_for_Kermanshah

💥برای روز معلم، برای معلمان... ✍️علی مرادی مراغه ای ♦️برای روز معلم که باید عزیزترین روز در تقویم هر ملتِ خوشبختی باشد، نوشته ای بهتر از ذکر خاطره ای از خودم ندیدم. به نظرم سال1383 بود که خواهرم در تبریز معلم بود، تصادفی کرده و در بیمارستان بستری شده بود... آن زمان، در قم کار میکردم، برای عیادت یک روزه از خواهرم، با عجله عازم تبریز شدم و برای بازگشت، در بعد از ظهر همان روز به ترمینال تبریز رفتم تا با اتوبوسهای شبانه به قم برگردم. بلیط نداشتم در سالن ترمینال، برای پیدا کردن اتوبوس قم پرسه میزدم، در میان جمعیت، یک مرتبه مردی در حدود 50 ساله ای دیدم با لباس مندرس و لبه دار شبیه دهاتی ها نشسته، کتاب مرا می خواند، این کتاب «از زندان رضاخان تا صدر فرقه دمکرات آذربایجان» بود که در آن زمان جزو پر فروشترین کتابها شده بود! برایم خیلی عجیب بود که در تهران دانشجویان کتاب نمی خوانند و برای پایان نامه های ارشدشان در میدان انقلاب، پول میدهند تا برایشان بنویسند، آنوقت، مردی با این وضعیت، اهل مطالعه و کتاب باشد! نزدیکش رفتم و کنارش نشستم. وقتی کیف سامسونت در دستم و نگاههایِ کنجکاوم را دید پرسید: «دانشجو هستی؟ مهندسی؟ این کتاب را دوستان داده اند بخوانم، شما خوانده ای؟...» گفتم: خوانده ام، کتاب خوبی است...! از او پرسیدم شما کجایی هستید باید از اطراف تبریز باشید، آیا کتاب زیاد می خوانید؟ جوابی که داد کل شب در اتوبوس به سمت به قم نشئه بودم و لحظه ای خواب به چشم ام نیامد. گفت: چهار پنج رفیق هستیم آنها هم اهل مطالعه هستند، اهلیت و اصلیت ام از روستاهای آذرشهر هست، تا ابتدایی خوانده ام و معلم مان در آن روستا، مرحوم صمد بوده...! یاد سخن خود صمد افتادم که گفته «معلم خوب، حکم کیمیا را دارد...» و او خودش، در حدود نیم قرن پیش، رفته در آن دهکوره های تاریکی، شمع هایی برافروخته که همچنان روشن هستند...! ✅کیمیاگری قدیم بدنبال یافتن اکسیری بود که اجسام را طلا کند. چنین اکسیری وجود ندارد، اما به نظر من، چیزی شبیه به آن وجود دارد و آن اکسیر همانا وجودِ معلمان خوبِ هر جامعه است. اساس و پایه خوشبختی هر ملتی با تربیت و آموزش نهاده میشود، دستهایِ میکل آنژی که مسِ وجود فرزندان ما را مطلا میکنند. و آن اکسیر، همان شعله آگاهی است و نور... بنگر اين دو مظهر زندگانی را که چه دردناک به تو ارمغان ميدهم فرزند بنگر و بگُزين يکی يوغ است هر که آن را بپذيرد کامياب ميگردد چونان نر گاوی رام ، در خدمت خان بر بستری از کاه گرم خواهد آرميد و قصيل فراوان خواهد يافت و دومی رمزی است که خويشتنِ من پديد آورده است چونان قله ای که با کوه به دنيا می آيد و آن ستاره است که نور می افشاند و نابود ميکند و چون در دست حاملان خود بدرخشد تباهکاران ميگريزند آن که نور به همراه دارد هميشه تنهاست... شعر "ستاره و یوغ" از خوزه مارتی 🔥تصویر زیر https://s8.uupload.ir/files/2_lfpa.jpg

روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست می ز خمخانه به جوش آمد و می‌باید خواست نوبت زهدفروشان گران‌جان بگذشت وقت شادی و طرب‌کردن رندان برخاست چه ملامت رسد آن را که چو ما باده خورد این چه عیب است بدین بی‌خردی، وین چه خطا ست باده‌نوشی که در او هیچ ریایی نبود بهتر از زهدفروشی که در او روی و ریا ست ما نه رندان ریاییم و حریفان نفاق آن که او عالم سرّ است، بدین حال گوا ست فرض ایزد بگزاریم و به کس بد نکنیم وان‌چه گویند روا نیست، نگوییم روا ست چه شود گر من و تو چند قدح باده خوریم باده از خون رزان است، نه از خون شما ست این چه عیب است کزین عیب خلل خواهد بود ور بود نیز چه شد، مردم بی‌عیب کجاست از ریا دور شو و نوش کن این جام شراب هم‌چو حافظ اگرت آرزو است این ره راست حافظ از چون‌وچرا بگذر و می نوش دمی نزد حکمش چه مجال سخن چون‌وچرا ست عید فطر ۱۴۴۵ @mmojahedi

تصنیف بوی باران شعر: فریدون مشیری آهنگسار: حسین یوسف‌زمانی آواز: استاد محمدرضا شجریان بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک شاخه های شسته ، باران خورده ، پاک آسمان آبی و ابر سپيد برگهای سبز بيد عطر نرگس ، رقص باد نغمه و بانگ پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای مست نرم نرمک ميرسد اينک بهار خوش بحالِ روزگار … خوش بحالِ چشمه ها و دشتها خوش بحالِ دانه ها و سبزه ها خوش بحال غنچه های نيمه باز خوش بحال دختر ميخک که ميخندد به ناز خوش بحالِ جانِ لبريز از شراب خوش بحالِ آفتاب … ای دل من ، گرچه در اين روزگار جامه ي رنگين نمی‌پوشی به كام باده ي رنگين نمی‌نوشی ز جام نقل و سبزه در ميانِ سفره نيست جامت از آن می كه می‌بايد تهی است ای دريغ از «تو» اگر چون گل نرقصی با نسيم ای دريغ از «من» اگر مستم نسازد آفتاب ای دريغ از «ما» اگر کامی نگيريم از بهار … گر نکوبی شيشه ي غم را به سنگ هفت رنگش ميشود هفتاد رنگ … در بهار و سال پیش رو، از پروردگار مهربان برایتان تندرستی، آرامش، نشاط، توفیق، بهروزی و رضایت خواستارم. کانال وحید احسانی @vahidehsani_vh https://telegram.me/notesofvahidehsani

✅ ضرورت شفاف‌سازی با محاکمه علنی عوامل فساد چای دبش و امثال کاظم صدیقی ❇️ فسادهای حیرت‌انگیز امروز نتیجه سیاست‌زدایی از جامعه و انحراف از آرمان‌های انقلاب اسلامی است ✍ رحمت‌اله بیگدلی رسول خدا(ص) جامعه اسلامی را به‌گونه‌ای تربیت کرده بود که توده مسلمان با مشاهده اندک سوء‌استفاده‌ای توسط حاکمیت به مسجد می‌ریخت و خواستار شفاف‌سازی می‌شد. این حساسیت سیاسی و اجتماعی در زمان پیغمبر(ص)، ابوبکر، عمر و علی(ع) وجود داشت و همین حساسیت در زمان عثمان منجر به شورش مردم در قبال فساد دستگاه خلافت و قتل عثمان شد! عمر خلیفه مقتدر که امپراطوری‌های بزرگ ایران، روم و مصر را فتح کرده بود وقتی از پارچه بیت‌المال که بین مردم تقسیم شده بود پیراهنی برای خود دوخت که اندکی درازتر از پارچه دیگران بود، مردم او را در ملأ عام استیضاح کردند که چرا پیراهن تو چند سانت از پیراهن دیگران بلندتر است؟! عمر مجبور می‌شود که نه سخنگویش برای نمایندگان مردم در پشت درهای بسته، بلکه خودش شخصا در ملأ عام به مردم پاسخ دهد و بگوید: چون من قدم بلندتر است و مقدار پارچه سهم من کافی نبود، پسرم عبدالله سهم خود را به من داد تا از دو سهم یک پیراهن برای من دوخته بشود! عمر پسرش را هم به عنوان شاهد می‌آورد و مردم هم پس از این شفاف‌سازی، خلیفه را تبرئه می‌کنند! حتی در دوره بنی‌امیه هم علی‌رغم مشکلاتی که داشتند همواره دعوا بر سر امامت، عدالت، بیت‌المال و حقِ مردم بود، اما بنی‌عباس در تاریخ اسلام کاری کردند که سرنوشت تاریخ اسلام را تغییر داد. بنی‌عباس حساسیت‌های مردم و مسائل آنان را تغییر داد و آنان را به مسایلی چون انواع قرائت قرآن و مباحثی چون خلق قرآن، قدیم و حادث بودن قرآن و ... مشغول و حتی برای آنان حساسیت‌های به‌ظاهر علمی درست کرد! در اصطلاح سياسی به این کار می‌گویند دپولیتیزاسیون یعنی زدودن حساسیت سیاسی و اجتماعی از مردم و مشغول‌کردن آنان به مسایل بیهوده. در نتیجه می‌بینیم مردمی که در قبال چند سانت پارچه لباس خلیفه حساس بودند می‌بینند که در عروسی دختر خلیفه عباسی هزاران سکه طلا نثار و از دورریزِ غذاهای عروسی کوه‌هایی در بغداد روی هم انباشته شده‌است که مدتی بهداشت مردم را هم به‌خطر می‌اندازد، اما هیچ‌گونه اعتراض رسمی به این همه اسراف نمی‌شود؛ چون حساسیت‌های مردم را تغییر داده‌اند! و به این شکل بود که بنی‌عباس حدود شش قرن حکومت کرد، در صورتی که بنی‌امیه یک قرن دوام نیاورد! متأسفانه جامعه امروز ما هم به چنین انحرافی از آرمان‌های انقلاب اسلامی مبتلا و سرگرم به مسایلی چون حجاب اجباری و ... شده است. در نتیجه می‌بینیم یک روز از فساد ۳۰۰۰ میلیارد تومانی خاوری، روزی دیگر از فساد چند میلیارد دلاری بابک زنجانی و فسادهای گسترده دولت احمدی‌نژاد و روزی از فسادهای تکان‌دهنده طبری در دستگاه قضایی و معاونان قالیباف در شهرداری تهران و روزی دیگر از فساد بی‌سابقه سه میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلاری چای دبش در دولت رئیسی و حتی از انتقال زمینی به ارزش ۱۰۰۰ میلیارد تومان به‌نام کاظم صدیقی امام جمعه تهران و اعضای خانواده‌اش رونمایی می‌شود، اما گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است و ماشین تبلیغاتی حامی جریان حاکم هم به‌راه می‌افتد که خاک در چشم واقعیت بپاشد و در مجاری اطلاعاتی مردم خلل ایجاد کند و مردم هم گویی مسخ شده‌اند! امام علی(ع) در عهدنامه‌ خود به‌مالک اشتر والی مصر تاکید کرد: «وَإن ظَنَّتِ الرَّعِيَّةُ بكَ حَيفا فَأصحِرْ لَهُم بعُذْرِكَ وَاعدِلْ عنكَ ظُنُونَهُم بِإصحارِكَ؛ و اگر رعیت بر تو‌ گمان ستم بردند، عذر خویش را آشکارا و شفاف با آنان در میان نه و بدگمانیشان را از خویش بگردان.» علی(ع) در این‌جا به‌جای «ناس؛ مردم» از واژه «رعیت» استفاده کرده است. معنای رعیت در زبان عربی متفاوت از معنای آن در زبان فارسی است. رعیت در زبان عربی یعنی انسان‌هایی‌ که دارای حقوقند و باید حقوقشان رعایت شود. امام(ع) فرمود: «اگر رعیت در باره تو گمان حیف‌‌و‌میل و تخلفی‌ بردند، باید عذر و دلیل خود را برای آنان اِصحار کنی.» یعنی لازم نیست مردم به یقین برسند که تو واقعا حیف‌‌و‌میل و تخلف داشته‌ای و برای گمان خود مستندات متقن ارائه کنند. همین‌که در باره تو گمان بد برند بر تو واجب است که به آنان پاسخ اقناعی بدهی! همچنین حضرت نفرمود: «پاسخ خود را اظهار کن»، فرمود: «پاسخت را اِصحار کن.» علی(ع) واژه اِصحار را از ریشه صحراء گرفته است. صحراء در زبان عربی به‌‌مکانی گفته می‌شود که صاف و همه چیز در آن آشکار است و چیزی مانع دید نیست! یعنی باید توضیح و پاسخ خود را مانند صحرا در مقابل چشم مردم بگذاری و هیچ جای ابهامی برای آنان باقی نگذاری! امروز ملت ایران در انتظار شفاف‌سازی در باره مقوله مبارزه با فساد از طریق محاکمه علنی عوامل فساد چای دبش و امثال کاظم صدیقی هستند! 🔻 کانال رسمی جدید رحمت‌اله بیگدلی: 🆔 @rahmatollahbigdeli

✅ با ترقّه‌هایت مرا بیازار! 📰 منتشرشده در عصرایران (۲۴ اسفند ۱۴۰۱) اگر برای اثبات بودن، تفاوت و استقلالت به خود و دیگران هیچ راه دیگری نداری، با ترقه‌بازی‌ات مرا بیازار! به ترقه‌بازی هیچ علاقه‌ای ندارم و از صدایشان رنج می‌برم، امّا درعین‌حال، اگر تحقق سکوت و آرامش مطلوب من به این معنا باشد که بخش بزرگی از جوانان سرزمینم، به تنها راه نمود و بروز خود نپردازند، ترجیح می‌دهم که آرامشم با صدای ترقه‌های آنها سلب شود! اگر بخش بزرگی از جامعه برای نشان‌دادن خود یا برای شادی یا برای حفظ و تقویت انسجام اجتماعی، جز دست‌زدن به یک عصیان جمعی هیچ راه دیگری ندارند، ترجیح می‌دهم صدای ترقه‌هایشان خواب را بر من حرام کند! مسلّماً ترقّه‌بازان برای پیگیری این اهداف ارزشمند راه‌های خیلی بهتری هم دارند، امّا اگر فقط دو گزینه پیش رو داشته باشم و بخواهم از میان «ادامۀ روند آزاردهندۀ فعلی» یا «سکوت و نظم قبرستانی» یکی را انتخاب کنم، قطعاً اوّلی را ترجیح می‌دهم. «سکوت و نظم قبرستانی» از انفعال، ناامیدی و پراکندگی کسانی حاصل می‌شود که دیدگاه و سلیقه‌ای متفاوت از من دارند؛ ترجیح می‌دهم «دیگران» مرا بیازارند تا اینکه ناامید شوند یا هیچ نمود و بروزی نداشته باشند. پدیده‌های اجتماعی «سیاه مطلق» یا «سفید مطلق» نیستند؛ جنبه‌های مثبت و منفی دارند. جنبه‌های منفی ترقه‌‌بازی مشهود است و بارها گفته می‌شود: تهدید سلامتی (و حتّی جان) ترقّه‌بازان و سایرین، سلب آرامش دیگران، آسیب به اموال عمومی (آتش‌سوزی و غیره)، دودهوا شدن سرمایۀ عظیم مالی در یک شب (کمک بزرگ مالی ایرانیان به اقتصاد چین!) و ... امّا باید بپذیریم که این رسم نوپا جنبه‌های مثبتی هم دارد؛ روشی است که بخش بزرگی از جوانان جامعه از طریق آن وجود، تفاوت و استقلال‌شان را به صورت جمعی نشان می‌دهند و تقویت می‌کنند. نباید به دنبال «حذف» آن باشیم، شکل‌گیری این عصیان جمعی نتیجۀ اتّخاذ رویکردهای «حذفی و نادیده‌انگاری» در عرصه‌های گوناگون و طی سالیان متمادی است. وقتی تمامی تصمیم‌گیرندگان و برنامه‌ریزان حوزۀ فرهنگی در سطوح عالی، میانی و حتّی خُرد و محلّی از کسانی هستند که از طریق «شرکت در عزاداری، اعتکاف و امثال آن» به آرامش می‌رسند، بدیهی است که برای بخش بزرگی از جامعه هیچ راه دیگری باقی نمی‌ماند جز اینکه از طریق دست‌زدن به یک عصیان جمعیِ بسیار پرسروصدا، «بودن» خودشان را فریاد بکشند. تیپ شخصیتی، باورها و سلائق نگارنده به متوّلیان رسمی عرصۀ فرهنگ بسیار نزدیک‌تر است تا به جوانان ترقّه‌باز، امّا تلاش برای تحمیل مطلوب‌های خودم بر دیگران را حتّی اگر یقین داشته باشم که درست هستند، نه مفید می‌دانم، نه مشروع و نه اخلاقی. جامعه «خمیر مجسمه‌سازی» نیست که بخواهیم آن را به هر شکلی که صلاح می‌دانیم و درست می‌پنداریم در بیاوریم؛ اتّخاذ چنین رویکردی، به شکل‌گیری، استمرار و تشدید عصیان‌های جمعی مختلف منجر می‌شود. امیدوارم انرژی، پویایی، تحرّک و همکاریِ عظیمی که در ترقه‌بازی وجود دارد، به‌مرور به سمت توسعه، پیشرفت و آبادانی سوق پیدا کند. به امید فردایی بهتر؛ به امید ایرانی آباد. کانال وحید احسانی @vahidehsani_vh https://telegram.me/notesofvahidehsani

شباهت‌های مراسم چهارشنبه‌‌سوری و محرّم! این دو مراسم جامعۀ ما را به اندازه‌ای، به وسعتی و به گونه‌ای درگیر می‌کنند که ممکن نیست ناظر بیرونی متوجه نشود و تعجّب نکند. با وجود تفاوت اساسی در منشأ، فلسفۀ وجودی و ظاهر آنها، آنچه به عنوان «مراسم» در این دو مناسبت در عرصه عمومی دیده می‌شود حاوی شباهت‌هایی قابل‌توجه و تأمّل‌برانگیز است. 👈 هدف اصلیِ یادداشت، توجه‌دادن به برخی ویژگی‌های فرهنگی ما و تأمّل دربارۀ آنهاست. در متن کامل یادداشت، شباهت‌های زیر به اختصار توضیح داده شده‌اند: 1. سروصدای زیاد ۲. نادیده‌انگاریِ «دیگری» ۳. تسخیر عرصۀ عمومی ۴. بستن باب گفتگو ۵. بی‌توجّهی به محیط زیست ۶. کمک بزرگ اقتصادی به چین! ۷. فایدۀ اندک کانال وحید احسانی @vahidehsani_vh https://telegram.me/notesofvahidehsani

سقف مشارکت در انتخابات = میزان مشارکت در صدا و سیما چند درصد از مردم و نگرش‌های مختلف جامعه احساس می‌کنند که صدا و سیمای رسمی، سخن، نظر، دیدگاه و مطالبات آنها را بازتاب می‌دهد و نمایندگی می‌کند؟! به عبارت دیگر، صدا و سیمای رسمی چقدر «ملّی» است و چقدر «میلی»؟! به نظر شما، آن بخشی از جامعه که احساس می‌کنند صدای آنها در صدا و سیمای رسمی هیچ جایگاه و نماینده‌ای ندارد، با توصیه و بنر تبلیغاتی متقاعد می‌شوند که پای صندوق رأی بیایند؟! چندی است دربارۀ درخواست پسر رئیس مجلس از کانادا برای اقامت، رد درخواست او، شکایتش، رأی دادگاه، صحبت‌های برخی مسئولان کانادا در این رابطه، فهرست سفرهایش به کشورهای مختلف (در زمانی که پدرش گفته بود فقط یک میلیون تومان دارایی دارد) و ... اسناد و مدارک زیادی در فضای مجازی منتشر شده و بدیهی و طبیعی است که این مسئله نظر مردم را به خود جلب می‌کند. در دوران اعتراضات و اغتشاشات سال گذشته، صدا و سیما فیلمی را منتشر کرد که لااقل در ظاهر نشان‌دهندۀ برخورد بسیار غیرانسانی برخی نیروهای ضدّ شورش و لباس‌شخصی با فردی (احتمالاً اغتشاشگر) بود که روی زمین افتاده بود و اعلام کرد که به این مسئله رسیدگی می‌شود و .... امّا بعدا هیچ گزارشی تهیه و منتشر نشد. علاوه بر دو مثال قبل، چای دبش، خرید سیسمونی خانوادۀ رئیس مجلس از ترکیه، اهدای سکّه توسط مشاور قالیباف به اشخاصی نامعلوم، اینکه آقای رئیسی چطور از سنین پایین هم در دستگاه قضایی مدیر و مسئول بوده است و هم مدرک دکتری گرفته است (با اینکه دانشجوی دکتری شغل تمام وقت محسوب می‌شود و طبق قانون نمی‌تواند شاغل باشد) و هزاران مورد دیگر، مسائلی هستند که مردم انتظار دارند صدا و سیما، آشکارا و منصفانه به آنها ورود و دربارۀ آنها شفاف‌سازی کند. مسلّماً، «شفاف‌سازی» این نیست که مثلاً بگویی «فلان خبر دروغ است» یا «قسم بخوری که دروغ است»، بلکه باید اسناد را بررسی کنی، قائلان به دیدگاه‌های مختلف را بیاوری تا با یکدیگر گفتگو کنند و مردم حرف همه را بشنوند و خود قضاوت کنند. اگر واقعاً به دنبال افزایش مشارکت هستید (و نه اینکه از قِبَل تبلیغ برای انتخابات بخواهید موقعیت خود را مستحکم کنید و از نردبان ترقی بالاتر بروید)، پیشنهاد می‌کنم به صدا و سیما فشار بیاورید که به شفاف‌سازی منصفانه دربارۀ چنین مسائلی بپردازد، این کار قطعاً روی قسمتی از بخش خاکستری جامعه تأثیرگذار است (برعکس توصیه و بنر که هیچ تأثیری ندارد). حضرت امیر (ع) خطاب به مالک اشتر، وقتی او را به عنوان والی مصر منصوب کرد: «هرگاه مردم نسبت به تو گمان بی‌عدالتی ببرند، عذر خویش را آشکارا با آنان در میان بگذار و با بیانِ عذر خویش گمان آنها را نسبت به خود (درباره آنچه موجب بدبینی شده است) اصلاح کن، زیرا این امر از یک سو موجب تربیت اخلاقی تو می‌شود و از سوی دیگر ارفاق و ملاطفتی است درباره مردم و سبب می‌شود که بیانِ عذر خود، تو را به مقصودت که متقاعد ساختن آنها به پذیرش حق است برساند». کانال وحید احسانی @vahidehsani_vh https://telegram.me/notesofvahidehsani

مشارکت؛ «سوا کردنی» یا «درهم»؟! آیا مشارکت «سوا کردنی» است؟! آیا می‌توان انسان‌هایی را که، به‌حق یا به ناحق، احساس می‌کنند از مشارکت در بسیاری از امور جمعی مرتبط با زندگی‌شان (اموری که منطقاً انتظار می‌رفته است که مشارکت داده شوند) محروم شده‌اند، به مشارکت و همراهی داوطلبانه در امری خاص متقاعد کرد؟! آیا کسانی که چنین دیدگاه و احساسی دارند، با توصیه، تبلیغ و بنر متقاعد می‌شوند که پای صندوق رأی بیایند؟! لااقل تا جایی که من می‌فهمم، مشارکت «سوا کردنی» نیست؛ «درهم» است! شما اگر فکر می‌کنید «سوا کردنی است»، به توصیه و تبلیغ دلسوزانۀ خود ادامه دهید، امیدوارم من در اشتباه باشم و موفق شوید بخشی از مردمی را که چنین احساسی دارند متقاعد کنید که با صندوق رأی آشتی کنند. امّا اگر قبول دارید که مشارکت «درهم» است، بهتر است به جای توصیه به مردم، تلاش خود را بر افزایش سطح مشارکت مردم در سایر امور متمرکز کنید، این کار قطعاً تأثیر بیشتری خواهد داشت. کانال وحید احسانی @vahidehsani_vh https://telegram.me/notesofvahidehsani

خطاب به مدیران و سایر نیروهای واقعاً ولایی-انقلابی چنانچه صادقانه و خالصانه (به دور از سوء‌استفاده و منفعت‌طلبی) خواهان عمل‌کردن به تمام دستورات و توصیه‌های آقای خامنه‌ای بوده‌اید امّا از این دیدگاه ایشان -که ۳۳ سال پیش هم مطرح شده است- اطّلاع نداشته‌اید (و چه‌بسا تا پیش از شنیدن این صحبت‌ها، باوجود داشتن اتومبیل شخصی از اتومبیل دولتی استفاده می‌کرده‌اید)، جا دارد در نکتۀ زیر تأمّل بفرمایید: باید بپذیرید که شبکه‌ها و کانال‌هایی که تاکنون جهت آگاهی از دیدگاه‌های آقای خامنه‌ای دنبال می‌کرده‌اید دچار «سوگیری و منفعت‌طلبی» بوده‌اند، یعنی کم یا زیاد، با مسیر توزیع رانت سازگاری پیدا کرده‌اند. اگر واقعاً می‌خواهید که از این نوع دیدگاه‌های آقای خامنه‌ای نیز مطّلع شوید، به نظرم، راهی ندارید جز اینکه شبکه‌ها و کانال‌های انتقادی (همان‌هایی که در بهترین حالت هم به‌هیچ‌وجه «انقلابی و ولایی» شناخته نمی‌شوند) را دنبال کنید، چون این بخش از دیدگاه‌ها و صحبت‌های ایشان، فقط در این نوع کانال‌ها منتشر می‌شود! کانال وحید احسانی @vahidehsani_vh https://telegram.me/notesofvahidehsani