өшпес із

Түптің түбінде көңіл құлпын тек бір ғана адам ашады.

Адам жас қосқан сайын, толысады деп ойлаушы едім. Білім, ақыл, даналық бәрі де адам өзі талпынбаса келмейтін дүниелер (екен). Иә, өмірдің өзі үйрететін сабақтары бар. Алайда адамның рухы тек өмірлік сабақтармен азықтанбайды, өзіңнің де тарапыңнан іс-әрекет керек-ті.

Бойыңда бар қабілеттерді тұншықтырма.

«Қажет адамды табу туралы көп ойланамыз, ал өзіміз сол қажет адамға қалай айналамыз деп ойланбаймыз.»

инстаграмда біреудің жазбасын беріліп оқып отырасың да, бір кезде ол жазба өзіңді екенін аңғарасың. Бір сәт «әдемі жазыппын» дейсің. Артынан неге жазба иесін көрсетпеген деп ойлайсың. Ескертіп жазғың келеді, бірақ ұяласың да, қоя саласың. Керек болып қалатындай скрин жасап аласың. Ол кейін сол күйі ұсытылып кетеді.

«мен аузымды ашып бастағанда, ойлаған ниетім өзгеріп кететінін байқаймын»

Кішкентай кезімізде жол жүрген сайын әкем көлікте үнемі терме қойып қоятын. Теледидардан айтыс қарап отыратын, бірге көретінмін. Әлі күнге дейін айтыс көреді, youtube-тан, теледидардан. Кішкентайымыздан сондай контентпен сусындап өстік. Ал қазір менде айтысқа, термеге деген ықылас ерекше. Уақыт бөліп тыңдай аламын, көре аламын. Әкеме алғысым шексіз, осы нәрсеге жақын болуға себепші болғаны үшін.

Много знаний без применения - это мало, мало знаний с применением - это много. Имам Аль-Газали