🎵آموزشگاه.موسیقی.نکیسا🎵

در سوگ استاد سالها، من گُمان می‌کردم: که پیام‌آورِ مهری و سروشِ یزدان، تا به آوازِ مسیحایی و داوودیِ خویش، یوسفِ گمشده را، سویِ کنعان ببری! حال می‌پندارم: تو سروشِ جانِ آدمیزادانی، به جهانِ دیگر! آبِرویِ انسان نزدِ خدا! مایۀ فخرِ بَشَر! یک بشر مثل همه! نه مصون از لغزش! نه بَری از تقصیر! تو از این روی چنین بر عالم میتابی: که توانِ انسان در پویش، همراهی، همصدایی، کرنش بر زیبایی، طعنه بر جورِ زمان، به زبانِ آواز از گلویت جاریست! تو زِ خُمخانۀ شعر حافظ، تو زِ گنجینۀ شعرِ سعدی، از شفاخانۀ شعرِعطّار، از سماعِ غزل و مثنویِ مولانا، از دوبیتیهای باباطاهر، فائز، از جهانِ خیّام، از بهار و عارف، از شیدا، از مشیری، اخوانِ ثالث، از کلامِ سیمین، از سایه، قدح و گنج و گهر آوردی، بر سر و جانِ بشر افشاندی! آه ای مرغِ سحر! رفتنت یک داغ است، بر دلِ نوعِ بشر! گرچه آواز تو در گوشِ من است نغمه‌خوانی دیگر آیا هست که صدایِ دلِ مردم باشد؟! همۀ دلخوشیِ من این است، که دعایِ ما را با آواز برسانی به خدا: ربَّنا دیگر صبر و طاقت نیست! ربَّنا اَنصُرنا!

تقديم به دوستان عزيز

🆔 @NMoein

🆔 @NMoein

🆔 @NMoein

🆔 @NMoein

🆔 @NMoein