مَرد سان‌فرانسیسکویی

خیلی‌وقت بود اینو از کسی نشنیده بودم. جالب بود برام بعد مدت‌ها دوباره تکرار شد.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ یه وایب آروم و غمگینی میدی از این آدمای غمگینی که به دل میشینن از اینا که غمشون قشنگن..

تنها راه‌حلی که به ذهنم می‌رسه اینه که از خواب شب‌ت بزنی و به جای هفت‌صبح، چهارصبح از خواب بلند شی و بکوب بخونی و خودتو برسونی. تونستی حتما حین خوندن نت بردار، خیلی به یادگیری‌ت توی زمان کم کمک می‌کنه.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ نهایی ها شروع شده و من استرس شدیدی دارم چون از اول سال نخوندم و این یعنی فاجعه.. راه حلی داری واسش پسر؟

نه عزیز، چک نمی‌کنم اصلا. فقط کانال‌هایی که دارم رو چک می‌کنم. اکثر بچه‌هایی که توی کانال دارم‌شون هم خودشون محبت‌داشتن من رو به کانال‌شون دعوت کردن.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ چنل هایی که ازت فروارد میکنن رو میبینی؟

خیلی تمایل دارم مسترربات رو ادامه بدم اما این‌قدر این ترم درگیرم که هنوز فصل یکشم فرصت نکردم تموم کنم. امید به خدا مسترربات رو تموم کنم، خیلی دلمه یک‌بار سریال سوپرانو رو ببینم. یک‌تیکه ازش قبلا توی کانال گذاشتم خیلی تحت‌تاثیرش قرار گرفتم.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ سریال یا فیلم تابستونی و تینیجری داری در بساط؟

یک‌روز خوب اومدنی نیست، یک‌روز خوب ساختنیه. هرچیزی هم زمان خودش رو می‌طلبه. کسی که یاد گرفته برای خواسته‌هاش تلاش کنه، باید یادم بگیره درکنار خواستن‌هاش تمرین صبوری کنه. هیچ اومدنی هم با اطلاع نیست، یکهو اتفاق می‌افته.

‌ ‌ ‌‌‌ ‌ بعد گذروندن اونهمه سختی که فکر میکردم قراره بلخره یه روزی بیاد که بگم- اره منم تونستم از همه اتفاقای بد بگذرم و الان میتونم اسوده زندگی کنم- ، همچنان اون روزه نمیاد و یجورایی هر چی بیشتر جلو میره زندگی ، امیدم به اینکه قراره یه روز خوش برای منم بیاد کمرنگ تر و کمرنگ تر میشه