ناپلئون'

‏اونجایی که نزار قبانی می‌گه “چه فایده ای دارد نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟ خیلی دوستم داشته باشی، اما من را نفهمی؟ جایِ خالیم را حس کنی، اما سراغم را نگیری؟ چه فایده ای دارد در بینِ وسایلت باشم اما مهمترینشان نباشم؟” و مود تا اطلاع ثانوی.

تخطیاش خیلی مودن ((((: @biooo

غرق در اشک؛ بدون کشتی نجات!

نمیدونم این چه داستانیه که هر بار میبینمت هرچی دردو بدبختیو فلاکتو غمو غصه دارم یادم میره و تنها غمِ نداشتنِ تو میشینه رو دلم. باور کن سخته. سخته کسی که دوسش داری رو ببینی، کنارش باشی و بدونی هیچ جایی تو فکر و قلبش نداری. تنها کاری که از دستت بر میاد این باشه که چشماتو بدوزی بهش که بعد ها اگه دیدنش هم برات حسرت شد حداقل بدونی به وقتش تا تونستی از بَرِش کردی. تا امروز این بوده،بعدِ اینم برات صبر میکنم، ولی حتی اگه عاقبت سهمم از تو فقط همون نگاها و لبخندا و احوال پرسی هات از رو آشنایی و صمیمیت باشه هم کسی جاتو نمیگیره جگرگوشه.. -دربینِ‌شیارهای‌مغزم

Baby don't you cry now, Hold me in your arms like you do. @napoleone

جنگ که تموم شد ازدواج می‌کنیم و در مزرعه‌ی ما گل‌هایی خواهد رویید به زیبایی تو، در رحم تو دختری خواهد بود شبیه تو.. -نامه ای در جیب یک سرباز کشته شده

'این‌بار بهبود نخواهم یافت. صداهایی در سرم می‌شنوم و نمیتوانم روی نوشته‌هایم تمرکز کنم. تا‌به‌حال مبارزه کرده‌ام تا رنگ های روحم را نشانشان دهم اما این آدم ها کور تر از آنند که من واقعی را ببینند.' -نامه ی خودکشی جودی؛ ژوئن ۱۸۸۲

‏کلا این‌ جوریم که تو اوجِ صمیمیت بازم به آدما شک دارم! همیشه حس میکنم آدما کاملا اون چیزی که بیان میکنن یا نشون میدن نیستن؛ بلکه اون چیزی هستن که هیچوقت راجع بهش حرفی نمیزنن. - ناشناس