كانال دكتر حسين ضرابي

ولادت امیرالمومنین صلوات الله علیه مبارک پنجم ذی حجه بنا بر نقلهای معتبر روز میلاد حضرت مولانا و مولی العالمین امیرالمومنین صلوات الله و سلامه علیه است بجاست مومنین با خواندن زیارتی از زیارتهای حضرت مولا در شب و روز پنج ذی حجه متوسل با ساحت مولا شویم و این زیارت را به حضرت بقیه الله سلام الله علیه ،هدیه کنیم . سزاوارست با ترک کینه و بخشش مومنین و برقراری رابطه نیکو در این روز (پنج ذی حجه ) دل مولا را شاد کرده و اماده غدیر شویم اسناد ولادت مولا در پنجم ذی حجه: ۱.بحارالانوارج۳۶ ص ٣٦ تا ۳۹ ۲.حلیة الابرار ج ١ ص٢٢٦ تا٢٢٩ ٣.مدينة معاجز ج۱ حدیث اول جلاء العیون ج ۱ باب زندگی حضرت امیر سلام الله علیه ۴.امالی طوسی مجلس ۴۲ ۵.مناقب ابن شهر اشوب ج۲ص۲۱ تا۲۳ ۶.معانی الاخبار صدوق ص۶۲ و۶۳ ح۱۰ ۷.فضائل ابن شاذان ص۵۴ تا۵۹

🪴🪴🪴🪴🪴 اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد وآخر تابع له علی ذلک... اللهم العن الجبت و الطاغوت والنعثل بعدد ما احاط به علمک.... اللهم العن قاتلي فاطمة الزهراء... 🍀🍀🍀🍀🍀 🔆الحمد لله علی کل نعمة، 🔆اسأل الله من كل خير، 🔆أعوذ بالله من كل شر، 🔆استغفر الله من كل ذنب. واجب است هر روز صبح بگوييد حضرت امیرالمؤمنین علی صلوات الله عليه فرمودند: منْ أَصْبَحَ وَ لَمْ يَقُلْ هَذِهِ اَلْكَلِمَاتِ خِيفَ عَلَيْهِ فَوَاتُ اَلرِّزْقِ، وهی: هر کس صبح کند و این کلمات را نگوید، خوف آنست که نعمت از او فوت شود. و آن کلمات عبارتند از : الحَمدُلِلّه ِ الَّذی عَرَّفَنی نَفسَهُ وَلَم یَترُکنی عُمیانَ القلب، الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَنی مِن اُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله ُ عَلَیهِ وَآلِهِ، الحَمدُلِلّه ِ الَّذی جَعَلَ رِزقی فی یَدِهِ وَ لَم یَجعَلهُ فی اَیدِی النّاس، الحَمدُلِلّه ِالَّذی سَتَرَ عُیُوبی عَورَتی وَ لَم یَفضَحنی بَینَ الناس. اللهم عجل لولیک الفرج والنصر و العافیه... اللهم صل علي محمدوال محمد

ابن عباس میگوید نزد امیرالمومنین صلوات الله علیه بودم که شخصی امد وگفت یا امیرالمومنین من همیشه بیمارم ودردهای بسیاری دارم به من دعایی بیاموز که باآن بر بیماریهایم یاری جویم. مولا فرمودند دعایی به تو میاموزم که جبرئیل وقتی حسن و حسین صلوات الله علیهما بیمار بودند به رسول الله از طرف خدای متعال آموخت وآن دعا اینست : اِلهى كُلَّما اَنْعَمْتَ عَلَىَّ نِعْمَةً قَلَّ لَكَ عِنْدَها شُكْرى وَ كُلَّمَا ابْتَلَيْتَنى بِبَلِيَّةٍ قَلَّ لَكَ عِنْدَها صَبْرى فيامَنْ قَلَّ شُكْرى عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ يَحْرِمْنى وَ يا مَنْ قَلَّ صَبْرى عِنْدَ بَلاَّئِهِ فَلَمْ يَخْذُلنى وَ يا مَنْ رَانى عَلَى الْمَعاصى فَلَمْ يَفْضَحْنى وَ يا مَنْ رَانى عَلَى الْخَطايا فَلَمْ يُعاقِبْنى عَلَيْها صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لى ذَنْبى وَ اشْفِنى مِنْ مَرَضى اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْئٍ قَديرٌ ابن عبّاس گفت: پس از يك سال آن مرد را ديدم، درحالى‏ كه رنگش نيكو و سرخ شده بود؟ و گفت: اين دعا را بر هيچ دردى نخواندم مگر آن‏كه شفا يافتم، و بر سلطانى كه از او مى‏ ترسيدم وارد نشدم، مگر آن‏كه خداى عزّ و جلّ‏ شرش را از من بازگرداند. مهج الدعوات ص۸ https://t.me/hossainzarrabi

در روایت آمده است که هر کس روزی ۷ مرتبه بگوید: «الحَمْدُ لِلهِ عَلَی کُلِّ نِعمَةٍ کَانَت أَو هِيَ کَائِنَةٌ» شُکر [نعمتهای] گذشته و [نعمتهای] باقی مانده را به جا آورده است.   📗: وسائل الشیعة،جلد ۷ صفحه ۲۲۳

🟡 روزی در بین الطلوعین ... 🔴 قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّ النَّوْمَ بَعْدَ الْفَجْرِ مَکْرُوهٌ لِأَنَّ الْأَرْزَاقَ تُقَسَّمُ فِی ذَلِکَ الْوَقْتِ فَقَالَ الْأَرْزَاقُ مَوْظُوفَةٌ مَقْسُومَةٌ وَ لِلَّهِ فَضْلٌ یَقْسِمُهُ مِنْ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَی طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ وَ سْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ ثُمَّ قَالَ وَ ذِکْرُ اللَّهِ بَعْدَ طُلُوعِ الْفَجْرِ أَبْلَغُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ مِنَ الضَّرْبِ فِی الْأَرْضِ. حسین بن مسلم نقل کرده ، به امام باقر علیه السلام عرض کردم : فدایتان شوم می‌ گویند که خواب بعد از فجر مکروه است ، چرا که رزق‌ ها در آن زمان تقسیم می‌ شود ؛ ایشان فرمودند : رزق‌ ها تقسیم شده هستند و خداوند فضلی دارد که آن را از طلوع فجر تا طلوع خورشید قسمت می‌ کند و این همان سخن اوست: «وَ اسْأَلُواْ اللّهَ مِن فَضْلِهِ» {و از فضل خدا درخواست کنید}. سپس فرمودند : ذکر خداوند بعد از طلوع فجر بیشتر از پیمودن زمین [در طلب روزی] ، به انسان رزق می‌رساند. 📚تفسیر عیّاشی ج۱،ص۲۴۰

اميد به چي؟ اميرالمومنين عليٌّ صلوات الله عليه : كُن لِما لا تَرجُو أرجى مِنكَ لِما تَرجُو ؛ فإنّ موسى بنَ عِمرانَ عليه السلام خَرَجَ يَقتَبِسُ لِأهلِهِ نارا، فَكَلَّمَهُ اللّه ُ عزّ و جلّ فَرَجَعَ نَبيّا ، و خَرَجَتْ مَلِكَةُ سَبَأٍ فَأسلَمَتْ مَع سُليمانَ عليه السلام ، و خَرَجَ سَحَرَةُ فِرعَونَ يَطلُبُونَ العِزَّةَ لِفِرعَونَ فَرَجَعُوا مُؤمِنِينَ . امام على عليه السلام : به آنچه اميدش را ندارى اميدوارتر باش از آنچه بدان اميد دارى ؛ زيرا كه موسى بن عمران عليه السلام رفت كه براى خانواده اش آتش برگيرد اما [در آن جا] خداوند عزّ و جلّ با او به سخن در آمد و او پيامبر برگشت . ملكه سبا نيز از كشور خود بيرون آمد ، اما به دست سليمان عليه السلام مسلمان شد . و جادوگران فرعون براى تقويت قدرت فرعون بيرون آمدند ، اما [به خدا ]ايمان آوردند و برگشتند .

ذکر روز اوّل ماه ذی الحجّه برای امان از شرّ ظالم مرحوم سیّد بن طاووس در اقبال الاعمال می نویسد: در کتب اصحاب ما از اهل قم است آمده است: هرکس از ظالمی می ترسد، در روز اوّل ماه ذی الحجّه این ذکر را بگوید ، که خداوند او را از شرّ آن ظالم  کفایت می کند: «حَسْبِي حَسْبِي حَسْبِي منْ سُؤالِي، عِلْمُكَ بِحالِي». (اقبال الاعمال، ص634) ✅ «اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

📀 بیاین با هم گریه کنیم 🎤 محسن فرهمند آزاد 🗣️ شهادت جواد الائمه علیه‌السلام تو هم مثل امام حسن، کشته‌ی زهر همسری انگاری یک ناله می‌گه، تو هم غریب مادری 🚩 #صوت #هوای_حرم #استودیویی 🌐 Karevansadat.ir 🌐🌐@KarevanSadat

🔴یا شبیه صاحبِ فطرس أدرکنا! عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ: شَكَوْتُ إِلَى الرِّضَا علیه السلام وَجَعَ الْعَيْنِ. فَأَخَذَ قِرْطَاساً فَكَتَبَ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام وَ هُوَ أَقَلُّ مِنْ يَدِي، وَ دَفَعَ الْكِتَابَ إِلَى الْخَادِمِ وَ أَمَرَنِي أَنْ أَذْهَبَ مَعَهُ، وَ قَالَ: اكْتُمْ. فَأَتَيْنَاهُ وَ خَادِمٌ قَدْ حَمَلَهُ، قَالَ: فَفَتَحَ الْخَادِمُ الْكِتَابَ بَيْنَ يَدَيْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام، قَالَ: فَجَعَلَ أَبُوجَعْفَرٍ علیه السلام يَنْظُرُ فِي الْكِتَابِ وَ يَرْفَعُ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ وَ يَقُولُ نَاجٍ، فَفَعَلَ ذَلِكَ مِرَاراً، فَذَهَبَ كُلُّ وَجَعٍ فِي عَيْنِي، وَ أَبْصَرْتُ بَصَراً لَا يُبْصِرُهُ أَحَدٌ. فَقَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام: جَعَلَكَ اللَّهُ شَيْخاً عَلَى هَذِهِ الْأُمَّةِ كَمَا جَعَلَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ شَيْخاً عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ. قَالَ: ثُمَّ قُلْتُ لَهُ: يَا شَبِيهَ صَاحِبِ فُطْرُسَ‏! قَالَ فَانْصَرَفْتُ وَ قَدْ أَمَرَنِي الرِّضَا علیه السلام أَنْ أَكْتُمَ؛ فَمَا زِلْتُ صَحِيحَ النَّظَرِ حَتَّى أَذَعْتُ مَا كَانَ مِنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام فِي أَمْرِ عَيْنِي فَعَاوَدَنِي الْوَجَعُ. قَالَ: فَقُلْتُ لِمُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ: مَا عَنَيْتَ بِقَوْلِكَ يَا شَبِيهَ صَاحِبِ فُطْرُسَ؟‏ قَالَ: فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ غَضِبَ عَلَى مَلَكٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ يُدْعَى فُطْرُسَ،‏ فَدَقَّ جَنَاحَهُ وَ رَمَى بِهِ فِي جَزِيرَةٍ مِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ، فَلَمَّا وُلِدَ الْحُسَيْنُ علیه السلام بَعَثَ اللَّهُ إِلَى مُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و آله لِيُهَنِّئَهُ بِوِلَادَةِ الْحُسَيْنِ، وَ كَانَ جَبْرَئِيلُ صَدِيقاً لِفُطْرُسَ، فَمَرَّ وَ هُوَ فِي الْجَزِيرَةِ مَطْرُوحٌ. فَخَبَّرَهُ بِوِلَادَةِ الْحُسَيْنِ علیه السلام وَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ وَ قَالَ: هَلْ لَكَ أَنْ أَحْمِلَكَ عَلَى جَنَاحٍ مِنْ أَجْنِحَتِي، وَ أَمْضِيَ بِكَ إِلَى مُحَمَّدٍ صلّی الله علیه و آله يَشْفَعَ لَكَ؟ قَالَ: فَقَالَ لَهُ فُطْرُسُ‏: نَعَمْ. فَحَمَلَهُ عَلَى جَنَاحٍ مِنْ أَجْنِحَتِهِ حَتَّى أَتَى بِهِ مُحَمَّداً صلّی الله علیه و آله فَبَلَّغَهُ تَهْنِئَةَ رَبِّهِ تَعَالَى، ثُمَّ حَدَّثَهُ بِقِصَّةِ فُطْرُسَ‏. فَقَالَ مُحَمَّدٌ صلّی الله علیه و آله لِفُطْرُسَ: امْسَحْ جَنَاحَكَ‏ عَلَى مَهْدِ الْحُسَيْنِ وَ تَمَسَّحْ بِهِ، فَفَعَلَ ذَلِكَ فُطْرُسُ، فَجَبَرَ اللَّهُ جَنَاحَهُ وَ رَدَّهُ إِلَى مَنْزِلِهِ مَعَ الْمَلَائِكَةِ. (بحار الأنوار، ج‏50، ص66-67 به نقل از رجال کشی) محمّد بن سنان گفت: به حضرت رضا عليه السّلام از درد چشم شكايت كردم. آن حضرت نامه‏اى براى حضرت جواد نوشت كه كوچك ‏تر از كف دست بود و آن نامه را به خادم سپرد و به من دستور داد تا با او بروم و فرمود: اين مطلب را كتمان كن. پس نزد حضرت جواد علیه السلام رفتیم و آن خادم، ايشان را در آغوش داشت. پس نامه را براي آن حضرت گشود. حضرت جواد علیه السلام به نامه نگاهی نمود و سر به آسمان بلند كرد و چندین بار فرمود: خوب شدی، پس چشم دردم خوب شد و به گونه ای می دیدم که کسی نمی دید. راوی نقل می کند: محمد بن سنان گفت: به حضرت جواد علیه السلام گفتم: خدا تو را بزرگ اين امت قرار دهد، همان گونه كه عيسى بن مريم را بزرگ بنى اسرائيل قرار داد. سپس گفتم: اى شبيه صاحب فطرس! محمد بن سنان گفت: مراجعت كردم درحالی که حضرت رضا علیه السلام به من فرموده بود این مطلب را پنهان بدارم. چشمم مدتها خوب بود تا این جریان را برای ديگران بازگو کردم و مجدّدا به چشم درد مبتلا شدم. راوى گفت به محمّد بن سنان گفتم: منظورت از اين كه به حضرت جواد گفتى: «اى شبيه صاحب فطرس!» چه بود؟ محمد بن سنان گفت: خداوند به فرشته‏اى به نام فطرس خشم گرفت. پر و بالش ريخت و او را در يكي از جزائر دریاها انداخت. وقتى حسين بن علی عليه السّلام متولد شد، خداوند جبرئيل را مبعوث کرد تا نزد حضرت محمّد صلّى اللَّه عليه و اله برود و تبریک بگوید. جبرئيل دوست فطرس بود. در انجام این مأموریت، جبرئیل از همان جزيره ای عبور كرد كه فطرس در آنجا افتاده بود. پس جريان ولادت حسین بن علی عليه السّلام را برای فطرس نقل کرد و مأموريتش را نيز گوشزد كرد. سپس گفت: اگر مايل هستی، من تو را بر يكى از بال هاى خود سوار كنم و پيش رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله ببرم تا درباره‏ات شفاعت كند. فطرس قبول کرد و جبرئيل او را بر بال خود گرفت و خدمت رسول خدا صلّی الله علیه و آله آورد تا از جانب خدا به آن حضرت تبریک بگوید. سپس جریان فطرس را نقل کرد. رسول خدا صلّی الله علیه و آله به فطرس فرمود: پر و بال خود را به گهواره حسين بمال. فطرس نیز چنین کرد و خداوند پر و بالش را به او برگرداند و او را به مقام اولش در ميان ملائكه باز گردانيد.