صدای زن

⭕️ دنیا زیباتر خواهد شد اگر بیاموزیم: 🔸دروغ نگوییم، 🔸تهمت نزنیم، 🔸مؤدب باشیم، 🔸صادق باشیم، 🔸انتقاد پذیر باشیم، 🔸دیگران را آزار ندهیم، 🔸وجدان داشته باشیم، 🔸از کسی بت نسازیم، 🔸نظافت را رعایت کنیم، 🔸از قدرت سوء استفاده نکنیم، 🔸پشت سر کسی غیبت نکنیم، 🔸به عقاید همدیگر احترام بگذاریم، 🔸مسؤلیت اشتباهاتمان را بپذیریم، 🔸به قومیت و ملیت کسی توهین نکنیم، 🔸به ناموس دیگران چشم نداشته باشیم و 🔸در مورد دیگران قضاوت و پیش داوری نکنیم.... شیئر کنید تا دیگر دوستان تان نیز بخوانند. #داکتر_جمشید_رسا

بهترین روزه‌داران آنان‌اند که در هنگام #روزه بیشتر الله عزوجل را #یاد می‌کنند. ـ امام #ابن_قیم رحمه الله (الوابل الصیب) #باران_حکمت

وصفت چگونه گویم؟ کاندَر زبان نگنجد #عطار

هرگاه زنى كتابى را مطالعه كند مانند اين است كه همسر و فرزندانش آنرا مطالعه كرده باشند.

چرا نباید زنان علم بیاموزند؟

در ماه مبارک رمضان نباید یکسره بخوابیم، ویا تمام اوقات خود را به مشاهده سریال ها وبرنامه بی فایده سپری کنیم، ونباید تمام وقت صرف ترتیب غذا های گوناگون برای افطار یا سحری کنیم. بلکه باید تقسیم اوقات منظم ترتیب نموده، وقت خواب، خوراک، عبادت، مطالعه وسایر برنامه های زندگی خود را در آن به صورت منظم بگنجانیم. تا در میان تمام امورات توازن ایجاد نموده واز هیچ وظیفه خود عقب نمانیم. دهم: گشودن صفحه جدید در زندگی. از نشانه خیر وسعادت در زندگی یک فرد اینست که هر روز نسبت به گذشته شاهد تحول مثبت در زندگی خودباشد، انسان موفق وکامیاب همان است که هر روز در کردار های شایسته واعمال پسندیده یک گام به سوی جلو و بهتر شدن بر می دارد. ماه رمضان یک فرصت طلایی است که خداوند آنرا بر بندگان خود ارزانی فرموده است. انسان می تواند با اغتنام از فرصت وبهره گیری از این ماه جبران ما فات را نماید. در زندگی شاید مواقف زیادی را شاهد بوده ایم که خشم پرورگار وپیامبرش، نا رضایتی فامیل، دوستان، اقارب وجامعه را به دنبال داشته است. رمضان بهترین فرصت برای تغییر ودگرگونی وگشودن یک صفحه جدید در ارتباطات ما می باشد. ایجاد ارتباط جدید با خالق، مخلوق، خانواده، دوستان وغیره. واز همه مهم تر اینست که این دستاورد ها و کارکرد های خود را بتوانیم بعد از رمضان نیز حفاظت ونگهداری نمائیم. به امید اینکه ماه مبارک رمضان باعث بخشش وپاکی ما از گناهان ولغزش های ما گردد، وبا پروردگار خود در حالی ملاقی شویم که روزه ماه مبارک رمضان برای ما درخواست شفاعت وسفارش نمائید. وصلی الله تعالی علی خير خلقه محمد وعلی آله وصحبه أجمعين Ezatullah Asem

ابوهریره رضی الله عنه زمانی که روزه دار می بود، خطاب به یاران خود می فرمود: بیائید با نشستن در مسجد، روزه خود را پاک وتزکیه نمائیم. یکی از موارد مهم اینست عده ای از دوستان را می بینیم که شب ها با شوق ورغبت بیش از حد برای نماز تراویح ویا قیام اللیل در مساجد حضور می یابند، اما در اغلب نماز های فرض یومیه، از حضور در جماعت و رعایت وقت آن غفلت می کنند. واین بزرگترین خساره ای است که دامنگیر انسان می گردد. شیخ شنقیطی رحمه الله می گوید: عرقی که در راه رفتن به مسجد برای ادای نماز ظهر از پیشانی انسان می چکد، به مراتب بهتر از اشکی است که در تراویح از چشم می ریزد. ششم: ترک محارم ودوری از لهو ولعب . از مواردی که انسان را کمک می کند، با آمادگی واستعداد کامل به استقبال رمضان برآید وبهره کامل از این موسم ارزشمند بدست آورد اینست که قبل از رمضان باید جدا از محرمات دوری ورزد، لهو ولعب را کنار گذاشته وخود را شایسته بهره گیری از این موسم خیرات وبرکات بسازد. وقوع انسان در محارم ومشغولیت در لهو ولعب، قطعا در قبال خود محرومیت از طاعت را برای انسان ببار می آورد ونیز مجالس ومحافلی که در آن خیر دنیا وآخرت برای انسان وجود ندارد، وجز ضیاع وقت هیچ پیامد دیگر برای انسان ندارد، باید ترک وتعطیل گردد. خصوصا زمانی که رمضان در شرف حلول باشد. این کار انسان را کمک می کند تا از فرص واوقات خود در این موسم استفاده اعظمی نماید. ونیز انسان باید خود را قناعت دهد که رمضان سال یکبار می آید، وهیچ ماه دیگر از روی فضل وشرف در حد آن نمی رسد، ممکن در این رمضان زنده باشیم وتا رمضان دیگر کی زنده خواهد بود وچه بسا مردگانی که سال گذشته در قافله روزه داران قرار داشتند واکنون در قبر های شان آرام گرفته ودفاتر اعمال شان مسدود گردیده است با تذکر این موارد به نفس، انسان تنبیه شده وخود را بیشتر آماده استفاده از رمضان می سازد. انسان مومن در غیر از رمضان به ترک لهو ولعب ومجالس بی مورد ونیز توبه از محرمات ومنهیات دستور یافته است، پس این امر در رمضان من باب اولی مورد تاکید واهمیت قرار دارد، تا آدمی خود را از این صفات واعمال زشتی که مانع دستیابی وحصول خیر می گردد، تزکیه کند. واین از خطوات وگام های مهم است که نفس آدمی را به استفاده بیشتر از ماه رمضان یاری می رساند. هفتم: مطالعه وبررسی فضائل ومسائل ماه مبارک رمضان. قبل از حلول ماه مبارک رمضان، مسلمان باید به مطالعه وبررسی فضایل ماه مبارک رمضان، قیام اللیل، قرائت قرآن، فضائل دهه آخر وشب قدر پرداخته وبه آیات واحادیثی که در زمینه های فوق الذکر وارد شده است تدبر نمائید، زیرا با درک وفهم فضائل هر عمل، نفس انسان به آن علاقه ورغبت یافته وبرای تحصیل آن تشویق وترغیب می گردد. ونیز قبل از اینکه ماه رمضان فرا رسد باید علم وفقه رمضان را فرا بگیریم، با مسائلی که در جریان ماه مبارک رمضان احتمال مواجه شدن با آن وجود دارد، خود را آشنا کنیم، زیرا علم درست نسبت به یک امر، زمینه ساز عمل درست به آن می باشد. وبهتر است در زمینه استعداد وآمادگی روحی ونفسی، احوال رسول الله صلی الله علیه وسلم، صحابه ،تابعین واسلاف امت در ماه رمضان مطالعه گردد وبه آنان اقتداء صورت گیرد. ونیز از محاضرات وکتبی که در این راستا وجود دارد، استفاده صورت گیرد هشتم: اجتناب از امور تشویش برانگیز. از موارد مهم که با رعایت آن می توانیم، روح عبادات خود را از صدمه دیدن حفظ کنیم، اجتناب از اموری است که موجب مشوش گردیدن ذهن وروان آدمی می گردد. اجتناب از موارد که نفس را به خود مشغول نموده وفکر را دچار اضطراب وپریشانی می کند، بالای عمل انسان تاثیر به سزای دارد، تا انسان با رهایی از موارد تشویش برانگیز وبا قلب مطمئن وذهن آرام به استقبال از ماه قرآن برآید. اگر احیانا از اموراتی که فکر وذهن را به خود مشغول می کند، اجتناب و دوری صورت نگیرد، روح طاعات وعبادات که همانا خشوع وخضوع است تحقق نیافته وانسان از عبادت ومناجات خویش لذت وحلاوت مورد نظر را احساس نخواهد کرد. نهم: ترتیب تقسیم اوقات. اسلام عزیز دینی است که با بی نظمی وهرج ومرج همخوانی ندارد، در تمام ابعاد وجهات دوست دارد که پیروانش نظم وترتیب را رعایت کنند، خصوصا در مواردی که انسان بدان دستور یافته است مانند: اوقات نماز، حج وغیره از گام های اساسی که در استفاده بردن بهتر از ماه مبارک رمضان ما را کمک می کند، ساختن برنامه ویا تقسیم اوقات منظم وتقسیم کارها ووقت ها می باشد. معمولا در میان ما افرادی وجود دارند که برای امور دنیوی وجهت رسیدگی بهتر به آن اوقات خود را تقسیم می کنند، تا پس نمانده وبه امورات خویش رسیدگی بهتر نمایند. وقتی که در امور دنیوی به چنین نظم وترتیب وانتظام نیازمندیم، پس مسلما آخرت ما وآنچه در بهبودی آن نقش دارد، سزاوار توجه وعنایت بیشتر می باشد.

پس رمضان بالای چنین افراد طوری فرا می رسد که نفس وی تربیت یافته و می تواند بیشترین استفاده را از ماه رمضان داشته باشد. دوم: دعاء وطلب کمک از الله عزوجل. امر مهم و ارزنده دیگر در این راستا، همانا دعاء، طلب کمک واستعانت از الله عزوجل در جهت امتثال اوامر واجتناب از نواهی او تعالی می باشد. خداوند عزوجل بندگان خود را تعلیم داده است تا در انجام وظائف بندگی از او تعالی طلب کمک کنند. آنجا که می فرماید: ﴿ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ‏﴾ الفاتحة /۵ ‏ترجمه : ‌‏تنها تو را مي‌پرستيم و تنها از تو ياري مي‌طلبيم .‏ رسول الله صلی الله علیه وسلم به معاذ بن جبل رضی الله عنه فرمودند که بعد از هر نماز باید ذکر ذیل را معمول خویش قرار دهد: ( اللَّهُمَّ أَعِنَّی عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ) سنن ابي داود /۱۵۲۲ ترجمه: بار الها! مرا در راستای ذکر ویادت، ادای شکرگذاری و عبادت خویش کمک فرما. بنا برین مومن باید از الله کمک طلب کند وبه وی پناه بگیرد از اینکه نفس اماره وشیاطین انسی وجنی بر وی تسلط یابند، آنها دشمنانی اند اگر بر فرد دست یابند، دنیا وآخرت وی را نابود خواهد کرد، وبرکات وفیوضات این ماه را از انسان به تاراج خواهند برد. فلهذا مسلمان باید دعاء کند تا خداوند او را تا رمضان زنده بدارد وسپس برای وی توفیق بهره گیری از این ماه را میسر فرماید. از انس بن مالک روایت است که رسول الله صلی علیه وسلم در دعا های خود می فرمودند: (اللهم! بارك لنا في رجب وشعبان، وبلغنا رمضان. ) کنزالعمال /۳۸۲۸۹. آلبانی آنرا تضعیف کرده است. ترجمه: بارالها! برای ما در ماه رجب وشعبان برکت قرار بده وما را به رمضان برسان . یحیی بن کثیر رحمه الله قبل از ماه رمضان چنین دعاء می کرد: بار الها! ما را به رمضان برسان، وتا فرا رسیدن رمضان ما را سالم وصحتمند داشته باش وروزه آنرا از ماه قبول شده تسلیم بگیر. سوم: تفکر در مورد حال ونفس خویش. تفكر از جمله کار های بسیار بزرگ قلبی است که کلید روشنایی، سرآغاز بینش وروزنه ای دانش وفهم است. حسن بصری رحمه الله فرموده است: یک ساعت تفکر بهتر از قیام یک شب است. علماء فرموده اند: تفکر نور ایمان است. یکی از زمینه های تفکر، نفس بشری است که انسان با تفکر به کوتاهی وتقصیر خویش پی می برد، سپس هدف خلقت خویش را دانسته و در سدد تحقق غایه وهدف خلقت خویش می برآید. موسم گرامی رمضان، میدان خوبی برای عبادت وانجام وظایف بندگی بشمار می رود، انسان باید این حقیقت را به نفس خود تذکر داده واو را قناعت دهد که محروم از رمضان، محروم واقعی است. زیرا نفس بشری با کثرت مشاغل ومصروفیت ها غافل شده واین حقیقت مهم را به باد فراموشی می سپارد. وقتی انسان تفکر سازنده انجام دهد در نتیجه کوتاهی خویش را درک می کند، اینجاست که راهی جهت محاسبه نفس به روی انسان گشوده می شود. انسان باید با نفس خویش حساب دقیق انجام دهد، وبر وی عتاب نماید تا نفسش در رمضان آماده شده وجدیت به خرج دهد ودر اکتساب خوبی ها کوشا باشد. حسن بصری می گوید: مومن همیشه مشغول محاسبه نفس خود می باشد. میمون به مهران می گوید: انسان متقی بیش از آنکه مراقب حاکم ظالم وشریک خائن باشد، با نفس خویش محاسه می کند. ابن قیم رحمه الله می گوید: یقینا هلاکت نفس در رها ساختن آن از محاسبه نهفته است. چهارم: تنافس ورقابت در خوبی ها. برای مسلمان مناسب وشایسته است که در همه احوال واوقات وخصوصا در ماه مبارک رمضان، در باب طاعات وبندگی به رقابت وتنافس بپردازد. مسلما زمینه تنافس ورقابت همین است که انسان در انجام معروف واجتناب از منکر به آن اقدام کند. الله عزوجل می فرماید: (وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ) ‏المطففین/۲۶ ‏ترجمه : ‏ مسابقه‌دهندگان بايد براي به دست آوردن اين (نعمتهاي بهشت ) با همديگر مسابقه بدهند و بر يكديگر پيشي بگيرند .‏ اگر در غیر از رمضان نتوانستیم در کار های خوب با یکدیگر رقابت کنیم، در ماه مبارک رمضان، در توبه واستغفار وندامت از گناهان باید تنافس کزده تا سبقت را ربوده و فرد شماره یک در صنف وصف توبه کاران قرار بگیریم. پنجم: وقت حضور یافتن در مسجد. قبل از ماه رمضان خود را باید عادت دهیم تا وقت تر به مساجد حضور بیابیم، با انجام نماز های پنجگانه در جماعات وبجا آوردن مقدار بیشتر طاعات وحسنات از قبیل: تلاوت وتدبر در کتاب خدا، انجام نوافل، محافظت بر سنن رواتب، نماز اشراق وضحی، قیام اللیل، انجام ذکر، اوراد ، دعاء ... توشه گرفته تا بتوانیم رمضان را در یک فضای کاملا ایمانی سپری کنیم، واز برکات آن بهره بیشتر برداریم.

استقبال از رمضان نویسنده: عزت الله عاصم الحمد لله والصلاة والسلام علی رسول الله وعلی آله وصحبه أجمعين! با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان اسلاف وپشینان نیکوکار نهایت خوشنود وخرسند می شدند، فرا رسیدن آنرا به یکدیگر بشارت می دادند، وبه مانند مهمان عزیز که از مدت ها انتظار قدوم آنرا داشتند منتظر فرا رسیدن این ماه میمون می ماندند و حمد وشکر پروردگار را بجا می آوردند بابت اینکه خداوند آنان را فرصت بخشید تا رمضان را دریابند. از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم با فرا رسیدن رمضان اصحاب خود را چنین بشارت میداد : ( أَتَاكُمْ رَمَضَانُ شَهْرٌ مُبَارَكٌ فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ عَلَيْكُمْ صِيَامَهُ تُفْتَحُ فِيهِ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَتُغْلَقُ فِيهِ أَبْوَابُ الْجَحِيمِ وَتُغَلُّ فِيهِ مَرَدَةُ الشَّيَاطِينِ لِلَّهِ فِيهِ لَيْلَةٌ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ مَنْ حُرِمَ خَيْرَهَا فَقَدْ حُرِمَ ) سنن نسایی / ۲۱۰۶ ترجمه: «رمضان در میان شما آمد. ماه مبارکی است که خداوند روزه آنرا بر شما فرض گردانید؛ دریم ماه درهای آسمان گشوده و درهای دوزخ بسته می شود وشیاطین سرکش درین ماه به زنجیر کشیده می شوند، خداوند در این ماه شبی دارد که از هزار ماه برتر می باشد، هرکس از خیر وبرکت این شب محروم گردد، در واقع از هرچیزی محروم گشته است.» بناء انسان نباید در چنین مواسم خیرات غفلت ورزد واین فرصت را از دست دهد، بلکه باید این فصل بندگی را با تنافس ورقابت در زمینه کردار های شایسته استقبال کند. بیشتر اعمال ووظایفی بندگی که در ماه مبارک رمضان، انسان به آن مکلف می باشد، اعمال بدنی وقلبی است که مومن باید در انجام وبسر رساندن آن بردبار وصابر باشد. کسانیکه در آستانه حلول ماه مبارک رمضان قرار دارند اما نفوس شان قبلا تربیت وتزکیه کامل نیافته اند از دو حالت خارج نیستند: اول: یا اینکه مغلوب نفس خود گشته واز کاروان سبقت کنندگان باز مانده است وفقط به ادای فرایض اکتفاء نموده واز برکات وفیوضات ماه مبارک رمضان محروم می گردند. واین حالت ووضعیت بیشتر روزه داران عصر ماه می باشد. عده از دوستان مشاهده می شود که در اوایل ماه مبارک رمضان به ادای تراویح، تلاوت قرآن وسایر اعمال پسندیده مداومت می ورزند. اما با گذشت چند روز از مجاهدت خسته شده ورو به تنبلی می آورند، تلاوت قرآن را متروک قرار داده وبه ادای نوافل وسنن اهتمام نمی ورزند، وحتی از انجام و ادای فرایض نیز کاسته واوقاتی خود را در اموراتی صرف می کند که سراسر ضرر وتهی از منفعت دنیا وآخرت می باشد وماه رمضان بالای وی بدین منوال گذشته اما وی خائب وبی بهره باقی می ماند. دوم: عده از دوستان طوری هستند که با حلول ماه مبارک رمضان به مجاهدت پرداخته وانجام وظائف بندگی مانند: تلاوت قرآن، ادای نمازها، سایر طاعات را آغاز می کنند. این قشر گرچه در اوایل لذت مناجات و عبادت خود را طور شایسته حس نمی کنند، اما به مرور زمان قلب شان با اطاعت وفرمان برداری انس گرفته ولذت مناجات وبندگی در تار وپود شان سرایت خواهد کرد، وبا انجام وظایف بندگی احساس حلاوت وشرینی خواهند نمود. سوم: دسته سوم کسانی هستند که حال شان برتر وبهتر از دو گروه فوق الذکر می باشد آنها کسانی اند که تربیت وتزکیه لازم را قبل از حلول ماه مبارک رمضان بدست آورده اند وبی صبرانه در انتظار رویت هلال رمضان لحظه شماری می کنند، شب و روز را با بی صبری سپری نموده وبا شوق و رغبت کامل وعلاقه وافر منتظر است تا برکات وفیوضات این ماه شریف شامل حال وی گردد. مناهج وشیوه های که انسان می تواند با رعایت آن قبل از حلول رمضان، نفس خود را به انجام طاعات و اعمال نیک تربیت داده وبا اغتنام از فرصت، تمام لحظات ماه مبارک رمضان را در یک فضای ایمانی وروحانی سپری کند را در نقاط ذیل می توان خلاصه کرد: اول: به کثرت روزه گرفتن در ماه شعبان. روزه گرفتن در ماه شعبان از سنن فعلی رسول الله صلی الله علیه وسلم می باشد، طوری که آنحضرت در ماه شعبان به کثرت روزه دار بودند. امام مسلم از ام المومنین عایشه رضی الله عنها روایت نموده است که: (كَانَ يَصُومُ شَعْبَانَ إِلاَّ قَلِيلاً.) صحيح مسلم /۱۱۵۶ ترجمه: رسول الله صلی الله علیه وسلم اكثر ماه شعبان روزه بود. بناء کثرت روزه گرفتن در ماه شعبان، مقدمه آمادگی مسلمان برای روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان است. زیرا هر عمل صالح به مثابه یک مقدمه برای عمل صالح بعدی بوده وانجام آنرا برای انسان آسانتر ساخته وتوفیق بیشتر در انجام اعمال بعدی برای وی فراهم می گردد. فلهذا هر کسی که در ماه شعبان بسیار روزه بگیرد، بدین ترتیب بیشتر اوقات او صرف عبادت شده واز سخنان بی مورد، اختلاط بیجا، شطحیات وسائر کردار های که با روح روزه واخلاق روزه داران در تضاد می باشد، دور بوده وقرائت واندیشه در قرآن ، وقت حضور یافتن در مساجد وسایر وظائف بندگی برای وی معمول شده است.

گناهانت را به دو سبب به هیچ‌کس نگو. اول اینکه چیزی نیست که به آن افتخار کنی و دوم اینکه مردم فراموش نمی‌کنند، حتی اگر توبه کنی! #برگرفته‌از صفحه‌ی صبغت‌الله صاحبی