مطرود

من که فعلاً دستم به مشهد یا شهرری یا تبریز نرسید؛ ولی به هر حال امروز توی نجف‌آباد سر مزار شهید دریانوش (از کادر خلبانی بالگرد رئیس جمهور) رفتیم. إن‌شاءالله نصیب شما هم بشه.

انگار این بهار، کم از خزان نداره... خدا رحمتشون کنه.

#فیض_کاشانی

توتیای دیدهٔ گریان کنم تا بینمش گر به خاک پای جانان دسترس باشد مرا

من نمی‌دانم چه سان جانم فداخواهد شدن این قَدَر دانم نگاهی از تو بس باشد مرا

با تو باشم وسعت دل بگذرد از عرش هم بی تو باشم هر دو عالَم یک قفس باشد مرا

از دو عالم دردت ای دلدار بس باشد مرا کافر عشقم اگر غیر تو کس باشد مرا

هفتهٔ دیگه کارهایی دارم که برای درس و تحصیلم خیلی مهم هستن. ممنون می‌شم اگه دعا کنین.

اگه فرصت داشتین، می‌تونین مناظره‌های ریاست جمهوری سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۴۰۰ رو هم ببینین. البته وقت می‌گیره ازتون. شاید مناظره‌های سال ۹۶ مهم‌تر باشن. ظرفیت و تحمل و صبری که توی اون سال از خودش نشون داد، واقعاً عجیب بود، به ویژه بعد از اون جملهٔ تلخی که رقیبش (روحانی) بهش گفت: بذارین یه امام رضا برای مردم باقی بمونه... نمی‌دونم... شاید توفیقات بعدیش، به خاطر همون صبر و تحمل و ظرفیتش توی اون لحظه بود. اون صبر و تحمل، کارِ یه لحظه نبود. معلوم بود این آدم از قبل روی خودش کار کرده. شاید اونجا بود که بیشتر از قبل، محبوب امام رضا(ع) شد. نمی‌دونم.

رئیسی، تجلّی انقلابی‌گری توی سطح ریاست جمهور بود. کسی که هماهنگ با منظومهٔ رهبرمون عمل می‌کرد. یک-دو ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰، یعنی همون انتخاباتی که برای دومین بار به رئیسی رأی دادم، این کتاب رو خونده بودم. امشب دیدم بعد از دو سال، یادداشت کوتاه خودم دربارهٔ این کتاب توی نرم افزار طاقچه رو دیدم. یه کتاب خیلی مختصره و وقت زیادی ازتون نمی‌گیره. فکر کنم وقت خوبیه که یه بار دیگه، ویژگی‌هایی که توی رئیس جمهورمون تحلی پیدا کرده بود رو مرور کنیم. #معرفی_کتاب