❄️ قٖؒـؒؔـٰٰـٖٖلٖؒـؒؔـٰٰـٖٖبٖؒ یٖؒـؒؔـٰٰـٖٖخٖؒـؒؔـٰٰـٖٖیٖؒ ❄️

همه ی ماها تو زندگیمون یکیو داشتیم که برای بودنش، جون کندیم بغض کردیم گریه کردیم و جنگیدیم.. ولی در آخر سهممون جز هیچ هیچی نشد... Ｃ᭄

در دنیایی که محبت را هرزگی عشق را هوس مهر را بردگی می نامند کسی را دوست داشتن جرأت می خواهد.... Ｃ᭄

آرزو می کنم روز تولدت💝 مثل طعم کیک خامه ای شیرین باشه🍰 و سال جدید زندگیت🌹 سرشار از شادی و اتفاقات خوب برات باشه😍 روز میلادت مبارک عزیزترینم♥️    (\(\      („• ֊ •„)  🎶🎂 ┏━∪∪━━━━━━┓ 🎂🎀🎂🎀🎂 🎉 @Tavallodchanei

به نام خداوند وجد و سرور پدید اور عشق و احساس و شور آغاز میکنیم پنج شنبه چهاردهمین روز از فصل تابستان و تیر ماهِ زیبا را... آخر هفته تابستانی تون در کنار خانواده و دوستان خوش... ❖ @Tahavol_nab

صبح است و هوای باده تقدیم تو باد این خانه ی رو به جاده تقدیم تو باد بگذار برایت بنویسم با عشق: یک صبح بخیر ساده تقدیم تو باد سلام صبح پنج شنبه بخیر ☕️ ❖ @Tahavol_nab

آرزو میکنم امروز پنج شنبه چهاردهم تیر ماه زیبا... از شوق سر ریز باشید و لبخندی به بلندی آسمان رو لبهاتون نقش ببندد آخر هفته تون سرشار از خیر و برکت الهی.... ❖ @Tahavol_nab

برای بسیاری از آدم ها ، معمولی ترین داشته های زندگی ، بزرگترین آرزوهای اونهاست ، این یعنی فقر که اگه عدالت در بین بشر وجود داشت هیچکس بهش مبتلا نمیشد.... ❖ @Tahavol_nab

قسمت146  رمان #شعله_های_هوس نفس در سینه ی ژوان حبس شده بود و هیچ حرفی به زبانش رانده نمی شد . تیامی ... تیامین چه می گفت؟ وسط دنیا ... وسط دنیا همان وسط قلب بودن، معنا نمی شد؟ دست روی قلبش گذاشت و برش دار پرسید: -تو ... تو چی گفتی؟ تیامین نفس عمیقی کشید و در حالی که آب دهانش را قورت می داد، سرش را پایین انداخت . قلبش آرام نمی گرفت. نمی گذاشت یک جمله را درست و حسابی و بدون لکنت بر روی زبان بیاورد . تیامین: ژوان ...! بودن یا نبودن من توی اینجا، به خواسته ی تو مربوط می شه . قبول کردن این فکری که بابات و ماه نساء گفتن، اجباری نداره . نخواستی من میرم . شب ها جایی دیگه می خوابم و صبح به تو ملحق می شم . -من سوال پرسیدم تیامین! تیامین سرش را بالا آورد . با اویی که انگار کلید نبض خوشی هایش شده بود، چشم در چشم شد و تنها گفت: -نکنه این حرفم هم نیاز به اثبات داره ژوان خانوم؟! قلب ژوان لرزید . خوشی، ناخوشی، اشک و لبخند، عشق و نفرت ، همه و همه با هم به دلش هجوم آوردند . طعنه ی تیامین گوشت قلبش را قالب قالب کرد . باید چه می گفت؟ حق با او بود ... اما آن وسط دنیا را چطور برای خودش معنا می کرد . تیامین به سمت پشت برگشت و با سر پایین افتاده اش، از او دور شد . خواست انتخاب را به خود ژوان واگذار کند . از او گفته و از ژوان شنیده شده بود، بقیه اش با دخترک بود و قلب نامطمئنش ! پای درخت مذکور، تکیه اش را اول محکم و بعد سریده سریده به زمین رساند . آنقدر دلش گرفته بود که می خواست تا خود صبح در آغوش آن درخت، گریه کند و بخت سیاهش را لعنت کند . لعنت به لیلی های گذشته که قوز بالای قوز آینده اش شدند . لعنت به نفس خودش که او را از راه به در کرد و ندانسته وارد راه های بی راهه شد . ماه نساء با دیدن تنهایی ژوان و تیامین از قدمگاهی که پشت کلبه برای خودش درست کرده بود، بیرون آمد و به سمت ژوان رفت . جلوی مسخ بودن چشمان ژوان به تیامین ایستاد و دست روی شانه ی دخترک گذاشت: -ژوان ! من باید برگردم . چیکار می کنی؟ قبول می کنی یا اینکه ... ژوان چشمانش را بست و لب زد: -خودم رو تسلیم می کنم . با اینکه سنگ به دل تیامین می زدند، اما حاضر به جلو رفتن بیش از آن نبود . عهد بسته بود ژوان را به حال خودش واگذار کند . با شنیدن این حرف ژوان، ناامید از پای درخت بلند شد و بی امید به سمت کلبه رفت . ماه نساء : با اینکه داری بزرگترین اشتباه زندگیت رو می کنی اما باشه . انتخاب خودته! راه بیفت بریم . آب دهان ژوان قورت داده شد اما نگاهش ناآرام به دنبال تیامینش می گشت . حق یک خداحافظی با او نداشت؟ -یه لحظه صبر کن با تیامین خداحافظی کنم . ماه نساء چشم بر روی هم گذاشت و زمزمه کرد: -باشه! با قدم هایی لرزان و دلی عاشق وارد کلبه شد . تیامین را گوشه ای در حالی که روی صندلی نشسته بود، پیدا کرد . سرش پایین و دست هایش لرزش داشت . تیامینی که هیچ چیز تکانش نمی داد، داشت لرزیدن دست آن هم به خاطر ژوان را تجربه می کرد . -تیامین! صدایش زد بی آنکه بداند در دل تیامین، شهری به نام عشق وجود دارد و آن شهر، شهردار داری به نام ژوان به منصب را رسانده است . با شنیدن صدای گربه ی اشرافی اش، سرش را بالا آورد . نگاه در نگاه ژوان مخلوط کرد و لب زد: -جانم! این اولین جانم گفتن تیامین در خطاب به صدا زدنش از طرف ژوان بود . دل در دلدان ژوان تکان خورد . مگر می شد تیامین نگاهش کند، جانم بگوید و او راحت راحت حرفش را بزند؟ -من ... من خیلی بهت بدهکارم . چانه اش لرزید : -خیلی برای من زحمت کشیدی . نمی خوام مثل گاو نه ماه شیر ده باشم که آخرش لگد به ظرف شیر می زنه و همه زحمتاش رو به فنا می ده، باشم . بغضش بزرگ و بزرگتر شد . سیب چه بود؟ گلویش داشت وزن بادمجان را به دوش می کشید: - می خوام بهت بگم خیلی خوشحالم که تو آشنای این روزهای من بودی . بغضش ترکید و اشک های شورش پهنای صورتش را در بر گرفتند: -اینکه به روزی رسیدی که باید می رسیدی، من رو خوشحال می کنه . تیامین بی طاقت و با دلی لرزان سرش را پایین انداخت و دست هایش را مشت کرد . چطور می توانست گربه ی اشرافی اش را به دست پلیسان بدهد؟ مگر دلش آرام می گرفت؟ کاش ... کاش آن گربه ی بداخلاق  می فهمید همه جا نباید مرد باشد . یک جا باید به مرد زندگی اش تکیه کند ... ادامه دارد

یک روزی خدا دری رو به روت باز میکنه که جبران همه ی درهای بسته زندگیت بشه... " شب خوش " ❖ @Tahavol_nab