🔸
گزارشی تفصیلی از برخورد دانشگاه با شورای صنفی پردیس سیدخندان
🔹 دغدغه ریاست دانشکده در برابر مسائل صنفی دانشجویان:
هیچ
بعد از
جلسات متوالیِ شورای صنفی سیدخندان با ریاست دانشکده و به بنبست رسیدن تعاملات شورای صنفی با دانشگاه، امروز اعضای شورای صنفی با اتفاقی حیرتآور و
توهینآمیز مواجه شدند.
در حالی که مقرر شده بود جلسهی شورای صنفی با ریاست دانشکده، دیروز مورخ ۱۴۰۲/۰۸/۲۷ برگزار شود، آقای ابریشمی مقدم در جلسه
حضور نیافتند. ایشان برای اثبات آنکه امور صنفی دانشجویان برای دانشگاه فقط و فقط در حد حرف باقی میماند، آقای محمود چالاکی، معاون اداری مالی دانشکده و آقای رامین علیپور، مدیر فرهنگی دانشکده را به جای خود فرستادند. حالآنکه رفع مشکلات عدیده دانشکده نه در حوزه اختیارات معاونت اداری مالی دانشکده است و نه در حوزه اختیارات مدیر فرهنگیِ آن. ایشان متذکر شده بودند که جلسه لغو نشود و شورای صنفی با آقای چالاکی جلسه را برگزار کنند؛ گویی قرار است جلسهای برگزار شود و حرفهایی زده شود تا بگویند ما صدای شورای صنفی دانشجویان را شنیدیم. بعد اما هیچ واکنشی در قبال خواستههای دانشجویان صورت نمی گیرد و این از نظر ایشان یعنی دموکراسی و تعامل دوجانبه!
مشکلات بسیاری از زمان حضور دکتر ابریشمی مقدم در جایگاه ریاست دانشکده رخ داده که در ادامه به برخی از آنها به صورت کوتاه میپردازیم:
- دیروز درب کوچه باقری به روی دانشجویان بسته شد. برای بررسی این موضوع لازم است کمی عقبتر آمده و تحلیل خود را از سیاستهای دانشگاه در قبال دانشجو آغاز کنیم. کافهبام که در دوره پیشین دستور بسته شدن موقت آن داده شده بود، نهتنها باز نشد، بلکه به کل دستور بستن دائمی آن در دوره ریاست آقای ابریشمی صادر شد. در ادامه حتی کوچکترین تدبیری برای فراهمسازی بدیهیات رفاه دانشجویی صورت نگرفت و تا به این لحظه هر بار که گفتیم «پس چه شد؟» جواب گرفتیم «داریم کارَش را پیش میبریم». حال آنکه به نیمهی این نیمسال میرسیم و دانشکده همچنان سادهترین امکان رفاهی را از دانشجویانش دریغ میکند و گویی دانشکده با مدرسه جابهجا شده که دانشجویان را به بوفهای ارجاع میدهند که سرجمع ۴ ساعت باز نیست و کمترین تنوعی را هم ندارد. سپس درب دانشگاه را به روی دانشجویانی که چارهای جز بیرون رفتن از دانشگاه نداشتند، بدون قائل بودن احترام برای ایشان و بررسی زمینهها، میبندند.
- سیاست اقناع دانشجو به وسیله دادن وعدههای پوشالی؛ همانطور که بارها اشاره شد دانشکده از بدیهیات رفاه، مانند یک سرویس بهداشتی مناسب دانشگاه، عاجز است؛ حال آنکه هربار با دادن قول به شورای صنفی و عمل نکردن به آن وعدهها، خشم بیشتری از سوی دانشجویان انباشت میشود. بیش از این
تکرار مکررات نمیکنیم!
-
هزینه، دلیل دانشکده برای نداشتن رفاه؛ بعد از درخواست شورای صنفی مبنی بر فرستاده شدن پیامک از سوی آموزش دانشکده برای دانشجویی که بیش از تعدادی معین غیبت داشته، جوابی الحَق دور از ذهن گرفتیم.
دانشکده برای زدن پیامک به دانشجو بودجه ندارد!
مواردی که گفته شد فقط و فقط بخشی از بدیهیات حقوق دانشجویان است که هر روز پایمال میشود و به آنجا میرسیم که حتی جلسهای سَرِهَم میشود تا صدای حقطلبی شورای صنفی دانشجویان آرام بگیرد. بیش از این گفتن در اینباره در حوصله این پیام نمیگنجد. تمام!
🔶🔶🔶🔶🔶
شورای صنفی پردیس سیدخندان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
4⃣2⃣
🆔
@senfi_ee_ce_kntu