شريعت،طريقت،معرفت،حقیقت

شعر و صدا اردلان سرفراز

☀️ جُرم یزید! سالیانی است که بسیاری از متفکران سنتی و نواندیش ما، تحریفات عاشورا را در دستور کار خود قرار داده‌اند، و هر یک به فراخور دغدغه‌ها و مطالعاتی که دارد، زاویه‌ای را برگزیده است؛ اما این زاویه‌ها و منظرها نیز خود نیاز به آسیب‌شناسی دارد. مثلاً باید دید آیا واقعاً انحراف اصلی در عزاداری‌ها داستان قمه و قمه‌زنی است؟ یا فرهنگ عاشورایی ما مسائل بسیار مهم‌تر و جدی‌تری دارد؟ چه تحریف و انحرافی بزرگ‌تر از اینکه آفات را درست طبقه‌بندی نکنیم و نیروی اندک خود را برای مبارزه با آفت‌هایی هزینه کنیم که تأثیر اساسی در اصلاح امور ندارد؟ یکی از آفت‌هایی که کمتر به آن توجه می‌شود و از چشمان تحریف‌ستیزان هم پوشیده مانده است، «جُرم یزید» است. اهل منبر و مداحان، وقتی می‌خواهند به جُرم‌های یزید اشاره کنند، معمولاً از شراب‌خواری و بوزینه‌بازی او می‌گویند. برشمردن این خصلت‌های فردی یزید به عنوان بزرگ‌ترین جرایم او، قیام حسینی را در مسیری می‌اندازد که کارایی چندانی برای اصلاح و دگرگون‌سازی جامعه ندارد. وقتی در میان همه‌ی رفتارهای یزید، بیشتر از شراب‌خواری و حیوان‌دوستی او سخن می‌گوییم؛ در حالی که این‌ها، حتی در فقه، جرم‌های سنگینی محسوب نمی‌شود. جرم اصلی و سنگین یزید این بود که عهدشکنی کرد و زیر پیمان صلح پدرش با امام حسن (ع) نرفت. او مردم را مجبور به بیعت با خود کرد و برای مخالفانش، حتی اگر نواده‌ی پیامبر بود، هیچ حرمت و حریمی نمی‌دید. جرم اصلی یزید این بود که خون ریخت و برای جان و مال و آبروی مردم، ارزشی قائل نبود. یزید با شراب یزید نشد؛ با کشتن بی‌گناهان یزید شد. یزید، وقتی یزید شد که بدون هیچ حجت شرعی و عرفی بر مسند خلافت نشست. او خود را با اسلام و قانون مساوی دانست و از این رهگذر، خون هر معترضی را مباح شمرد. یزید، یزید بود، چون مسلم بن عقبه را به مدینه فرستاد و عبدالله بن حنظله و یاران او را که به خلافت او معترض بودند، به خاک و خون کشید! یزید، وقتی یزید شد که گفت: هر کس با من بیعت نکند، جان و مالش در امان نیست. این‌ها است جرایم یزید و ابن زیاد؛ نه شراب‌خواری و بوزینه‌بازی که جزء مسائل شخصی آدم‌ها است. بسا آدم‌هایی که بیشترین شباهت گفتاری و رفتاری را با یزید دارند، اما در همه‌ی عمر لب به شراب نزده‌اند و پای هیچ حیوانی را به زندگی خود باز نکرده‌اند. بسا شراب‌خواران و قماربازانی که هرگز حاضر به ریختن خون هیچ بی‌گناهی نشده‌اند. بسا نمازگزاران و روزه‌دارانی که یزیدی‌ترین رفتارها و گفتارها در زندگی خصوصی و عمومی آنان است. @molanatrighat #رضا_بابایی .

وطن واقعی من وطن ما، به یک معنی، سرزمینی‌ست پر از صحراهای فراخ و کوه‌های بلند و رودها و دریاچه‌هایی که در درازای زمان بارها زیر پای مهاجمان مختلف کوفته شده و باز به ‌پا خاسته. ولی ما وطن دیگری هم داریم که در ذهنمان جای دارد. وطنی که #رودکی در آن چنگ می‌نواخت و #فردوسی از خِرَد و دلاوری‌های قهرمانان سخن می‌گفت، و #خیام سرگردانی انسان را بازمی‌نمایاند و #ابوسعید و #نظامی و #سعدی و #مولوی و #حافظ، با استادی حیرت‌انگیز، از ظرایف روان انسان، بیش از همه عشق، سخن می‌گفتند. این وطن را می‌توان از گزند حوادث در امان داشت. وطن من این وطن است. مرحوم استاد دکتر #احسان_یارشاطر [بنیان‌گذار و سرویراستار دانشنامهٔ ایرانیکا، بزرگ‌ترین و جامع‌ترین پروژهٔ بین‌المللی ایران‌شناختی، بنیان‌گذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی، و استاد بازنشستهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا نیویورک] ۱۲ فروردین ۱۲۹۹ همدان ۱۰ شهریور ۱۳۹۷ کالیفرنیا

ای تک‌نواز نابغه‌ی نینوا "#حسین" شعر: #حسین_منزوی صدا: #فرخ_نعمتی موسیقی:‌ قطعه سوگ از #حسین_علیزاده با شما از زخمی سخن می‌گویم برآمده از نیزه‌های نادانی و ما همه قربانی آن هستیم؛ کسی دوستدار حقیقت نیست، همه دوستدار مصلحتیم. #بهرام_بیضایی .

تکیه کوچیک محسن چاوشی .