مدرسه طبیعت

🐛بسته کرم ابریشم بازبازی🐛 بسته‌های #بازبازی امکان تجارب ساده و کوچکی را به عنوان برش کوچکی از کیک طبیعت در خانه فراهم می‌کنند، طبیعتی که جزئی از آن و همواره دوستدار و نیازمندش هستیم. با توجه به امکانهایی که فصل بهار و طبیعت در اختیارمان گذاشته، اینبار بسته کرم ابریشم را به عنوان فرصتی برای شناخت گونه‌ای ویژه که سالیان درازیست در کنار انسان زندگی می‌کند و در صنعت چندهزار ساله‌ی ابریشم نقش پررنگی دارد، پیشنهاد می‌دهیم. 📑به منظور غنابخشی بیشتر به بازی بچه‌ها و تعامل شما با آن‌ها در این تجربه، در بروشور ضمیمه این بسته علاوه بر نکات مربوط به نگهداری از کرم ابریشم، برای شما والدین عزیز پیشنهاداتی هم داریم تا #تسهیلگر بهتری در کنار کودکانتان برای شکل‌گیری این تجربه منحصر به فرد و آزادانه باشید. 📲برای سفارش و دریافت اطلاعات تکمیلی به شماره: ۰۹۳۳۱۹۳۷۶۳۵ در واتس‌آپ یا تلگرام پیام بدهید. @bazbazidamoun 🌈امیدواریم این تجربه فرصتی یگانه و عمیق برای شما و کنجکاوی‌های کودکانتان فراهم کند. https://www.instagram.com/p/B_-ZH8pgfwl/?igshid=6ivcuxntqq5

‏فیلم از طرف Hamed

پیتر گری (Peter Gray) - متولد ۱۹۴۴ روانشناس آمریکایی است که در حال حاضر به عنوان استاد تحقیقات روانشناسی در کالج بوستون مشغول به کار است. او نویسنده یک درسنامه بسیار پر مخاطب به نام "روانشناسی" می باشد که تا کنون شش ویرایش از این کتاب به بازار عرضه شده است. او در این کتاب از دیدگاه تکاملی به تمام زمینه ها نگریسته است. او همچنین نویسنده کتاب " آزاد برای یادگیری : چرا از بند رها کردن غریزه بازی، کودکان ما را شادتر، خوداتکاتر و جویندگان بهتری برای زندگی می سازد" می باشد. گری همچنین یک منتقد سرشناس درباره نظام های آموزشی استاندارد است که بطور پیوسته ای برای خانواده ها، آموزشگران و پژوهشگران درباره نیاز بنیادی کودکان به بازی آزادانه و آسیب های روانشناختی به کودکان به سبب شیو ه های مدارس کنونی و اینکه کودکان توسط اصل انتخاب طبیعی به گونه ای طراحی شده اند که خودشان مسئولیت آموزش خود را بر دوش می کشند، به ایراد سخنرانی مشغول است. منبع: ویکی پدیا

‍ «ما بسیار خود اتکا بودیم، به ما آزادی زیادی داده می­ شد. اما اکنون غیرقابل تصور است که چنین آزادی به کودکان امروزی داده شود. این اتفاق یکی از بزرگترین خسارت­ ها برای یک جامعه است.» نه فقط یک خسارت بزرگ، بلکه خسارتی بی­ رحمانه و غم­ انگیز است. کودکان به­ طور ذاتی برای بازی کردن و اکتشاف به میل خود و مستقل از دخالت افراد بالغ طراحی شده­ اند. کودکان برای رشد کردن به آزادی نیاز دارند؛ بدون آزادی، آنها رنج می­ کشند. میل به بازی آزاد و سرخوشانه یک میل زیستی و پایه است. کمبود بازی سرخوشانه (آزاد) شاید برخلاف کمبود غذا، هوا، یا آب باعث از بین رفتن بعد فیزیکی نشود، اما سرزندگی کودک را از بین می­ برد و مانع رشد ذهنی او می­ شود. بازی سرخوشانه ابزاری است که کودکان توسط آن یاد می­ گیرند با دیگران ارتباط برقرار کنند، بر ترس­ هایشان غلبه کنند، مشکلاتشان را حل کنند، و به طور کلی، کنترل زندگی­شان را در اختیار بگیرند. بازی سرخوشانه همچنین نخستین ابزار برای کودکان است تا بوسیله­ ی آن مهارت­ های ذهنی و فیزیکی ضروری برای موفقیت در فرهنگشان را کسب و تمرین کنند. مهم نیست که چه مقدار اسباب بازی بخریم، یا چه مقدار وقت و توجه به کودکمان اختصاص دهیم و چه دوره­ های آموزشی ویژه­ ای را برایش فراهم کنیم؛ هیچ­کدام نمی­ توانند آزادی که از او می­ گیریم را جبران کنند. آنچه که کودکان بواسطه­ ی ابتکار عمل­ خود در بازی سرخوشانه یاد می­ گیرند، به هیچ روش دیگری قابل وصول نیست. ما فرصت سازگارپذیری کودکان را محدود کرده­ ایم. ما کودکان را در یک محیط غیر­طبیعی قرار داده­ ایم که در این محیط از آنها انتظار می­ رود زمان های بیشتر و بیشتری از روز را تحت امر بزرگسالان، پشت میزها، درحال گوش دادن و خواندن مطالبی که هیچ جذابیتی برای آنها ندارند، و پرسش و پاسخ به سئوالاتی که مربوط به آنها نیستند سپری کنند؛ برای آنها زمان و آزادی کمتر و کمتری برای بازی کردن، جستجو کردن، و دنبال کردن علایق­شان باقی می­ گذاریم. 💡📖 بخشی از کتاب "یادگیری آزاد" نوشته پیتر گری و ترجمه مهدی غلامی. 👈🏻برای ورود به کانال ᐸ دانشنامه کودک و طبیعت > روی لینک زیر کلیک کنید: https://t.me/nslibarary

‍ کدام یک از ما است که در خواب احساس پرت شدن از بلندی نکرده باشد؟ یا تجربه پرواز در رویا را نداشته باشد؟ و یا در برخوردش با مار یا هر حیوانی که بر زمین میخزد ، احساس خوش آیندی کند؟ در مسیر پیاده روی خویش آنگاه که به علف های انبوه و بلند میرسد حس گنگی از خطر هشدارش ندهد؟ یا از رسیدن به قله یک کوه بلند و باز شدن چشم اندازش احساس فرح بخشی نکند؟ آیا این اشتراک ها در بین همه افراد گونه ما تصادفی است ؟ یا حکایت از طرح مشترکی در شکل گیری امیال و بیزاری های ما در ارتباط با جنبه های مختلف زندگی دارد : چیزهایی که به کار ما می آمده اند؟ . امروز میدانیم که تجربیات دوران کودکی از تماس با طبیعت علایق و ترجیح های مارا شکل میدهد . ما ، در دوران حساس و سرنوشت ساز کودکی ، به لحاظ ذاتی نسبت به عوامل طبیعی ، اعم از زنده و بی جان ، بی تفاوت نیستیم. گیاه و حشره ، درخت و آبشار و تندر و باران برای ما با ساخته های دست بشر یکسان نیستند. ما نسبت به اینها واکنش داریم و چگونگی تماس ما با انها در دوران کودکی گرایش ما به طبیعت در بزرگسالی را شکل میدهد. پیامد های این تجربه میتواند از جذبه و عشق سیری نا پذیر تا ترس و نفرت متغیر باشد. با توجه به اهمیت فوق العاده تجربه طبیعت در کودکی باید گفت که ما در شرایط امروزی زندگی شهری در تامین این تجربه برای کودکان خویش غفلت کرده ایم و این غفلت برای آینده کودکان ما و محیط زیست ما میتواند بس گران تمام شود. 🖋 بریده ای کوتاه از پیشگفتار " دکتر عبدالحسین وهاب زاده " بر کتاب " کودک و طبیعت "

آلودگی هوا چه تاثیری بر تکامل مغز کودکان دارد؟ #فیلم