🚩Women's movement🚩

نمی‌توان نقد کرد  - نوشته: جودیت باتلر ترجمه‌ی شیرین کریمی «وقتی حتی درخواست‌های آتش‌بسْ ضدیهود تلقی می‌گردد، تنها کسانی از این اتهام تبرئه می‌شوند که از جنگ ویران‌گرِ اسراییل ضد مردمِ فلسطین در غزه حمایت می‌کنند.» از تریبون زمانه / منبع: نقد اقتصاد سیاسی https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/795056/&rhash=0ceb6994783a68 @RadioZamaneh | رادیو زمانه

فاشیسم چیست؟ حسن معارفی پور این مقاله بخشی از کتاب در دست انتشار است و برای مقابله با آدمخواران فاشیست آریایی در اینجا منتشر می کنم. ریشة واژة فاشیسم به کلمة Fascis برمی‌گردد. «این واژه از "fascis"، در لاتین و "fascio"، در ایتالیایی، به معنی اتحادیه (فدراسیون) و دسته، سرچشمه گرفته است. "fasces"ها (تبرپوش) نشان‌هایی (از جنس فروهر) بودند که تبردارانِ محافظ ، در هنگامِ همراهی و محافظتِ حاکمان و دیگر صاحب‌منصبانِ بلندپایة رومی، با خود حمل می‌کردند. دسته‌ای از ترکه‌های چوب که با یک ریسمانِ ابریشمی‌به دور یک تبرزین پیچیده می‌شدند. ترکه‌های تنیده شده، برای تنبیه بدنی و تبر، برای مجازاتِ اعدام، به‌کاربرده می‌شدند. از سال 1919 که بنیتو موسولینی، "Fasci di combattimento" را در ماینلند (میلان) بنیان‌گذاری کرد، وی و همراهانش تنها به یک وحدتِ آهنین فکر نمی‌کردند، بلکه به سرکوب و قصاصی نیز می‌اندیشیدند که این تبرزین‌ها در رومِ باستان نمادِ آن بودند.» .

این بحث قرار بود در جلسه‌ی کلاب هاوس "بلوک متحد سوسیالیستی" به صورت شفاهی ارائه شود، اما به دلایل شخصی و قرار دانشگاهی نتوانستم در جلسه شرکت کنم، لذا لازم می‌دانم این بحث را به صورت مکتوب منتشر می کنم. مساله‌ی ملی نزد نمایندگان مارکسیسم عامیانه یک "تضاد" "فرعی" در تقابل با "تضاد" "اصلی" به حساب می‌آید. نزد مارکس و انگلس هیچ تعریف دقیقی از ملت و ملیت وجود ندارد و تکیه‌گاه آن برای حل نزاع در مرحله‌ی اول نه ملی‌گرایی و رسیدن به حاکمیت‌ملی بلکه رهایی "بشر" به عنوان افق نهایی از طریق رهایی طبقه‌ی کارگر است. نوشته‌های اولیه مارکس جوان و جدل تئوریک او در بین سال‌های 1837 تا 1844 با متفکران همعصر خود و نقدهای جدی او به فلسفه‌ی حق هگل نشان می‌دهد که مارکس نه به دنبال شکل دادن به یک دولت-ملت در مفهوم بورژوایی، بلکه رسیدن به نقطه‌یی که در آن رهایی حقیقی انسان از هرگونه هویت ساختگی و کاذب جای خود را در جامعه از دست بدهد و انسان به رهایی در تمام حوزه‌های زندگی دست پیدا کند. بی‌دلیل نبود که مارکس در پایان جزوه‌ی "درباره‌ی مساله‌ی یهود" می‌نویسد که "رهایی یهودیان رهایی از یهودی بودن است".

اعلامیه بلوک در حال تشکیل سوسیالیستی پیرامون نسل‌کشی در غزه بیش از یک ماه است که از حملات وحشیانه ارتش اشغالگر اسرائیل بر مناطق مسکونی غزه و کشتار غیرنظامیان بی‌دفاع این خطه می‌گذرد. این حملات تا کنون به قتل هزاران فلسطینی (اعم از کودک و بزرگسال)، مجروح شدن تعداد بیشماری از مردم و آواره شدن بیش از یک میلیون نفر منجر شده است که برایشان هیچ سرپناهی موجود نیست. این حملات جنایت‌کارانه به بهانه حمله روز هفتم اکتبر ۲۰۲۳ گروه ارتجاعی حماس صورت می‌گیرد که در طی آن صدها نفر از اتباع غیر مسلح اسرائیل نیز مورد حمله جنایت‌کارانه‌ای قرار گرفتند که منجر به قتل، ضرب و جرح و گروگان‌گیری تعدادی از آن‌ها شد. حمله کنونی ارتش اسرائیل ولی چیزی نیست جز ادامه سیاست اشغالگری، آپارتاید، غصب سرزمین‌های فلسطینی و نسل‌کشی سیستماتیک، که از ابتدای تأسیس دولت ارتجاعی اسرائیل پیگیری و عملی شده است. نسل‌کشی کنونی اسراییل در غزه، با پشتیبانی همه‌جانبه دولت‌های امپریالیستی غریی، سکوت معنی‌دار بسیاری دیگر از دولت‌ها و در عین‌حال اعتراضات وسیعی از سوی مردمان با وجدان در این کشورها روبروست. پشتیبانی برخی از دولت‌های ارتجاعی منطقه (نظیر ایران، قطر و ترکیه) از گروه جنایت‌کار حماس در این منازعه، نه در دفاع از حقوق مردم فلسطین، بلکه در راستای پیشبرد سیاست‌های ارتجاعی خود به قیمت از دست‌رفتن جان و مال هزاران نفر از مردم بی‌گناه صورت می‌گیرد. نیروهای انقلابی و کمونیست‌ها وظیفه دارند در چنین شرایطی و پیش از هر چیز، خواهان آتش‌بس فوری و بویژه قطع بلاواسطه کشتار غیرنظامیان و تامین بلادرنگ نیازهای اولیه آن‌ها باشند. یک صلح پایدار در این منطقه در گرو مقابله با سیاست‌های برتری‌طلبانه، اشغالگرانه، نژادپرستانه، آپارتاید‌گونه و مذهب‌گرایانه است که همگی در خدمت استمرار حاکمیت ارتجاع و استثمار سرمایه‌داری قرار دارند. راه حل این مناقشه تنها در به رسمیت‌شناختن حقوق برابر میان تمام ساکنین این منطقه، در تمام زمینه‌ها و بدون توجه به ریشه‌های قومی، مذهبی و فرهنگی آن‌هاست. اگر چه این راه‌حل در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری دور از دسترس به نظر می‌رسد، هیچ آلترناتیو انقلابی دیگری در مقابل آن وجود ندارد. برای نزدیک‌کردن چنین چشم‌اندازی، کمونیست‌های سراسر جهان باید در کنار مبارزه برای آتش‌بس فوری، تمام توان خود را در خدمت تقویت نیروهای مترقی و به ویژه کمونیستی، اعم از فلسطینی‌ یا اسراییلی، قرار دهند. کارگران و زحمتکشان منطقه برای مقابله با دشمنان مشترک خود (امپریالیسم، صهیونیسم، ارتجاع مذهبی، سرمایه‌داری، دولت‌های حاکم در منطقه و از جمله جمهوری اسلامی ایران) هیچ راهی جز اتحاد و مبارزه مشترک ندارند. ما از هر گونه کوششی در این زمینه پشتیبانی می‌کنیم. کمیته موقت هماهنگی برای ایجاد “بلوک متحد سوسیالیستی” نوامبر ۲۰۲۳

👈سخنان مسیح علینژاد :« همه کشورهای اروپایی بلند شدند، کجا بودند، ما باید این خلا را پرکنیم، چگونه ؟ جهان رو تکون بدیم که به همین راحتی نمی تونید برای برنامه سیاسی خودتون بیایید تو خیابون ولی وقتی زن ایرانی کشته میشه شما ساکت باشید و یا حجاب سرتون بکنید برای چه می دونم هم دردی با مردم فلسطین و یا مردم مسلمون. ولی اون جنگی که همان اول حماس علیه مردم اسرائیل انجام داد، جنگ علیه دمکراسیه و...» 📌اولا کشورهای اروپایی که مسیح علینژاد آگاهانه مردم این کشورها را با دولت های اروپایی مخدوش می کند به خیابان نیامدند. بلکه دولت های اروپایی تمام قد در کنار نسل کشی فلسطینی ها توسط صهیونیست ها ایستاده اند و این نسل کشی را آشکارا حمایت می کنند. در حقیقت این مردم کشورهای اروپایی و آمریکایی و اقصی نقاط جهان هستند که بر خلاف موضع گیری های بغایت فاشیستی دولت های شان علیه مردم فلسطین به خیابان آمدند. 📌دوما ناسیونالیسم ارتجاعی و تهوع آور را در همین چند جمله می توان دید. او می گوید چرا وقتی «زن ایرانی» کشته می شود به خیابان نمی آئید؟ در حقیقت مسیح علینژاد اعتراض دارد به این که مردم نسبت به نسل کشی فلسطینی ها عکس العمل نشان می دهند و این کشتار دسته جمعی را نمی پذیرند. علینژاد از مردم جهان می خواهد که مثل خود او و همپالگی هایش چشم شان را به روی یکی از بزرگترین جنایات علیه بشریت را که در حال وقوع در فلسطین است ببندند. 📌سوما مسیح علینژاد واضح تر از این نمی توانست بیان کند که در کنار صهونیست ها و دمکراسی آنان ایستاده است. دمکراسی مورد علاقه علنیژاد و دارودسته اش تا کنون بیش از ۲۴۰۰۰ هزار تن بمب در عرض چند هفته روی زندان رو باز غزه و در میان دو میلیون فلسطینی انداخته و بیش از ۱۰۰۰۰ نفررا کشته است. در میان این کشته شده ها بیش از ۴۰۰۰ کودک جان شان را از دست داده اند. آن هایی هم که هنوز کشته نشده اند بدون آب، نان، سر پناه و... زیر بمب باران بزرگترین دمکراسی خاورمیانه مورد علاقه علینژاد قرار دارند. 📌📌همین سخنان کوتاه مسیح علینژاد در مورد کشتار دسته جمعی مردم فلسطین توسط «بزرگترین دمکراسی» خاورمیانه یعنی اشغالگران فاشیست و نژاد پرست اسرائیل نشان می دهد که او و همپالگی هایش از دویدن و گدایی کردن از درگاه قدرت های امپریالیستی غرب برای رژیم چنج در ایران، بدنبال چه نوع حکومتی هستند. حکومتی مدل صهیونیست ها در ایران. 📌📌📌آن چه را که باید تاکید کرد این است که تشکلات رادیکال و انقلابی زنان، زنان پیشرو و همه نیروهای مبارز، مبارزه علیه اشغالگران فاشیست اسرائیلی و در کنار مردم فلسطین ایستادن را بعنوان بخشی از مبارزه خود در مسیر رهایی مردم در ایران و جهان می دانند. در حقیقت اگر فلسطین آزاد و رها نباشد، هیچ کس نیست! #انقلاب #غزه #فلسطین #نه_به_صهیونیسم #نه_به_امپریالیسم #نه_به_حماس #نه_به_بنیادگرایان_مذهبی #سرنگونی_انقلابی_جمهوری_اسلامی @hashtemars

فاشیست های جنایتکار دهان کثیفتان را ببندید. مرگ بر فاشیسم صهیونیستی زنده باد فلسطین زنده باد سوسیالیس

آرمیتا و غزه می‌گویید به خاک و خون افتادن هزاران انسان در غزه، از کودکان نوزاد گرفته تا سالخوردگان بیمار و ناتوان، به فرمان آدم‌کشان درنده خوی رژیم اسراییل را نمی‌توان با قتل یک دختر جوان، آرمیتا گراوند، به فرمان آدم‌کشان درنده خوی رژیم جمهوری اسلامی، در دو کفه‌ی هم‌سنگ نهاد. اما با کدامین لمس؟ لمس نظاره‌گر تصاویر دلخراش رسانه‌ها از خون و شیون مردمان غزه، یا لمس دلِ خونین و جگر آتش‌گرفته‌ی مادر و پدر و خویشان و عزیزان آرمیتا؟ از این منظر دوم و با این لمس، هردو، فاجعه‌ای هم‌سرشت‌اند. رنج و زجر و خشمِ استیصال دربرابر تیغ‌بدستانی ظالم. آن‌جا مردمان را بی‌هیچ راه گریزی در قفس کرده‌اند و با شراره‌ی مرگ‌بار گلوله‌ها و بمب‌ها قفس را به آتش کشیده‌اند. این‌جا سلاخان جمهوری مرگ و شکنجه و زندان، دختر نازنین ۱۶ ساله‌ات، پاره‌ی تنت، را کشته‌اند، تن بیمارش را ربوده و گروگان گرفته‌اند، حتی پیکر بی‌جانش را به تو نمی‌دهند که در شهر و دیارت به خاک بسپاری‌اش و چنگال پلیدشان گلویت را می‌فشارد، مبادا بر جنازه‌ی فرزندت مویه کنی و سوگواری‌ات را فریاد بزنی. امروز فقط کسی می‌تواند از ژرفای درونش بر رنج ‌و زجر و استیصال فلسطینیان غزه دربرابر قداره‌بندان آن‌جا بگرید که آهش، این‌جا، از سینه‌ی سوزان مادر و پدر و عزیزان و خویشان و نزدیکان آرمیتا برآمده باشد. رنج‌هایی هم‌سرشت و هم‌سرنوشت. 🖋@naghd_com

فلسطین باریکه یی بیش نیست،‌ که امپریالیسم غربی خواهان بلعیدن آن است و برای این کار فاشیست های صهیونیست را به جان بی دفاع ترین بی دفاعان تاریخ انداخته است. مرگ بر فاشیسم صهیونیستی زنده باد فلسطین زنده باد سوسیالیسم حسن معارفی پور

راست قامت پیش می‌روم شعر: سمیح القاسم اجرا: ما سل خلیفه ترجمه: الیاس قنواتی لاری راست قامت پیش می‌روم سرفراز و در دستانم شاخه زیتونی دارم و بر شانه تابوتم را قلب من یک ماه سرخ است قلب من یک بوستان است که در خود هم خار دارد و هم ریحان لبانم‌ آسمانی ست که از آن آتش می‌بارد و گاهی عشق و در دستانم شاخه زیتونی دارم و بر شانه‌ام تابوتم را و پیش می‌روم، پیش می‌روم، پیش می‌روم @larijazz T.me/larijazz