سعید جعفری

درآمدی بر عصر ابوالمعالی، دوره‌ کمال فنی نثر فارسی پیش از عصر بیهقی و ابوالمعالی، زبان پارسی در نقش زبان رسمی و دولتی به حوزه‌ پهناوری گام نهاده بود که از ماورای جیحون تا آن سوی عراق عجم و منطقه‌ جبال و دیلمان و آذربایجان و اران و ارمنستان را دربرمی‌گرفت. به‌دلیل وجود امکانات فرهنگی … ادامه خواندن روزگار ابوالمعالی ←

درآمدی بر عصر انوری، فرجام رونق ستایشگری دوره دوم فرمانروایی سلجوقیان که در سرتاسر نیمه نخست سده ششم هجری ادامه داشت با یورش غزان به خراسان و شکست سنجر در سال ۵۴۸ هـ.ق. پایان گرفت. از آن پس، امپراتوری وسیع و نیرومند سلجوقی ــ که زمانی از سواحل مدیترانه تا دورترین نقطه‌های فرارودان با سرانگشت … ادامه خواندن روزگار انوری ←

درآمدی بر روزگار بیهقی و رسایی طبیعی پارسی خاستگاه نثر پارسی به مانند شعر ـ چنان که پیش از این دیدیم ـ خراسان و فرارودان بود. زبان پارسی با روی کار آمدن حکومت‌ها و گاهی پیش‌تر از آن، در فراتر از سرزمین اصلی خود، در درون فلات ایران نیز رسمیت یافت و کم‌کم در دوره … ادامه خواندن روزگار بیهقی ←

درآمدی بر روزگار ناصرخسرو یا دوره شعر آیینی روزگار ناصرخسرو در حقیقت عصر شکوفایی فرهنگ اسلامی نیز است. سده‌های چهارم و پنجم هجری را دوران زرین فرهنگ اسلام دانسته اند؛ دورانی که در آن، دانش، فلسفه و معارف به اوج شکفتگی رسید و دانشوران نامداری همچون فارابی، پورسینا، ابوریحان، ابوعلی مسکویه و گروه «اخوان صفا» … ادامه خواندن روزگار ناصرخسرو ←

دوره ستایشگری و جایگزینی تاریخ به جای حماسه محمود در سال ۳۸۷ هـ.ق. در بلخ به جای پدر نشست و سپس شهر غزنه را پایتخت خود گردانید. با قدرت گرفتن غزنویان پایتخت ادبی فارسی نیز از بخارا به غزنه انتقال یافت. از این زمان باید غزنه را هم بر مجموعه فرهنگ‌شهر‌ها که کتاب‌ها، نگارش‌ها و … ادامه خواندن روزگار عنصری ←