علوم وفنون ادبی

خودروِ ترکیبی یا دورگه؟ در سال ۱۳۹۵، برابر پیشنهادی «خودروِ ترکیبی» برای خودروهای «هیبریدی» (hybrid car, hybrid vehicle)، در فرهنگستان زبان و ادب فارسی به تصویب رسید. این خودروها، برخلاف خودروهای معمولی که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند، می‌توانند هم‌زمان از دو یا چند منبع قدرت، مثلاً منبع غیرفسیلی مانند برق یا هیدروژن به‌همراه منبع فسیلی مانند بنزین یا گاز، استفاده کنند. خودروهای ترکیبی با خودروهای «دوگانه‌سوز» (bi-fuel) و همچنین خودروهای «دوسوختی» (dual-fuel) تفاوت دارند؛ ازاین‌رو که خودروهای دوگانه‌سوز در هر مرحله تنها یک سوخت فسیلی و خودروهای دوسوختی هم‌زمان دو سوخت فسیلی را به‌کار می‌گیرند. گفتنی است که واژۀ «دورگه» (یا پیوندی) برای hybrid بیشتر در حوزۀ زیست‌شناسی و گاه در زبان‌شناسی به‌کار رفته‌است. این اصطلاح به‌معنی صدای بم و گرفته نیز در میان عموم رواج دارد؛ بنابراین، با توجه به تعریفی که دربارۀ کارکرد خودروهای ترکیبی داده شد، کاربرد آن در این حوزه مناسب به‌نظر نمی‌رسد. (تهیه‌شده در گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی) گروه واژه‌گزینی #قطعات_و_اجزای_خودرو #واژه_شناسی 🦋🦋 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

در مورد .رادیو «رادیو» از واژهٔ لاتینیِ radius گرفته‌شده که معنای آن پرتو و باریکهٔ نور است. در اواخر قرن ۱۹ م و با پیشرفت‌های علمی در زمینهٔ دستگاه‌های انتقال صدا و سپس امواج الکترومغناطیسی، واژهٔ رادیو بخشی از واژه‌های مرکب انگلیسی و فرانسوی مانند radiophone, radio-conducteur شد. با تدوین مقررات و قراردادهای بین‌المللی در زمینهٔ «رادیوتلگراف»، این واژه کاربرد بیشتری پیدا کرد. پیشرفت‌های فنی در قرن بیستم، رادیو را از واژه‌های مرکب به‌درآورد و رفته‌رفته واژهٔ رایج بی‌سیم (wireless) جای خود را به رادیو داد. سرانجام، در دههٔ ۱۹۲۰/ ۱۳۰۰ خ، صنعت پخش رادیویی در جهان معرفی شد و «رادیو» عمومیت یافت. در ایران نیز، اولین فرستندهٔ رادیویی در سال ۱۳۱۹ آغاز به کار کرد. برخی از اهل زبان معادل‌هایی برای این واژه در زبان فارسی پیشنهاد کرده‌اند، اما فرهنگستان زبان و ادب فارسی، این واژه را ازجمله واژه‌هایی دانسته‌است که به‌دلیل قدمت و گستردگیِ کاربرد، نیازی به معادل‌سازی برای آنها نیست. (تهیه‌شده در گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی) #واژه‌_شناسی 🦋🦋 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

‍، با چند واژۀ مصوّب فرهنگستان در مورد گرافیک آشنا شویم: نگاشتاری (graphic): ویژگی آثار هنری‌ای که از عناصر اولیۀ نقطه و خط و سطر تشکیل شده‌اند. نگاشتارگر (graphist) هنرمندی که به آفرینش آثار نگاشتاری می‌پردازد. هنرهای نگاشتاری (graphic arts, graphics, graphic design): هنرهای کارکردگرایانه که با طراحی یا ترکیب عناصر تصویری و نوشتاری، پیامی را بیان می‌کنند. پس‌زمینه (background) عناصری تصویری که در ترکیب‌بندی کلی اثر، در عمق یا در پشت موضوع اصلی قرار داده شده باشند و از اهمیت کمتری نسبت به موضوع اصلی برخوردار باشند. تصویری (figurative): هر اثر هنری که نمایانگر بخشی از طبیعت گیاهی یا حیوانی یا انسانی باشد. پرداز (rendering, rendition, rendu): فرایند تبدیل تصاویر خطی به تصاویر کامل. پویانمایی (animation): شیوۀ فیلم‌سازی که در آن به تصاویر معمولاً نقاشی‌شده و اجسام بی‌حرکت، تحرک بخشیده. اعضای کارگروه تخصصی هنرهای تجسمی واژه‌گزینی: دکتر حبیب‌الله آیت‌اللهی، مهدی حسینی، دکتر محمد خزائی، امیرحسین ذکرگو، دکتر زهرا رهبرنیا، دکتر اکبر عالمی، پرویز مرزبان، دکتر مهرانگیز مظاهری، دکتر هادی ندیمی برگرفته از کانال فرهنگستان 🦋🦋 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

#ریشه‌شناسی #کرج📣 فرهنگ نفیسی، کرج (karaj) را به معنی گوی، گریبان، چاک و شکاف جامه معنا کرده‌است. همچنین محمدحسین بن خلف تبریزی در کتاب برهان قاطع دربارهٔ نام کرج چنین گفته‌است: به‌فتح اول وسکون ثانی وجیم گوی گریبان را گویند. که این تعبیر نیز همان معنی را می‌دهد. #فریدون_جنیدی از صاحب نظران زبان و فرهنگ ایران در مقاله‌ای به نام «گزارشی پیرامون معنی واژه کرمان» بخش نخست این واژه یعنی «کر» را در نام مناطق فلات ایران نظیر کرمان، کرکوک، کرمانشاه، کرند، کرج و … را هم خانواده می‌داند و آنها را از واژه اوستایی کئری (kaeri) برگرفته می‌داند که به معنای رشته‌کوه است. جنیدی با توجه به موقعیت جغرافیایی کوهستانی کرج، این تعبیر از نام این شهر را منطقی‌ترین معنای نام کرج خوانده‌است که ریشه‌ای ایرانی و اوستایی دارد. در کتاب از صید ماهی تا پادشاهی در مورد تاریخچه کرج آمده که از کلمه کرجی به معنی قایق گرفته شده‌است چون برای ورود به تفرج گاه کرج باید از رودخانه کرج با کرجی عبور می‌کردند. #ریشه_کلمات Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

🚠بندسُره و ریل‌سُره از چند سال پیش در ایران فعالیتی تفریحی با استفاده از تجهیزاتی باب شده که به آن در انگلیسی «زیپ‌لاین» (zip line یا zip-line) می‌گویند. از همان آغاز راه‌اندازی، متخصصان در اندیشۀ ساخت یا انتخاب واژه‌ای فارسی برای آن بودند و، در نهایت، از میان معادل‌های پیشنهادی، برابرِ «بندسُره» (همانند سرسره) برگزیده شد. البته کاربرد بندسُره تنها برای تفریح نیست، بلکه نوعی سامانۀ حمل‌ونقل نیز هست که در روستاهای مناطق کوهستانی از آن استفاده می‌شود. یکی از انواع بندسُره که در آن، به‌جای بافه/ کابل، از ریل هوایی سُر می‌خورند، «ریل‌سُره» خوانده می‌شود. در انگلیسی آن را rollglider یا roller coaster zipline می‌نامند. (تهیه‌شده در گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی) گروه واژه‌گزینی #عمومی #واژه_شناسی 🦋🦋 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

دربارۀ «ضرب‌الاجل» واژۀ عربیِ «ضرب‌الاجل» از سه جزء تشکیل شده‌است: ضرب ال‍ اجل «اجل» یعنی مهلت یا زمانِ مشخص و معیّن. یکی از معانیِ متعددِ «ضرب» هم در عربی، «تعیین کردن» است. بنا بر این مثلاً می‌گویند: ضَرَبَ لَنا أجَلًا؛ یعنی: مهلتی برایمان تعیین کرد. «ضرب‌الاجل» یعنی مهلتی که پایانش تعیین شده‌است. معادلِ انگلیسی‌اش deadline است. جزءِ آخرِ این واژه، یعنی «اجل»، هیچ ربطی به ریشۀ «ع‌ج‌ل» (عجله، عجول، تعجیل) ندارد. بعضی‌ها به‌ غلط «ضرب‌العجل» می‌نویسند، چون خیال می‌کنند با «عجله» ربط دارد. #دکتربهروزصفرزاده #واژه‌شناسی 🦋🦋 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

نکته‌ای دربارۀ حاصل‌ِمصدر حاصل‌ِمصدر از طریقِ افزودنِ پس‌وندِ «-ی» به صفت یا اسم ساخته می‌شود و مفهومِ مصدری دارد: آسان + -ی ← آسانی (آسان بودن) پادشاه + -ی ← پادشاهی (پادشاه بودن) در این حاصل‌ِمصدرسازی، اگر واژه‌ای مختوم به «-ی» باشد، به‌ جای پس‌وندِ «-ی» پس‌وندِ «-گری» به کار می‌رود. علتش پرهیز از دشواریِ تلفظ است: انقلابی + -گری ← انقلابی‌گری (نه انقلابی‌ای) مُجری + -گری ← مُجری‌گری (نه مُجری‌ای) منشی + -گری ← منشی‌گری (نه منشی‌ای) اما جالب است که در متونِ کهنِ فارسی نمونه‌هایی از حاصل‌ِمصدرهای مختوم به «-ی‌ای» به چشم می‌خورَد، که نشان می‌دهد قدما از این دشواریِ تلفظ پرهیز نمی‌کرده‌اند: درزی + -ی ← درزی‌ای (به‌ جای درزی‌گری) ساقی + -ی ← ساقی‌ای (به‌ جای ساقی‌گری) صوفی + -ی ← صوفی‌ای (به‌ جای صوفی‌گری) غازی + -ی ← غازی‌ای (به جای غازی‌گری) قاضی + -ی ← قاضی‌ای (به‌ جای قاضی‌گری) متولی + -ی ← متولی‌ای (به جای متولی‌گری) شش حاصل‌ِمصدرِ درزی‌ای، ساقی‌ای، صوفی‌ای، غازی‌ای، قاضی‌ای، و متولی‌ای در فرهنگِ بزرگِ سخن مدخل شده‌اند. #دکتربهروزصفرزاده #حاصل_مصدر 🦋🦋 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

#ساختمان_واژه_هاي_وندی_دام_دار الهي ← الاه + ي باارزش ← با+ ارز+-ِ ش بي عوض ←بي + عوض برخورداري ←بر(وند)+خورد+ار(وند)+ي (وند) جواني ←جوان + ي گوارا←گوار(بن فعل )+ ا(وند) فکري ←فکر+ ي پژوهش ←پژوه + -ِش ايرانيان ← ايران +ي + ان پژوهشگر←پژوه (بن مضارع )+-ِ ش(اشتقاقي )+گر(اشتقاقي ) ادبيات ←ادب + ي+ ات متأسفانه ← متأسف +انه نشانه ← نشان + ه بالنده ←بال + -َنده (وند) نوشته ← نوشت + ه نويسنده ←نويس + -َ نده نامحسوس ←نا+ محسوس فتنه گري ← فتنه + گر(اشتقاقي )+ ي(اشتقاقي ) آشنايي ←آشنا+ ي(ياي اول واج ميانجي است .) ياغي گري ← ياغي + گري منظومه ← منظوم + ه عاشقانه ←عاشق (صفت )+انه (اشتقاقي ) سروده ← سرود+ ه (وند) دانشور←دان (بن فعل )+ -ِ ش+ ور شاخه ←شاخ + ه   تشنگي ← تشنه + گي گزارشگر←گزار+ -ِ ش+ گر بيهقي ←بيهق + ي(وند) ساختمان  ←ساخت + مان توانا←توان (بن فعل )+ ا(وند) گيرا← گير+ ا آموزش ←آموز+ -ِ ش گفتار←گفت + ار گسترش ←گستر+ -ِ ش انديشه ←انديش + ه واقعيت ←واقع + يت آفرينش ←آ فرين + -ِ ش سوگوار ← سوگ + وار نامحرمان ←نا+ محرم + ان ( تصريفي ) ‌ناگوار←نا + گوار صوفيان ←صوف +ي (وند)+ان (تصريفي ) پيدايي ←پيدا+ يي سرايندگان ← سراي (بن مضارع )+ -َ نده (وند)+ گان (تصريفي ) بهره وري ← بهره + ور+ ي بي تفاوتي ←بي +تفاوت + ي(وند) بي عاطفگي ←بي +عاطفه + گي شتاب ناک ←شتاب + ناک پراکندگي ← پراکند+ه + گي سروده ←سرود+ ه (وند)   تحميديه ← تحميد+ يه زمينه ←زمين + ه (اشتقاقي ) ستايش ←ستاي +-ِ ش فراگيري ← فرا(اشتقاقي )+ گير(بن مضارع )+ ي(اشتقاقي ) نوشته ← نوشت + ه داستاني ←داستان + ي وابسته ←وا+بست + ه اسلامي ← اسلام + ي خواننده ← خوان +-َ نده زيبا←زيب + ا برخورد←بر+ خورد رسا←رس + ا (اشتقاقي ) بارور←بار+ور سنجش ←سنج +-ِ ش ارزشمند← ارز+-ِ ش+ مند باستاني ←باستان + ي(وند) شنيداري ← شنيد+ ار+ ي ديداري ←ديد(بن ماضي )+ار(اشتقاقي )+ي (اشتقاقي ) گويا←گوي + ا(وند) فرهنگي ←فرهنگ + ي پيدايش ←پيدا+ -ِ ش حکيمانه ←حکيم + انه (اشتقاقي ) جغرافيا←جغرافي + ا شوخي ←شوخ + ي ديدگاه ← ديد+ گاه ماندگار←ماند(بن فعل )+ گار آينده ← آي + -َ نده تخيلي ← تخيل + ي(اشتقاقي )   زرّين ←زر+ ين صحنه ←صحن + ه(وند) دارا← دار(بن مضارع )+ا(اشتقاقي ) ظلماني ← ظلم +اني   استعاري ← استعاره + ي روزگار←روز+ گار(وند) بينا← بين +ا(وند) شايستگان ←شايست + ه(اشتقاقي )+ا(تصريفي ) ساماني ←سامان + ي زندگي ←زنده + گي (وند) شکافتن ← شکافت + ن افزايش ←افزاي + -ِ ش برومند← بر+ اومند عامي ← عام + ي بيمناک ←بيم + ناک معنوي ←معنا+ ي ترکيّه ← ترک +ّ يه ✳️ در این پست تکواژهای صرفی و اشتقاقی مربوط به نظام آموزشی گذشته است . مطلب ارسالی از: کانال مخزن سوالات دروس ادبی Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ https://t.me/amirnormohamadi1976 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

#نگارش اصول #نشانه_گذاری در زبان پارسی منظور از نشانه گذاری به کاربردن علامت ها و نشانه هایی است که برای درست فهمیده شدن جملات در نوشته به کار برده می شود. ۱. ویرگول (،) وبرگول نشانه مکثی کوتاه است. موارد استفاده: الف: در بین عبارت های غیر مستقل که باهم در حکم یک جمله کامل می باشد: آن را که حساب پاک است، از محاسبه چه باک است. ب: برای توضیح در مورد یک کلمه: فردوسی، حماسه سرای بزرگ ایران، در سال ۳۲۹ هجری قمری به دنیا آمد. ج: در موردی که چند کلمه دارای اسناد واحدی باشد: علی، حسن، و احمد پسران او بودند. د: در آدرس دادن: تهران، شهریار، میدان امام. ۲. نقطه ویرگول (؛) الف: برای جدا کردن جمله ها و عبارت های متعدد یک کلام طولانی که به ظاهر مستقل اما در معنی به یکدیگر وابسته و مربوط می باشند: فریب دشمن مخور و غرور مداح مخر؛ که این، دام زرق نهاده است. ب: در جمله های توضیحی، پیش از کلماتی چون اما، زیرا، چرا که، یعنی، به عبارت دیگر، برای مثال و مانند آنها؛ به شرط آنکه جمله پیش از آن طولانی باشد. مال و جاه هیچگاه نمی توانند آرامش بخش روان انسان باشند؛ چرا که تنها با یاد خدا دل ها آرامش می یابند. ۳. نقطه (.) الف: در پایان جمله های کامل خبری: عین القضاه، عارف بزرگ ایران، در سال ۵۲۵ شهید شد. ب: بعد از حروف اختصاری: سال ۳۲۲ ق.م. ج: بعد از شماره ردیف: ۱. رضایت ۲. هدف ۴. دو نقطه (:) الف: پی از نقل و قول مستقیم: فرزاد گفت: "دیگر هیچوقت به آن خانه برنمی گردم." ب: پیش از بیان تفصیل مطلبی که قبلا خلاثه ای از آن گفته شده است: آن سال برا من سال خوبی بود: در آزمون سراسری دانشگاه ها پذیرفته شده بودم. ج: بعد از واژه ای که معنی اش در برابرش نوشته شده باشد: صیف: تابستان د: بعد از حروف ابجد برای استفاده از ترتیب: الف: مورد یک ب: مورد دو ۵. گیومه (" ") ابن نشانه برای آغاز و پایان سخن کسی غیر از نویسنده است؛ یا برای مشخص تر کردن و برجسته نشان دادن کلمه یا اصطلاحی خاص به کار می رود. ۶. نشانه سوال (؟) الف: برای نشان دادن پرسش. به چه می اندیشی؟ ب: برای نشان داد تردید و ابهام، در داخل پرانتز به کار می رود: طبق آمار غیر رسمی، جمعیت تهران از مرز ده میلیون نفر (؟) گذشته است. ۷. نشان تعجب (!) در پایان جمله هایی می آید که بیان کننده یکی از حالات خاص و شدید عاطفی یا نفسانی است؛ از قبیل: "تعجب"، "تهدید"، "حسرت"، "آرزو" و... چه عجب! عجب آدم ریاکاری! وای بر من! آهسته! ۸. خط فاصله (-) الف: برای جدا کردن عبارت های توضیحی. فردوسی -حماسه سرای بزرگ ایران- در سال ۳۲۹ ه.ق. به دنیا آمد. ب: برای نشان مکالمه: - الو! - بله، بفرمایید! - سلام ج: به جای حرف اضافه تا و به بین تاریخ ها، اعداد و کلمات: دهه ۱۳۵۰ - ۱۳۴۰ قطار تهران-مشهد ۹. سه نقطه (...) برای نشان دادن کلمات و یا عبارات جمله های محذوف  و یا افتادگی ها به کار می رود. ...به این دلیل بود که از ادامه این شیوه صرف نظر کردم. میازار موری که... ۱۰. ستاره (*) از این نشانه برای: ارجاع دادن به زیرنویس استفاده می شود. ۱۱. پرانتز یا دو هلال ( ) الف: به معنی "یا"و "یعنی" به کار می رود و یا برای توضیح بیشتر کلام: شاهکار نظامی گنجوی (خسرو وشیرین) را باید به دقت خواند. ب: وقتی که نویسنده بخواهد آگاهیهای بیشتر (اطلاعات تکمیلی) به خواننده عرضه کند. ابوالفضل  بیهقی (۳۸۵-۴۷۰ ه.ق) استاد کم نظیر نثر می باشد. ۱۲. قلاب [  ] برای تصحیح متون کهن، الحاق احتمالی که از نسخه بدل ها و از سوی مصحح اضافه می شود در بین قلاب قرار می گیرد: و این [راه مسلمانی] راه خدای توست. به قلم دکتر #احمد_گیوی، انتشارات: مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی https://t.me/amirnormohamadi1976

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۱۰ خرداد زادروز حسین‌آقاملک (زاده ۱۰ خرداد ۱۲۵۰ تهران -- درگذشته ۴ امرداد ۱۳۵۱ مشهد) ملاک و سرمایه‌دار بزرگ او معروف به‌حاج حسین‌آقاملک، موسس موزه و کتابخانه ملک بود که در سال ۱۳۱۶ املاکش وقف آستان‌قدس رضوی شد. وی فرزند ارشد حاج محمدکاظم ملک‌التجار بود. ثروتمند بزرگ آذری تبار، زاده تهران و ساکن در مشهد که خیریات و موقوفات او مشهور است. گستردگی موقوفات وی تاحدی است که فقط آستان قدس رضوی اداره‌ای به‌نام اداره موقوفات ملک دارد. کتابخانه و موزه‌ای عظیم نیز از وی باقی‌مانده که در تهران واقع است. از دیگر کارهای خیریه او اختصاص دو میلیون متر مربع زمین برای ساخت خانه فرهنگیان و واگذاری چند ده‌هزار متر زمین برای پارک عمومی در مشهد است. یکی از میادین اصلی شهر مشهد ملک‌آباد نام دارد که نزدیک باغ بسیار بزرگی به‌همین نام قرار گرفته‌است. ‎🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976 #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #حاج_حسین_ملک