Discovering Meaning

من اینو قبل از ورود به دانشگاه از شکسپیر یاد گرفتم، وقتی فهمیدم ادبیات انگلیسی قبول شدم تو مدت کوتاهی که داشتم نشستم هر چی شکسپیر میشد پیدا کردم رو خوندم. حتی تمپست حلال آل احمد رو. تو تراژدی های شکسپير، از سرنوشت شخصیت های اصلی داستان که می‌شدند هملت، اتتلو، مکبث و شاه لیر یک چیز یاد گرفتم. یاد گرفتم این که چی میشه، دست من و تو نیست. ولی اینکه کی باشیم هست. اگه قراره هممون با تراژدی تموم شیم باز هم حق انتخاب داریم که کدوم شخصیت داستانی باشیم. تازه الزاماً یک تراژدی از نگاه شخصیت اصلی داستان تراژدی نیست. حالا بریم سراغ موضوع بعدی. سالها است که سعی میکنم به شاگرد مدرسه ای و دانشجو تفهیم کنم که دنبال نمره بودن مخل یادگیری است. چون مغز رو عادت میده که فقط در ازای پاداش یادگیری داشته باشه و رشد رو پاداش نبینه. وقتی مدت زمان زیادی توی این نظام آموزشی زیست داشتی، چجوری تعیین میکنی یه دوره مفیده؟ چرا اگه کنکور و آزمون آیلتس و تافل باشه هزینه میکنیم ولی برای رابطه، تفکر نقادانه و خود آگاهی هزینه نمی‌کنیم؟ چون به مغز یاد دادی به ازای پاداش بیرونی و ملموس کاری کنه. وقتی با این ذهنیت بزرگ شدیم از درون تهی میشیم، میشیم یه جامعه که آدم‌ها ارزش گذاری رو بر اساس انگیزه بیرونی (تایید دیگران) شکل میدن. تو چنین جامعه ای آدمها میرن سراغ یادگیری چیزی که توش پول باشه، نهایتا هم میرن سراغ اینکه به جایی برسند که پاداش بیرونی دریافت کنن. نمیتونن رضایت از خود داشتن بدون دست آورد بیرونی داشتن رو حتی تخیل کنن. همه اینها رو گفتم که با استفاده از این جملات ارباب حلقه ها که همون فهم من از تراژدی های شکسپیر توش نهفته است توضیح بدم که نظام های آموزشی نابود میکنن مغز رو و آدم رو تقلیل میدن به درجه حیوانی، به اون درجه ای که سگ و میمون ازش میان، ذهنی که کاملا شرطی سازی شده. ادبیات داستانی نجات میده مغز رو، کمک میکنه که تخیل کنی زیست های بهتر و مستقل تر رو. شاید برای همینه که نظام های دیکتاتوری همیشه در حال سانسور هنر هستند تا بتونن اذهان شبیه به هم شرطی شده بسازند. آدمی که درگیر هنر نمیشه، از فکر کردن بیرون قالب ها عاجزه. تمدن نتیجه واقعیت نبوده، نتیجه به خدمت گرفتن واقعیت برای ساختن رویا بوده. پذیرفتن «واقعیت» خصلت حیوانی است. مخصوصاً وقتی به جوامع بشری می‌رسیم، واقعیت چیزی نیست جز تسلیم رویای «برادر بزرگ» بودن. بالاترین نوع مبارزه هم «خود» بودن است. واقعیت، ماتریکس یا غار افلاطون یا هر چی که اسمش رو میذاری‌‌؛ بیرون زدن ازش ساده است. خودت بشو. خودت باش. https://www.instagram.com/p/Czm5fW1IVFq/?igshid=aGgxazY5OTQ4N2Zw

این دوره به طور ویژه با هدف تربیت تسهیلگر مهارت زندگی برگزار می‌شود. ولی دوره می‌تواند برای همه افرادی که با نوجوانان در ارتباط هستند کمک کننده باشد. در کنار چند تئوری آموزش به همدیگر کمک میکنیم تا به راهکارهای برقراری ارتباط با نوجوانان بیندیشیم. - واریز هزینه به شماره کارت 6221061236213742 به نام انسیه رمضان پور - ارسال تصویر رسید مربوطه به شماره واتساپ یا تلگرام 09039098000

این دوره به طور ویژه با هدف تربیت تسهیلگر مهارت زندگی برگزار می‌شود. ولی دوره می‌تواند برای همه افرادی که با نوجوانان در ارتباط هستند کمک کننده باشد. در کنار چند تئوری آموزش به همدیگر کمک میکنیم تا به راهکارهای برقراری ارتباط با نوجوانان بیندیشیم.

Israel-Hamas War: Piers Morgan vs Bassem Youssef On Palestine's Treatment | The Full Interview

تاریخچه جالب از ایجاد مدارس امروزی و اهداف که برای آموزش در مدارس تعریف شده بود... حالا بهتر میشه فهمید چرا آموزشی که در مدارس به دانش‌آموزان داده میشه دیگه کارآمد نیست! https://t.me/NobangAndisheh

کتاب مصور «زن زندگی آزادی» به‌کوشش مرجان ساتراپی نسخه‌ی پی‌دی‌اف (پای همین فرسته) از مقدمه‌ی ساتراپی: با آلبا بکار (ناشر این اثر) شروع به کار بر روی قالب و ساختار کتاب کردیم. به کسانی نیاز داشتیم که ایران را بشناسند. فرید وحید، دانش‌آموخته‌ی علوم سیاسی و متخصص در حوزه‌ی مطالعات ایران در بنیاد ژان - ژورس، ژان - پیر برن، خبرنگار پیشین لیبراسیون و عضو کنونی مدیاپارت و عباس میلانی مورخ و مدیر مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد از جمله کسانی بودند که بی‌درنگ به ما پیوستند. سپس با بیش از بیست تصویرگر که کار آن‌ها را از پیش پسندیده بودیم تماس گرفتیم. آن‌ها پذیرفتند تا با تکیه بر متن‌ها و سناریوهای کارشناسان برای ما تصویرگری و طراحی کنند. ما چهار تصویرگر ایرانی و سیزده تصویرگر از اروپا و آمریکا انتخاب کردیم. من که از سال ۱۳۸۲ با کار تصویرگری خداحافظی کرده بودم، چندین طرح تازه کشیدم، چند متن نوشتم و جلد را طراحی کردم. این کتاب دو رسالت مهم دارد: اول این‌که تلاش دارد آن‌چه را که در ایران می‌گذرد به تصویر کشد و اتفاقات ریز و درشت و پیچیده پیش‌آمده را برای مخاطب غیرایرانی به بهترین شکل ممکن تشریح کند، حتا اگر امکان بررسی تاریخ ایران از همه ابعاد آن ممکن نباشد. آن‌چه امروز اهمیت دارد، جنبشی مداوم است که هرچند از آن سخنی گفته نمی‌شود، اما همچنان زنده است و پویا. . رسالت دوم کتاب این است که به ایرانیان بگوید شما تنها نیستید. هرچند سیاستمداران جهان فقط اندیشه‌ی سیاسی دارند و صرفاً برای منفعت مردم ایران قدمی برنمی‌دارند، اما جامعه‌ی مدنی غرب در کنار آن‌هاست. گواه آن همکاری بزرگ هنرمندان غربی است که در این کار عظیم ما را یاری کردند. برای یک هنرمند، چه کاری باارزش‌تر از حمایت هنری او؟ @KhabGard فایل پی‌دی‌اف کتاب👇