کشکول

این ویدیوی مشمئزکننده را ببینید و سپس کپشن را بخوانید: ما در جهانی زیست می کنیم که به وسایل و کالاهای مصرفی زندگی روزمره مان از طریق اینکه چه نشانی دارد (نه چه ارزش و کاربردی) معنا می بخشیم. ما نه خود زندگی هنرمندان و محصول تولیدی شان بلکه "نشانه" های آنها را طلب می کنیم و از این طریق به زندگی خود معنا می دهیم.کسی که اینگونه در مقابل یک خواننده به خاک افتاده است در واقع یک "نشانه"را دیده است. نشانه ای که با قدرت،ثروت و شهرت در هم آمیخته است. خوزه اورتگا یی گاست می گوید: ما در حوزه ای زندگی می کنیم که انسان معتقد است به گونه ای افسانه وار قادر به خلق اشیا می باشد،اما نمی داند که باید چه چیزی را خلق کند. در روم باستان بردگان برای حفظ جایگاه ارباب می جنگیدند و گاهی جان خود را فدا می کردند اما تفاوت عمده ای با بردگان امروزی داشتند و آن این بود که جایگاه متصلب و تغییر ناپذیر بردگی خود آگاه بودند. انسان توده ای امروز برده ای است که نه تنها از بردگی خود آزرده نیست بلکه با لذتی وافر آن را فریاد می زند و به پای ارباب خود می افتد.آن هم اربابانی کوتاه قامت در قالب خواننده و سلبریتی و... #فرهاد_قنبری

داستان قرائت محمداللیثی - برگرفته از نوحه سرایی برای امام حسین (ع)

قرائت آیات پایانی سوره آل عمران توسط محمد اللیثی

سوالی که تو ذهن خیلیا هست چرا اذان صبح با شهر نزدیکمون یکیه اما اذان مغرب شهر من با شهر نزدیکمون چند دقیقه اختلاف داره؟ حرکت اوقات شرعی از روی افق شهرهای ایران 🆔 @kashkool82

ترانه خلق متحد (El pueblo unido jamás será vencido) توسط سرخیو اورتگا، آهنگساز شیلیایی ساخته شد و نخستین توسط ویکتور خارا آهنگساز کمونیست شیلیایی در یک کنسرت اجرا شد. پس از کودتای پینوشه و سقوط دولت سوسیالیست سالوادور آلنده، خواندن این سرود در شیلی ممنوع شد. معترضان شیلیایی هماکنون پس از سال‌ها این ترانه با یکدیگر در خیابان می‌خوانند. در ایران بر اساس این آهنگ، سرود مشهور «از جاکن، برپاخیز» توسط سیاوش کسرایی سروده شد و با تم همان موسیقی در اعتراضات و تجمعات استفاده شده است. @kashkool82