اشعار ناب🍷

در شهر یکی نیست چو چشمان تو خون ریز من شهر نشابورم و تو لشکر چنگیز ای اشک توام باده و چشم تو پیاله  از زلف تو سرشارم و از چشم تو لبریز #علیرضا_غزوه

 تحمل میڪنم با جان و دل درد فراقت را بہ امیدی ڪہ برڪَردی و آرام دلـــم باشی #یلدا_ڪولیوند

به تلخی‌های هجرم رفته جان و همچنان مانده به دل سوز از حدیث تلخ آن لب‌های شیرینم #قاضی_عبدالله_یقینی

آتش مهر تو بگداخته قلبم زآن روی تا که مهرت بنشیند، به دل چون لاکم نه گمان دار پس از مردنم از من برهی باد هر روزه فشاند به قدومت خاکم #میرزاده_عشقی

ذکرنامت مست رامستانه میسازد چرا؟ خفته را  بیدارتر ، فرزانه  میسازد چرا ؟ در فراقت سوختم،  پایان نشد  هجران ما آتش شمعت ،  بسی پروانه میسازد چرا #راحم‌_تبریزی

‌ همه عمر در فراقت بگذشت و سهل باشد اگر احتمال دارد به قیامت اتصالی چه خوش است در فراقی همه عمر صبر کردن به امید آن که روزی به کف اوفتد وصالی #سعدی

ڪَفتمش: دل بردے از ما جان من، مقصد ڪجاست؟ ڪَفت: عاشق را، نشاید پرس و جو، با ما بیا...!! #راحم‌_تبریزی

به چه مشغول کنم دیده و دل را که مدام دل تو را می‌طلبد، دیده تو را می‌جوید #صائب_تبریزی

دردا که ز عمر مایه و سود نماند یک دوست کزو دلی بیاسود، نماند در کیسه‌ی ایّام بجُستیم بسی یا نقدِ وفا نبود یا بود، نماند! #اوحدالدین_کرمانی

طمع مدار وصالی که بی فراق بود هرآینه پس هر مستی‌ای خمار آید #سعدی