لوح ساده✌️✌️

#ریشه_شناسی_واژه #مسجد ✳️ این واژه در اصل "مزگت" بوده.مسجد یک واژه ی معرب است.یعنی این که عرب ها این واژه را از فارسی به عربی برده و پس از چند دگرگونی برای آن هم خانواده ساخته اند.امروزه در کردستان و عراق و ترکیه و سوریه این واژه را به صورت مزگوت به کار می برند.واژه ای که در انگلیسی به معنی مسجد است(mosqe) و واژه ی ارمنی ( mskit) هر دو ریشه در مزگت دارد.واژه ی مزگت که در واقع مزکد است از دو بخش مز ، که به معنای خداست (به واژه ی اهورا "مز"دا  توجه کنید) +کد(به معنای خانه)که هنوز در بسیاری از روستا ها و یا شهرستان ها(نواحی اطراف کاشان مانند بادرود) به خانه می گویند کده و یا کدبانو(بانوی خانه) ❇️ اکنون که دو بخش این واژه را دریافتیم می توان به راحتی گفت که معنای واژه ی مزگت(مزکد) یا مزداکده همان خانه ی خدا است. ◀️ آیا مي دانستيد............ در گويش طره اي به مسجد "مازگه mazge" می گويند. واژه مازگه همان مزگه یا مزداگه  یا مزدا گاه است که از دو بخش تشكيل شده است: 1) مزدا (تلفظ: mazdā) به معنی دانا است ؛ (خداي یکتای ایرانیان باستان) 2) گاه (پسوند ساخت اسم مکان در زبان فارسی) بنابر این، مازگه به معنای جایگاه مزدا است.(خانه خدا) ◀️ برخی از زبان شناسان و علمای لغت بر این باورند که ریشه ی اسم "مکه"  (خانه ی  خدا در عربستان) نیز همان مزگه است که به علت نبود حرف " گ" در عربی به "ک" تبدیل شده و به شکل مکه در آمده است. و به قولی دیگر: در زبان "هورامی"-یکی از گویش های غربي ایران - به مسجد ،مزگد گفته مي شود  و مسجد معرب مزگد یا مزگت است . " گد "  در مزگد به معنای گدا  است که مقصود از  مزگد "گدا گاه هرمزد" و یا "نيازمندان به  هرمزد "است. ◀️ مزگت . [ م َ گ ِ ] (اِ) ۞ نمازخانه و مسجد. (ناظم الاطباء). خانه ٔ خدا. بیت اﷲ. (برهان ). مزکت . مژگت . (زمخشری ). به معنی خانه ای که برای پرستش پروردگار بسازند و هرکس خواهد در آن بندگی وعبادت کند و آن خانه را حرمت گذارند و پاک نگهدارندو چون خانه ٔ بندگی یزدان است به یزدان نسبت دهند و چون زاء و سین و تاء و دال تبدیل یافته اند معرب آن مسجد به فتح جیم ۞ است یعنی مکان سجده کردن . (آنندراج ). مسجد. (ترجمان القرآن ) (غیاث ) ۞ (رشیدی ) (دهار) (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 51). نمازگاه . هر جائی که برای پرستش خدا سازند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). این کلمه آرامی است و از این زبان وارد عربی و فارسی شده است : پیغامبر علیه السلام به مزگت آمد و پیش خلق این آیت بخواند. (ترجمه ٔ طبری بلعمی ). و امروز هرکه آنجا رسیده است داند که آن ستونها و پایه ها همه از سنگ است و مزگت دمشق نیز همچنین است . (ترجمه ٔ طبری بلعمی ). و مزگت تمام نشد پس خویش سلیمان را وصیت کرد که آن مزگت را تمام کند. (ترجمه ٔ طبری بلعمی ).ابوسلمه وزیر آل محمد به مزگت اندر آمد جامه ٔ سیاه پوشیده بر منبر شد و خدای عزوجل را حمد و ثنا کرد. (ترجمه ٔ طبری بلعمی ). خدای تعالی بسوی زکریا وحی فرستاد که مادر مریم را بگوی که من این دختر را از تو به پسری قبول کردم و او را به مزگت آور و محرر کن و هرگز به مزگت اندر دختر نبوده زیرا که زن حایض شود و زن حایض را به مزگت نشاید آمدن . (ترجمه ٔ طبری بلعمی ). و اندر بیت المقدس مزگتی است که مسلمانان از هر جائی آنجا شوند به زیارت . (حدود العالم ). لهاسا، شهرکیست و اندر وی بتخانه هاست و یک مزگت مسلمانان است و اندروی مسلمانانند اندک . (حدودالعالم ). مشتری دلالت داردبر مزگت ها و منبرها و کنشت ها و کلیسا. (التفهیم ). ببست رهگذر دیو و بیخ کفر بکند بجای بتکده بنهاد مزگت و منبر. عنصری . ◀️ باخدای عزوجل اندر مزگت ها چیزی را مپرستید و جز یادکرد خدای چیزی دیگر مگوئید. (تفسیر کمبریج چ متینی ج 2ص 491). و ما یاد کرد ترا بر داشته کردیم تا ترا هرروز به هرمزگتی اندر پنج بانگ نماز و پنج قامت یاد کنند (در تفسیر آیه ٔ «و رَفعنا لک ذِکرَک » ازسوره ٔ انشراح ). (تفسیر کمبریج ج 2 ص 601). چون بانگ تبیره رابشنیدند برخاستند و از مزگت بیرون شدند. (تفسیر کمبریج ج 2 ص 416). همچون کدوئی سوی نبید و سوی مزگت آکنده به گاورس که ۞ خرواری غنجی . ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 495). تو مشرف تری ز هر مردم همچو بیت الحرم ز هر مزگت . سوزنی (ازآنندراج ). صد مرد پیر و جوان ... اندر آن مزگت نشسته اند. (تاریخ بیهق ). ای برادر می ندانم تا چت است کت وطن گه دیر و گاهی مزگت است . شیخ روزبهان . ◀️ - مزگت آدینه ؛ مسجد جامع. (منتهی الارب ). مسجد جمعه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و اندر او [ اندر شهرهای حمور و سندان و سویاره وکنبایه بهندوستان ] مسلمانانند و هندوان و اندر او مزگت آدینه است و بتخانه . (حدود العالم ص 66). https://t.me/amirnormohamadi1976

#نکته‌_ها_ی_آرایه_ی_ی #حشو_و_انواع_آن حشو در لغت به معنی « لایی لباس » است که بین آستر و رویه قرار می گیرد و بیشتر برای خوش نما کردن لباس به کار گرفته می شود. چنانکه سعدی می گوید: قبا گر حریر است و گر پرنیان                    به ناچار حشوش بود در میان در اصطلاح « حشو » کلمه یا عبارت زایدی است که از جهت معنی در جمله بدان نیازی نیست و تعادل لفظ و معنی را در جمله به هم می زند و گاه باعث فساد معنی می شود. انواع حشو: #حشو_ملیح : یعنی افزودن کلمه یا عبارتی که در معنی جمله بدان نیازی نیست ولی اغلب برای آراسته تر کردن کلام آن را در جمله به کار می برند؛ مانند جملات معترضه شامل : دعا، نفرین، ندا، تحسین، تقبیح، سوگند، توضیح و ... مثال : علی – علیه السلام – فرمودند. پیامبر – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمودند. شیطان – لعنة الله علیه – از امر خدا سرپیچی کرد. دیروز علی را – که قبلا به شما معرفی کرده بودم – دیدم. در مثال های بالا عبارات داخل دو خط فاصله حشو ملیح است. #حشو_قبیح : حشو قبیح آوردن حرف، کلمه یا عبارت نابجایی است که زاید بر معنی است و گاه باعث فساد و انحراف معنی نیز می شود. حشو قبیح یکی از انواع انحراف از زبان معیار محسوب می شود و به طور جد باید از آن پرهیز کرد. حشو قبیح انواع مختلفی دارد که برای نمونه به پاره ای از آن ها اشاره می شود: #تاتولوژی تاتولوژی یعنی پی در پی آوردن کلمات هم معنی ( مترادف ) در جمله است بدون آن که به وجود همه ی آن ها نیاز باشد. در زبان عربی به آن « الغاء » یعنی بیهوده گویی می گویند. مثال: دوست عزیز، گرامی و محترم! ملت شجاع، دلیر و نترس ایران! ذهنیت بر عینیت برتری و تفوق دارد. حقیقت آن در جهان برتر و اعلی وجود دارد. هر روز شاهد اختراعات بدیع و ابداعات جدید هستیم. هول و هراس و ترس و لرز سراسر وجودش را فراگرفته بود. او به گناه خود اقرار و اعتراف کرد.    در این اثر توانایی های خود را در پهنه موسع و مبسوط داستان نویسی آزموده است. ویلیامز به طور متوسط و میانگین هر سال یک داستان به خامه قلم درآورده است. #دراز_نویسی به کاربردن واژگان یا عبارت های پر تعداد، درازگویی و پرگویی در نوشته که متاثر از زبان محاوره و نثر منشیانه است. مثال : تیم فوتبال ایران بازی را به سود خود به پایان رساند. تیم فوتبال ایران بازی را برد. قانون کار در مجلس مورد تصویب قرار گرفت. قانون کار در مجلس تصویب شد. شیخ نهایت احترام را در حق وی مرعی داشت و استقبال گرمی از وی به عمل آورد. شیخ در نهایت احترام از وی استقبال کرد. دانشجویان از این موزه بازدید به عمل آوردند( بازدید کردند). شورای شهر تهران در این جلسه مشکلات شهری را مورد امعان نظر قرار داد( بررسی کرد ). و از این قبیل است: به رشته تحریر درآوردن ( نوشتن ) مورد استفاده قرار دادن ( استفاده کردن ) به منصه ظهور رساندن ( ظاهر شدن ) حضور به هم رساندن ( حاضر شدن ) اطلاع حاصل کردن ( اطلاع یافتن ) به موقع اجراگذاشتن ( اجرا کردن ) به قتل رساندن ( کشتن ) #حشو_زاید به کار بردن دو کلمه در حالیکه یکی از آن دو مفهوم دیگری را در بر داشته باشد؛ مثال: برعلیه ( علیه : بر او ) دو طفلان مسلم ( طفلان : دو طفل ) مثمر ثمر ( مثمر : ثمر داشتن ) تهویه هوا ( تهویه : جابجا کردن هوا ) موارد مورد نیاز ( موارد : جمع مورد ) سنگ حجر الاسود ( حجر : سنگ ) سیر گردش کار ( گردش : سیر ) بورسیه بگیر ( بورسیه : گیرنده کمک هزینه تحصیلی ) بر له ( له : برای او، به سود او ) مفید فایده ( مفید : فایده داشتن ) تحدید حدود ( تحدید: مشخص کردن حدود ) جنازه مرده ( جنازه : جسد مرده ) خاندان بنی عباس ( بنی: خاندان ) سال عام الفیل ( عام : سال ) مثال: همسر این مرد 25 سال سن دارد ( سن : زاید ) علت این نامگذاری به آن جهت است که ... ( به ... جهت : زاید ) از قبل پیش بینی کرده بودم ( از قبل : زاید ) تدوین : مریم یوسف زاده https://t.me/amirnormohamadi1976

#نکته‌_ها_ی_آرایه_ی_ی #حشو_و_انواع_آن حشو در لغت به معنی « لایی لباس » است که بین آستر و رویه قرار می گیرد و بیشتر برای خوش نما کردن لباس به کار گرفته می شود. چنانکه سعدی می گوید: قبا گر حریر است و گر پرنیان                    به ناچار حشوش بود در میان در اصطلاح « حشو » کلمه یا عبارت زایدی است که از جهت معنی در جمله بدان نیازی نیست و تعادل لفظ و معنی را در جمله به هم می زند و گاه باعث فساد معنی می شود. انواع حشو: #حشو_ملیح : یعنی افزودن کلمه یا عبارتی که در معنی جمله بدان نیازی نیست ولی اغلب برای آراسته تر کردن کلام آن را در جمله به کار می برند؛ مانند جملات معترضه شامل : دعا، نفرین، ندا، تحسین، تقبیح، سوگند، توضیح و ... مثال : علی – علیه السلام – فرمودند. پیامبر – صلی الله علیه و آله و سلم – فرمودند. شیطان – لعنة الله علیه – از امر خدا سرپیچی کرد. دیروز علی را – که قبلا به شما معرفی کرده بودم – دیدم. در مثال های بالا عبارات داخل دو خط فاصله حشو ملیح است. #حشو_قبیح : حشو قبیح آوردن حرف، کلمه یا عبارت نابجایی است که زاید بر معنی است و گاه باعث فساد و انحراف معنی نیز می شود. حشو قبیح یکی از انواع انحراف از زبان معیار محسوب می شود و به طور جد باید از آن پرهیز کرد. حشو قبیح انواع مختلفی دارد که برای نمونه به پاره ای از آن ها اشاره می شود #تاتولوژی تاتولوژی یعنی پی در پی آوردن کلمات هم معنی ( مترادف ) در جمله است بدون آن که به وجود همه ی آن ها نیاز باشد. در زبان عربی به آن « الغاء » یعنی بیهوده گویی می گویند. مثال: دوست عزیز، گرامی و محترم! ملت شجاع، دلیر و نترس ایران! ذهنیت بر عینیت برتری و تفوق دارد. حقیقت آن در جهان برتر و اعلی وجود دارد. هر روز شاهد اختراعات بدیع و ابداعات جدید هستیم. هول و هراس و ترس و لرز سراسر وجودش را فراگرفته بود. او به گناه خود اقرار و اعتراف کرد.    در این اثر توانایی های خود را در پهنه موسع و مبسوط داستان نویسی آزموده است. ویلیامز به طور متوسط و میانگین هر سال یک داستان به خامه قلم درآورده است. #دراز_نویسی به کاربردن واژگان یا عبارت های پر تعداد، درازگویی و پرگویی در نوشته که متاثر از زبان محاوره و نثر منشیانه است. مثال : تیم فوتبال ایران بازی را به سود خود به پایان رساند. تیم فوتبال ایران بازی را برد. قانون کار در مجلس مورد تصویب قرار گرفت. قانون کار در مجلس تصویب شد. شیخ نهایت احترام را در حق وی مرعی داشت و استقبال گرمی از وی به عمل آورد. شیخ در نهایت احترام از وی استقبال کرد. دانشجویان از این موزه بازدید به عمل آوردند( بازدید کردند). شورای شهر تهران در این جلسه مشکلات شهری را مورد امعان نظر قرار داد( بررسی کرد ). و از این قبیل است: به رشته تحریر درآوردن ( نوشتن ) مورد استفاده قرار دادن ( استفاده کردن ) به منصه ظهور رساندن ( ظاهر شدن ) حضور به هم رساندن ( حاضر شدن ) اطلاع حاصل کردن ( اطلاع یافتن ) به موقع اجراگذاشتن ( اجرا کردن ) به قتل رساندن ( کشتن ) #حشو_زاید به کار بردن دو کلمه در حالیکه یکی از آن دو مفهوم دیگری را در بر داشته باشد؛ مثال: برعلیه ( علیه : بر او ) دو طفلان مسلم ( طفلان : دو طفل ) مثمر ثمر ( مثمر : ثمر داشتن ) تهویه هوا ( تهویه : جابجا کردن هوا ) موارد مورد نیاز ( موارد : جمع مورد ) سنگ حجر الاسود ( حجر : سنگ ) سیر گردش کار ( گردش : سیر ) بورسیه بگیر ( بورسیه : گیرنده کمک هزینه تحصیلی ) بر له ( له : برای او، به سود او ) مفید فایده ( مفید : فایده داشتن ) تحدید حدود ( تحدید: مشخص کردن حدود ) جنازه مرده ( جنازه : جسد مرده ) خاندان بنی عباس ( بنی: خاندان ) سال عام الفیل ( عام : سال ) مثال: همسر این مرد 25 سال سن دارد ( سن : زاید ) علت این نامگذاری به آن جهت است که ... ( به ... جهت : زاید ) از قبل پیش بینی کرده بودم ( از قبل : زاید ) آموزش کامل عروض و قافیه و تقطیع هجایی و تقطیع به ارکان  با ساده ترین روش ممکن روژان حضرتی https://t.me/amirnormohamadi1976

#معنا_شناسی_واژه #رباب ✳️ رباب در عربی به فتح و در فارسی به ضم راء تلفظ میشود رباب و چنگ به بانگ بلند میگویند که هوش و گوش به پیغام اهل راز کنید   (حافظ) من دوش به کاسه رباب سحری  می نالیدم ترانه کاسه گری (مولوی) ◀️ رباب به ویژه در خراسان محبوبیت داشته است . هر چند اعراب نیز ازین ساز آن قدر حمایت کردند تا سرانجام آن را به یک ساز ملی مبدل ساختند . واژه رباب نزد اعراب گویای چندین ساز زهی آرشه دار بوده است که ظاهرا نوعی از آن که رویه صاف و مسطح داشته به ارباب ملی اعراب تبدیل شده بود و به همین سیاق ایرانیان نیز رباب خود را (( کمانچه )) می نامیدند و آن را نام عام سازهای زهی کشیدنی خود قرار داده اند . نوع خاص و قابل تشخیص دیگر رباب ایرانی غیشک ( برابر شوشک ) اعراب است )) بهزاد باشی -  تاریخ موسیقی خاور زمین -  فارمر اصفهان   دو زلفونت بوه تار ربابم   چه می خواهی از این حال خرابم   (بابا طاهر )   ◀️ افغان ها به ساز ساده رباب ، قیچک می گویند . رباب واژه ای ایرانی است که به تعداد زیادی از ساز های متفاوت زهی می گویند . این ساز در گذشته با کمان و در حال حاضر با مضراب نواخته می شود . در پاکستان و شمال هند در گذشته حداقل به 2 نوع ساز عود مانند رباب می گفته اند که یکی از آن دو در حال حاضر در افغانستان هنوز به همین نام متداول است ◀️ موسیقی و ساز در سرزمینهای اسلامی #بهروز_وجدانی https://t.me/amirnormohamadi1976

#معنا_شناسی_واژه #فر(فرّ) ✳️ همـــے تافت زو فر شاهنشهـــے ❇️ فرّ ، فرّه ، خورنـہ یا خوره در ایران باستان حائز اهمیت بسیار بود . فر عبارت از شکوه ، اقتدار ، شوکت و زیبندگـےست کہ از جانب اورمزد بـہ پیامبر ، پادشاه یا رهبر بخشیده میشود . واژگان بسیارے همچون فرخ ، ورج ، ارج ، فرمند ، فرهمند ، کیان خُره ، خُره از آن اشتقاق یافتـہ‌اند . دکتر جهانگیر اوشیدرے واژه فرّ یا خُره فارســـے را مترادف خَرنْگَـهـہ اوستایـــے بمعناے خلاصـہ و جوهر آتش میداند . ◀️ در ایران قدیم بسیارے از نامهاے اشخاص و مکانها با این واژه همراه بوده است همچون اردشیر خوره ، فرخزاد ، کوره شاپور خواست و نیز نام یکـے از سـہ آتشکده بزرگ ایرانـــے ; آذر فرنبغ ( خورنـہ بغ یا خوره بغ ; توجـہ شود واژهء بغ بمعناے خدا و اورمزد است از همین واژه نام شهرهاے بغداد = خدا داد و افغانستان = بغانستان = خداستانده و نیز لقب امپراطور چین در شاهنامـہ و متون پارســـے ; فغفور = بغپور = پسر خدا اشتقاق یافتـہ ‌است ) جایگاه فرّ در دریاے فراخکرت و میان او با آذر ارتباطـــے تنگاتنگ وجود دارد شاید از آنروکہ فرّ جزوے جدایـــے ناپذیر از وجود اورمزد و آفرینش اورمزدے و آذر نیز بعنوان پسر اورمزد و رابط اورمزد و آفریدگان اورمزدے شناختـہ میشدند . ◀️ در اوستا از دو گونـہ فرّ سخن بمیان میآید نخست فرّ ایرینیم خوارنو یا فرّ ایرانـــے کہ بواسطـہ همین فرّ ویژه‌اے کہ اورمزد براے ایرانزمین آفریده ، ایرانویج از فراوانـــے ، شکوه ، خرد و دانش برخوردار گردیده و دشمنان نمیتوانستند بر آن چیره شوند . دو دیگر کوئینیم خوارنو یا فرّه کیانـــے کہ بـہ همـہ ایزدان و شاهنشاهان و گاه پارسایان و پهلوانان میرسد . فرّ کیانـــے از آنسبب کہ پرتوے ایزدےست تنها از آن شهریارے ، یکتاپرست ، دادگستر و درست کردار میگردد و هم ازینرو ضحاک تازے و افراسیاب تورانـــے کہ  براے در اختیار گرفتن آن قربانیهاے بیشمار پیشکش کردند بهره‌اے از آن نتوانستند داشت . از دیگر سو چنانچـہ شخص صاحب فرّه دچار لغزش گردد فرّ از او گسستـہ شود همچون جمشید کہ بنابر شاهنامـہ بسبب غرور و بنابر متون اوستایـــے بسبب رواج دروغ ، فرّ در سـہ مرحلـہ بصورت مرغ وارِغَن ( شاهین ) از او جدا شد ( برطبق برخـــے متون سومین بهره فرّه جمشید بـہ گرشاسپ نیاے رستم پیوست و هم ازینرو این خاندان پهلوانانـــے بــــے همتا میگردند ) ◀️ پس از جمشید شاهد ان هستیم کیکاوس نیز کہ بـہ خیال مبارزه با اورمزد بـہ فلک قدســـے گستاخـــے میکند فرّه خود را از دست میدهد. ◀️ در پایان نیز فرّه کیانـــے از پایان شهریارے گشتاسپ از ایرانزمین جدا میگردد و دیگر پادشاهـــے سزاوار فرّه نیست ، اورمزد آنرا نگاهدارے میکند تا آنکہ سوشیانت با فرّه ظهور نماید . ◀️ استاد پور داوود معتقد است فرّ بعدها با عنوان شَخینا بـہ دین یهود نفوذ کرد و یعقوب داراے شخینا بود کہ بسبب بیتابـــے در فراق یوسف از او جدا شد و سپس بدو بازگشت . شیخ اشراق سهروردے نیز در حکمت اشراق ، کیان خَرّه ( فرّه ) را اینگونـہ تعبیر میکند ; معطـــے تایید است و نَفْس بدو روشن و قوے گردد و بـہ سبب آن گردنها او را خاضع گردد . در فرهنگ یونان نیز ، کہ بقول بارتلد شرق شناس روســـے ; فرهنگ و ادب یونانـــے کہ در کتب خود از آن سخن گفتـہ‌اند از تمدن کهن ایران حاصل شده است ، سخن از تیکـہ بمیان میآید کہ همچون فر ایرانـــے ، نگاهبان شهرهاست . ◀️ قابل ذکر است براے فرّه قائل بوجود جسمانـــے بوده‌اند همانگونـہ کہ از جمشید بصورت مرغ وارغن جدا میگردد گاه بصورت برّه در کارنامـہ اردشیر پاپکان و یا غُرم ( میش کوهـــے ) در شاهنامـہ با اردشیر پاپکان همراه میگردد کہ در بخشهاے مربوطـہ توضیح داده خواهد شد . ❇️ علـــے سپهبدی https://t.me/amirnormohamadi1976

#معنا_شناسی_وازه #کارولن ✳️ کاروان (یادداشت لغوی) ❇️ دربارهٔ این لغت، که از قرنها قبل به زبان عربی (قَیروان) و زبانهای غربی راه یافته و غربیان کلمات کاروانسرای (با ی پایانی!) و van و vanette را نیز از آن دارند، ذکر یک نکته که ممکن است در نوشتجات فارسی نباشد گویا لازم است و آن جزء دوم این یادداشت است.*  کاروان، علاوه بر معنای قافله، می‌دانیم که در پهلوی معنای سپاه نیز دارد. بنابراین، جزء اول آن همان کار به معنای سپاه است؛ در فارسی باستان kāra. جزء دوم نیز اگر از دانشمند مجار اسوالد سمرنی پیروی کنیم (ص ۱۸۳۶ از مجموعهٔ مقالات او؛ با قدری تغییر در گفتهٔ او)، vahana است، یعنی جای اقامت، بر روی هم "جای اقامت سپاه". این معنای اصلی است. این vahana با āvahana در فارسی باستان به معنای آبادی یا معنایی نزدیک به آن خویشاوند است؛ در واقع، در ایرانی باستان ریشهٔ vah، که معنای اقامت کردن دارد، با پیشوند ā، یعنی ā-vah، نیز همین معنی را دارد. پس vahana مفروض و āvahana یک معنی دارد. ◀️ حال اگر این مقدمه را در نظر آوریم و هم توجه کنیم که āvahana به شکل avan وارد ارمنی و به شکل āwānā وارد سریانی و مندایی و ارمانی تلمودی (در این اخیر به املای āwwnā) شده، به همان معنای آبادی و روستا و شهرک و معانی نزدیک به آن، و در زبان ارمانی (آرامی) مکرر به معنای کاروانسرا به کار رفته و همچنین در ارمنی و ارمانی و کهروشتی (هندی)  به عنوان جزئی از نام شهرها و مکانهای جغرافیایی به کار رفته،** آن گاه فهم معنای کاروان آن طور که آقای سمرنی گفته مفهومتر می‌شود. ◀️ دربارهٔ این کلمات اخیر در ارمنی و کهروشتی و ارمانی رجوع فرمایند به مقالهٔ گهربار "وداع با خاقان ترک" استاد هنینگ در جلد دوم مقالات او، ص ۴۰۶. دربارهٔ اینکه صورت فارسی میانه این کلمه نه āwān که āyān بوده، رجوع فرمایند به همان جا و ذیل گئو ویدنگرن بر کتاب روابط ایرانی و سامی در عهد اشکانیان، ترجمهٔ راقم در کتاب چهل گفتار. ◀️ به شیوهٔ گاه به گاه این یادداشتها ذکر خیری شود از یک کتاب گرانبها. استاد هنینگ در همان مقاله دربارهٔ کتاب اعمال شهدای سریانی گئورگ هوفمان می‌گوید: ◀️ هیچ دانشمندی دربارهٔ جغرافیای تاريخی نواحی زاگرس به خوبی و جامعیّت گئورگ هوفمان تحقیق نکرده است ... به ندرت می‌توان ولو نکته‌ای کوچک به کتاب بی‌مانند او افزود. * حرفهای آقای حسن‌دوست مطابق معمول از نبود قوهٔ تمیز حکایت می‌کند. ** پرسشی نیز از دوستان متتبع در نامهای جغرافیایی: آیا وان به معنای کلی جای اقامت در کردی‌وان و گرجی‌وان و شروان (رجوع فرمایند به ص ۱۵ از تاریخ شروان و دربند مینورسکی، نسخهٔ انگلیسی) در آن سوی ارس و کُر نیز همین کلمه است؟ ❇️ مطلب ارسالی از : کانال « یادداشت دکتر قائم مقامی » https://t.me/amirnormohamadi1976

✳️ آدم حسابی کیست؟ ❇️ هنگامی که بخواهیم از کسی تعریف کنیم و او را متمایز از دیگران بشماریم می گوییم. ◀️ اما آدم حسابی کیست؟ ١-آدم حسابی حرف حسابی می زند. اهل مغلطه نیست، اهل حرافی و هرزگویی نیست، اهل سخنان درهم ریخته و بی هدف هم نیست. برای همین شنوندگانش او را آسان می فهمند. سخنانش برخاسته از دانش است نه شهوت کلام یا خودنمایی. ٢-آدم حسابی اهل تخریب دیگران و تهمت زدن به کسی نیست. او برای حذف رقیب توطئه چینی یا زیرآب زنی نمی کند. ٣-آدم حسابی قانونگراست. اهل دور زدن قانون نیست. رشوه نمی دهد و رشوه قبول نمی کند. اهل پارتی بازی و رابطه سالاری نیست. ٤-آدم حسابی از اقرار به اشتباهاتش ابا ندارد و هرگاه متوجه اشتباه شد در صدد جبران آن یا برگشت از راه رفته بر می آید. ٥-آدم حسابی به اقتضای جلسه و محفلی که در آن نشسته است سخن نمی گوید. سخن او همواره برخاسته از باورهایش است. ٦-آدم حسابی با برخی افراد و افکار نمی تواند کار کند و قبولشان ندارد. او خود را مجبور به این کار نمی کند. ٧-آدم حسابی در مسائل کوچک صرف وقت نمی کند و درباره ی مسائل مهم بی تفاوت نیست. ٨-آدم حسابی با بالادستیهایش تعارف ندارد. اگر اشتباهی از ایشان ببیند می گوید و اگر اقناع نشود از همکاری و همراهی با ایشان کناره می گیرد. ٩-آدم حسابی در هر پست و مقامی که مشغول باشد، تمام تلاشش در راستای انجام مأموریتهای محوله به بهترین شکل است. او برای خوشامد رئیسانش یا به طمع پست و مقامی بهتر، تصمیم نمی گیرد و کار نمی کند. ١٠-آدم حسابی اهل باج دادن و معامله کردن در وظایف و اختیاراتش نیست. او از دید همکارانش آدم سختی به نظر می رسد. ١١-آدم حسابی به کسانی که از او تعریف و تمجید می کنند با احتیاط نگاه می کند و به کسانی که او را نقد می کنند خوب گوش می کند و در صدد تلافی برنمی آید. ١٢-آدم حسابی در مقابل کاری که برای دیگران می کند انتظاری از ایشان ندارد و در زمانی که کارش به آنها بیافتد به ایشان یاداوری نمی کند که چه کارهایی برایشان کرده است. ١٣-آدم حسابی در قید و بند دریافت تبریک و تسلیت از دیگران یا برگزاری مراسم بزرگداشت و تکریمش نیست. او کیش شخصیت ندارد. ١٤-آدم حسابی وامدار فرد یا گروهی نمی شود. او تلاش می کند کاستی هایش را با عزت نفس پر کند اما آزادگیش را در گرو نیازهایش نگذارد. ١٥-آدم حسابی بر اساس باورهای راستینش در گروه، حزب یا سازمانی وارد می شود. او اهل یافتن همفکرانش است نه همفکر شدن برای رسیدن به امیالش. ١٦-آدم حسابی دارای یک سلسله ارزشهای اخلاقی است که آنها را با اندیشه و پژوهش خود یافته است نه توصیه و تلقین دیگران. ١٧-آدم حسابی اهل مدرک گرایی نیست. او نداشتن عنوان دکتر و مهندس را کسر شأن نمی داند و به دنبال خرید مدرک یا عنوان تقلبی نیست. او یادگیری را یادگرفته است و اگر مدرکی هم دارد اساسش دانایی و توانایی بوده است. ١٨-آدم حسابی نه اهل توهین است و نه اهل لودگی. او با گفتارش دیگران را خودخواسته به احترام وامی دارد. او آدم خشکی نیست. انضباط و چارچوب اخلاقی و شخصیتی مشخصی دارد اما جز حسودان ،دیگران از معاشرت با او زده نمی شوند. ١٩-آدم حسابی به کاری که می کند اعتقاد دارد و کاری نمی کند که به آن باور نداشته باشد. برای همین آمادگی بیشتری را برای جدا شدن از گروه، حزب، سازمان یا شغلی که مغایر با باورهایش باشد دارد. ٢٠-آدم حسابی با واژه ی "مصلحت" رفتار و گفتارش را توجیه نمی کند. مصلحت برایش مانند سوزنی است که او به ندرت به جان خود فرو می کند. باید اقرار کرد که "آدم حسابی بودن" کار دشواری است و به ویژه در اوضاع کنونی جامعه ی ما "آدم حسابی ماندن" دشوارتر. در زمانی که آشفتگی به جان جامعه ی ایرانی افتاده است، برشمردن و یاداوری ویژگیهای آدمهای حسابی به ما کمک می کند که این نیاز راستین کشور را به فراموشی نسپریم. https://t.me/amirnormohamadi1976

مشهورترین اشعار بر اوزان رایج شعر کلاسیک وزن شماره 1 مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن مفاعيلن(هزج مثمن سالم) الا یا ایها الساقی ، ادر کاسأ و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها (حافظ) * وزن شماره 2 فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ( رمل مثمن محذوف ) واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می کنند چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند (حافظ) * وزن شماره 3 فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (‌ رمل مثمن مخبون محذوف ) سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آنست که نامش به نکویی نبرند (سعدی) * وزن شماره 4 مفعولُ مفاعيلُ مفاعيلُ فعولن(هزج مثمن اخرب مكفوف وحذوف)‌ تا کی به تمنای وصال تو یگانه شکم شود از هر مژه چون سیل روانه (شیخ بهایی) * وزن شماره 5 مفعولُ فاعلاتن مفعولُ فاعلاتن (‌ مضارع مثمن اخرب ) دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان ،خواهد شد آشکارا (حافظ) * وزن شماره 6 فعلاتُ فاعلاتن فعلاتُ فاعلاتن ( رمل مثمن مشكول )‌ ز دو دیده خون فشانم ، ز غمت شب جدایی چه کنم که هست اینها گل باغ آشنایی (عراقی) * وزن شماره 7 مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن(رجز مثمن مطوي مخبون ) بی همگان به سر شود ، بی تو به سر نمی شود داغ تو دارد این دلم ، جای دگر نمی شود (مولوی) * وزن شماره 8 مفعولُ مفاعيلن مفعولُ مفاعيلن (‌ هزج مثمن اخرب ) ای پادشه خوبان ، داد از غم تنهایی دل بی تو به جان آمد ،وقت است که باز آیی (حافظ) * وزن شماره 9 مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن ( منسرح مطوي مكشوف ) آنچه مرا آرزوست ، دیر میسر شود وین چه مرا در سر است ، عمر در این سر شود (سعدی) * وزن شماره 10 مفعولُ فاعلاتُ مفاعيل فاعلن(‌مضارع مثمن اخرب مكفوف محذوف) بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست بگشای لب که قند فراوانم آرزوست (مولوی) * وزن شماره 11 فاعلاتن فاعلاتن فاعلن ( رمل مسدس محذوف )‌ بشنو از نی چون حکایت می کند وز جداییها شکایت می کند (مولوی) * وزن شماره 12 مفعولُ مفاعلن فعولن( هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف ) و لیلی و مجنون نظامی که کلا بر این وزن است ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز ( نظامی ) * وزن شماره 13 مفتعلن مفتعلن فاعلن ( سريع مطوي مكشوف ) ای نفس خرم باد صبا از بر یار آمده‌ای مرحبا (سعدی) * وزن شماره 14 مفاعيلن مفاعيلن فعولن ( هزج مسدس محذوف ) . دوبیتی های قدیم غالبا بر این وزن است ز دست دیده و ُ دل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد ( بابا طاهر عریان ) * وزن شماره 15 مفتعلن مفتعلن مفتعلن مفتعلن (‌رجز مثمن مطوي ) مرده بدم زنده شدم گریه بدم خنده شدم دولت عشق آمد و من دولت پاینده شدم (مولوی) * وزن شماره 16 فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن (‌رمل مثمن سالم ) هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد هر که محرابش تو باشی سر زخلوت بر نیارد (سعدی) * وزن شماره 17 فعولن فعولن فعولن فعولن ( متقارب مثمن سالم ) نکوهش مکن چرخ نیلوفری را برون کن ز سر باد خیره سری را (ناصر خسرو ) * وزن شماره 18 فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن ( رمل مثمن مخبون )‌ همه کس را تن و اندام و جمالست و جوانی وین همه لطف ندارد تو مگر سرو روانی (سعدی) * وزن شماره 19 مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن ( رجز مثمن سالم ) ای عاشقان ای عاشقان پیمانه را گم کرده ام زان می که در پیمانه ها اندر نگنجد خورده ام (مولوی) * وزن شماره 20 مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (‌مجتث مثمن مخبون محذوف ) ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است ببین که در طلبت حال مردمان چون است (حافظ) * وزن شماره 21 فعلاتن مفاعلن فعلن(خفیف مسدس مخبون محذوف) درد عشقی کشیده‌ام که مپرس زهر هجری چشیده‌ام که مپرس (حافظ) * وزن شماره 22 https://t.me/amirnormohamadi1976 فعولن فعولن فعولن فعل (‌متقارب مثمن محذوف ) و شاهنامه ی فردوسی که کلا بر این وزن است بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم بدین پارسی ( فردوسی) * وزن شماره 23 مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (‌منسرح مثمن مطوي منحور ) بر سر آنم كه گر زدست بر آيد دست به كاري زنم كه غصّه سر آيد (حافظ) * وزن شماره 24 مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن ( مجتث مثمن محذوف ) در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم ( سعدی) * وزن شماره 25 فع لن فعولن فع لن فعولن ( متقارب مثمن اثلم ) عیشم مدام است ، از لعل دلخواه کارم به کام است ، الحمدالله (حافظ) * وزن شماره 26 مستفعلن فعلن مستفعلن فعلن (‌بسيط مخبون ) از بس که در نظرم خوب آمدی صنما هر جا که می‌نگرم گویی که در نظری (سعدی) با سپاس فراوان از حوصله ی شما ✒️

‍ ‍ ‍ ☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘ ۱۳ خرداد سالروز درگذشت شاپور جفرودی (زاده سال۱۳۰۷ رشت -- درگذشته ۱۳ خرداد ۱۳۸۳ تهران) ترانه‌سرا، آهنگساز، بازیگر تئاتر و خواننده موسیقی محلی گیلان او فعالیت‌های هنری‌اش از ۱۶ سالگی در برنامه‌های تئاتر دبیرستانهای گیلان آغاز شد و ۱۰ سال در تماشاخانه گیلان، برنامه‌های تئاتر طنز و انتقادی در پیش پرده و میان پرده‌ اجرا می‌کرد. در سال ۱۳۲۶ با اوج‌گیری فعالیت‌های هنری، تیپ مستقل رشت تشکیل شد و از او خواستند تا نسبت به‌تأسیس رادیو ارتش رشت اقدام کند. در سال ۱۳۳۰ برای همکاری با ارکستر بزرگ رادیو ایران، در تهران شروع به اجرای برنامه کرد و برای اجرای برنامه به‌صورت کنسرت به‌شهرهای مختلف رفت. وی پس از همکاری با شاپور نیاکان، فعالیت‌های هنری‌اش مورد توجه استادان موسیقی قرارگرفت. در این دوران، سبک ترانه‌هایش به موسیقی اصیل ایرانی گرایید و ترانه‌های گل بهار، مهتاب شبان، بیاد او، باغچه، برگ گل، جشن گل، خنده سحر، چشم عاشقان، عالیه، دل بیقرار ، پیک آرزو  را اجرا کرد. در سال ۱۳۳۴ که برنامه گلها به‌همت داود پیرنیا در رادیو تهران آغاز به‌کار کرد، وی نیز دعوت شد. در سال ۱۳۴۴ هنگامی که فرستنده‌های تلویزیون ملی ایران در شهرهای بزرگ ایران تأسیس شد، وی به‌عنوان مجری و خواننده در برنامه " فانوس" که به پخش موسیقی ایرانی اختصاص داشت، مشغول شد و از سال ۱۳۴۶ به‌دعوت وزارت کار و با موافقت تلویزیون ملی ایران،  مسئول راه اندازی برنامه " کارگران " شد، سپس به وزارت فرهنگ و هنر رفت و به عنوان مدرس موسیقی و خواننده همکاری داشت. در همان سال‌ها، وی به پیشنهاد حبیب‌اله بدیعی، بیش از ۷۰ ترانه محلی به صورت تک صدایی و دو صدایی با خانم شمس، یاسمین، ناهید سرافراز و عمیمی‌نژاد اجرا کرد و ترانه‌های محلی "جان مریم" "در زندی" "لالایی" "دل بیقرار" "پیک آرزو" و "پاییز گیلان" را خواند. وی در سال ۱۳۵۲ به‌ دعوت ترانه‌سرای گیلانی حسن وحید، عازم رشت شد و دوباره فعالیت‌هایش را آغاز کرد و با جمعی از نوازندگان سرشناس گیلانی از جمله داریوش علیزاده، احمد سیگارچی، بهزاد فروهری، فروزانفر و افتخاری همکاری کرد و با اشعاری که خود سروده و اشعار حسن وحید یک آلبوم کامل از ترانه‌های محلی گردآوری کرد.  آرامگاه وی در گورستان امام‌زاده طاهر کرج است. ‎🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976 #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #شاپور_جفرودی

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۱۳ خرداد زادروز اشک پیتر دالن (زاده ۱۳ خرداد ۱۳۵۱ تفرش) ایران‌شناس، مترجم و دانشیار زبان‌های ایرانی در دانشگاه اوپسالا  او را که طفلی شیرخوار و رها شده بود، به پرورشگاه نارمک تحویل دادند و در پرورشگاه، به‌دلیلِ گریه فراوانی که می‌کرد، او را «اشک» نامیدند. هفت ماه بعد، زن و شوهری سوئدی او را به فرزندخواندگی پذیرفتند و با خود به سوئد بردند. او در شهر استکهلم بزرگ شد. مجموعه تلویزیونی سفر سبز به کارگردانی محمدحسین لطیفی که سال ۱۳۸۱ از شبکه ۳ تلویزیون پخش شد، از داستان زندگی وی الهام گرفته‌ بود. او همسر شاعر و مترجم ایرانی، مانا آقایی است. اشک دالن دانشیار زبان‌های ایرانی در دانشگاه اوپسالای سوئد است و در رشته‌های تاریخ ادبیات فارسی، تاریخ فرهنگیِ ایران و فلسفه و عرفان مطالعه می‌کند. او دکتری‌اش را در سال ۲۰۰۲ از دانشگاه اوپسالا با ارائه پایان‌نامه‌ای درباره مباحث هرمنوتیک و معرفت‌شناسی اسلامی در ایران معاصر دریافت کرد. پایان‌نامه او به عنوان پایان‌نامه برتر علوم انسانی سال ۲۰۰۴ توسط فرهنگستان سلطنتی سوئد برگزیده شد. وی بین سال‌های ۲۰۰۹–۲۰۱۲ دانشیار زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه اسلو نروژ شد و پیش از آن نیز استادیار دانشگاه استکهلم سوئد بود. او نویسنده کتاب‌های دستور زبان فارسی (چاپ سوم ۲۰۱۷) و زبان فارسی برای نوآموزان (چاپ دوم ۲۰۱۶) به زبان سوئدی است. از جمله آثار دیگر او ترجمه اشعار مولوی و حافظ، و کتاب لَمَعات فخرالدین عراقی و چهارمقاله نظامی عروضی است. او بنیادگذار و رئیس سابق «انجمن ایران‌شناسی اسکاندیناوی» و عضو «شورای مؤسسهٔ پژوهشی سوئد» در استانبول است. فهرست برخی مقالات به زبان انگلیسی: Transcendent Hermeneutics of Supreme Love: Rumi's Concept of Mystical "Appropriation", Orientalia Suecana, Uppsala, 2003 The Holy Fool in Medieval Islam: The Qalandariyat of Fakhr al-din Araqi, Orientalia Suecana, Uppsala, 2004 Sirat al-mustaqim: One or Many? Religious Pluralism Among Muslim Intellectuals in Iran, The Blackwell Companion to Contemporary Islamic Thought, Oxford, 2006 The Hermeneutics of Post-modern Islam: The Case of Abdol-Karim Sorush, Religious Texts in Iranian Languages, Copenhagen, 2007 Sufi Islam, The World's Religions: Continuities and Transformations, ed. Peter B. Clarke & Peter Beyer, New York, 2008 Female Sufi Saints and Disciples: Women in the life of Jalal al-din Rumi, Orientalia Suecana, vol. 57, Uppsala, 2008 Kingship and Religion in a Mediaeval Fürstenspiegel: The Case of the Chahār Maqāla of Nizami Aruzi, Orientalia Suecana, vol. 58, Uppsala, 2009 He addressed the Kayānian king: “I am a prophet!” – The Image of Zoroaster in the Dāstān-e Goshtāsp (Tale of Goshtāsp), Orientalia Suecana, vol. 60, Uppsala, 2011 Thematic Features in Iranian National History Writings: The Case of the Dāstān-e Goshtāsp (Tale of Goshtāsp), International Shāhnāme Conference. The Second Milliennium: Conference Volume, ed. F. Hashabeiky, Uppsala, 2014. Literary Interest in Zoroastrianism in Tenth-Century Iran: The Case of Daqiqi's Account of Goshtāsp and Zarathustra in the Shāhnāmeh, The Zoroastrian Flame: Exploring Religion, History and Tradition, ed. A. Williams, S. Stewart & A. Hintze, London, 2016. Living the Iranian dolce vita: Herodotus on wine drinking and luxury among the Persians, Achaemenid Anatolia: Persian Presence and Impact in the Western Satrapies 546–330 BC, ed. Ashk P. Dahlén, Uppsala, 2020. ‎🆔 https://t.me/amirnormohamadi1976 #برگی_از_تقویم_تاریخ ☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘ #اشک_پیتر_دالن، ز