مجله ادبی هنری اجتماعی توتم

✔️انجمن علمی فلسفۀ غرب دانشگاه اصفهان برگزار می‌کند: 🔘متن‌خوانی «رسالهٔ الهی‌-‌سیاسی» اسپینوزا 🔘مدرس: عنایت چرزیانی 🔘شروع دوره: ۱ مرداد ۱۴۰۳ 🔘 دوشنبه‌ها ساعت ۱۸ (۱۵ جلسه) 🔘دوره مجازی و با ظرفیت محدود است. 🔘جهت ثبت نام به آیدی تلگرام @N_R202 پیام دهید. 🔘عنایت چرزیانی، پژوهشگر فلسفه و ادبیات، تاکنون چندین دوره‌ی فلسفی پیرامون فلسفه‌ی لویی آلتوسر، ژیل دلوز و میشل فوکو در مؤسسات و دانشگاه‌های کشور برگزار کرده است. سابقه‌ی برگزاری کارگاه‌های مختلف ادبی و انتشار چندین مقاله از وی پیرامون فلسفه‌ی اسپینوزا، دلوز و آلتوسر در نشریه‌های مختلف کشور از جمله مروارید،  آپاراتوس و جنگ هنر مس و... بخشی از فعالیت‌های اوست. از تألیفات وی: مواجههٔ اسپینوزا-دلوز، جامعه‌شناسی بدن زن در شعر فارسی، ارزیابی اخلاقی شعر معاصر فارسی و اسپینوزاگرایی در میدان ادبیات و بررسی چند نمایشنامه از عباس نعلبندیان و بهمن فرسی و مقاله‌ی سمپتوم‌شناسی بالینی صادق هدایت است. او هم‌اکنون کتابی را تحت عنوان بوف کور به روایتی دیگر (یک آزمون‌گری با فلسفه‌ی ژیل دلوز) در دست چاپ دارد.  ✔️@Philosophy_Society_98

‍ ‍ 0 | ۲۲ تیر ۱۴۰۳ | اشعار | اشتراک گذاری | دیدگاه‌ها 0 ماهنامه ادبی هنری اجتماعی مستقل توتم حسین طوّافی بی‌گمان جایی در قریۀ ناپیدای تو باران بارید که جلالِ بز کوهی به صخره‌های البرز آمده دوباره جایی، جایی حدودِ کشتگاهانِ فرهمند زنی‌ به درویِ گندمِ افتاده‌ازماه می‌اندیشد گندمی که ریشۀ بی‌تابش دویده در قلب من و آبشاری فرودآمده از ماه‌ساران کلامِ زرینِ چامه‌ای که تو باشی و قلبِ مغرورِ آن بز کوهیِ هزاره‌های فراموش بر جامی که مِی‌نوشی را اشارتی دیگر بود مرا رگ بزن و بَرخی‌ام* کن! مرا که از جامِ تو نوشیده‌ام تا در قریۀ ناپیدای تو باران ببارد مرا رگ بزن و بَرخی‌ام* کن! تا چامۀ تو گردم نطفۀ گندم و عطرِ کشتگاهانِ فرهمند! *برخی: قربانی #حسین_طوافی (ح‌ط لاهیجی) #به_وقت_شعر #هر_جمعه_با_توتم هر جمعه اشعارتان را در توتم همرسانی کنید لینک شعر در سایت https://totem-mag.com/dp-34-1592-1 @totemmag .

‍ 0 | ۲۲ تیر ۱۴۰۳ | اشعار | اشتراک گذاری | دیدگاه‌ها 0 ماهنامه ادبی هنری اجتماعی مستقل توتم حسین سلیمان‌پناه «بهانه» بهانه که می‌تراشی شک، ظهور می‌کند و دکارت بیدار می‌ماند. و دیگر هیچ بادی ابریق می‌ خیام را نمی‌شکند و بدین‌سان جهان به واهمه می‌افتد و هیچ واژۀ مضطربی بی‌غسل و تعمیدی به معنی شیوا نمی‌رسد و در ساحت اذهان مقدس و مشوش دنیا من دوباره خودم را می‌آفرینم و خویش را مبعوث می‌کنم با گستره‌ای به رسالت بی‌بهانگی و به عمق سنگ‌ریزهای بارورشده از باور تردید بهانه که می‌تراشی صد و بیست و چهار هزار پیامبر به تلاطم می‌افتد و بر فسیل فیلسوفان فاضل و فاخر موریانه می‌لولد و بند نمی‌شود قبای هیچ قدیسی بر شانه های ترک خدای بی‌تقوا و شک.... در منزلگه هستی همیشه با مستی می‌رقصد پس بهانه که می‌تراشی شک..... #حسین_سلیمان‌پناه (سالک) #به_وقت_شعر #هر_جمعه_با_توتم هر جمعه اشعارتان را در توتم همرسانی کنید لینک شعر در سایت https://totem-mag.com/dp-34-1594-1 @totemmag .

‍ 0 | ۲۲ تیر ۱۴۰۳ | اشعار | اشتراک گذاری | دیدگاه‌ها 0 ماهنامه ادبی هنری اجتماعی مستقل توتم رضوان نوابی به کسی که از خودش بریده‌ چه طنابی گره می‌زنی که پابندت بشود دیشب لب رود عدم از خودم دست شُستَم درحالی‌که پایم همچنان در گِل بود برای بودن، تصنیفی بخوان برای لحظه‌های گزنده برای این شب‌های قمردرعقرب تو شفاف بودی و منصف گفتی فقط سَرم را می‌خواهی و انگشتانی که نوشتن بلدند سرم را مثل یک لامپ از سرپیچ گردن بازکن تو که پیچاندن بلدی خلاف جهت عقربه‌ها بپیچانم بَرَم گردان به چارخانه‌های لی‌لی و تنم سرپیچی می‌کرد .. او هم منصف بود و زلال گفت تنم را می‌خواهد و دستانی که دست‌اندرکار شکم باشند گفت تو که قِر دادن بلدی قِر بده آن لیبیدوی لامذهب را و سرم سرپیچی می‌کرد به خانه یکی مانده به آخر لی‌لی که رسیدم دامنم آن‌قدر بالا رفته‌ بود که آه از نهاد مجنون درآمد گفت تو زن هستی و دیگر هیچ و این گزاره ،تمامِ بودنِ توست خودم را در میان کدام شما جا بگذارم که روشن بشوم؟ سنگ هفتم را چگونه پرتاب کنم که به خانۀ آخر برسم؟ خانه‌ای که سر و تن یکی بشوند و لیلی دور مجنون بگردد و لیبیدو به لاهوت مشرف بشود دست می‌شویم از بودن تکه‌تکه سَرَم را می‌بینم که قِل‌قِل شتابان می‌رود و یک پارچۀ کهنه تنم را که گیرمی‌کند به سنگ و خاشاک گیرمی‌کند به بستر رود #رضوان_نوابی #به_وقت_شعر #هر_جمعه_با_توتم هر جمعه اشعارتان را در توتم همرسانی کنید لینک شعر در سایت https://totem-mag.com/dp-34-1593-1 @totemmag .

‍ 0 | ۲۲ تیر ۱۴۰۳ | اشعار | اشتراک گذاری | دیدگاه‌ها 0 ماهنامه ادبی هنری اجتماعی مستقل توتم الهه شیرخدا به من خیره می‌شوی کلمات کبریت می‌کشند در دهانم و زمرمۀ یک ترانه آتش می‌گیرد هیچ‌وقت خورشید این‌قدر به زمین نزدیک نیوده است 2 از اتاق سه دیوار مانده و بر زمین لباس‌های لختِ بی‌بدن که بوی تو را پشتِ کوک‌هاشان پنهان کرده‌ا‌ند از لیوان‌ها خاطرۀ لب‌هایت سیبی که گاز زده‌ای نقشه‌ای ساخته که در آن زندگی می‌کنم 3 کرکسی بر فراز دل‌خوشی‌هایم پرواز می‌کند زمین دور ترس‌هایم می‌چرخد و فرسایشی کُهن از رگ‌های قلب تو به چشم‌هایم ریخته دهان باغچه به گل باز نمی‌شود دهان من به نام کوچک تو دهان هر سۀ ما را خاک پُر کرده است #الهه_شیرخدا #به_وقت_شعر #هر_جمعه_با_توتم هر جمعه اشعارتان را در توتم همرسانی کنید لینک شعر در سایت https://totem-mag.com/dp-34-1596-1 @totemmag .

‍ 0 | ۲۲ تیر ۱۴۰۳ | اشعار | اشتراک گذاری | دیدگاه‌ها 0 ماهنامه ادبی هنری اجتماعی مستقل توتم ژاله زارعی سرم سنگین است با این همه شلوغی صدا به صدا نمی‌رسد انگار ملخ‌ها و شن‌ها از بیابان‌ها متواری شده‌اند و ریخته‌اند درونِ شهرها! راستی سال‌هاست چشم از تو برنداشته‌ام دستت هنوز درون جیبت است؟ شاید کلیدت را گم کرده‌ای که پشتِ در سنگر گرفته‌ای؟! با تمامِ این بی‌طاقتی‌ها دارم به حرف‌ها و نقطه‌هایی می‌رسم که می‌ترسم به‌هم وصلشان کنم خانه، کوچه، خیابان دار، درخت، میدان و … به سرم زده سرم را بتراشم تا از سنگینی‌اش کم کنم مراقبِ حافظه‌ام باید باشم شما هرچه می‌خواهید بگویید من هرچه فریاد بکشم شبیه بادکنک‌های سیاه و سفیدی می‌شود که روزی با نعره‌های مهیبی برخورد می‌کنند و گوشِ سیمان گرفته شما را …! خیالتان راحت من در جهانِ شما نمی‌گنجم اما عابرانِ این کوی و خیابان‌ها جایی میانِ تمامِ ستون‌ها در سیطرۀ‌ سانسورها کم و گُم که نمی‌شوند هیچ استوارتر، عیان‌تر و آشکارتر خواهند شد #ژاله_زارعي #به_وقت_شعر #هر_جمعه_با_توتم هر جمعه اشعارتان را در توتم همرسانی کنید لینک شعر در سایت https://totem-mag.com/dp-34-1597-1 @totemmag .

‍ ‍ 0 | ۲۲ تیر ۱۴۰۳ | اشعار | اشتراک گذاری | دیدگاه‌ها 0 ماهنامه ادبی هنری اجتماعی مستقل توتم فرزانه ولی‌زاده هاجری تکیده‌دامانم و نمی‌دانم آیا نان هم می تواند ذات دیگری داشته باشد و به قبل و بعد از مهاجرت تقسیم شود؟ نمی‌دانم چشمی که از هیچ کجا آب نمی‌خورد می تواند بگوید خون هم نمی خورد؟! نمی دانم آیا راهی دارد این آسمان چند جمله بیشتر بلد باشد و کلماتش بی‌استعاره باشند تا نان، همه جا هم‌زاد بزاید؟! تا چشم جهان از یک چشمه آب بنوشد تا زیتون‌های عتیقه در خاک همه برویند و جنگ کمربندش را شل کند؟! هاجری تکیده‌دامانم و نمی‌دانم آیا نان هم می‌تواند ذات دیگری داشته باشد؟ #فرزانه_ولی‌زاده #به_وقت_شعر #هر_جمعه_با_توتم هر جمعه اشعارتان را در توتم همرسانی کنید لینک شعر در سایت https://totem-mag.com/dp-34-1595-1 @totemmag .