گفتمان جريان سوم

سروایرانشهر عاشورا و ایران  خلاصه از مقاله خانم سمیه زنجانی(سایت راسخون) بخش۱/۲ نهضت عاشورا و قیام امام حسین(علیه‌السلام) در محرم سال 61 اتفاق افتاد ... شیعیان ایران در زمان سه حکومت سنی‌مذهب (غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان) از قرن چهارم تا اوایل قرن هفتم هجری، چگونه برای امام حسین(علیه‌السلام) و یارانش عزاداری می‌کردند...؟ 1⃣ غزنویان (351 ـ 598) غزنویان در شرق جهان اسلام حکومت می‌کردند و با شیعیان خصومت و دشمنی بسیاری داشتند؛ به‌ویژه سلطان محمود غزنوی با حمله به مراکز تشیع در ایران مثل سند، ری، غور و... باورها و شعائر دینی (عزاداری سیدالشهدا) این مناطق را تحت عنوان بدعت کوبید. از دورۀ سلطنت سلطان محمود غزنوی به بعد، سیاست ضد شیعی شدت بیشتری پیدا کرد و شیعیان بیشتر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و نمی‌توانستند در جامعه آن روزگار، اعمال مذهبی خود را به راحتی انجام دهند.[1] ابن‌کثیر می‌نویسد: «سلطان محمود در سال 408 در خراسان و سایر مناطق قلمرو حکومتش، تعداد زیادی از معتزلیان، رافضیان، اسماعیلیان، قرمطیان، جهمیه و مشبهه را به دار آویخت و کشت و تعدادی را به زندان انداخت و تعداد دیگر را تبعید نمود و دستور داد آنان را بر بالای منبرها لعن کنند و جماعتی از بدعت‌گذاران[2] را نفی بلد نمود.»[3] با مرگ سلطان محمود غزنوی در سال 421 بود که در شهر غزنین پایتخت غزنویان، شیعیان عزاداری خود را آشکار نمودند. در دوره غزنویان شاعران فارسی‌زبان، مثل "ابوالحسن کسایی مروزی" (بزرگ‌ترین شاعری که عاشورا را در قالب اشعار نغز فارسی به تصویر کشیده) و حکیم "ناصرخسرو قبادیانی‌بلخی" و "ابوالمجد مجدودسنایی‌غزنوی" و... بودند که به مرثیه‌سرایی درباره مصائب امام حسین(علیه‌السلام) می‌پرداختند: ابوالحسن کسایی مروزی در عزای حسینی، مقتل‌خوانی را بالاتر از مداحی می‌داند و این گونه می‌سراید: دست از جهان بشویم عزّ و شرف بجویم مدح و غزل نگویم مقتل کنم تقاضا میراث مصطفی را فرزند مرتضی را مقتول کربلا را تازه کنم تولّا و ... شاعر دیگر، حکیم ناصرخسرو قبادیانی‌بلخی است که اندوه خود را از حادثه عاشورا این گونه بیان می‌کند: من ز خون حسین پر غم و دردم شاد چگونه کند خون رزانم؟ لعنت کنم بر آن بت کو کرد و شیعت او    حلق حسین تشنه از خون خضاب و رنگین[6] هم‌چنین وقتی مرثیه‌سرایی و سرودن اشعار درباره مظلومیت امام و یارانش در زمان آل‌بویه بیشتر شد، باعث شد که در قرن پنجم و ششم منقبت‌خوانی به وجود آید و مناقب‌خوانان در مجامع عمومی اشعاری را در فضیلت و منقبت ائمه اطهار و مظلومیت و مراثی امام حسین(علیه‌السلام) قرائت می‌کردند.[7] 2⃣سلجوقیان عزای حسینی در زمان سلجوقیان (447 ـ 590) دولت‌هایی که بعد از دولت شیعی‌مذهب آل‌بویه به قدرت رسیدند، سنیان متعصبی بودند که با مذاهب دیگر، به‌ویژه شیعیان برخورد می‌کردند که یکی از این دولت‌ها سلجوقیان بود و این دولت با استقرار در فلات ایران و تماس با مسلمانان، به‌تازگی به اسلام گرویده بود و مذهب شافعی را پذیرفته و در مذهب خود بسیار سخت‌گیر و متعصب بود؛ برای همین مخالف سرسخت جریان تشیع بوده و به مقابله با مظاهر و نمودهای شیعی می‌پرداخت. از این رو، برخی از مورخان معتقدند که عزاداری برای امام و یارانش تا سقوط آل‌بویه در بغداد ادامه داشت و با روی کار آمدن دولت متعصب سنی‌مذهب سلجوقی در سال 447 ابراز و اظهار شعائر شیعی و از آن جمله عزاداری به طور کامل ممنوع شد. به عنوان مثال، در برابر مراسم سوگواری امام، آیین سوگواری مصعب‌بن‌زبیر را ابداع کردند و روز عاشورا را روز عید و جشن و سرور اعلام کردند. عمادالدین در این باره می‌نویسد: «خلایق به تبع یزیدیان در دهه عاشورا، به عیش و شادمانی می‌گذراندند و در لیله‌العاشر (شب عاشورا) دست خود را حنا بسته تا روز به سماع و غنا می‌بودند؛  ...سنیان بغداد در برابر مراسم شیعیان برای عاشورا، دسته عزاداری برای جمل و عایشه و مصعب‌بن‌زبیر در قرن چهارم به راه انداختند... تا با شیعیان مخالفت کنند و فضائل مخالفان اهل بیت را منتشر کنند. https://rasekhoon.net/article #راه_شاهی_و_راه_ابریشم_و_پهنه__فرهنگی_ایرانشهر_یکیست. @Sarveiranshahr1rmrahmati واتساپ https://chat.whatsapp.com/EYIbVM6sMZ820XccWu6UCD

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ایرانیگری_ایرانگرایی_ایرانشهری ایرانگرایی جهان وطنی ها گلوبالیست های لیبرال انترناسیونالیست های کمونیست جهان اسلامی های ضد وطن خوار کردن و کور کردن تاریخ و هویت ملی ، باز کردن راه برای پذیراندن هویت مورد نظر ایدئولوژیک فرامرزی است. ⭕️ احمد_شاملو 1⃣ رای احمد شاملو کمونیست در باره موسیقی سنتی ایران : "از یک پیش‌درآمد شروع می‌شه، یه ۴مضراب می‌زنه، بعد یارو عرعر می‌کنه ، بعد یه تصنیف می‌خونه..." 2⃣سال 1369 به دعوت «مرکز پژوهش و تحلیل مسائل ایران» ـ سیرا (CIRA) ـ جلساتی در دانشگاه برکلی کالیفرنیا منعقد گردید که ظاهرا هدف آن، بررسی هنر و ادبیات و شعر معاصر فارسی بود. در این جلسات کسانی همچون هما ناطق، محمد عنایت و ... سخنرانی داشتند. سخنران یکی از این جلسات احمد شاملو بود، که وی با ایراد سخنانی جنجالی پیرامون شاهنامه به مباحث زیادی درباره خود دامن زد. شاملو گفت: «برای مبارزه با جهل وتعصب، بایستی باورها و اعتقادات مردم را تغییر داد   و یکی از آنها باور غلطی است که ما به «شاهنامه» پیدا کرده‌ایم. شاهنامه پر از جعل واقعیت‌هاست ... فردوسی، هم‌ نژادپرست و فئودال بود و کاری که در شاهنامه کرده است عبارت است از دفاع از طبقه و گروه خودش...» (استدلال شاملو کاملا کمونیستی است که اقتصاد و برابری اقتصادی را اصل و زیربنای جامعه و زبان و تاریخ و فرهنگ و ملیت و هویت و دین و ...را رو بنای جامعه میداند. روبنا ، بی ارزش و اعتبار و یا دارای ارزش واعتباری تحت تاثیر زیربنا است _ سروایران) این سخنان واکنشهای افراد زیادی را علیه شاملو برانگیخت که به مواردی اشاره می‌کنیم. 🔺هفته‌نامه نیمروز با اشاره به جنجالی که شاملو به خاطر استهزا و هتک حکیم ابوالقاسم فردوسی آفرید، نوشت: «... شاملو در سفر گذشته در برکلی ضمن سخنانی با استناد به حرفهای دوستش علی حصوری، به حکیم فردوسی حمله کرد و ضحاک را که فردوسی از او ]او را[ به خاطر بی‌عدالتی‌ها و حق‌کشی‌هایش در شاهنامه شدیداً مورد انتقاد قرار داده است، به سختی ستود...»(3) 🔺مهدی اخوان ثالث نیز در واکنش به این سخنان، در یک جلسه شعر خوانی در پاریس گفت: «... می‌گوید کاوه لمپن بوده، حالا بوده، مگر چه اشکالی دارد؟ تو که طرفدار «لمپن‌ها» بودی! کجای کاری بچه؟ مطرح بودن به هر قیمتی؟ آخر یعنی چه؟...»(5) 🔺 پی نویس : درستی ان است که ، سخنان احمد شاملو درباره فردوسی از سر خودنمایی شخصی و یا نظری منتقدانه ادبی نبوده است. شگرد و روش کار گلوبالیست ها از هر سنخی ، نخست ، نابودی فرهنگ و زبان و هویت ملی از راه تحقیر و انکاران و یا ایجاد جنگهای خرده فرهنگها و زبان های بوم و محلی در برابر فرهنگ و زبان ملی ، برای تضعیف ان است. همانها(بی بی سی ، منو تو ، سعودی نشنال ، داعشی های دولت اسلامی ، ووآ ) که ملیت را در خاورمیانه و بطور مشخص در ایران تحقیر و انکار می کنند، امروز با تمام قوا از ملیگرایان ! اکراین دفاع میکنند. #راه_شاهی_و_راه_ابریشم_و_پهنه__فرهنگی_ایرانشهر_یکیست. @Goftogoyiranshahri درواتساپ https://chat.whatsapp.com/EYIbVM6sMZ820XccWu6UCD

#نکته #ژئوپولتیک 🟢 نوروز، عاشورا و راهبردسازی برای ایران بزرگ گویند که نوروز و عاشورا در سالی از دوران سلطنت شاه عباس دوم صفوی همزمان گشت. شاه خردمند فرمود تا در اصفهان، پایتخت آن روزگار ایران زمین، روز نخست را به پاس نوروز به شادی و جشن گذراندند و فردا آن را به پاس سوگ امام حسین (ع) سیاهپوش گردانیدند. تنها با پیش گرفتن چنین سیاست ظریف و زیرکانه‌ای است که می‌توان راهبردهایی کلان و فراگیر برساخت و از دره‌ی فرگانه تا دریای مدیترانه [و از یمن تا داغستان، بر گستره‌ی ایران بزرگ فرهنگی] قدرت‌افکنی نمود. 👤 آرش رییسی‌نژاد، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران 〰〰〰〰〰〰〰 💥 به رویه‌ی واژگان نگاه نکنیم! هر کجا نوروز برگزار می‌شود، آنجا حوزه‌ی تمدنی ایران است. هر کجا عاشورا پاس داشته می‌شود، آنجا حوزه‌ی تمدنی ایران است. هر کجا که به یکی از زبانهای ایرانی سخن می‌گویند (با هر دین و مذهب) آنجا حوزه‌ی تمدنی ایران است. هر کجا کوروش را بزرگ می‌دارند و هر کجا که بر عزای حسین (ع) می‌گریند، آنجا گوشه‌ای از حوزه‌ی #ایران_بزرگ_فرهنگی است. 💥 با همین منطق، سربازان جبهه‌ی مقاومت و مدافعان حرم، سربازان تمدن ایرانی هستند. این را ببینیم که در برابر دشمنان ایران و تمدن ایرانی می‌جنگند. 💥 خشم از ناکارامدی و فساد و نفوذ را نباید متوجه مولفه‌های تمدنی نمود! 💥 زیرک باشیم! رویه‌ی واژه‌ها را نبینیم بلکه کارکردشان را ببینیم. بیش از این نیاز به باز کردن نیست! @ThinkTogether🌱

شعری در وصف سربازان ارتش اوراسیا

‍ ‍ #سروایرانشهر ژئوپلتیک_اموزشی ⭕️هلال شیعی، هلال نوروز ارش رییسی نژاد دیپلماسی ایرانی:  بخش ۲/۲ و پایانی آرش رییسی نژاد، استادیار دانشگاه تهران، دکترا سیاست و روابط بین الملل از دانشگاه بین المللی فلوریدا با این حال، توازن هویتی میان دو ستون هویتی نوروز و عاشورا در سده اخیر در میان اهداف سیاست خارجی ایران قرار نگرفته است. اگر ایران پیشا انقلابی بیش از پیش بر پیوندهای استراتژیک با "گروه های ایرانی" – بسان کردها – تکیه کرد، ایران پساانقلابی روابط استراتژیک با گروه های شیعی را می جوید. این بدین معنی است که سیاست خارجی ایران در هر دوره تنها بر یک ستون هویتی تکیه کرده و در یک هلال کارا بوده است. تکیه بر یک هلال هویتی ایران در هر دوره پیشا و پسا انقلابی اما ریشه در پنداشت و کوشش حکومت های ایرانی در ارائه خوانشی ناتمام و ناقص از "ایران" داشته است. اگر پادشاهی پهلوی ریشه "ایران شاهنشاهی" را در شاهنشاهی کوروش بزرگ هخامنشی می جست و ایران پس از اسلام را کمتر ارج می گذارد، جمهوری اسلامی ریشه "ایران اسلامی" را در مدینة النبی می جوید و ایران پیش از اسلام را زمانه ای تاریک جلوه می دهد. این دو خوانش هویتیِ ناهمسان و البته ناتمام از مفهوم ایران، سیاست خارجی و داخلی ایران را نامتوازن و ناپایدار ساخته است. چنین توازن هویتی میان نوروز و عاشورا اما در میان فرمانروایان ایرانی غریب و ناشناخته نبوده است، برعکس از دیرباز رهنمای فرمانروایان خردمند ایرانی بوده است. گویند که نوروز و عاشورا در سالی از دوران سلطنت شاه عباس دوم صفوی همزمان گشت. شاه خردمند دستور داد تا اصفهان، پایتخت آن زمان ایران زمین را ، در روز نخست به پاس نوروز به شادی و جشن گذراندند و در فردای آن به پاس امام حسین (ع) سیاهپوش گردانند. تنها با اتکا به چنین سیاست ظریفی است که می توان استراتژی هایی کلان و متوازن را برساخت و از دره فرغانه تا به بحر روم (دریای مدیترانه) اعمال قدرت کرد.  سیاست خارجی ایران از نبود توازن مدیریتی نیز در رنج بوده است. فرمانروایان ایرانی از دیرباز هارتلند ایران زمین را تنها منطقه ای برای نفوذ سیاسی – نظامی می بینند. نکته مهم اما این که، بذر اتحادهای پایدار در حوزه فرهنگی – هویتی "کاشته" و در حوزه سیاسی - نظامی "برداشت" می شود. مرحله "داشت" – مرحله ای که به رابطه نزدیک اقتصادی اشاره می کند – اما هم در دروان پهلوی و هم در زمانه کنونی، دیرزمانی است که نادیده انگاشته شده است. یک نمود چنین ناتوانی دیرپا را می توان در فرآیند برگماشتن نمایندگانی در کشورها و سرزمین های برسازنده هارتلند ایران را دید. در زمانه کنونی، بسیاری از این نمایندگان از پیشینه نظامی – امنیتی تا اقتصادی – بازرگانی برخوردار بوده اند. این نقصان در دوران ایران پهلوی در دهه ۴۰ و ۵۰ شمسی نیز بود که بسیاری از سفرای ایران – همچو سرلشگر منصور قدر در بیروت، سرلشگر علی معتضد در دمشق – از اعضای پیشین ساواک بودند. این بدین معناست که نمایندگان ایرانی از پیشینه اقتصادی برخوردار نبوده اند، امری که در جهان امروزی – جهانی که پول و اقتصاد قدرتمند در آن نقش نخست را ایفا می کنند – پذیرش ناپذیر است. هم از این رو، پایداری و توازن مدیریتی سیاست خارجی ایران به ظرافت بنا کردن استراتژی نوینی در میانه سه ساحت درهم تنیده سیاسی، اقتصادی و فرهنگی اشاره دارد. گرچه رابطه فرهنگی و هویتی میان آنان که عاشورا را حرمت می نهند و آنان که نوروز را پاس می دارند با ایران به دستاوردهایی سیاسی و گاه اتحادهای امنیتی –نظامی انجامیده است، پایداری و گسترش اتحادهای استراتژیک در میان عناصر تمدن ایرانی تنها با برساختن رابطه نزدیک اقتصادی با کشور مادر – ایران – میسر می شود. هم از این رو، پذیرش ناپذیر خواهد بود که بار امنیتی شیعیان و کردهای عراق را ایران بر دوش کشد، اما دیگر کشورها از رابطه اقتصادی سودمند شود. پس بر حکمرانان ایرانی است که با توسعه همکاری های اقتصادی با متحدین "طبیعی" نفوذ ایران را پایدار و گسترش دهند.  کلید واژه ها: عاشورا نوروز جمهوری اسلامی ایران ایران هارتلند http://irdiplomacy.ir/fa/news/ #راه_شاهی_و_راه_ابریشم_و_پهنه__فرهنگی_ایرانشهر_یکیست. @Sarveiranshahr1rmrahmati درواتساپ https://chat.whatsapp.com/EYIbVM6sMZ820XccWu6UCD

🎥 دیوید لینچ کارگردان مطرح آمریکایی و برنده نخل طلا جشنواره کن: 🔸اکنون زمان صلح است و فناوری برای دستیابی به صلح واقعی وجود دارد. شما باید از آنها استفاده کنید و چنین گروه هایی از کارشناسان را برای حل و فصل صلح آمیز به نفع اوکراین تشکیل دهید. 🔹فناوری‌های دستیابی به صلح بسیار مؤثرتر از فناوری‌های جنگ و کشتار هستند 🔸آیا باید مستقیماً با پوتین مذاکره کنم؟ - آره! شما باید مستقیماً با او صحبت کنید، با او تماس بگیرید، یک شام مجازی ترتیب دهید، یک راه حل عملی پیدا کنید. آیا باید با او آبجو بخوریم؟ - باید باهاش ​​آبجو بخوری. حتی چند آبجو 🔥 @jang_com | فوری جنگ

🎥 لاوروف در مورد «نشست وزرای خارجه سازمان شانگهای در سمرقند» گفت: 🔸«صفی طولانی از کشورهای مختلف برای نشست سمرقند برای تبدیل شدن به عضویت کامل سازمان همکاری شانگهای یا پیوستن به عنوان ناظر یا شرکای گفتگو در حال ایجاد است». 🔹فردا نشست شورای وزارت امور خارجه سازمان همکاری شانگهای برگزار خواهد شد. 🔸دستور کار اجلاس در سمرقند بسیار غنی و محکم به نظر می رسد. بدون شک افغانستان در آن جایگاه ویژه ای دارد، چند سالی است که تاشکند به پایتخت رویدادهای بین المللی ویژه تبدیل شده است که در آن به موضوع افغانستان و پیامدهای آن پرداخته می شود. 🔹امروز اعلام می‌کنیم که همه این تلاش‌های مسکو، ازبکستان و چین مکمل یکدیگر هستند و با هر رویدادی چند قدم به جلو برمی‌داریم. 🔥 @jang_com | فوری جنگ

#دانستنی #وطن 🔆 به گرامیداشت هشتم امرداد، روز ملی بزرگداشت عالیجناب شهاب‌الدین سهروردی حکمت خسروانی، فلسفه و عرفان ایران باستان است که به اندیشمندان آن، فرزانگان خسروانی یا خسروانیون گفته می‌شود. نامداران اندیشه ایران باستان و میراث‌داران آنها، در دوره‌ی اسلامی به این فلسفه آوازه داشتند. حکمت خسروانی بعدها درفلسفه‌ی اشراق به دست سهروردی، با فلسفه اسلامی پیوند یافت. از تاثیرگرفتگان حکمت خسروانی می‌توان به جاماسب، فرشوشتر، فلوطین، بایزید بسطامی، ابوالحسن خرقانی، منصور حلاج، ابوسعید ابوالخیر و شهاب‌الدین سهروردی اشاره کرد. واژه‌ی خسروان به معنی شاهانه و ملکان است. خسروانیون به گفته‌ی سهروردی، عارفانی بودند که حقایق را پس از ادراک از راه کشف و شهود، به زبان راز و در پوشش «نور و ظلمت»، بیان کرده‌اند. شهاب‌الدین سهروردی، معرفت یا آگاهی این حکیمان را با عنوانهای حکمت اشراق یا خمیره‌ی خسروانی و خود آنان را، حکیم متأله، بازمی‌شناساند. یعنی فلاسفه‌ای که با میزان عقل و شهود قلبی (عشق) به حقیقت می‌رسند. عالیجناب شهاب‌الدین سهروردی، نخستین کسی بود که در دوران اسلامی، به سرچشمه‌ی ایرانی عرفان اسلامی اشاره می‌کند. به گفته‌ی ایشان، "میراث کهن" یا "یادمان کهنِ حکمای خسروانی" یا "خمیره‌ی خسروانی"، از راه چهار پیشوا، یعنی بایزید بسطامی، ابوالحسن خرقانی، منصور حلاج و ابوالعباس قصاب آملی به وی منتقل شده‌است. شیخ اشراق، زنجیره را تا «سرچشمه»، فراکشیده و دو تن از پیروان زرتشت، یعنی جاماسب و فرشادشور (فرشوشتر) را زیر همین عنوان حکمای خسروانی، قرار داده‌است. با توجه به اینکه جاماسب و فرشوشتر از نخستین کسانی بودند که به زرتشت گرویدند، بازگو نکردن نام زرتشت از سوی سهروردی را، می‌توان به دلایل جو حاکم بر اجتماع آن روزگار دانست یا شاید هم با کشاندن زنجیره‌ی «خمیره‌ی خسروانی» به جاماسب و فرشوشتر و رابطه‌ی آنان با زرتشت، شهاب‌الدین سهروردی نیازی به آوردن نام زرتشت به عنوان مظهر و سرچشمه‌دار حکمت خسروانی، نمی‌دیده‌است. سهروردی بر خلاف نظر ارسطو خاستگاه حکمت را ایرانی می‌داند و نه یونانی؛ که به نظر ارسطو دیگر اقوامی که از حکمت مورد نظر او برخوردار نبودند، «بربر و وحشی» محسوب شده‌اند. سهروردی این حکمت را حکمت اشراق، خسروانی یا حکمت عتیق یا خمیره‌ی ازلی خوانده، و حکمت به معنای اصیل را مخصوص اقوام شرقی در شرق متافیزیکی و ایران دانست که نمایندگان آن بزرگان و خسروان ایرانی بوده‌اند. او کنفسیوس را نیز از خسروان چین می‌داند. 📅 شیخ شهید، شهاب‌الدین یحیی سهروردی در سال ۵۳۳ خورشیدی در دهکده‌ی سهرورد زنجان، دیده‌ی پرنور به جهان گشود و پیش از ۴۰ سالگی با تکفیر فقیهان و به دستور صلاح‌الدین ایوبی به شهادت رسید. از ایشان ۴۹ کتاب و نوشتار به دست ما رسیده است. عالیجناب شهاب‌الدین سهروردی، در شمار آن گروه از بزرگانی است که ما ایرانیان، پیوستگی فرهنگی و همراه داشتن خرد باستانی خود را به ایشان وامداریم. درود می‌فرستیم بر روان نورانی شیخ اشراق، و نام بزرگ او را با احترام یاد می‌کنیم.🇮🇷💕 #سرباز_وطن @ThinkTogether🌱