محفل شعر و آوا

◼️◼️◼️◼️◼️◼️ #زمینه_خوانی #بیات_ترک #کربلایی_سیدمهدی_حسینی خنده و شادی بس است رزق مرا غم کنید... ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ @mahfelshearvaava

‍ مظهر انوار ربانی، حسین بن علی آن که خاک آستانش دردمندان را شفاست ابر رحمت سایبان قبه پر نور او روضه اش را از پر و بال ملایک بوریاست دست خالی برنمی گردد دعا از روضه اش سایلان را آستانش کعبه حاجت رواست در رجب هر کس موفق شد به طوف مرقدش بی تردد جای او در مقعد صدق خداست در ره او زایران را هر چه از نقد حیات صرف گردد، با وجود صرف گردیدن بجاست چون فتاده است این مصیبت ز ایران را عمر کاه در تلافی زان طوافش روح بخش و جانفزاست نیست اهل بیت را رنگین تر از وی مصرعی گر بود بر صدر نه معصوم جای او، بجاست کور اگر روشن شود در روضه اش نبود عجب کان حریم خاص مالامال از نور خداست با لب خشک از جهان تا رفت آن سلطان دین آب را خاک مذلت در دهان زین ماجراست زین مصیبت می کند خون گریه چرخ سنگدل این شفق نبود که صبح و شام ظاهر برسماست عقده ها از ماتمش روی زمین را در دل است دانه تسبیح، اشک خاک پاک کربلاست در ره دین هر که جان خویش را سازد فدا در گلوی تشنه او آب تیغ آب بقاست تا بدخشان شد جگرگاه زمین از خون او هر گیاهی کز زمین سر برزند لعلی قباست نیست یک دل کز وقوع این مصیبت داغ نیست گریه فرض عین هفتاد و دو ملت زین عزاست می دهد غسل زیارت خلق را در آب چشم این چنین خاک جگرسوزی ز مظلومان کراست؟ بهر زوارش که می آیند با چندین امید هر کف خاک از زمین کربلا دست دعاست مردگان با اسب چوبین قطع این ره می کنند زندگان را طاقت دوری ز درگاهش کجاست؟ از سیاهی داغ این ماتم نمی آید برون این مصیبت هست بر جا تا بجا ارض و سماست از جگرها می کشد این نخل ماتم آب خویش تا قیامت زین سبب پیوسته در نشو و نماست گر چه از حجت بود حلم الهی بی نیاز این مصیبت حجت حلم گرانسنگ خداست قطره اشکی که آید در عزای او به چشم گوشوار عرش را از پاکی گوهر سزاست زائران را چون نسازد پاک از گرد گناه؟ شهپر روح الامین جاروب این جنت سراست سبحه ای کز خاک پاک کربلا سامان دهند بی تذکر بر زبان رشته اش ذکر خداست چند روزی بود اگر مهر سلیمان معتبر تا قیامت سجده گاه خلق مهر کربلاست خاک این در شو که پیش همت دریا دلش زائران را پاک کردن از گنه کمتر سخاست مغز ایمان تازه می گردد ز بوی خاک او این شمیم جانفزا با مشک و با عنبر کجاست؟ زیر سقف آسمان، خاکی که از روی نیاز می توان مرد از برایش، خاک پاک کربلاست تا شد از قهر الهی طعمه دوزخ یزید نعره هل من مزید از آتش دوزخ نخاست تکیه گاهش بود از دوش رسول هاشمی آن سری کز تیغ بیداد یزید از تن جداست آن که می شد پیکرش از برگ گل نیلوفری چاک چاک امروز مانند گل از تیغ جفاست آن که بود آرامگاهش از کنار مصطفی پیکر سیمین او افتاده زیر دست و پاست چرخ از انجم در عزایش دامن پر اشک شد تا به دامان جزا گر ابر خون گرید رواست مدحش از ما عاجزان صائب بود ترک ادب آن که ممدوح خدا و مصطفی و مرتضاست سال تاریخ مدیح این امام المتقین چون نهد «جان » سر به پایش «مدح شاه کربلاست » « #صائب_تبریزی» @mahfelshearvaava

نیست اهل بیت را رنگین تر از وی، مصرعی گر بُوَد بر صدرِ نُه معصوم جای او، بجاست #صائب شروع ماه محرم ۱۴۰۳ السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین @mahfelshearvaava🏴

صبح شد برخیز مطرب گوشمال ساز ده عیشهای شب پریشان گشته را آواز ده هیچ ساز از دلنوازی نیست سیرآهنگتر چنگ را بگذار، قانون محبت ساز ده جام را لبریزتر از دیدهٔ عشاق کن از صف دریاکشان آنگه مرا آواز ده کوری بی‌منت از چشم به منت خوشترست گر توانی بوی پیراهن به یوسف باز ده شبنم از روشندلی آیینهٔ خورشید شد ای کم از شبنم، تو هم آیینه را پرداز ده چون نمودی سیر و دور خویش را صائب تمام روشنی چون مه به خورشید درخشان باز ده « #صائب_تبریزی»

در عشق زهمنشین بد می ترسم یعنی که ز مرد بی خرد می ترسم با تنهایی چنان خوشستم که اگر در آینه بنگرم زخود می ترسم « #اوحدالدین_کرمانی» @mahfelshearvaava

از چراغی می‌توان افروخت چندین شمع را دولتی چون رو دهد، از دوستان غافل مشو «صائب تبریزی»

رضا به داده بده وزجبین گره بگشای که بر من و تو درِ اختیار نگشودست #حافظ

برندارم چون #قلم صائب سر از پای سخن گر چه مد عمر کوته شد ز گویایی مرا «صائب تبریزی»