| رادیو دیازپام |

آیا آنقدر قوی خواهم بود که در برابر ناملایمات زندگی دم نزنم و همچنان به شنیدن آدمها ادامه دهم بی آنکه از خودم بگویم؟ آیا میتوانم اگر کسی پرسید در چه حالی؟ نشنیده بگیرم و از حال او بپرسم؟ چند رنج جانکاه را باید پشت سر بگذارم تا در برابر هر آسیبی مقاوم بمانم؟ تو بگو آدمی همین که از نوع آدم است رنج با زندگی اش پیوند نمیخورد مگر؟ حالا کم یا زیاد؛ چگونه انتظار داری از غصه‌هایم حرفی نزنم وقتی از نوع خودت هستم؟

تو محکم بودی و کسی به احتمال رنج کشیدنت فکر نمی‌کرد...

در من کودک آسیب دیده ای هست که دنبال والد گم شده اش میگردد چه کسی جز خودمان قرار است روی زخم های پیاپی مرهم بگذارد؟ مگر میشود تنها از پس همه‌شان بر آمد بی آنکه خمیده شویم؟ اگر هم قرار بر این بود، برای تحمل این همه رنج، نیازمند قلب هایی به مراتب بزرگتر بودیم شاید اگر برای چند لحظه کودکان آسیب دیده‌مان بی توقع در آغوش کشیده میشدند آرام تر می‌شدیم باید بهانه ای برای ادامه دادن باشد #احمدرضا_جوکار @RadioDiazpam

من واقعا نسبت به قبل موزیک بیکلام‌های خوبم ته کشیده از اونایی که میبرتت به یه عمق عجیب اگه موسیقی‌بازین، قطعه های خوبتونو باهام به اشتراک بذارید @Adrezzarbot

من اگه کسیو دوست داشتم این موزیک جزء ثابت پلی لیست مشترکمون بود