مهتاب و باران

اگه ساحل بودم ،واسه تو ،توصدف ها گل می کاشتم اگه شاعر بودم،خودمو تو غزل ها جا می ذاشتم... اگه زورم می رسید ،هر چی تو می خواستی میشدم برات تو مث سـتاره ها شب و از شب زده ها دور میکنی تو مث دوباره ها عشقو به دوباره مجبور میکنی

اگه ساحل بودم ،واسه تو ،توصدف ها گل می کاشتم اگه شاعر بودم،خودمو تو غزل ها جا می ذاشتم... تو مث سـتاره ها شب و از شب زده ها دور میکنی تو مث دوباره ها عشقو به دوباره مجبور میکنی

حالا مگه این عاشقی ول میکنه اومده ذله کنه

افسانه ای هست که میگه چهره ی الان شما ،چهره ی کسی هست که تو زندگی قبلیتون عاشق بودید

گفتم امشب عقده ی دل وا کنم اما نشد شور و حالی با غمت پیدا کنم اما نشد خواستم در لحظه های خلوت تنهاییم از فراقت دیده را دریا کنم اما نشد گفتم امشب از کران تا بیکران باورم خیمه ی عشق تو را بر پا کنم اما نشد سعی کردم در کتاب خاطراتم خط به خط روی زیبای تو را انشا کنم اما نشد گفتم امشب در سیه بازار  شهر آرزو جان و دل را با غمت سودا کنم اما نشد خواستم در بحر بی پایان طوفان زای دل گوهر عشق تو را پیدا کنم اما نشد خواستم از طور عشق آتشینت بگذرم سینه را چون سینه ی سینا کنم اما نشد خواستم تا چون (فراز) از شهر رویا های دور لحظه یی در کوی تو ماوا  کنم اما نشد برگرفته از کتاب فریاد سکوت فراز  مردانی