🚶‍♀️ من مرتد هستم 🚶

خاطرهء آخوند: خداراشکر مردم ما بیسواد هستند، چیزی نمیفهمند. پی‌نوشت : بزرگترین ترس کاسبان دین آگاهی پیروانشان است و قوانین سخت‌گیرانه دین همچون حکم‌ قتل منتقدین از همین ترس نشات میگیرد

مقایسه‌ی کل منظومه‌ی شمسی با بزرگترین سیاهچاله‌ی شناخته شده! آن ذره‌ی وسط تصویر، منظومه‌ی خورشیدیِ ماست. دایره‌ی عظیمِ سیاه رنگ نیز بزرگترین سیاهچاله‌ی شناخته شده است. فاصله‌ی زمین تا خورشید ۱۵۰ میلیون کیلومتر و فاصله‌ی خورشید تا انتهای منظومه‌ی شمسی نیز ۱۸ میلیارد کیلومتر است! اما، این سیستمِ سیاره‌ایِ بزرگ که زمین ما مانند یک غبار درون آن می‌رقصد، خود ذره‌ای دیگر است. ما قسمت کوچکی از آن ذره‌ایم. مسلمان معتقد است وجودِ نِکبت‌اش علتِ به وجود آمدنِ تمام اینهاست و هرآنچه در هستی وجود دارد برای او توسط موجودی قدرتمند افریده شده است‼️

«هزاران سال، بشر خود را گل سرسبد حيات روي سياره‌اي در مركز كائنات مي‌پنداشت. علم اين نگاه را دگرگون كرد و نشان داد ما در حاشيه‌ي كهكشاني كران‌ناپيدا، در جهاني سرشار از كهكشان به‌سر مي‌بريم كه سياره‌ي ما در اين ميان، صرفاً يكي از دنياهاي بي‌شمار آن است. گونه‌ي انسان با تمام تنوعي كه دارد، روي شاخه‌ي بسيار كوچكي از درخت عظيم و تناور حيات جاي دارد؛ درختي سرشار از ميليون‌ها گونه‌ي ديگر حيات. هر كشفي كه صورت مي‌گيرد و ما را از مركز كائنات دورتر می‌کند و به گوشه‌هاي پرت‌تر و بي‌اهميت‌تر آن پس مي‌راند، رابطه‌ي كاملاً تازه‌اي را ميان ما، ديگر گونه‌ها و سراسر كيهان هويدا مي‌سازد. تمامي كهكشان‌هاي موجود در كيهان، درست مثل هر موجود زنده‌اي روي هر سياره‌اي، و هر اتم، ملكول و اندام زيستي روي زمين، رابطه‌اي تنگاتنگ و ژرف با يكديگر دارند. رابطه‌اي كه در يك نقطه، در ۱۳ ميليارد و ۷۰۰ ميليون سال قبل، در مهبانگ شكل گرفت. ريزترين اجزاي بدن ما تاريخي دارند به درازناي تاريخ خود كيهان. اتم‌هاي هيدروژن، اندك‌زماني پس از مهبانگ، از تبديل انرژي به ماده پديد آمدند، و بعدها از بازتركيب آنها در ستاره‌ها و ابرنواخترها، اتم‌هاي بزرگ‌تر شكل گرفتند. فضا همچون جنگلي شكوفا پيوسته ماده را در خود بازيابي مي‌كند. در فضاي بي‌كران، ستارگان بي‌شماري كه همچون كوره‌هاي آسماني به كار توليد عناصر مشغولند، هر گاه منفجر مي‌شوند، اين عناصر را در فضا به هر سويي گسيل مي‌كنند تا در جايي ديگر ستاره‌اي ديگر شكل بگيرد. اتم‌هايي كه به سياره‌ي ما رسیده‌اند ساكنان قبلي خورشيد‌هاي بي‌شمار و از ميان‌رفته‌اي هستند. هر كهكشان، ستاره و يا انساني، مالك موقت ذراتي‌اند كه در ميانه‌ي مرگ و زايش اجرام سماوي، در گستره‌ي بي‌كران زمان و مكان در گذرند. ذراتي كه بدن ما را ساخته‌اند در پهنه‌ي كيهان ميلياردها سال راه پيموده‌اند و دیرزمانی پس از نابودی ما و سياره‌مان دنياهاي ديگري را خواهند ساخت...» نيل شوبين استاد دیرینه‌شناسی دانشگاه شیکاگو (از کتاب The World Within/ 2013)

چه چیزی جز شور و عشق به شناخت حیات و درک ساز و کارهای آن در گذشته و حال می‌تواند اینگونه آدمی را، فارغ از عناوین پر طمطراق، به خاکبوس طبیعت بکشاند؟ علم به‌تدریج و با رنج و زحمت فراوان به پیش می‌رود و فرضیه‌ها و نظریه‌ها بارها و بارها آزمایش می‌شوند و گاه بی‌رحمانه کنار گذاشته می‌شوند. بر خلاف ایدئولوژی‌های مطلق‌گرا که بزرگترین ادعاها را به یمن کمترین شواهد و مدارک در مغز پیروان خود فرو می‌کنند. تصویر: خانم پروفسور کَرن ساموندز (Karen E. Samonds)استاد زیست‌شناسی و دیرینه‌شناسی در دانشگاه ایلینوی شمالی در حال تحقیق میدانی در جزیرۀ ماداگاسکار

‏تعریف دو خط موازی: دو خطی که هیچگاه به هم نمی‌رسند. مثال: ☝️

‏شبی دزدی به خانهء روضه خوانی رفت. تمام اسباب و اثاثیهء او را جمع کرد و در چادر شبی پیچید، وقتی خواست چادرشب را از زمین بلند کند گفت: "یا علیییی". روضه خوان به صدای او از خواب پرید و مچ دست دزد را گرفت و گفت: مردک آنچه من عمری با هزاران "یا حسین" جمع کرده‌ام تو میخواهی با یک "یا علی" ببری...؟

💮 وقتی قرآن با صوت خوانده میشود و نهایت فهم شیعه‌سانان☝️