کلبه شعر

درد یعنے ڪه فراموشش ڪُنے با قلبِ خسته درد یعنی؛نیست! اما بر دلت مهرش نشسته لابلاے خاطراتِ  تلخ وُ شیرینِ گذشته درد یعنی؛دیدنِ یک قابِ بے عڪس وشڪسته پیشِ آن  دریاے آبی  و عمیقِ  چشمهایش درد یعنے ؛ ماهیِ  تنها  درونِ  تُنگِ بسته #شیوا_صالحـے‌ ‌ ‎

. شعر مے گویم ولے معٖشوقه اے در کار نیست آه،مـن دیـوانـه ام،دیــــوانه بودن عار نیست خواستم چـون مصـرع اول تـو را مخـفے کنم باخـتـم دل را،حـقـیـقـت قابل انکـــــار نیست ‌ ‌‎

آرزو میکنم نـه حسرت گـذشتـه غمگینتـون کنـه و نه غم آینده نگرانتون در حـال زنـدگی کنید و لحظه هـایتـان پـر از آرامــش باشـه عصر زیبـاتون بخیر🌸

شرمنده ام، شرمنده از آزار، حق با توست در چشمهایت کمترم از خار، حق با توست بد کردم و نفرین نکردی، رفتی و گفتی اندازه ی من نیستی انگار، حق با توست آرام خندیدیّ و گفتی دل نباید بست بر خنده های مثلِ زهرِ مار، حق با توست من بارها تکرار کردم « دوستت دارم » انگار دلگیری از این تکرار، حق با توست دیوانه ی مویِ پریشانِ توأم اما گفتی بپرهیز از طنابِ دار، حق با توست هر خشت را با خونِ دل چیدم ولی افسوس آجر به آجر بینمان دیوار... حق با توست لعنت به تدبیری که با خودکرده در جنگ است تقدیرِ دل مرگ است یا آوار، حق با توست علیرضا_رنجبر