Amir!

أن حضورك یخلق مني شخصاً آخر شخص لا یتذکر أنه حزین..." بودنت از من آدم دیگه‌ای می‌سازه آدمی که یادش نمیاد غمگینه... |دیکتاتور حانیه|

می‌دونی از چی می‌ترسم؟ می‌ترسم دیگه کسیو اونقدر نتونم دوست داشته باشم.

‏تقریبا مطمئن شدم “رشد” تو هرچی (درس، کار، رابطه و کلا زندگی) وقتی اتفاق میفته که با همه وجودت به این نقطه برسی که “تنها” هستی و قرار نیست هیچکس کمکت کنه و اگر همینجوری جلو بری، بفنا میری؛ اون موقع دستتو میذاری رو زانوتو با دردهای زیاد پامیشی و قطعا سرویس میشی اما تهش بهتره. |anita|

وقتی شروع به بهتر شدن میکنیم طبیعیه که غمگین یا عصبانی بشیم. چون متوجه میشیم که فرصتهای زیادی رو از دست دادیم ، نسبت به رفتارهای اشتباهی که دیگران با ما داشته‌ن آگاه میشیم و میفهمیم که نسخه جوان تر ما لیاقت زندگی بهتری داشت. به همین خاطرِ که سوگواری برای گذشته یکی از مراحل مهم بهبود یافتن و رشد کردنه..! |سارا|

فکت‌: آدم هیچوقت کسی که دوسش داره رو ترک نمیکنه، مگر اینکه ببینه داره بهش آسیب میزنه:) ‌|سحر|

زن مطیع مال پسر بی‌اعتماد به نفس لوزر و بی دستاورده… مرد کامل مشوق پرواز زن میشه! زن باید خالق باشه هربار سورپرایزت کنه ذات خالق بودن با اطاعت در تناقضه! همه‌ی اینها یک الزام داره اونم وفاداری! |Mr.kabiri|

اجازه بدین یه منبر پیرمردی براتون برم. ببینید! از هیچ کاری که دلیلش «عزت نفس» و احترام به خود بوده پشیمون نشید. ترک یه رابطه، کنار گذاشتن آدما، پا گذاشتن رو عادتای مرسوم، استعفا از کار یا هر چیز دیگه. اگر مطمئنین علتش عزت نفس بوده، هیچ‌چیز نباید بهتون احساس ناخوشایند پشیمونی بده. |اورج جورول|

از تنهایی نترس، از این بترس که بری تو رابطه و وقتت رو تلف کنی.

نه تو قراره بفهمی، نه من قراره چیزی بگم.

هیچ چیزی نمیتونه باعث بشه که واسه یک لحظه بهت فکر نکنم. به پول فکر میکنم، میخوام با تو خرجش کنم. به آینده فکر میکنم، میخوام کنار تو بگذرونمش. به غذا فکر میکنم، میخوام با تو بخورمش. به مشکلاتم فکر میکنم، تو کنارمی، باهم حلشون میکنیم. چیزی توی زندگیم نیست که تو تسخیرش نکرده باشی. |دیاکو|