abdolreza ahmadey

عیدآنروزیست که یزدان پاک جان دمید و حیات بخشید و تو ای بشر که خود را وارث . پاک او میدانی به رسم آفرینش زندگی ببخش جانی نستان و خونی بردامن ایزد نریز طلسم جهل بشکن ونهالی بنشان ، و پرنده ی از قفس برهان ساری عبدالرصا احمدی ۲۰مرداد۹۸ https://telegram.me/abdolrezaahmadey

پهلوان شاهنامه من نه "رستم." است و نه "کاوه " و نه "اسفندیار" پهلوان شاهنامه من "آرش" است بی آنکه گرزی برسر کسی فرود آورد و یا خنجر در گلو دشمن از میهن راند "آرش" جانی نستاند جانها بخشید ساری عبدالرضا احمدی ۲۲مهر۹۷ https://telegram.me/abdolrezaahmadey

■...بایدازلحظه گریخت روی یک وادی سرد دست ازاین خاطره شست روی تیک تاک زمان نقش یک پنجره دید . ■.....بایدازخانه گریخت بایدازخاطره هادورشویم دست ازاین خشت مقدس که پدرچیدبهم برداریم نقشی ازمهرومحبت که به انگشت کشیدیم به غبار برچینیم دیده ازقامت دردی که بجان بخشیدیم بربندیم وازاین خانه که میراث پدربود دگربگریزیم..... ■..بایدازدست خداهم گریخت عبدالرضا احمدی ساری 15فروردین نودوسه 1.30بامداد https://telegram.me/abdolrezaahmadey

چهار جمله از چهار کودک که در تاریخ بشر به خط سیاه حک شده است یک: دختر سوری بود که در وقت جان کندن یعنی آخرین مرحله زندگیش گفت : همه چیز را به خداوند خواهم گفت دوم: دختر معصومی که از وحشت جنگ سوریه از صحنه جنگ فرار میکرد خطاب به خبرنگاری که میخواست ازش فیلم بگیرد در حالت گریه وزاری گفت : عموبه خاطر خدا عکسم را نگیر چون بی حجاب ام سوم: دختری کوچکی بود که از گرسنگی چنین گفت: ای الله چیزی نمانده از گرسنگی بمیرم نان خوردن نداریم مرا به جنت خود ببر که در آنجا نان بخورم چهارم: دختر افغانی بود که در انفجار دستش زخمی شده بود دکتر درحال آمادگی برای عمل جراحی بود تا دستش را قطع کند دخترک گفت: آقا دکتر آستینم را پاره نکن جز این لباس دیگر ندارم این نتیجه تمام جنگهاست چه ببری چه ببازی ... ؟؟؟؟ https://telegram.me/abdolrezaahmadey

[Forwarded from abdolreza ahmadey] عصر، بارون تندی گرفت سریع دویدم زیربارون. دستامو واکردم تا خیس خیس بشم. مطمئنم فکر نمی کنید که عاشق شدم. درسته . خواستم خیس شم تا بیمار شم .. تب کنم . چون مدتی بود هذیان نمی گفتم پیشونیم که داغ شد خوشحال شدم بدن سردمو کشیدم رو تخت . وچندتا پتو کشیدم روم . عرق شدیدی کرده بودم . درمیان جشن و سرور دیگران . همراه با چهارهمسرم ، سوار بر زورق‌های سلطنتی بسوی معبد کوچکی در کرانهٔ دریاچه روان شدم. همسرانم یکی یکی ترکم کردند.ومن ماندم و چند نی لبک . بغض های آخرم را در نای نی لبک ریختم . زانوهایم درد گرفته بود و آخرین نی لبک را شکستم و از پله های هرم تئوتی اوآکان (معبد مخصوص ماه) بالا رفتم نمیدونم چرا اعتراض نمیکردم . فقط خیس عرق شده بودم . گوشه چشمم چند قطره اشک سوسو میزد. به بالاترین قسمت معبد رسیدم ، کاهنان جامه را از بدنم بیرون ‌آوردند، من رو بر روی تخته قربانگاه خواباندن . نگاه برآسمان دوختم . لبخند تلخی به تسکاتلیپوکا (ایزد آفریننده) زدم آیا تو با خون من سیراب خواهی شد؟ چرا کاهنان را برای ما فرستادی ؟ کاهن اعظم بهم نزدیک شد . با کارد سنگی بزرگی بشکل مثلث، در سینه ام فرو کرد و قلبم را در آورد خون از لب کاهن اعظم چکید اما تسکاتلیپوکا نخندید هذیان های شبانه ساری عبدالرضا احمدی یکم خرداد 95 *ساآگون، وقایع نگار فرانسیسی آنان که در زندگی از مُکنت و خوشی بهره مندند، باید در بینوایی و رنج آن را به پایان رسانند. https://telegram.me/abdolrezaahmadey

قربانی کردن انسان، از مستندات ماگلیابچیانو https://telegram.me/abdolrezaahmadey

نمیدانم چه کسی به چه نیتی ۷سین را برای آغاز سال بر سر سفره نهاد اما هرکه و هر چه بود می دانست که روزی روزگاری در دل تاریخ در سرزمینی "سایه ِسنگِ سیاه ِ سخت ، سر سفرهِ سرد" جای "نان گرم" را خواهد گرفت من اما! در آغاز سال نو از صمیم قلب برای شما دوستان خوبم بهترین روزهارا آرزومندم "تن تون درست و لبتون خندون" عبدالرضا احمدی https://telegram.me/abdolrezaahmadey

هتف گیچ ؛ هکتسین مهم وهتف گیکه که مهم نامی اریاهه دنسی ونمسا هشابمهم بلطبم هکنیا نودب ارثکاهگ مگبمتس اوخطقف متشون نیچیه "هتخا نشان" فیلسوف و نویسنده شهیر جمله بالا را با دقت بخوانید اگر به خط سانسکریت و یا هیروگلیف و یا میخی چکش نخورده هم تسلط داشته باشید بازهم نمی توانید بخوانید چون فقط باید جمله بالا را معکوس کنید تا بینید نوشته "هیچی ننوشتم فقط خواستم بگم که اکثرا بدون اینکه مطلب مهم باشه اسم نویسنده ها برای مان مهمه یعنی اکثر اوقات برایمان مهمه که کی گفته و مهم نیست که ؛ چی گفته !" "ناشناخته" هذیان های شبانه ساری عبدالرضا احمدی ۱۳اسفند۹۹ https://telegram.me/abdolrezaahmadey

یکی از بارزترین خصلت های جهان سومی این است؛ که افرادش هیچگاه ،نه خودرا مقصر می دانند . و نه پیروز اگر اتفاق ناخوشایند و نامیمونی بیفتد . دنبال ابلیسی میگردند که گناه را برگردن او انداخته و خودرا بری از خطا بدانند و اگر موفقیت بزرگی هم نصیب شان شد آنرا هم پیشکش و لطفِ قهرمان ویا بت بزرگ می دانند و خودرا فاقد اختیار. این نوع جامعه . قربانی دیکتاتور نیستند. بلکه دیکتاتور ، دراین جوامع متولد خواهد شد . فرهنگ.جامعه.هنر عبدالرضا احمدی https://telegram.me/abdolrezaahmadey

دنیای عجیبی است... آنان که فقط جلد یک کتاب را خواندن ،با هیجان داد میزنند آنان که یک کتاب را خواندن، با قاطیعت حرف میزنند و آنان که چند کتاب خواندن با کمی تردید حرف میزنند ..و آنان که کتابهای بسیاری خواندن. سکوت می کنند فرهنگ.جامعه.هنر عبدالرضا احمدی https://telegram.me/abdolrezaahmadey