عقل سرخ | مهدي محمدي

🔺یادداشت سعدالله زارعی دربارۀ حواشی قالیباف: عملکرد قالیباف در مسئولیت‌های مختلف به پُرکاری معروف است؛ او یکی از معدود تکیه‌گاه‌های قطعی حاج قاسم در مدیریت بحران‌ها بود دکتر سعدالله زارعی، کارشناس مسائل حوزۀ مقاومت: 🔹سروته بحث آقای قالیباف چهار چیز است: ۱. زندگی اشرافی در زمانۀ ما سه وجه دارد: اسراف در خرج‌کردن، منزل آنچنانی و خودروی غیرمتعارف. منزل قالیباف در شهرک شهید دقایقی است. انصافاً منزل متعارفی است. خودروی وی هم پژو پارس است که متعارف است. هیچ گزارش مستندی دربارۀ مخارج غیرمتعارف او ندیده‌ام.   ۲. دربارۀ توقف بعضی لوایح، که به‌دلیل وجود اشکالات، صلاح نظام در اصلاح آن‌ها بود، لذا فشارهای زیاد را بر خود هموار کرد و چیزی نگفت. ۳. دربارۀ فرزندی که سنش به چهل رسیده، نمی‌توان به‌طور غیرمنطقی پدر را مسئول کار پسر بدانیم. سکوت ظاهری پدر در چنین مواردی، ملاک خوبی برای راضی‌شمردن پدر نیست. سخن‌گفتن چنین پدری هم تمام‌کنندۀ جوی که ساخته شده نیست. چون جوسازان از هر کلمۀ توضیحی باز داستان تازه‌ای ساز می‌کنند. ۴. دربارۀ سفر دختری که شوهر دارد و به فرض خریدهایی هم کرده باشد، مثل خرید سیسمونی، باز همین نکات وجود دارد. گرچه جنبۀ انقلابی‌اش درست نیست، اما خلاف شرع و عرفی هم رخ نداده. به‌فرضِ خلاف‌بودن هم، هیچ دلیلی بر رضایت پدر و توان او از بازداشتن دختر و داماد وجود ندارد. دلیلی ندارد پدر با فعل دختر و دامادی که زندگی مستقلی دارند علنی مخالفت کند. 🔹اما عملکرد قالیباف در مسئولیت‌های مختلف پیش‌روی ماست، عملکردی که به صفت پُرکاری، امانت‌داری، جهادی‌بودن و انقلابی‌بودن متصف است. چه ملاکی برای داوری منصفانه از این‌ها پُرارج‌تر است؟ آیا روایت رهبری برای ما به‌اندازۀ روایت سیسمونی هم حجیت ندارد؟ آیا آماج قراردادن این مدیر توسط دشمنان شناخته‌شده کافی نیست تا ما در چنین جایی نایستیم؟ 🔹قالیباف یکی از معدود تکیه‌گاه‌های قطعی حاج قاسم سلیمانی در مدیریت دشوار بحران‌های سوریه، لبنان، فلسطین، عراق و یمن بود. قالیباف با شجاعت تمام و بدون محاسبۀ حرف و حدیث‌ها به قاسم کمک کرد و هیچ جا یک کلمه نگفت. @khabarfouri

درباره کاندیداهایی که می شناسم-10 محمدحسین بحرینی بسیاری چیزها درباره دکتر بحرینی می توان گفت. نخست اینکه مرد دین است و مراقبت از حدود شرعی و اخلاقی را با چیزی عوض نمی کند. دوم، اقتصاد دانی برجسته و فرهیخته است که عمده اهل فن او را به رسمیت می شناسند و دیدگاه های کارشناسی اش را دقیق و سنجیده می دانند. بویژه در حوزه اصلاح نظام بانکی بی گمان از صاحبنظران برجسته است. سوم، دکتر بحرینی قانون دان حاذقی است و به عنون رییس کمیسیون آیین نامه داخلی مجلس به خوبی به فناوری استفاده از ابزارها و امکانات پارلمان برای خدمت به مردم مسلط است. و چهارم اینکه بحرینی با وجود صفای باطن و سلامت نفس مثال زدنی اش، وقتی پای مسائل اصلی انقلاب در میان باشد سرسخت و آشتی ناپذیر است و این از سابقه او کاملا پیداست. مجلس جای بحرینی هاست اگر در اندیشه نماینده ای کارشناس و سالمید. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-9 غلامحسین رضوانی بهترین تحسین برای برخی افراد این است که گفته شود به سختی می توان در آنها نقص یا کاستی جدی یافت. آقای غلامحسین رضوانی به گمان من واجد این ویژگی است. درک عمیقی از سیاست دارد و همواره مشغول گفت و گو، رایزنی و پیگیر کارهاست ولی کمتر کسی به یاد می آورد رضوانی جایی خطایی فاحش کرده باشد. مردی مراقب و نکته سنج است که در او سخت کوشی با ذکاوت عجین شده و لذا بسیار کار می کند بی آنکه چندان اشتباه کند. همواره دغدغه مند مناطق محروم است و در مسائل انقلابی با کسی تعارف ندارد. مردی صمیمی است که دوستان زیادی دارد و در جایی مانند مجلس می تواند به خوبی ارتباطات خود را توسعه بدهد و مدیریت کند بی آنکه این صمیمیت به صراحت و قاطعیت انقلابی او لطمه ای وارد آورد. رضوانی از آن مردهایی است که می توان باری را بر دوشش گذاشت و مطمئن بود یا قدرت و امانت به مقصد می رساند. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-8 حسین نجابت برخی آدم های وجودشان غنیمت است. یعنی همین که هستند باید شکرگزار و بدان دلگرم بود. حال اگر از این دست افراد در عالم سیاست یافتید که دیگر کیمیاست. باید قدر دانست و به تعبیر سعدی بر صدرشان نشاند. در این سال های طولانی که دکتر حسین نجابت را می شناسم، این تعبیر با درجه بالایی از دقت درباره او صادق است. نجابت اهل سیاست و از قضا سیاستمداری کهنه کار است اما در او رنگی از سیاسی کاری نمی توان یافت. صاف و صادق است. باهوش است چنانکه در بهترین دانشگاه های جهان دشوارترین درس ها را خوانده، اما اهل مکر و نیرنگ نیست. دیدگاه های سیاسی مشخص و روشن دارد اما هرگز به جدال و مخاصمه کشیده نمی شود. شاید برترین ویژگی او این است که خیرخواه است و چون برای خود نفع و ضرری در نظر نمی گیرد، می تواند در این زمانه آشوب و غوغا، میان طرف های مختلف پدری کند. وجود حسین نجانب از دید من در مجلس یک ضرورت قطعی است. مجلس به چنین آدم هایی که برای خود هیچ نخواهند، خیرخواه باشند و در میان غوغاسالاران، دعوت به حکمت و تدبیر و استدلال کنند سخت نیازمند است. نام حسین نجابت از آن نام هایی است که باید در صدر برگه های رای دور دوم انتخابات مجلس نوشت. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۷ مجتبی زارعی سال ها قبل زمانی که مسئول بخش سیاسی روزنامه کیهان بودم با جمعی از دوستان آشنا شدم که ویژگی مشترک آنها حضور در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در روزهای سخت دولت هاشمی و اوایل دولت خاتمی و مجاهدت مخلصانه در آن ایام بود. قصد نام بردن از تک تک آنها را ندارم اما یکی از موثرترین این افراد در آن روزگار که تا هم اکنون در یاد من مانده دکتر مجتبی زارعی است. زارعی از یک سو درس خود را بسیار خوب خوانده و یک متخصص سیاسی درجه اول است. مکتوبات و پژوهش های زارعی بویژه در سال های اخیر همه راهگشا و مملو از نکته سنجی های ضروری است. از سوی دیگر، زارعی را به حق می توان ‘سیاست پژوه انقلابی’ نامید. دانش سیاست در ذهن مجتبی زارعی به محک آموزه های انقلاب اسلامی خورده و صیقل یافته است. زارعی نگاهی نافذ در تشخیص اولویت های انقلاب اسلامی دارد و من به یاد ندارم که جایی در تشخیص وظیفه انقلابی خود کوتاهی کرده باشد. دکتر زارعی دو ویژگی دانش نظری و انقلابی بودن را با ویژگی سومی درآمیخته که آن شجاعت و صراحت لهجه است. زارعی اهل حضور در صحنه و موضع گیری شجاعانه است، چیزی که انقلاب اسلامی در روزهای سخت خود به آن نیاز جدی داشته و خواهد داشت. مجتبی زارعی نماینده بسیار خوبی برای کسانی خواهد بود که خواهان حضور ‘خردمندی انقلابی’ در مجلس هستند. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۷ علی خضریان مجلس محل صراحت لهجه، شجاعت در موضع و پیگیری در کار است. اساسا پارلمان در ایران ترکیبی است از رایزنی خردمندانه و سیاست ورزانه با موضع گیری صریح و به موقع. علی خضریان آنطور که من در این سال ها یافته ام اهل معامله و مجامله نیست، تلاش می کند انقلابی ترین تحلیل و موضع ممکن را بیابد و در بیان آنچه بدان می رسد، شجاع و پیگیر است. چنین ویژگی هایی برای کسی که قصد دارد در این زمانه حساس وارد مجلس شود، از دید من، از نان شب واجب تر است. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۶ علی اصغر پورمحمدی علی اصغر پورمحمدی احتمالا یکی از معدود مدیران موفق فرهنگی پس از انقلاب است و ما بخش مهمی از تولید فرهنگی نفیس سال های گذشته را مدیون اوییم. در اندک مواردی که در رسانه ها حاضر شده چهره ای گرم و جذاب و نکته سنج از خود نشان داده اما هنر اصلی پورمحمدی در پشت پرده بوده است. او که سال های طولانی مدیر شبکه سه سیما بوده از خود خلاقیتی کم نظیر نشان داده و برخی از به یادماندنی ترین محصولات تلویزیونی را که به خاطره جمعی بسیاری از ما شکل داده، خلق کرده و به بلوغ رسانده است. پورمحمدی مردی توانا در شناخت ریزه کاری های فرهنگی و متخصص در مدیریت نیروها و امکانات برای رسیدن به هدف مهم خلق محصولات پرمخاطب و اثرگذار است. علاوه بر این او فردی ‘امین’ است و می داند که دیدگاه نظام در موضوعات حساس فرهنگی چیست و بر اساس آن چه باید کرد؟ صاحب تجربه ای چنین گرانسنگ و جذاب می تواند در مجلس نقشی بسیار مهم ایفا کرده و علاوه بر کمک به انسجام درونی پارلمان، پروژه های ملی فرهنگی -اجتماعی منطبق بر دیدگاه رهبر انقلاب در مجلس تعریف کرده و جلو ببرد. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61

درباره کاندیداهایی که می شناسم-۵ دکتر فاطمه قاسم پور مسئله زنان احتمالا یکی از دو سه مسئله مهم انقلاب اسلامی در آینده نزدیک است. بیش از نیمی از جامعه ایرانی را زنانی تشکیل می دهند که اکنون بخش اعظم آنها درس خوانده و دارای دغدغه های هویتی، اجتماعی و اقتصادی بسیار مهمی هستند. دکتر فاطمه قاسم پور یکی از معدود زنان سیاستمدار ایرانی است که ویژگی های مهمی چون دانش تخصصی، تعهد انقلابی، توان سازماندهی و دغدغه نسبت به مسائل حوزه زنان را یک جا جمع کرده و با کاردانی در مجلس فعلی جلو برده است. در افتخارات او همین بس که لایحه تدوین شده توسط او و همکارانش در حوزه زنان مستقیما و آشکارا از سوی رهبر معظم انقلاب تایید و تحسین شده است. حضور دکتر قاسم پور در مجلس در زمانه ای که ایجاد بحران های جنسیت پایه در ایران یکی از برنامه های اصلی دشمن است، ضرورتی جدی و جایگزین ناپذیر است. مهدی محمدی @mahdi_mohammadi61