چراغ

#حدیث_روز 🔹الکافی ـ به نقل از مُعَلّی بن خُنَیس : 🔸امام صادق(ع) در شبی که نَم نَمْ باران می آمد، به قصد صُفّه بنی ساعده خارج شد. من در پی ایشان به راه افتادم. ناگاه، چیزی از دست ایشان افتاد. گفت: «بسم اللّه. خدایا! به ما برگردان» من جلو رفتم و سلام کردم. فرمود: «معلّی؟». گفتم: بله، فدایت شوم! فرمود: «با دستت بگرد و آنچه یافتی، به من بده» من گشتم. دیدم مقدار زیادی نان، روی زمین، پراکنده شده است، و هر چه می یافتم، تحویل ایشان می دادم. ناگاه کیسه چرمینی پر از نان یافتم که نمی توانستم آن را بلند کنم. گفتم: فدایت شوم! آن را روی سرم حمل می کنم. فرمود: «نه. من به این کار، از تو سزاوارترم؛ امّا همراهم بیا» 🔸ما به صُفّه بنی ساعده رفتیم. عدّه ای را دیدیم که خوابیده اند. امام(ع) آهسته یکی دو گِرده نان، کنار هر کدام گذاشت تا به نفر آخر رسید. سپس بر گشتیم. گفتم: فدایت شوم! آیا اینها حق را می شناسند (شیعه شما هستند)؟ فرمود: «اگر می شناختند که در ناچیزترین دارایی هایمان هم با آنها مواسات می کردیم (در همه چیزمان شریکشان می کردیم)» @Cheraaq

#داستان_راستان | در محضر قاضی شاكی شكایت خود را به خلیفه ی مقتدر وقت، عمر بن الخطاب، تسلیم كرد. طرفین دعوا باید حاضر شوند و دعوا طرح شود. كسی كه از او شكایت شده بود امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام بود. عمر هر دو طرف را خواست و خودش در مسند قضا نشست. طبق دستور اسلامی، دو طرف دعوا باید پهلوی یكدیگر بنشینند و اصل «تساوی در مقابل دادگاه» محفوظ بماند. خلیفه مدعی را به نام خواند، و امر كرد در نقطه ی معینی روبروی قاضی بایستد. بعد رو كرد به علی و گفت: «یا ابَاالحسن! پهلوی مدعی خودت قرار بگیر. » به شنیدن این جمله، چهره ی علی درهم و آثار ناراحتی در قیافه اش پیدا شد. خلیفه گفت: «یا علی! میل نداری پهلوی طرف مخاصمه ی خویش بایستی؟ » علی: «ناراحتی من از این نبود كه باید پهلوی طرف دعوای خود بایستم؛ برعكس، ناراحتی من از این بود كه تو كاملا عدالت را مراعات نكردی، زیرا مرا با احترام نام بردی و به كنیه خطاب كردی و گفتی «یا اباالحسن» ، اما طرف مرا به همان نام عادی خواندی. علت تأثر و ناراحتی من این بود. » http://s6.picofile.com/file/8375442984/pic.jpg @Cheraaq

🔸چهارشنبه ها | #درس_زندگی نقل یک خاطره جالب از مقام معظم رهبری در خصوص ترس آمریکا ما در اوائل انقلاب در یک قضیه ی بسیار مهمی من و دو نفر دیگر که عضو شورا انقلاب بودیم . آن روز خدمت امام رسیدیم در قم ... [ادامه در ویدئو فوق] @Cheraaq

#داستان_راستان | گوش به دعای مادر در آن شب، همه اش به كلمات مادرش- كه در گوشه ای از اتاق رو به طرف قبله كرده بود- گوش می داد. ركوع و سجود و قیام و قعود مادر را در آن شب، كه شب جمعه بود، تحت نظر داشت. با اینكه هنوز كودك بود، مراقب بود ببیند مادرش كه اینهمه درباره ی مردان و زنان مسلمان دعای خیر می كند و یك یك را نام می برد و از خدای بزرگ برای هر یك از آنها سعادت و رحمت و خیر و بركت می خواهد، برای شخص خود از خداوند چه چیزی مسألت می كند؟ امام حسن آن شب را تا صبح نخوابیده و مراقب كار مادرش صدّیقه ی مرضیه علیهاالسلام بود و همه اش منتظر بود كه ببیند مادرش درباره ی خود چگونه دعا می كند و از خداوند برای خود چه خیر و سعادتی می خواهد؟ شب صبح شد و به عبادت و دعا درباره ی دیگران گذشت و امام حسن حتی یك كلمه نشنید كه مادرش برای خود دعا كند. صبح به مادر گفت: «مادرجان! چرا من هرچه گوش كردم تو درباره ی دیگران دعای خیر كردی و درباره ی خودت یك كلمه دعا نكردی؟ » مادر مهربان جواب داد: «پسرك عزیزم! اول همسایه، بعد خانه ی خود. » http://s6.picofile.com/file/8375442984/pic.jpg @Cheraaq

🔹#حدیث_روز | امام باقر(ع) ـ به نقل از پدرانش(ع) : 🔹اهل صُفّه میهمان پیامبر خدا بودند. آنان خانواده و اموال خود را ترک گفته و به مدینه هجرت کرده بودند. پیامبر خدا، این افراد را که شمارشان به چهارصد مرد می رسید، در صُفّه مسجد، اسکان داد و هر صبح و شام به آنان سر می زد و سلام و احوالپرسی می کرد. روزی، نزد ایشان رفت. دید یکی کفش خود را می دوزد، دیگری جامه اش را وصله می زند، و سومی مشغول شپش زدایی از خود است. پیامبر خدا روزی، ده سیر خرما به آنها می داد. مردی از میانشان برخاست و گفت: ای پیامبر خدا! از بس که خرما به ما دادی، معده هایمان سوخت! 🔹پیامبر خدا فرمود: «اگر می توانستم دنیا را خوراک شما کنم، البتّه این کار را می کردم؛ امّا کسانی از شما که بعد از من زنده بمانند، چاشت و شامشان، با قَدَح، غذا خواهند خورد. صبح، یک پیراهن خواهند پوشید و شب، یکی، و خانه هایتان را مانند کعبه، تزیین خواهید کرد». 🔹مردی برخاست و گفت: ای پیامبر خدا! ما سخت مشتاق چنان زمانی هستیم. کی می رسد؟ پیامبر(ص) فرمود: «این زمان برای شما، بهتر از آن زمان است. شما اگر شکم هایتان را از حلال پر کنید، به زودی از حرام نیز پر خواهید کرد». النوادر للراوندی: ص ۱۵۲ ح ۲۲۳، دانشنامه قرآن و حدیث ج ۴ ص ۳۲۴. @Cheraaq

دوشنبه ها | #کلام_مطهر انتظار ظهور یعنی چه؟ بعضی خیال می کنند اینکه افضل اعمال انتظار فرج است به این معناست که انتظار داشته باشیم امام با عده ای که خواص اصحابشان هستند یعنی 313 نفر و عده ای خیر خواص ظهور کنند بعد دشمنان اسلام را از روی زمین بردارند ... @Cheraaq

#داستان_راستان | نصیحت زاهد گرمی هوای تابستان شدت كرده بود. آفتاب بر مدینه و باغها و مزارع اطراف مدینه به شدت می تابید. در این حال مردی به نام محمدبن منكدر- كه خود را از زهّاد و عبّاد و تارك دنیا می دانست- تصادفا به نواحی بیرون مدینه آمد، ناگهان چشمش به مرد فربه و درشت اندامی افتاد كه معلوم بود در این وقت برای سركشی و رسیدگی به مزارع خود بیرون آمده و به واسطه ی فربهی و خستگی به كمك چند نفر كه اطرافش هستند و معلوم است كس و كارهای خود او هستند راه می رود. با خود اندیشید: این مرد كیست كه در این هوای گرم خود را به دنیا مشغول ساخته است؟ ! نزدیكترشد، عجب! این مرد محمدبن علی بن الحسین (امام باقر) است! این مرد شریف، دیگر چرا دنیا را پی جویی می كند؟ ! لازم شد نصیحتی بكنم و او را از این روش باز دارم. نزدیك آمد و سلام داد. امام باقر نفس زنان و عرق ریزان جواب سلام داد. - «آیا سزاوار است مرد شریفی مثل شما در طلب دنیا بیرون بیاید، آنهم در چنین وقتی و در چنین گرمایی، خصوصا با این اندام فربه كه حتما باید متحمل رنج فراوان بشوید؟! «چه كسی از مرگ خبر دارد؟ كی می داند كه چه وقت می میرد؟ شاید همین الآن مرگ شما رسید. اگر خدای نخواسته در همچو حالی مرگ شما فرا رسد، چه وضعی برای شما پدید خواهد آمد؟ ! شایسته ی شما نیست كه دنبال دنیا بروید و با این تن فربه در این روزهای گرم این مقدار متحمل رنج و زحمت بشوید؛ خیر، خیر، شایسته ی شما نیست. » . امام باقر دستها را از دوش كسان خود برداشت و به دیوار تكیه كرد و گفت: «اگر مرگ من در همین حال برسد و من بمیرم، در حال عبادت و انجام وظیفه از دنیا رفته ام، زیرا این كار عین طاعت و بندگی خداست. تو خیال كرده ای كه عبادت منحصر به ذكر و نماز و دعاست. من زندگی و خرج دارم، اگر كار نكنم و زحمت نكشم، باید دست حاجت به سوی تو و امثال تو دراز كنم. من در طلب رزق می روم كه احتیاج خود را از كس و ناكس سلب كنم. وقتی باید از فرا رسیدن مرگ ترسان باشم كه در حال معصیت و خلافكاری و تخلف از فرمان الهی باشم، نه در چنین حالی كه در حال اطاعت امر حق هستم كه مرا موظف كرده بار دوش دیگران نباشم و رزق خود را خودم تحصیل كنم. » . زاهد: «عجب اشتباهی كرده بودم! من پیش خود خیال كردم كه دیگری را نصیحت كنم، اكنون متوجه شدم كه خودم در اشتباه بوده ام و روش غلطی را می پیموده ام و احتیاج كاملی به نصیحت داشته ام. » http://s6.picofile.com/file/8375442984/pic.jpg @Cheraaq

#حدیث_روز | امام علی علیه السلام وَاللّهِ لَو كانَتِ السَّماواتُ وَالأَرضُ عَلى عَبدٍ رَتقا ثُمَّ اتَّقَى اللّهَ عَزَّ وجَلَّ جَعَلَ لَهُ مِنها مَخرَجاً، فَلا يُؤنِسكَ إلَا الحَقُّ، ولا يوحِشكَ إلَا الباطِلُ . به خدا سوگند اگر آسمان ها و زمين بر بنده‌اى فرو بسته شوند و او پرهيزگارى از خداوند عز و جل را پيشه كند، خداوند براى او از آنها راه خروجى مى‌گشايد. پس زنهار! جز با حق، انس مگير و جز از باطل مگريز . الكافي : ج ۸ ص ۲۰۷ ح ۲۵۱ @Cheraaq

شنبه ها | #کلام_رهبری عزیزان من، دو وعده به مادر موسی کرد: یک وعده این بود که ما او را به تو بر میگردانیم. وعده دومی هم بود و آن این بود : «و جاعلوه من المرسلین». اولی برای مارد موسی قابل فغهم بود یکی داخل آب میرود و موسی را میگیرد و به مادرش برمیگرداند. اما ... @Cheraaq

🔸#حدیث_روز | پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله إنَّمَا الدُّنيا عَرَضٌ حاضِرٌ يَأكُلُ مِنهَا البَرُّ وَالفاجِرُ ، وَ الآخِرَةُ وَعدٌ صادِقٌ يَحكُمُ فيها مَلِكٌ عادِلٌ ، يُحِقُّ فيهَا الحَقَّ ويُبطِلُ الباطِلَ . ▪️دنيا متاعى نقد است كه نيك و بد ، از آن مى خورند ، و آخرت ، وعده اى راست است كه در آن ، پادشاهى دادگر ، حُكمرانى (قضاوت) مى كند و در آن ، احقاق حق مى نمايد و بر باطل ، مهر ابطال مى زند.▪️ السنن الكبرى : ج ۳ ص ۳۰۶ ح ۵۸۰۷ @Cheraaq