گاه‌گویه‌های‌ مطهر

#طنزسیاهنمایی.743 خودش را بیار، ولی اسمش را نیار!! گفت: ‏استالین در یکی از جلسات معمول خود ، خواست که برای او مرغی بیاورند: او آن را گرفت و در حالی که با یك دست آن را می‌فشرد با دست دیگر شروع به کندن پرهای آن مرغ کرد... مرغ از درد فریاد می‌زد و سعی می‌کرد از هر راهی که شده فرار کند ولی نتوانست چون دستان استالین برای او خیلی نیرومند بود. خلاصه استالین بدون هیچ مشکلی توانست همۀ پرها را از بدن مرغ بکند و پس از پایان کار به یارانش گفت: "حالا ببینید چه اتّفاقی می‌افتد! او مرغ را روی زمین گذاشت و از او دور شد ، رفت تا مقداری گندم بیآورد. همکارانش در کمال تعجّب او را مشاهده می‌کردند ، درحالی که مرغ بیچاره در حال درد و خون‌ریزی بود، او را دنبال می‌کرد. سپس استالین با دانه‌های گندمی که در دست داشت، مرغ را به هر گوشه از اتاق به‌سمت خود می‌کشید. در همۀ این مراحل مرغ پی‌درپی او را تعقیب می‌کرد و قدم‌به‌قدم دنبال او می‌رفت.‏در این مرحله استالین به دستیاران متعجِّب خود روی کرد و گفت : احمق‌ها به همین راحتی اداره می‌شوند. مشاهده کردید که مرغ با وجود تحمُّل تمام دردهایی که من برای او ایجاد کردم باز هم مرا تعقیب کرد تا دانه‌ای برای زنده بودنش از من بگیرد! گفتم: خب،حالا چه نتیجه‌ای از این روایت تاریخی می‌خواهی بگیری؟ گفت : می‌خواهم اثبات کنم که جامعۀ احمق‌ها را به همین راحتی می‎توان اداره کرد! گفتم: آری،این استنتاج درستی است،ولی چه ربطی به جامعۀ امروز ما دارد؟ گفت: اتّفاقاً اکثریّت جامعۀ امروز ما مردمی آگاه،بیدار و اهل تحلیل و تشخیص هستند و به مسائل سیاسی و اجتماعی روز اشراف دارند.علّت بیان این تمثیل این است که برخی از مدیران و مسئولان در «زبان قال» مردم را فهیم و آگاه می‌نامند،ولی در «بیان حال» یعنی در باطن مردم را فاقد درک و فهم می‌پندارند! مگر نشنیده‌ای آن ضرب‌المثل را که می‌گویند: «خودش را بیار، ولی اسمش را نیار.»؟ این مسئولان نیز خودش را می‌آورند،ولی اسمش را نمی‌آورند!عملاً مردم را تحقیرمی‌کنند، ولی اسمش را تجلیل و تکریم می‌گذارند! ملک علاءالدّین از فرمانروایان سلسلۀ غوریان قصد بهرام‌شاه کرد و بهرام‌شاه با او در کنار آب باران مصاف داد. بهرام‌شاه با وجود این که دویست فیل جنگی داشت، از علاءالدّین شکست خورد و شب از شدّت سرما به خانۀ دهقانی پناه برد. گفت: طعام چه داری؟ مرد دهقان پنیر و پونۀ لب جویی آورد. چون تناول کرد، به استراحت مشغول شد و از دهقان روانداز طلب کرد. نمدی به او دادند، و گفتند: برو و آن گوشۀ چادر بخواب. بهرام‌شاه که توقّع چنین رفتاری را نداشت و می‌خواست به واسطۀ موقعیّت‌اش بهترین غذا و بهترین جای چادر بخوابد، خیلی ناراحت شد و قبول نکرد که نمد را به دور خود بپیچد و بخوابد. مرد دهقان که خیلی خسته بود، نمد را به دور خود پیچید و خوابید. ساعتی از شب که رفت، سرما بر او غلبه کرد و رفت نمد را به دور خود پیچید تا بخوابد، کمی خوابید، ولی پس از مدّتی دوباره از شدّت سرما و لرز بیدار شد، هرچه نگاه کرد چیزی برای گرم‌کردن خود پیدا نکرد. شروع کرد به داد و بیداد که این چه رسم مهمان‌نوازی است؟! دهقان گفت: پالان خر آن گوشه هست! اگر می‌خواهی آن را برایت بیاورم؟ بهرام‌شاه ناراحت شد و هیچ نگفت و خواست بخوابد ولی نتوانست. سرما به حدّی بر او غلبه کرد که گفت: باشد، خودش را بیار، ولی اسمش را نیار!! گفتم: باز هم #سیاهنمایی کردی؟! شفیعی مطهر

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1203 🔰 «عصری عجیب» و «نسلی غریب»! 🖌__ من «عصری عجیب» و «نسلی غریب» را دیدم كه فاجعه را نه از «راهِ حمایت» که با «نگاهِ روایت» می‌نگرند. به پندارِ اینان، لحظه‌ها فقط «شکار» می‌شوند و پیامدهایش، «انکار». انسانیّتِ انسان به «محاقِ نسیان» می‌رود و عواطف او به «باتلاقِ حرمان». 👌 در «پهنای زمین» و در «درازای زمان» و در هر جامعۀ «اسیرِ انسداد» و «غیرِ آزاد»، - انسان، «مسخ» و انسانیّت، «نسخ» می‌شود! - «کرامت می‌میرد» و «عزّت، زوال می‌پذیرد»! - «قامت‌ها، خمیده» و «استقامت‌ها، تکیده» است. - «رشتۀ امید از هم گسسته» و «فرشتۀ نوید رخت بربسته» است. - «لبخند بر لب‌ها ماسیده» و «افرند بر دل‌ها خشکیده»! 👈 همه چشم به راه «سلیمانِ بسامان» و «قهرمانِ دوران» هستند؛ در حالی که رهایی‌ بخشی، جز «خویش» در «پیش» ندارند! ⭕️ در هر «مان» یک «قهرمان» است و هر «سلمان»، یک «سلیمان»! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/24 --------------------------------------------------- محاق: پوشیده شده، احاطه شده نسیان: فراموشی حرمان: بی‌بهرگی، نومیدی، بازداشتن انسداد: بسته شدن، بند آمدن مسخ: دگرگون کردن صورت و برگرداندن آن به صورت زشت‌تر نسخ: باطل کردن، رد کردن تکیده: لاغر، باریک، ضعیف ماسیده: بسته، سفت شده نوید: ميده، بشارت، خبر خوش افرند: فرّ و شکوه، زیب و زیبایی بسامان: خوب و نیکو و مرتب و با نظم و آراستگی مان: خانه، سرای 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar

‍ هر پگاه نو با یک نگاه نو #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1203) «عصری عجیب» و «نسلی غریب»! من «عصری عجیب» و «نسلی غریب» را دیدم كه فاجعه را نه از «راهِ حمایت» که با« نگاهِ روایت» می نگرند . به پندارِ اینان ،لحظه ها فقط «شکار» می شود و پیامدهایش،«انکار». انسانیّتِ انسان به «محاقِ نسیان» می رود و عواطف او به «باتلاقِ حرمان». در «پهنای زمین» و در «درازای زمان» و در هر جامعۀ «اسیرِ انسداد» و «غیرِ آزاد»، انسان، «مسخ» و انسانیّت،«نسخ» می شود! «کرامت می میرد» و «عزّت، زوال می پذیرد»! «قامت ها ،خمیده» و «استقامت ها،تکیده» است. «رشتۀ امید از هم گسسته» و «فرشتۀ نوید رخت بربسته» است. «لبخند بر لب ها ماسیده» و «افرند بر دل ها خشکیده»! همه چشم به راه «سلیمانِ بسامان» و «قهرمانِ دوران» هستند؛ در حالی که رهایی بخشی جز «خویش» در «پیش» ندارند! در هر «مان» یک «قهرمان» است و هر «سلمان»،یک «سلیمان»! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/24 --------------------------------------------------- محاق: پوشیده شده، احاطه شده نسیان: فراموشی حرمان: بی‌بهرگی، نومیدی، بازداشتن انسداد: بسته شدن، بند آمدن مسخ: دگرگون کردن صورت و برگرداندن آن به صورت زشت‌تر نسخ: باطل کردن، رد کردن تکیده: لاغر، باریک، ضعیف ماسیده: بسته، سفت شده نوید: ميده، بشارت، خبر خوش افرند: فرّ و شکوه، زیب و زیبایی بسامان: خوب و نیکو و مرتب و با نظم و آراستگی مان: خانه، سرای

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1202 🔰 «سِلاحِ زور» یا «صَلاحِ شعور»؟! 🖌__ چشم‌ها را می‌توان بست و «ندید» و بینی‌ها را می‌توان بست و «نبویید». دهان‌ها را می‌توان بست و «نگُفت» و گوش‌ها را می‌توان بست و «نشنُفت»؛ ولی با هیچ «حیلۀ ژرف» و «وسیلۀ شگرف»، نمی‌توان جلویِ «فهمیدن» و «اندیشیدن» را گرفت! 👌 بنابراین برای «کمالِ کلام» و «انتقالِ پیام»، «پشتوانه‌ای بهتر از استدلال» و «نشانه‌ای برتر از استکمال» نیست. 🙏 بیاییم برای «حَشرِ حقیقت» و «نَشرِ واقعیّت»، «حقِّ آزادی» و «رمقِ نقّادی» را برای همه «بپذیریم» و به جای «سِلاحِ زور» از «صَلاحِ شعور» «بهره گیریم»! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/23 -------------------------------------------------- سِلاح: ساز و برگ جنگ، آلت جنگی صَلاح: نیک شدن، خیر و نیکی استکمال: تمام کردن، کامل کردن، به کمال رسانیدن حشر: برانگیختن، گِرد آوردن مردم نشر: پراکندن خبر 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar

«نقدکردن» یا «شُخم‌زدن»؟! شفیعی مطهر همۀ ارزش‌های اخلاقی،فرهنگی و اجتماعی تا به صورت یک فرهنگ درنیاید،در جامعه ماندگار نمی‌شود. مثلاً «نقد و انتقاد»، در عرصۀ نظری،یک ارزشِ اخلاقی ، فرهنگی و اجتماغی به‌ رسمیّت شناخته شده و مورد پذیرش همۀ نُخبگان، بزرگان،نویسندگان و آفرینشگران آثار علمی و هنری است؛ولی در عرصۀ عمل معمولاً نه انتقادکننده ،فرهنگ نقّادی را رعایت می‌کند و نه انتقادشونده،واکنشی انتقادپذیر نشان می‌دهد. اخیرا این قلم کتابی تحت عنوان «اندیشمان هودهنگری» به نگارش درآورد که مکتب جدیدی را به عرصۀ فرهنگ کشور ارائه داد.در نشستی علمی،فرهنگی برای ارائۀ این کتاب دعوت شدم. زمان من برای ارائۀ این کتاب 350 صفحه‌ای حدود نیم ساعت بود. پس از پایان عرایض من آقایی پشت تریبون قرار گرفت و مسائلی را به عنوان نقد این کتاب مطرح کرد که هیچ ربطی به محتوای کتاب من نداشت! و جالب این که هیچ وقتی هم برای پاسخ‌دادن من در برنامه پیش بینی نشده بود و جلسه با تصوُّراتی مبهم از موضوع جلسه به‌پایان رسید. پس از پایان این نمایش از نقدکننده پرسیدم: این چه نقدی بود از کتاب من؟ پاسخ داد: فلانی(مدیر جلسه) به من گفت: کتاب را شخم بزن!! انتقاد،نه «جنگی برای تاختن»،که «فرهنگی برای ساختن» است و گفتگو،«بهترین قانون هم‌افزایی» است،نه «برترین تریبون خودستایی»! آنان که از «نوح،روح» می‌گیرند و از «شعیب،عیب» ، ای کاش «پیامی صاف» و «کمی انصاف» هم داشته باشند! (این قلم در کتاب «ضرورت و مبانی مشارکت» و چندین مقالۀ دیگر آداب و آفات گفتگو،نقد و انتقاد را مفصّل نوشته و توضیح داده‌است.)

🌝💫🤔 🔴📣 #هر_پگاه_نو_با_یک_نگاه_نو... 🔢 فرگرد 1201 🔰 «روندِ کلّاشی»، سرآغازِ «فرایندِ فروپاشی» 🖌__ من در این شهر کسانی را دیدم پر از «حرص و آز» با «دست‌هایی دراز» دست‌هایی که برای بهره‌كشی از «شیبِ استثمار» و «نشیبِ استحمار»، از فرازِ «قُلّۀ ثروت» به سوی فرودِ «دَرّۀ عُسرت» دراز شده بود. 😔 هر كس خونِ «ضعیف‌تر» و «نحیف‌تر» از خود را «می‌مكید» و در تنورِ فقر «می‌دمید» ... و در نتیجه جامعه را به سوی «کلّاشی» و نظام را به سوی «فروپاشی» سوق می‌داد!! زیرا «روندِ کلّاشی»، سرآغازِ «فرایندِ فروپاشی» است! ✍ استاد شفیعی‌مطهر 1397/12/21 --------------------------------------------------- عُسرت: تهیدستی، درماندگی، دشواری کلّاشی: مفت‌خوری، بیکاری، ولگردی 🌱🎋🌴 ✅ دیگر آثار و دانلود رایگان کتاب‌های این قلم؛ در کانال رسمی 'گزین گویه‌های مطهر' : 🌐 https://t.me/nedayemotahar