هنر برتر

مارسل پروست میگفت : همه چیزهای عظیم و مهمی که می شناسیم کار عصبی هاست. همه مکتب ها را آنها بنیان گذاشته اند و همه شاهکارها را آنها ساخته اند و نه کسان دیگر. بشریت هرگز نخواهد فهمید که چقدر به آنها مدیون است و به خصوص آنها برای ارائه این همه چیز به بشریت چقدر رنج کشیده اند. ما از شنیدن موسیقی خوب، از دیدن نقاشی زیبا لذت می بریم، اما نمی دانیم که برای سازندگان شان به چه بهایی تمام شده اند، به قیمت چه بیخوابی ها، چه گریه ها، چه خنده های عصبی، چه کهیرها، چه آسم ها، چه صرع ها و چه مقدار اضطراب مرگ که از همه آنهای دیگر بدتر است . ✍️ مارسل پروست با نام کامل والنتین لویی ژرژ اوژن مارسل پروست، نویسنده و مقاله نویس فرانسوی است. او به دلیل نگارش اثر عظیمش با عنوان در جستجوی زمان از دست رفته، یکی از بزرگ ترین نویسندگان تاریخ ادبیات قلمداد می شود.

مارسل پروست میگفت : همه چیزهای عظیم و مهمی که می شناسیم کار عصبی هاست. همه مکتب ها را آنها بنیان گذاشته اند و همه شاهکارها را آنها ساخته اند و نه کسان دیگر. بشریت هرگز نخواهد فهمید که چقدر به آنها مدیون است و به خصوص آنها برای ارائه این همه چیز به بشریت چقدر رنج کشیده اند. ما از شنیدن موسیقی خوب، از دیدن نقاشی زیبا لذت می بریم، اما نمی دانیم که برای سازندگان شان به چه بهایی تمام شده اند، به قیمت چه بیخوابی ها، چه گریه ها، چه خنده های عصبی، چه کهیرها، چه آسم ها، چه صرع ها و چه مقدار اضطراب مرگ که از همه آنهای دیگر بدتر است . ✍️ مارسل پروست با نام کامل والنتین لویی ژرژ اوژن مارسل پروست، نویسنده و مقاله نویس فرانسوی است. او به دلیل نگارش اثر عظیمش با عنوان در جستجوی زمان از دست رفته، یکی از بزرگ ترین نویسندگان تاریخ ادبیات قلمداد می شود.

Marcel Proust writer, poet, author, literary critic, novelist, essayist, prosaist

مارسل پروست، با نام کامل والنتین لوئی ژرژ اوژن مارسل پروست، در 10 ژوئیه 1871 در اوتوی، یکی از حومه‌های ثروتمند پاریس، به دنیا آمد و در 18 نوامبر 1922 در پاریس درگذشت. او نویسنده، منتقد و مقاله‌نویس فرانسوی بود که بیشتر به خاطر اثر بزرگش "در جستجوی زمان از دست‌رفته" شناخته می‌شود.پروست در خانواده‌ای ثروتمند و فرهنگی به دنیا آمد. پدرش، آدرین پروست، پزشک برجسته و استاد پزشکی بود، در حالی که مادرش، ژان ویل پروست، از یک خانواده ثروتمند یهودی می‌آمد. پروست از کودکی به آسم مبتلا بود که او را اغلب به بستر می‌کشاند و فعالیت‌های اجتماعی او را محدود می‌کرد.با وجود مشکلات سلامتی‌اش، پروست دانش‌آموزی برجسته بود و به لیسه کندورسه رفت، جایی که به عنوان دانش‌آموزی با استعداد و متعهد شناخته شد. او بعدها در سوربن حقوق و ادبیات خواند.کار ادبی پروست با انتشار مقالات و نوشته‌های کوچکتر آغاز شد. اثر اصلی او، "در جستجوی زمان از دست‌رفته"، بین سال‌های 1913 و 1927 در هفت جلد منتشر شد. این اثر گسترده ترکیبی از رمان، خودزندگی‌نامه و نقد اجتماعی است و به عنوان یکی از بزرگترین آثار ادبی قرن بیستم شناخته می‌شود. این اثر به بررسی موضوعاتی مانند زمان، حافظه و ماهیت هنر می‌پردازد.پروست سال‌های آخر عمر خود را عمدتاً در انزوا و در یک اتاق عایق صدا گذراند تا بتواند کاملاً به نوشتن بپردازد. او در سال 1922 بر اثر ذات‌الریه درگذشت، اما میراث ادبی‌ای را بر جای گذاشت که تا به امروز اهمیت زیادی دارد و در سراسر جهان مورد تحسین قرار می‌گیرد.

اگر آدمی فقط اندام‌هایی چون دست و پا داشت زندگی راحت می‌بود. بدبختانه در سینه عضوی داریم که دل می‌نامیم، که در معرض بیماری‌هایی است که بر اثرشان به هر آن‌چه به زندگی کسِ خاصی ربطی بیابد بی‌نهایت حساس می‌شود. مارسل پروست

مارسل پروست، با نام کامل والنتین لوئی ژرژ اوژن مارسل پروست، در 10 ژوئیه 1871 در اوتوی، یکی از حومه‌های ثروتمند پاریس، به دنیا آمد و در 18 نوامبر 1922 در پاریس درگذشت. او نویسنده، منتقد و مقاله‌نویس فرانسوی بود که بیشتر به خاطر اثر بزرگش "در جستجوی زمان از دست‌رفته" شناخته می‌شود.پروست در خانواده‌ای ثروتمند و فرهنگی به دنیا آمد. پدرش، آدرین پروست، پزشک برجسته و استاد پزشکی بود، در حالی که مادرش، ژان ویل پروست، از یک خانواده ثروتمند یهودی می‌آمد. پروست از کودکی به آسم مبتلا بود که او را اغلب به بستر می‌کشاند و فعالیت‌های اجتماعی او را محدود می‌کرد.با وجود مشکلات سلامتی‌اش، پروست دانش‌آموزی برجسته بود و به لیسه کندورسه رفت، جایی که به عنوان دانش‌آموزی با استعداد و متعهد شناخته شد. او بعدها در سوربن حقوق و ادبیات خواند.کار ادبی پروست با انتشار مقالات و نوشته‌های کوچکتر آغاز شد. اثر اصلی او، "در جستجوی زمان از دست‌رفته"، بین سال‌های 1913 و 1927 در هفت جلد منتشر شد. این اثر گسترده ترکیبی از رمان، خودزندگی‌نامه و نقد اجتماعی است و به عنوان یکی از بزرگترین آثار ادبی قرن بیستم شناخته می‌شود. این اثر به بررسی موضوعاتی مانند زمان، حافظه و ماهیت هنر می‌پردازد.پروست سال‌های آخر عمر خود را عمدتاً در انزوا و در یک اتاق عایق صدا گذراند تا بتواند کاملاً به نوشتن بپردازد. او در سال 1922 بر اثر ذات‌الریه درگذشت، اما میراث ادبی‌ای را بر جای گذاشت که تا به امروز اهمیت زیادی دارد و در سراسر جهان مورد تحسین قرار می‌گیرد.

اگر آدمی فقط اندام‌هایی چون دست و پا داشت زندگی راحت می‌بود. بدبختانه در سینه عضوی داریم که دل می‌نامیم، که در معرض بیماری‌هایی است که بر اثرشان به هر آن‌چه به زندگی کسِ خاصی ربطی بیابد بی‌نهایت حساس می‌شود. مارسل پروست