It’s all about Me

جمعه ۲۲ تیرماه ۱۴۰۳ ساعت ۷:۲۶ دقیقه

خورشید عین یک کوره آهن پزی بزرگ زل زده بهم و مسیر رو همراهم میاد. دارم فکر میکنم، هزارتا فکر. به دو ماهی که پیش رو دارم. به اینکه قراره چقدر سخت باشه و چقدر تجربه جدید کسب کنم. به این فکر میکنم که چقدر دلم قرصه، چقدر خیالم راحته. به اینکه این چقدر این همون زندگی‌ای بود که همیشه دلم میخواست و لیاقتشو داشتم. همونطوری که چشمم به خورشیده، آسمونُ نگاه میکنم میگم خدایا دمت گرم.

منم زن، منم.

حالم از گوشی، لپ‌تاپ و هرگونه تکنولوژی داره بهم می‌خوره. حقیقتا حتی حالم از آدم‌ها هم داره بهم می‌خوره. در واقع از اینکه هی آدم‌ها و رفتارهاشون رو آنالیز کنم و اکثرا درست و درمون نباشن، خسته‌ا‌م. دلم آدم‌های واقعیِ سالم می‌خواد، باهاشون برم بیرون، تفریحات واقعی داشته باشیم، وقت بگذرونیم و...

انقدر ایده توی سرم دارم که فقط دنبال یه فرصت میگردم بیارمشون رو کاغذ و اجراشون کنم.

آینه توالت کسی نشید و لازم نیست به کسی بگید چاق شدی یا لاغر شدی. هرکسی خودش در لحظه میدونه چطور شده نیاز به گفتن نداره.

خسته نباشی. هیچی نمیشه، سختی‌ها و بالا پایین‌های بزرگتری سر راهت قرار میگیره و تو قوی‌تر و قوی‌تر میشی، همین.

امروز کنکور و دادم و رسما دوازده سال درس خوندن با تمام سختیا و بالا و پاییناش تموم شد.. ولی از بعدش میترسم اینکه قراره چی بشه و چه کار کنم...

سلام ملکا جونم حالت چطوره؟ بله بله من عالیم زندگیم خوبه خداروشکر و خیلی خوش میگذره. تو چی؟؟

سلام ماه بانو جان قشنگم🤍 خوبید شما؟ زندگی خوبه؟ خوشمیگذره بانو؟